1. I zważał ^aAdam na głos Boga i nawoływał swoich synów do pokuty.

2. I ponownie obcował Adam z żoną, i porodziła syna, którego nazwał ^aSet. I sławił Adam imię Boga; mówił bowiem tak: Bóg dał mi kolejnego potomka na miejsce Abla, którego zabił Kain.

3. I objawił się Bóg Setowi, i Set nie zbuntował się, lecz złożył ^aofiarę godną przyjęcia, jak jego brat, Abel. I jemu także urodził się syn, i nazwał go Enosz.

4. I wówczas ludzie ci zaczęli ^awzywać imienia Pana, a Pan im błogosławił.

5. I prowadzili ^aksięgę pamięci pisaną językiem Adama, albowiem tylu, ilu prosiło Boga, było dane pisać przez ducha ^bnatchnienia;

6. I uczyli swoje dzieci czytać i pisać, a język był nieskalany i niesplugawiony.

7. A to samo ^aKapłaństwo, które istniało od początku, istnieć będzie także przy końcu świata.

8. Tak prorokował Adam poruszony przez ^aDucha Świętego; i prowadzili ^bgenealogię ^cdzieci Boga. A była to ^dksięga pokoleń Adama, w której zapisano: W dniu, w którym Bóg stworzył człowieka, uczynił go na podobieństwo Boga.

9. Na ^aobraz Swego własnego ciała, mężczyznę i kobietę, stworzył ^bich i błogosławił im, i ^cnazwał Adamem w dniu ich stworzenia, i stali się żywymi ^dduszami w krainie u ^epodnóżka Boga.

10. I żył ^aAdam sto trzydzieści lat, i zrodził syna na swe podobieństwo, na swój własny ^bobraz, i nazwał go Set.

11. A dni Adama po zrodzeniu Seta było osiemset lat, i zrodził wielu synów i wiele córek.

12. I wszystkich dni Adama, w których żył, było dziewięćset trzydzieści lat, i umarł.

13. Set żył sto pięć lat, i zrodził Enosza, i przez wszystkie swoje dni prorokował i nauczał swego syna, Enosza, dróg Bożych; dlatego Enosz także prorokował.

14. I żył Set po zrodzeniu Enosza osiemset siedem lat, i zrodził wielu synów i wiele córek.

15. I dzieci ludzkie były liczne na całej powierzchni ziemi. A w tamtych czasach Szatan miał wielkie ^awładanie pośród ludzi i szalał w ich sercach; i wynikały stąd wojny i rozlew krwi; i człowiek podnosił rękę przeciwko bratu swojemu, zadając śmierć z powodu ^btajemnych uczynków i żądzy władzy.

16. Wszystkich dni Seta było dziewięćset dwanaście lat, i umarł.

17. I żył Enosz dziewięćdziesiąt lat, i zrodził ^aKainana. I Enosz wraz z resztką ludu Boga wyszedł z krainy Szulon, i zamieszkał na ziemi obiecanej, którą nazwał imieniem swego syna — Kainan.

18. I Enosz po zrodzeniu Kainana żył osiemset piętnaście lat, i zrodził wielu synów i wiele córek. I wszystkich dni Enosza było dziewięćset pięć lat, i umarł on.

19. I żył Kainan siedemdziesiąt lat, i zrodził Mahalalela; i Kainan po zrodzeniu Mahalalela żył osiemset czterdzieści lat, i zrodził synów i córki. I wszystkich dni Kainana było dziewięćset dziesięć lat, i umarł on.

20. A Mahalalel żył sześćdziesiąt pięć lat, i zrodził Jereda; I żył Mahalalel po zrodzeniu Jereda osiemset trzydzieści lat, i zrodził synów i córki. I wszystkich dni Mahalalela było osiemset dziewięćdziesiąt pięć lat, i umarł on.

21. I żył Jered sto sześćdziesiąt dwa lata, i zrodził ^aEnocha; i żył Jered po zrodzeniu Enocha osiemset lat, i zrodził synów i córki. I Jered nauczał Enocha wszystkich dróg Bożych.

22. Taka jest genealogia synów Adama, ^asyna Boga, z którym Bóg rozmawiał we własnej osobie.

23. I byli ^akaznodziejami prawości, mówili, ^bprorokowali i wzywali do ^cpokuty wszystkich ludzi wszędzie; i nauczano dzieci ludzkie ^dwiary.

24. I stało się, że żył Jered przez wszystkie swoje dni dziewięćset sześćdziesiąt dwa lata, i umarł.

25. A Enoch miał sześćdziesiąt pięć lat, kiedy zrodził ^aMetuszelacha.

26. I stało się, że podróżował Enoch po kraju, pośród ludu; i gdy tak podróżował, Duch Boga zstąpił z nieba i przebywał z nim.

27. I usłyszał głos z nieba, mówiący: Enochu, synu mój, prorokuj temu ludowi i mów mu: Odpokutujcie, bo tak rzecze Pan: ^aGniewam się na ten lud, a mój srogi gniew rozpala się na nich; albowiem stwardniały ich serca i stępiał ich ^bsłuch, a oczy ich ^cnie widzą daleko.

28. I wiele pokoleń temu, w dniu, w którym ich stworzyłem, ^azeszli na manowce i wyparli się mnie, szukając dla siebie rad w ciemnościach; i będąc występni, uknuli morderstwo, i nie przestrzegali przykazań, które dałem ich ojcu, Adamowi.

29. Dlatego popełniali krzywoprzysięstwa i przez swoje ^aprzysięgi sprowadzili na siebie śmierć; i przygotowałem dla nich ^bpiekło, jeżeli nie odpokutują.

30. Oto jest zarządzenie, jakie ogłosiłem na początku świata własnymi ustami, od czasu jego założenia, a które głosiłem ustami moich sług, waszych ojców; tak samo, jak będzie głoszone w świecie, aż po jego krańce.

31. I gdy Enoch usłyszał te słowa, skłonił się do ziemi przed Panem i przemówił do Pana tymi słowy: Dlaczego znalazłem łaskę w Twych oczach, będąc tylko chłopcem, i wszyscy ludzie nienawidzą mnie; bowiem ^anieskładna jest ma mowa; zatem czy jestem Twoim sługą?

32. I rzekł Pan do Enocha: Idź i czyń, jak ci nakazałem, a żaden człowiek cię nie przebije. Otwórz ^austa, a zostaną napełnione, i dam ci mowę, albowiem wszelkie ciało jest w moich rękach, i czynię, co uważam za słuszne.

33. Powiedz temu ludowi: ^aWybierzcie dzisiaj służbę Panu Bogu, który was uczynił.

34. Oto Duch mój spoczął na tobie, dlatego wszystkie twoje słowa spełnią się; i ^agóry rozstąpią się przed tobą, a ^brzeki zmienią swój bieg; i będziesz trwał we mnie, a ja w tobie; dlatego ^cchodź ze mną.

35. I przemówił Pan do Enocha tymi słowy: Namaść oczy gliną i przemyj je, a ujrzysz. I uczynił to.

36. I ujrzał ^aduchy, które stworzył Bóg; i dojrzał także rzeczy niedostrzegalne dla ^bnaturalnego oka; i odtąd poszła wieść po ziemi: ^cWidzącego wychował Pan dla Swego ludu.

37. I stało się, że Enoch poszedł po kraju pośród ludzi, i stojąc na wzgórzach i wzniesieniach, wołał donośnym głosem i świadczył przeciwko ich uczynkom; i wszyscy ludzie czuli się ^aobrażeni przez niego.

