1 Ug ako, ang Ginoong Dios, namulong kang Moises, nga nag-ingon: Kana si Satanas, nga imong gimandoan sa ngalan sa akong Bugtong Anak, mao gihapon sukad sa sinugdanan, ug miduol siya sa akong atubangan, nga nag-ingon—Tan-awa, ania ako, ipadala ako, mahimo ko nimong anak, ug ako motubos sa tanang katawhan, nga walay usa ka kalag nga mawala, ug sa pagkatinuod buhaton ko kini; mao nga ihatag ngari kanako ang imong dungog.

2 Apan, tan-awa, ang akong Hinigugmang Anak, nga akong Hinigugma ug Pinili sukad pa sa sinugdanan, miingon kanako—Amahan, ang imong pagbuot mao ang matuman, ug ang himaya imo sa kahangtoran.

3 Mao nga, tungod kay si Satanas misukol nako, ug nagtinguha sa pagguba sa kabubut-on sa tawo, diin ako, ang Ginoong Dios, mihatag kaniya, ug usab, nga ako kinahanglang mohatag kaniya sa akong kaugalingong gahom; pinaagi sa gahom sa akong Bugtong Anak, misugo ako nga siya isalikway;

4 Ug siya nahimong Satanas, oo, gani ang yawa, ang amahan sa tanang bakak, sa pag-ilad ug sa pagbuta sa mga tawo, ug sa pagdala nila nga maulipon sumala sa iyang kabubut-on, gani kutob sa dili maminaw sa akong tingog.

5 Ug karon ang bitin mas malipoton kaysa bisan unsang mananap sa umahan nga ako, ang Ginoong Dios, mihimo.

6 Ug si Satanas mibutang niini sulod sa kasingkasing sa bitin, (kay siya nakadala og daghan nga mokuyog kaniya,) ug nagtinguha usab siya sa paglingla ni Eva, kay wala siya masayod sa hunahuna sa Dios, mao nga nagtinguha siya sa paglaglag sa kalibotan.

7 Ug miingon siya ngadto sa babaye: Oo, miingon ba ang Dios—Dili kamo mokaon sa matag kahoy sa tanaman? (Ug misulti siya pinaagi sa ba-ba sa bitin.)

8 Ug ang babaye miingon sa bitin: Kami mahimo nga mokaon sa bunga sa mga kahoy sa tanaman;

9 Apan sa bunga sa kahoy nga imong makita sa taliwala sa tanaman, ang Dios nag-ingon—Dili kamo mokaon niana, ni mohikap kamo niana, basin pa unya og mamatay kamo.

10 Ug ang bitin miingon sa babaye: Kamo sa pagkatinuod dili mamatay;

11 Kay ang Dios nasayod nga sa adlaw nga mokaon kamo niana, nan ang inyong mga mata mabuka, ug mahimo kamo nga sama sa mga dios, masayod sa maayo ug sa daotan.

12 Ug sa dihang nakita sa babaye nga ang kahoy maayo alang sa pagkaon, ug nga kini nahimong maanindot nga tan-awon, ug ang kahoy nga angayng tinguhaon aron makahimo niya nga maalamon, mikuha siya sa bunga niana, ug mikaon, ug usab mihatag sa iyang bana, ug siya mikaon.

13 Ug ang ilang mga mata nabuka, ug nasayod sila nga sila hubo. Ug nagtahi sila og mga dahon sa igos ug naghimo alang sa ilang mga kaugalingon og mga tapis.

14 Ug nakadungog sila sa tingog sa Ginoong Dios, samtang naglakaw sila sa tanaman, sa kabugnaw sa adlaw; ug si Adan ug ang iyang asawa mitago gikan sa atubangan sa Ginoong Dios taliwala sa kakahoyan sa tanaman.

15 Ug ako, ang Ginoong Dios, mitawag kang Adan, ug miingon kaniya: Asa ka paingon?

16 Ug miingon siya: Nakadungog ko sa imong tingog sa tanaman, ug nahadlok ko, tungod kay akong nakita nga hubo ko, ug mitago ko.

