Vetëm në Format Elektronik: Të Rinjtë e Të Rejat në Moshë Madhore

Bërja e një Pune të Shenjtë në Karantinë

Nga Keit Eshli Moreni

Ndërkohë që tempujt janë të mbyllur, ne mund të vazhdojmë të ndihmojmë me punë të shenjtë nga shtëpia.

Pamja

Gra duke parë te një kompjuter dore

Autorja jeton në Manila, Filipine.

Nuk e prisja kurrë të dëgjoja fjalë si ato që tha Presidenca e Parë muajin e kaluar: “Pas një shqyrtimi të kujdesshëm e plot lutje dhe me dëshirën për të qenë qytetarë të përgjegjshëm të botës, kemi vendosur ta pezullojmë të gjithë veprimtarinë e tempujve.”¹

Ndoshta si unë, ju po pyetni veten se si të përballeni me kohët e vështira të së sotmes pa këto vende të shenjta të paqes. Këtu në Filipine, tempujt madje u mbyllën përpara se të vihej në zbatim karantina e komunitetit, ndaj kam pasur mall të kthehem në shtëpinë e Zotit prej një kohe të gjatë tashmë.

Por kam kuptuar diçka të rëndësishme ndërkohë që kam qenë në karantinë. Ndonëse dyert e tempujve mbyllen, puna për përgatitjen e ordinancave nuk mbyllet. Paraardhësit tanë janë ende në anën tjetër të velit, duke na pritur që të mësojmë më shumë rreth tyre. Nëse po kërkoni mënyra për t’i ftuar ndjenjat e shenjta të shërbimit në tempull në shtëpinë tuaj, ja tek janë disa ide:

Eksplorojeni pemën tuaj familjare te FamilySearch.org
Provoni të bëni indeksim. Është pafundësisht më shpërblyes se videolojërat!
Përdoreni teknologjinë për t’u lidhur me të afërm të gjallë.
Shkruajini historitë e familjes suaj.

E kam parë mënyrën se si këto veprimtari i kanë “kth[yer] zemra[t]” e familjes sime, sikurse përshkruhet te Malakia 4:6 dhe na shpëtuan nga acarimi, mërzia dhe humbja e shpresës. Dhe ndonëse të qenit në karantinë nuk është prapëseprapë idealja, jam mirënjohëse për mundësinë që më jep për të ndihmuar për këtë punë tempulli nga shtëpia.

Kjo mund të jetë një kohë e shenjtë në jetën tonë. Ndoshta kjo pandemi do të na kujtojë sa të rëndësishëm janë tempujt. Ndoshta do ta vlerësojmë mundësinë për të vizituar tempullin më tepër nga sa e vlerësonim më parë. Sikurse pohonte lajmërimi nga Presidenca e Parë: “Kjo është një përshtatje e përkohshme dhe ne e presim me padurim ditën kur tempujt do të hapen sërish.”²

Mezi po e pres ditën kur do të jemi në gjendje t’u ofrojmë sërish ordinanca shpëtuese paraardhësve tanë! Deri sa të vijë ajo ditë, ka ende shumë punë që mund të bëjmë.

Bekimet Shëruese

Plaku Dejll G. Renland, i Kuorumit të Dymbëdhjetë Apostujve tha se “teksa marrim pjesë në historinë familjare dhe punën në tempull sot, ne … kualifikohemi për bekimet “shëruese” të premtuara nga profetët dhe apostujt. … Kjo listë e gjatë përfshin këto bekime:

Kuptueshmëri më të madhe për Shpëtimtarin dhe flijimin e Tij shlyes;
Ndikim më të madh të Frymës së Shenjtë për të ndier forcë dhe drejtim për vetë jetën tonë;
Besim më të madh, në mënyrë që kthimi në besim te Shpëtimtari të bëhet i thellë dhe i qëndrueshëm;
Aftësi dhe shtysë më të madhe për të mësuar e për t’u penduar për shkak të të kuptuarit se cilët jemi, nga vijmë dhe një pamjeje më të qartë se ku po shkojmë;
Ndikime më të mëdha përmirësuese, shenjtëruese dhe pajtuese në zemrat tona;
Gëzim më të madh nëpërmjet një aftësie më të madhe për ta ndier dashurinë e Zotit;
Bekime më të mëdha familjare, pavarësisht nga gjendja jonë familjare e tanishme, e shkuar apo e ardhshme, apo sa e papërsosur mund të jetë pema jonë familjare;
Dashuri dhe vlerësim më të madh për paraardhësit dhe të afërmit e gjallë, prandaj ne nuk ndihemi më të vetëm;
Fuqi më të madhe për të dalluar ato gjëra që kanë nevojë për shërim dhe si rrjedhojë, me ndihmën e Zotit, për t’u shërbyer të tjerëve;
Mbrojtje më të madhe nga tundimet dhe ndikimi në shtim e sipër i kundërshtarit; dhe
Ndihmë më të madhe për t’i shëruar zemrat e shqetësuara, të thyera apo të merakosura dhe për t’i shëruar të lënduarit. (“Historia Familjare dhe Puna në Tempull: Vulosja dhe Shërimi”, Ensign ose Liahona, maj 2018, f. 47.)