Rozdział 98
Objawienie dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w Kirtland w stanie Ohio, 6 sierpnia 1833 r. Objawienie to przyszło w wyniku prześladowania świętych w stanie Missouri. Zwiększająca się liczba członków Kościoła w stanie Missouri wywołała niepokój u innych osadników, którzy obawiali się ich wpływu politycznego i ekonomicznego oraz obawiali się różnic kulturowych i religijnych. W lipcu 1833 r. motłoch zniszczył własność Kościoła, oblał smołą i obsypał pierzem dwóch członków Kościoła i zażądał, aby święci opuścili hrabstwo Jackson. Chociaż niektóre wiadomości o problemach w stanie Missouri dotarły niewątpliwie do Proroka w Kirtland (odległego o dziewięćset mil), powaga sytuacji mogła mu być wiadoma w tym czasie jedynie drogą objawienia.
1–3: Udręki świętych będą dla ich dobra; 4–8: Święci powinni przyjąć konstytucyjne prawo kraju; 9–10: Uczciwi, mądrzy i dobrzy ludzie mają być popierani w wyborze na urzędy świeckie; 11–15: Ci, którzy składają swe życie dla sprawy Pana, będą mieć życie wieczne; 16–18: Wyrzeknijcie się wojny i głoście pokój; 19–22: Święci w Kirtland są zganieni i napomniani, by odpokutowali; 23–32: Pan objawia Swe prawa dotyczące prześladowań i udręk, jakie spadają na Jego lud; 33–38: Wojna jest usprawiedliwiona jedynie wtedy, gdy ją nakazuje Pan; 39–48: Święci mają przebaczać swym wrogom, którzy także umkną przed zemstą Pana, jeżeli odpokutują.
1. Zaprawdę, powiadam wam, przyjaciele moi, anie trwóżcie się, niech serca wasze będą pocieszone; zaiste, radujcie się wielce i we wszystkim składajcie bdzięki;
2. aCzekajcie cierpliwie na Pana, bowiem modlitwy wasze doszły uszu Pana Sabaot i są zapisane tą pieczęcią i świadectwem — Pan przysiągł i zarządził, że zostaną wypełnione.
3. Przeto daję wam tę obietnicę z nieodwołalnym przymierzem, że zostaną spełnione; a wszystko, czym byliście audręczeni, będzie dla waszego dobra i na chwałę mojego imienia, rzecze Pan.
4. A teraz, zaprawdę, powiadam wam w kwestii praw kraju, że jest moją wolą, aby lud mój przestrzegał wszystkiego, co mu nakażę.
5. A to aprawo kraju, które jest bkonstytucyjne, podtrzymujące zasadę wolności w zachowywaniu praw i przywilejów, należy do całej ludzkości i jest to sprawiedliwe w moich oczach.
6. Przeto Ja, Pan, usprawiedliwiam was i braci waszych w moim Kościele, którzy przyjęliście to prawo, które jest konstytucyjnym prawem kraju;
7. A co się tyczy prawa ludzkiego — wszystko, co jest większe lub mniejsze niż to, pochodzi od złego.
8. Ja, Pan Bóg, czynię was awolnymi, przeto jesteście wolni; i prawo także czyni was wolnymi.
9. Jednakże, gdy rządzą aniegodziwi, ludzie rozpaczają.
10. Przeto pilnie trzeba szukać ludzi auczciwych i mądrych, i popierać wam trzeba ludzi dobrych i mądrych; w przeciwnym razie, cokolwiek jest mniejsze, pochodzi od złego.
11. I daję wam przykazanie, żebyście się wyrzekli wszelkiego zła i uchwycili się wszelkiego dobra, żebyście żyli podług każdego asłowa, jakie wychodzi z ust Bożych.
12. Bowiem On ada wiernym wiersz za wierszem, pojęcie za pojęciem; i wystawię was na bpróbę, i wypróbuję w ten sposób.
13. A kto askłada swe życie w mojej sprawie dla mego imienia, odnajdzie je znowu, nawet życie wieczne.
14. Przeto nie abójcie się waszych wrogów, bowiem zarządziłem w sercu swoim — rzecze Pan — że was bwypróbuję we wszystkim, czy wytrwacie w moim przymierzu aż do cśmierci, żebyście się okazali godnymi.
15. Bowiem jeżeli nie wytrwacie w moim przymierzu, nie będziecie mnie godni.
16. Przeto awyrzeknijcie się bwojny i głoście cpokój, i pilnie starajcie się dzwrócić serca dzieci ku ich ojcom, a serca ojców ku dzieciom;
17. I ponownie, serca aŻydów ku prorokom, a proroków ku Żydom; abym nie przyszedł i nie dotknął klątwą całej ziemi, aby wszelkie ciało nie zginęło przede mną.
18. Nie kłopoczcie swych serc; bowiem awiele jest posiadłości w domu Ojca mego i przygotowałem dla was miejsce; i gdzie Ojciec mój i Ja jesteśmy, wy też będziecie.
19. Oto Ja, Pan, nie jestem wielce zadowolony z wielu, którzy są w kościele w Kirtland;
20. Bowiem nie wyrzekają się grzechów swych ani swych niegodziwych czynów, pychy swych serc, pożądliwości, ani wszelkich swoich obrzydliwości, i nie przestrzegają słów mądrości oraz życia wiecznego, jakie im dałem.
21. Zaprawdę, powiadam wam, że Ja, Pan, askarcę ich i uczynię, jako mi się spodoba, jeżeli nie odpokutują i nie będą przestrzegać wszystkiego, co im powiedziałem.
