1 Այսպես ^աավարտվեցին երկինքն ու երկիրը, և նրանց բոլոր ^բզորքերը:

2 Եվ յոթերորդ օրը, ես՝ Աստվածս, վերջացրեցի իմ գործը, և բոլոր բաները, որոնք ես արարել էի. և ^այոթերորդ օրը ես ^բհանգստացա իմ բոլոր գործերից, և բոլոր բաները, որոնք ես արարել էի, ավարտվել էին, և ես՝ Աստվածս, տեսա, որ դրանք բարի էին.

3 Եվ ես՝ Աստվածս, ^աօրհնեցի յոթերորդ օրը, և սրբացրեցի այն. որովհետև այդ օրը ես հանգստացա իմ բոլոր ^բգործերից, որոնք ես՝ Աստվածս, ստեղծեցի և արարեցի:

4 Եվ այժմ, ահա, ես ասում եմ քեզ, որ սրանք են երկնքի և երկրի սերունդները, երբ դրանք ստեղծվեցին, այն օրը, երբ ես՝ Տեր Աստվածս, արարեցի երկինքն ու երկիրը,

5 Եվ դաշտի ամեն մի բույս, ^անախքան երկրի վրա լինելը, և դաշտի ամեն մի խոտ, նախքան իր աճելը: Քանզի ես՝ Տեր Աստվածս, ^բհոգեղեն ^գստեղծեցի բոլոր բաները, որոնց մասին ասացի, նախքան դրանք բնական տեսքով երկրի երեսին էին: Քանզի ես՝ Տեր Աստվածս, անձրև չէի բերել երկրի երեսին: Եվ ես՝ Տեր Աստվածս, ^դստեղծել էի բոլոր մարդկանց զավակներին. բայց դեռ ոչ մարդուն, որ մշակի ^եհողը. քանզի ^զերկնքում էի ես ^էստեղծել նրանց. և դեռ մարմին չկար ոչ երկրի վրա, ոչ ջրի մեջ, ոչ էլ օդում.

6 Սակայն, ես՝ Տեր Աստվածս, խոսեցի, և ^ագոլորշի բարձրացավ երկրից, և ջրեց ամբողջ հողի երեսը:

7 Եվ ես՝ Տեր Աստվածս, հողի ^ափոշուց կազմավորեցի մարդուն, և նրա ռնգերում շնչեցի կյանքի շունչը. և ^բմարդը դարձավ կենդանի ^գհոգի, ^դառաջին մարմինը երկրի վրա, նաև առաջին մարդը. չնայած, բոլոր բաները մինչ այդ ստեղծվել էին, բայց հոգեղեն էին նրանք ստեղծվել ու արարվել՝ համաձայն իմ խոսքի:

8 Եվ ես՝ Տեր Աստվածս, մի պարտեզ տնկեցի արևելքի կողմը՝ ^աԵդեմում, և այնտեղ դրեցի մարդուն, որին կազմավորել էի:

9 Եվ հողից, ես՝ Տեր Աստվածս, աճեցրի բոլոր ծառերը, բնական տեսքով, որոնք հաճելի են մարդու աչքին. և մարդը կարողանում էր տեսնել այն: Եվ այն նույնպես դարձավ կենդանի հոգի: Քանզի այն հոգեղեն էր այն օրը, երբ ես ստեղծեցի այն. քանզի այն մնում է այն ոլորտում, որում ես՝ Աստվածս, ստեղծեցի այն, այո, նույնիսկ բոլոր բաները, որոնք ես պատրաստել էի մարդու օգտագործման համար. և մարդը տեսավ, որ այն լավ էր, որպես սնունդ: Եվ ես՝ Տեր Աստվածս, տնկեցի նաև կյանքի ^ածառը պարտեզի մեջտեղում, և նաև բարին և չարը գիտենալու ^բծառը:

10 Եվ ես՝ Տեր Աստվածս, մի գետ դուրս բերեցի Եդեմից՝ պարտեզը ջրելու համար. և այդտեղից այն բաժանվեց և դարձավ չորս գետի ^աակունք:

11 Եվ ես՝ Տեր Աստվածս, առաջինի անունը դրեցի Փիսոն, և այն պտտվում է Եվիլայի ողջ երկրով, որտեղ ես՝ Տեր Աստվածս, շատ ոսկի ստեղծեցի.

12 Եվ այդ երկրի ոսկին լավն էր, և այնտեղ կային սուտակ և գահանակ ակնաքարեր:

13 Եվ երկրորդ գետի անունը կոչվեց Գեհոն. դա այն նույնն է, որը շրջանցում է ողջ Եթովպայի երկիրը:

14 Եվ երրորդ գետի անունը Տիգրիս էր. այն, որը հոսում է Ասորեստանի արևելքով: Եվ չորրորդ գետը Եփրատն էր:

15 Եվ ես՝ Տեր Աստվածս, վերցրեցի մարդուն, և դրեցի նրան Եդեմի պարտեզում, որ մշակի այն, և պահի այն:

16 Եվ ես՝ Տեր Աստվածս, պատվիրեցի մարդուն՝ ասելով. Պարտեզի բոլոր ծառերից ազատ կարող ես ուտել,

17 Բայց բարու և չարի գիտության ծառից՝ դու չպետք է ուտես դրանից, այնուամենայնիվ, դու կարող ես ^աընտրել քեզ համար, քանզի դա տրված է քեզ. սակայն, հիշիր, որ ես արգելում եմ դա, քանզի այն ^բօրը, երբ դու ուտես դրանից, դու անկասկած ^գկմեռնես:

18 Եվ ես՝ Տեր Աստվածս, ասացի իմ ^աՄիածնին, որ լավ չէ, որ մարդը մենակ լինի. ուստի, ես մի լավ ^բօգնական կարարեմ նրա համար:

19 Եվ ես՝ Տեր Աստվածս, հողից կազմավորեցի դաշտի ամեն գազան, և երկնքի ամեն թռչուն. և պատվիրեցի, որ նրանք գան Ադամի մոտ, որ տեսնեմ, թե ինչպես կկոչի նրանց. և նրանք նույնպես կենդանի հոգիներ էին. քանզի ես՝ Աստվածս, նրանց մեջ շնչեցի կյանքի շունչը, և պատվիրեցի, որ ինչ որ Ադամը կոչեց ամեն կենդանի արարածի, դա պիտի լինի նրա անունը:

20 Եվ Ադամն անուններ տվեց բոլոր անասուններին, և երկնքի թռչուններին, և դաշտի բոլոր գազաններին. իսկ ինչ վերաբերում է Ադամին՝ նրա համար լավ օգնական չգտնվեց:

21 Եվ ես՝ Տեր Աստվածս, խորը քուն բերեցի Ադամի վրա. և նա քնեց, և ես վերցրեցի նրա կողերից մեկը և տեղը մսով ծածկեցի.

22 Եվ այդ կողից, որ ես՝ Տեր Աստվածս, վերցրել էի մարդուց, ես արարեցի ^ակնոջը, և բերեցի նրան մարդու մոտ:

23 Եվ Ադամն ասաց. Սա հիմա ես գիտեմ՝ ոսկր է իմ ոսկրից, և ^ամարմին է իմ մարմնից. նրան կկոչեն Կին, որովհետև նա վերցվել է մարդուց:

24 Դրա համար՝ մարդը կթողնի իր հորը և իր մորը, և ^ակհարի իր կնոջը. և նրանք կլինեն ^բմեկ մարմին:

25 Եվ նրանք երկուսն էլ մերկ էին՝ մարդը և նրա կինը, և չէին ամաչում: