๙ และพวกเขากล่าวแก่เขาว่า, จงถอยไป. และพวกเขาโกรธเขา.

๑๐ และพวกเขากล่าวในบรรดาพวกเขาเองว่า, ชายผู้เดียวคนนี้เข้ามาพักแรมอยู่ในบรรดาพวกเรา, และบัดนี้เขาหมายจะตั้งตนเป็นผู้พิพากษา; บัดนี้เราจะจัดการกับเขาให้หนักกว่าพวกเขา.

๑๑ ดังนั้น พวกเขาจึงกล่าวแก่ชายคนนั้นว่า, เราจะพาพวกผู้ชายไป, และเหล่าธิดาของเจ้าด้วย; และเราจะทำกับพวกเขาตามที่เราเห็นว่าดี.

๑๒ บัดนี้นี่เป็นไปตามความชั่วร้ายของโสโดม.

๑๓ และโลทกล่าว, ดูเถิด บัดนี้, ข้าพเจ้ามีธิดาสองคนซึ่งยังมิเคยรู้จักชาย; ให้ข้าพเจ้า, ข้าพเจ้าขอร้องท่าน, วิงวอนพี่น้องข้าพเจ้าว่าข้าพเจ้าจะไม่พาพวกนางออกมาหาท่าน; และท่านจะไม่ทำกับพวกนางตามที่ท่านเห็นว่าดีในสายตาท่าน;

๑๔ เพราะพระผู้เป็นเจ้าจะไม่ทรงรับรองผู้รับใช้ของพระองค์ในเรื่องนี้; ดังนั้น, ให้ข้าพเจ้าวิงวอนกับพี่น้องข้าพเจ้า, ครั้งนี้เพียงครั้งเดียว, เพื่อว่ากับชายเหล่านี้เจ้าจะไม่ทำอะไร, เพื่อพวกเขาจะมีสันติสุขในบ้านข้าพเจ้า; เพราะด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงมาอยู่ใต้ร่มเงาหลังคาบ้านข้าพเจ้า.

๑๕ และพวกเขาโกรธโลทและเข้ามาใกล้เพื่อจะพังประตู, แต่บรรดาเทพของพระผู้เป็นเจ้า, ซึ่งเป็นบุรุษผู้บริสุทธิ์, ยื่นมือพวกท่านออกไปดึงโลทกลับเข้ามาในบ้านมาหาพวกท่าน, และปิดประตู.