38. I przyszli go posłuchać na wzniesieniach, powiedziawszy do sług pilnujących namiotów: Pozostańcie tu i pilnujcie namiotów, podczas gdy my pójdziemy tam zobaczyć widzącego; albowiem prorokuje on i dziwna rzecz stała się w tym kraju — szalony człowiek przyszedł do nas.

39. I stało się, że gdy go usłyszeli, nikt go nie napadł; bowiem strach objął wszystkich, którzy go słuchali, gdyż chodził on z Bogiem.

40. I przyszedł doń człowiek o imieniu Mahidżach i powiedział doń: Powiedz nam wyraźnie, kim jesteś i skąd przychodzisz.

41. I odpowiedział im: Przyszedłem z ziemi kainańskiej, ziemi moich ojców, która do dziś jest ziemią prawości. A ojciec mój nauczał mnie wszystkich dróg Bożych.

42. I stało się, że gdy podróżowałem z ziemi kainańskiej koło morza na wschód, ujrzałem wizję; i oto, zobaczyłem niebiosa, i Pan mówił do mnie, i dał mi przykazanie; dla tej przyczyny mówię te słowa, aby przestrzegać tego przykazania.

43. I tak dalej mówił Enoch: Pan, który do mnie mówił, jest Bogiem nieba, i moim Bogiem, i waszym Bogiem, i braćmi mymi jesteście, dlaczegóż więc sami sobie ^adoradzacie i wypieracie się Boga w niebie?

44. On uczynił niebiosa; ^aziemia jest Jego ^bpodnóżkiem, i Jego są jej podstawy. Oto stworzył ją i umieścił zastępy ludzi na jej powierzchni.

45. I śmierć przyszła na naszych ojców; ale znamy ich i nie możemy temu zaprzeczyć, a znamy nawet pierwszego ze wszystkich, samego Adama.

46. Albowiem prowadziliśmy księgę ^apamięci, zgodnie ze wzorem danym nam przez palec Boga; a napisana jest w naszym własnym języku.

47. I gdy Enoch mówił słowa Boga, zatrzęśli się ludzie i nie mogli stać w jego obecności.

48. I powiedział im: Istniejemy przez ^aupadek Adama, i przez jego upadek przyszła ^bśmierć, a dolą naszą jest nędza i niedola.

49. Oto Szatan przyszedł do dzieci ludzkich i ^akusi je, aby oddawały mu cześć; i ludzie stali się ^bcieleśni, ^czmysłowi i diabelscy, i ^dodsunięci są sprzed obecności Boga.

50. Jednakże Bóg ujawnił naszym ojcom, że wszyscy ludzie muszą odpokutować.

51. I odezwał się do naszego ojca, Adama, Swoim własnym głosem: Jam jest Bóg; Ja uczyniłem świat i ^aludzi, ^bzanim powstali w ciele.

52. I powiedział mu także: Jeżeli zwrócisz się do mnie i zważać będziesz na mój głos, i wierzyć, i odpokutujesz za wszystkie swoje wykroczenia, i zostaniesz ^aochrzczony, zaiste, w wodzie w imię mego Jednorodzonego Syna, który pełen jest ^błaski i prawdy, którym jest ^cJezus Chrystus — a jest to jedyne ^dimię, jakie będzie dane pod niebem, przez które dzieci ludzkie uzyskają ^ezbawienie — otrzymasz dar Ducha Świętego, i pytać będziesz o wszystko w Jego imieniu, a o cokolwiek poprosisz, dane ci będzie.

53. I powiedział nasz ojciec, Adam, do Pana: Dlaczego ludzie muszą odpokutować i zostać ochrzczeni w wodzie? I rzekł Pan Adamowi: Oto ^aprzebaczyłem ci twoje wykroczenie w Ogrodzie Eden.

54. Stąd poszła wieść pośród ludzi, że ^aSyn Boga ^bzadośćuczynił za pierworodną winę, przez co grzechy rodziców nie mogą spaść na głowy ^cdzieci, albowiem dzieci czyste są od założenia świata.

55. I rzekł Pan do Adama tymi słowy: Jako że dzieci twoje poczęte są w grzechu, kiedy zaczynają dorastać, ^agrzech rodzi się w ich sercach, i kosztują ^bgoryczy, aby nauczyły się doceniać dobro.

56. I dane im jest rozeznanie między dobrem a złem; przeto same ^asobą władają, i dałem ci kolejne prawo i przykazanie.

57. Dlatego nauczaj swoje dzieci, że wszyscy ludzie, wszędzie, muszą ^aodpokutować, bo inaczej nie mogą odziedziczyć królestwa Boga, albowiem żadna ^bnieczysta rzecz nie może tam zamieszkać ani ^cprzebywać w Jego obecności; albowiem w języku Adama: ^dCzłowiek Świętości to Jego imię, a imię Jego Jednorodzonego to ^eSyn Człowieczy, Jezus Chrystus, ^fSędzia Sprawiedliwy, który przyjdzie w połowie czasu.

58. Przeto daję ci przykazanie, abyś nauczał otwarcie swoje ^adzieci tych spraw następująco:

59. Z powodu wykroczenia przychodzi upadek, który przynosi śmierć; i jako że przyszedłeś na ten świat przez wodę i krew, i ^aducha, którego ja uczyniłem, i z ^bprochu stałeś się żywą duszą, tak musisz się ^cponownie narodzić do królestwa niebieskiego z ^dwody i z Ducha, i musisz zostać oczyszczony przez krew, zaiste, przez krew mojego Jednorodzonego, abyś został uświęcony od wszelkiego grzechu i ^eradował się ^fsłowami wiecznego życia na tym świecie i nieśmiertelną ^gchwałą, czyli wiecznym życiem w świecie, który nastanie.

60. Albowiem przez ^awodę przestrzegasz przykazania, przez Ducha zostajesz ^busprawiedliwiony, a przez ^ckrew zostajesz ^duświęcony;

61. Przeto jest ci to dane, aby trwało w tobie i pozostało z tobą; świadectwo nieba; ^aPocieszyciel; pokojowe sprawy nieśmiertelnej chwały; prawda wszelkich rzeczy; to, co pobudza wszystko i ożywia wszystko; ten, który zna wszystkie sprawy i ma wszelką moc według mądrości, miłosierdzia, prawdy, sprawiedliwości i osądu.

62. A teraz powiadam ci: Oto jest ^aplan zbawienia dla wszystkich ludzi przez krew mojego ^bJednorodzonego, który przyjdzie w połowie czasu.

63. Oto wszystkie rzeczy mają swoje podobieństwa, a wszystkie rzeczy zostały stworzone i uczynione, aby ^adać świadectwo o mnie, zarówno rzeczy doczesne, jak i rzeczy duchowe; rzeczy, które są na górze w niebiosach, i rzeczy, które są na ziemi; i rzeczy, które są w ziemi, i rzeczy, które są pod ziemią, tak na górze, jak i na dole; wszystko daje świadectwo o mnie.

64. I stało się, że gdy Pan przemówił do Adama, naszego ojca, Adam zawołał do Pana i został przeniesiony przez ^aDucha Pana, i został opuszczony do wody, i złożony pod ^bwodą, i podniesiony z wody.

65. I tak został ochrzczony, i Duch Boga zstąpił nań; i tak ^anarodził się z Ducha, i został ożywiony w ^bwewnętrznym człowieku.

66. I usłyszał głos z nieba, mówiący: Zostałeś ^aochrzczony ogniem i Duchem Świętym. Oto jest ^bświadectwo Ojca i Syna, odtąd i na wieki.

67. I jesteś według ^aporządku tego, który jest bez początku dni czy końca lat, od całej wieczności po całą wieczność.

68. Oto jesteś ^ajednym ze mną, synem Boga; i tak wszyscy mogą stać się moimi ^bsynami. Amen.