1. I tak ukończymy niebiosa i ziemię, i wszystko, co się w nich znajduje.

2. I powiedzieli Bogowie do siebie: Za ^asiódmym razem zakończymy dzieło, które uradziliśmy; i odpoczniemy za siódmym razem od całej pracy, którą uradziliśmy.

3. I zakończyli Bogowie za siódmym razem, albowiem za siódmym razem ^aodpoczywali od wszelkiej pracy, jaką Oni (Bogowie) między sobą uradzili wykonać, i ^buświęcili go. I takie były ich decyzje w tym czasie, gdy między sobą uradzili, że uformują niebiosa i ziemię.

4. I Bogowie zstąpili, i uformowali te dzieje w niebiosach i na ziemi, co zostało uformowane tego dnia, kiedy Bogowie uformowali ziemię i niebiosa,

5. Zgodnie ze wszystkim, co powiedzieli o każdej roślinie z pola, ^azanim znalazła się na ziemi, i o każdym zielu z pola, zanim wyrosło; bo Bogowie po naradzie nie zesłali deszczu na ziemię, gdy postanowili je uczynić, i nie uformowali człowieka, aby uprawiał ziemię.

6. Ale podniosła się mgła z ziemi i zrosiła całą jej powierzchnię.

7. I ^aBogowie uformowali człowieka z ^bprochu ziemi, i wzięli jego ^cducha (ducha człowieka), i tchnęli go weń; i tchnęli oddech życia w jego nozdrza, i człowiek stał się żywą ^dduszą.

8. I Bogowie zasadzili ogród na wschodzie w ^aEdenie i umieścili tam człowieka, i ducha tchnęli w ciało, jakie uformowali.

9. I uczynili Bogowie, że z ziemi wyrosło każde drzewo miłe dla oka i rodzące owoc dobry jako źródło pożywienia; także ^adrzewo życia pośrodku ogrodu oraz drzewo poznania dobra i zła.

10. I rzeka wypływała z Edenu, aby nawodnić ogród, i rozdzieliła się na cztery odnogi.

11. I wzięli Bogowie człowieka i umieścili go w Ogrodzie Eden, aby go uprawiał i pielęgnował.

12. I Bogowie rozkazali człowiekowi: Z każdego drzewa w ogrodzie możesz swobodnie spożywać owoce,

13. Ale z drzewa poznania dobra i zła nie będziesz spożywał; albowiem gdy z niego zjesz, umrzesz na pewno. I ja, Abraham, widziałem, że zdarzyło się to w ^aczasie liczonym przez Pana, według czasu ^bKoloba, albowiem Bogowie nie wyznaczyli jeszcze Adamowi własnej miary czasu.

14. I Bogowie powiedzieli: Uczyńmy odpowiednią dla mężczyzny pomoc, albowiem nie byłoby dobrze, gdyby mężczyzna był sam, dlatego uformujemy mu towarzyszkę, aby była mu pomocą.

15. I Bogowie sprowadzili głęboki sen na ^aAdama, i spał; i wzięli jedno z jego żeber, i wypełnili to miejsce ciałem.

16. I z żebra, które Bogowie wzięli z mężczyzny, uformowali ^akobietę, i przyprowadzili ją do niego.

17. I rzekł Adam: Oto kość z mojej kości i ciało z mego ciała; niech się nazywa Kobietą, gdyż z mężczyzny została wzięta.

18. Dlatego mężczyzna opuści ojca swego i matkę swoją i ^ałączyć będzie się ze swoją żoną, i będą ^bjednym ciałem.

19. A byli oboje nadzy, mężczyzna i jego żona, i nie odczuwali wstydu.

20. I Bogowie uformowali z ziemi wszelką zwierzynę polną i każdego ptaka w powietrzu, i przywiedli je do Adama, aby zobaczyć, jak je nazwie; a jakie imię Adam nadał każdemu żywemu stworzeniu, tak miało się nazywać.

21. I nazwał Adam wszelkie bydło i ptaki w powietrzu, i zwierzynę polną; i dla Adama, dla niego znalazła się odpowiednia pomoc.