22. I ponownie, powiadam wam, jeżeli aprzestrzegać będziecie wszystkiego, co wam nakażę, ja, Pan, odwrócę cały gniew i oburzenie od was, i bbramy piekielne nie przemogą was.
23. A teraz mówię do was w kwestii waszych rodzin — jeżeli ludzie augodzą was lub rodziny wasze raz jeden i zniesiecie to cierpliwie, i nie będziecie im urągać ani szukać zemsty, będziecie wynagrodzeni;
24. Ale jeśli nie zniesiecie tego cierpliwie, będzie to wam policzone, że aodmierzono wam sprawiedliwą miarą.
25. I ponownie, jeżeli wróg wasz ugodzi was po raz drugi, i nie będziecie urągać swemu wrogowi, i zniesiecie to cierpliwie, nagroda wasza będzie stokrotna.
26. I ponownie, jeżeli was ugodzi po raz trzeci, i zniesiecie to acierpliwie, pomnożę wam nagrodę czworako;
27. I te trzy świadectwa staną przeciw wrogowi waszemu, jeżeli nie odpokutuje, i nie będą wymazane.
28. A teraz, zaprawdę, powiadam wam, że jeżeli ów wróg umknie przed mą zemstą i nie zostanie doprowadzony przede mnie na sąd, dopilnujcie, by go aostrzec w moje imię, aby was więcej nie nachodził ani rodzin waszych, ani nawet dzieci waszych dzieci, aż do trzeciego i czwartego pokolenia.
29. A wtedy, gdy najdzie was lub dzieci wasze, lub dzieci waszych dzieci, aż do trzeciego i czwartego pokolenia, oddam wroga waszego w ręce wasze;
30. A wówczas, gdy go oszczędzicie, zostaniecie nagrodzeni za prawość waszą; jako i dzieci wasze, i dzieci waszych dzieci, aż do trzeciego i czwartego pokolenia.
31. Jednakże wróg jest w waszych rękach; i jeżeli mu odpłacicie podług uczynków jego, usprawiedliwieni będziecie; jeśli czyhał na życie wasze i życie wasze jest przez niego zagrożone, wróg wasz jest w waszych rękach i usprawiedliwieni będziecie.
32. Oto jest prawo, jakie dałem słudze mojemu, Nefiemu, i aojcom waszym, Józefowi i Jakubowi, i Izaakowi, i Abrahamowi, i wszystkim moim starożytnym prorokom i apostołom.
33. I ponownie, to jest aprawo, które dałem moim ludziom w starożytności, aby nie szli do bitwy przeciw żadnemu narodowi, plemieniu, językowi czy ludowi, chyba że Ja, Pan, tak im nakazałem.
34. A jeśliby jakiś naród, język czy lud ogłosił wojnę przeciw nim, mieli wpierw wznieść sztandar apokoju przed tym ludem, narodem czy językiem;
35. A jeśliby lud ten nie przyjął ofiary pokoju, również po raz drugi czy trzeci, mieli przynieść te świadectwa przed Pana;
36. Wówczas Ja, Pan, dałbym im przykazanie i usprawiedliwiłbym ich w wyjściu do bitwy przeciwko temu narodowi, językowi czy ludowi.
37. I Ja, Pan, astaczałbym ich bitwy i bitwy ich dzieci, i dzieci ich dzieci, dopóki ich zemsta nie spadłaby na wszystkich ich wrogów do trzeciego i czwartego pokolenia.
38. Oto jest przykład dla wszystkich ludzi — rzecze Pan, wasz Bóg — na usprawiedliwienie przede mną.
39. I ponownie, zaprawdę, powiadam wam, po tym, gdy wróg wasz naszedł was raz jeden, jeżeli odpokutuje i przyjdzie do was, błagając o wasze przebaczenie, przebaczycie mu i nie będziecie więcej mieć tego jako świadectwa przeciwko niemu —
40. I tak aż do drugiego i trzeciego razu; a ile razy wróg wasz odpokutuje za swe przewinienia, które popełnił wobec was, aprzebaczycie mu, aż po siedemdziesiąt razy siedem.
41. A jeżeli zawini wobec was i nie odpokutuje za pierwszym razem, mimo wszystko mu przebaczycie.
42. A jeżeli zawini wobec was po raz wtóry, i nie odpokutuje, mimo wszystko mu przebaczycie.
43. A jeżeli zawini wobec was po raz trzeci i nie odpokutuje, także mu przebaczycie.
44. Lecz jeżeli zawini wobec was po raz czwarty, nie przebaczycie mu, ale przyniesiecie te świadectwa przed Pana; i nie zostaną wymazane, dopóki nie odpokutuje i nie wynagrodzi wam czterykroć we wszystkim, w czym wobec was zawinił.
45. A jeżeli to uczyni, przebaczycie mu całym sercem; a jeżeli tego nie uczyni, ja, Pan, apomszczę was, a zemsta moja spadnie na wroga waszego stokrotnie;
46. I na dzieci jego, i na dzieci jego dzieci, wszystkie, które mnie nienawidzą, aż do atrzeciego i czwartego pokolenia.
47. Ale jeżeli dzieci odpokutują albo dzieci dzieci, i azwrócą się do Pana, Swego Boga, z całego serca i z całej mocy, umysłu i siły, i zwrócą czterykroć za wszystkie ich przewinienia, jakimi sami zawinili lub jakimi zawinili ich ojcowie, lub ojcowie ich ojców, wówczas odwróci się wasze oburzenie;
48. I azemsta nie spadnie na nich więcej — rzecze Pan, wasz Bóg — a ich przewinienia nigdy więcej nie zostaną przedłożone Panu jako świadectwo przeciwko nim. Amen.