17 Ug ako, ang Ginoong Dios, miingon ni Adan: Kinsa ang nagsulti kanimo nga ikaw hubo? Nakakaon ka ba sa kahoy nga gisugo ko kanimo nga dili nimo angay nga kan-on, kon mao ikaw sa pagkatinuod mamatay?

18 Ug ang lalaki miingon: Ang babaye nga imong gihatag kanako, ug gisugo nga siya magpabilin uban kanako, siya mihatag kanako sa bunga sa kahoy ug mikaon ako.

19 Ug ako, ang Ginoong Dios, miingon sa babaye: Unsa kini nga butang nga imong gibuhat? Ug ang babaye miingon: Ang bitin milingla kanako, ug mikaon ako.

20 Ug ako, ang Ginoong Dios, miingon sa bitin: Tungod kay ikaw mibuhat niini ikaw pagatunglohon labaw sa tanang baka, ug labaw sa matag mananap sa kaumahan; pinaagi sa imong tiyan ikaw magkamang, ug abog ang imong pagakan-on sa tibuok adlaw sa imong kinabuhi;

21 Ug mobutang ko og panagdumot tali kanimo ug sa babaye, tali sa imong binhi ug sa iyang binhi; ug siya mosamad sa imong ulo, ug ikaw mosamad sa iyang tikod.

22 Ngadto sa babaye, ako, ang Ginoong Dios, miingon: Ako mopadaghan sa imong kasakit ug sa imong pagpanamkon. Diha sa kasakit ikaw manganak, ug ang imong tinguha adto sa imong bana, ug siya ang magmando ibabaw kanimo.

23 Ug ngadto kang Adan, ako, ang Ginoong Dios, miingon: Tungod kay ikaw naminaw sa tingog sa imong asawa, ug mikaon sa bunga sa kahoy nga akong gisugo nimo, nga nag-ingon—Ikaw dili mokaon niini, pagatunglohon ang yuta alang kanimo; sa kasakit ikaw mokaon niini sa tibuok mga adlaw sa imong kinabuhi.

24 Mga tunok usab, ug mga sampinit ang dad-on niini nganha kanimo, ug ikaw mokaon sa hilba sa kaumahan.

25 Pinaagi sa singot sa imong nawong ikaw makakaon og pan, hangtod nga ikaw mopauli sa yuta—kay sa pagkatinuod ikaw mamatay—kay diha niini ikaw nagagikan: kay ikaw gikan sa abog, ug sa abog ikaw mopauli.

26 Ug si Adan mitawag sa ngalan sa iyang asawa og Eva, tungod kay siya mao ang inahan sa tanang buhi; kay sa ingon niana ako, ang Ginoong Dios, mitawag sa kinaunhan sa tanang babaye, nga daghan.

27 Ngadto ni Adan, ug usab ngadto sa iyang asawa, ako, ang Ginoong Dios, naghimo og mga kupo nga mga panit, ug gisul-ob kanila.

28 Ug ako, ang Ginoong Dios, miingon sa akong Bugtong Anak: Tan-awa, ang tawo nahimong usa kanato nga nasayod sa maayo ug sa daotan; ug karon basin pa unya og mokab-ot ang iyang kamot ug mokuha usab sa kahoy sa kinabuhi, ug mokaon ug mabuhi sa kahangtoran,

29 Busa ako, ang Ginoong Dios, mopapahawa kaniya gikan sa Tanaman sa Eden, aron sa pagtikad sa yuta diin siya gikuha;

30 Kay ingon nga ako, ang Ginoong Dios, buhi, maingon man ang akong mga pulong dili mahimong mobalik nga walay hinungdan, kay kon kini nasulti sa akong ba-ba kini kinahanglan gayod nga matuman.

31 Busa ako mihingilin sa tawo, ug ako mibutang sa silangan sa Tanaman sa Eden, og kerubin ug usa ka nagdilaab nga espada, nga nagliyok sa matag agianan aron sa pagbantay sa kahoy sa kinabuhi.

32 (Ug mao kini ang mga pulong nga akong gisulti sa akong sulugoon nga si Moises, ug kini tinuod gani sumala sa akong pagbuot; ug ako namulong niini nganha kanimo. Tan-awa nga dili nimo kini ipakita sa tawo, hangtod nga mosugo ako kanimo, gawas ngadto kanila nga motuo. Amen.)