Pisma święte
Doktryna i Przymierza 97


Rozdział 97

Objawienie dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w Kirtland w stanie Ohio, 2 sierpnia 1833 r. Objawienie to w szczególności traktuje o sprawach świętych w Syjonie w hrabstwie Jackson w stanie Missouri i zostało dane w odpowiedzi na prośbę Proroka do Pana o informację. W tym czasie członkowie Kościoła w stanie Missouri narażeni byli na surowe prześladowania, a 23 lipca 1833 r. zostali zmuszeni do podpisania zgody na opuszczenie hrabstwa Jackson.

1–2: Wielu świętych w Syjonie (hrabstwo Jackson w stanie Missouri) jest błogosławionych ze względu na swoją wierność; 3–5: Parley P. Pratt jest pochwalony za swą pracę w szkole w Syjonie; 6–9: Pan przyjmuje tych, którzy przestrzegają swoich przymierzy; 10–17: Dom ma być zbudowany w Syjonie, w którym ludzie nieskalanego serca zobaczą Boga; 18–21: Syjon to ludzie nieskalanego serca; 22–28: Syjon umknie przed klęską, zesłaną przez Pana, jeżeli będzie wierny.

1. Zaprawdę, powiadam wam, przyjaciele moi, przemawiam do was swoim głosem, głosem mego Ducha, abym mógł wam okazać moją wolę co do braci w ziemi aSyjonu, z których wielu jest prawdziwie pokornych i pilnie dąży do poznania mądrości i znalezienia prawdy.

2. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, błogosławieni są tacy, bo otrzymają; bowiem Ja, Pan, okazuję miłosierdzie wszystkim ałagodnym i wszystkim tym, którym pragnę okazać, abym mógł być usprawiedliwiony, gdy ich przyprowadzę na sąd.

3. Oto powiadam wam co do aszkoły w Syjonie — Ja, Pan, upodobałem sobie, aby była w Syjonie szkoła, a także sługę mojego, bParleya P. Pratta, albowiem trwa we mnie.

4. I jeżeli nadal będzie trwać we mnie, dalej przewodniczyć będzie szkole w ziemi Syjonu, dopóki mu nie dam innych przykazań.

5. I pobłogosławię go mnogością błogosławieństw w objaśnianiu wszelkich pism świętych i tajemnic dla podbudowania szkoły i Kościoła w Syjonie.

6. A reszcie szkoły ja, Pan, skłonny jestem okazać miłosierdzie; jednakże są tacy, którzy muszą być askarceni, a uczynki ich zostaną ujawnione.

7. aSiekiera przyłożona jest do korzenia drzew; i każde drzewo, które nie wydaje dobrego bowocu, zostanie ścięte i wrzucone w ogień. Ja, Pan, tak rzekłem.

8. Zaprawdę, powiadam wam, wszyscy spośród tych, którzy wiedzą, że aserca ich są buczciwe i złamane, a ich duchy skruszone, i cchętni są przestrzegać przymierzy przez dofiarę — zaiste, wszelką ofiarę, jaką Ja, Pan, nakażę — eprzyjęci są przeze mnie.

9. Bowiem Ja, Pan, sprawię, że zaowocują niczym bardzo owocne drzewo zasadzone w dobrej ziemi nad czystym strumieniem, które wydaje dużo cennego owocu.

10. Zaprawdę, powiadam wam, że jest moją wolą, aby adom został dla mnie wzniesiony w ziemi Syjonu, według bwzoru, jaki wam dałem.

11. Zaiste, niechaj zbudowany będzie śpiesznie dzięki dziesięcinie mego ludu.

12. Oto jest adziesięcina i ofiara, jakich ja, Pan, wymagam z ich rąk, aby zbudowany był dla mnie bdom dla zbawienia Syjonu —

13. Na miejsce adziękczynienia dla wszystkich świętych i na miejsce nauki dla tych wszystkich, którzy są powołani do posługi we wszystkich swych licznych powołaniach i urzędach;

14. Aby mogli być udoskonaleni w azrozumieniu swojej posługi, w teorii, w zasadzie i w doktrynie, i we wszystkich rzeczach, które dotyczą bkrólestwa Bożego na ziemi, którego cklucze zostały wam nadane.

15. A jeżeli lud mój zbuduje mi dom w imię Pańskie i nie dopuści, aby jakaś anieczysta rzecz doń weszła, aby został zbezczeszczony, bchwała moja spocznie na nim;

16. Zaiste, i aobecność moja tam będzie, bowiem przyjdę doń, i wszyscy, którzy są bnieskalanego serca, którzy doń wejdą, zobaczą Boga.

17. Ale jeżeli zostanie zbezczeszczony, nie wejdę doń i nie będzie tam chwały mojej; bowiem nie wejdę do nieświętych świątyń.

18. A teraz oto, jeżeli Syjon uczyni te rzeczy, będzie mu się apowodziło i powiększy się, i stanie się chwalebny, bardzo wielki i bardzo straszny.

19. I będą go szanować anarody ziemi, i rzekną: Z pewnością bSyjon jest miastem naszego Boga i z pewnością nie może upaść ani zostać usunięty ze swego miejsca, bowiem Bóg tam jest i jest tam ręka Pańska;

20. I On przysiągł na moc Swej potęgi, że będzie jego zbawieniem i wysoką awieżą.

21. Przeto, zaprawdę, tak rzecze Pan, niechaj się Syjon raduje, bowiem to jest aSyjon — ludzie nieskalanego serca; przeto niechaj się Syjon raduje, podczas gdy wszyscy niegodziwi będą rozpaczać.

22. Oto bowiem azemsta szybko spada na bezbożnych, niczym trąba powietrzna; i kto przed nią umknie?

23. aKlęska Pańska przejdzie nocą i dniem, a opis jej trapić będzie wszystkich ludzi; i nie zostanie powstrzymana, dopóki nie przyjdzie Pan;

24. Bowiem rozpalone jest oburzenie Pańskie na ich występki i wszelkie niecne uczynki.

25. Jednakże Syjon aumknie, jeżeli będzie przestrzegać wszystkiego, co mu nakazałem.

26. Ale jeżeli nie będzie przestrzegać tego, co mu nakazałem, anawiedzę go, zależnie od jego wszystkich uczynków, dotkliwą udręką, bzarazą, plagą, mieczem, czemstą, dogniem pożerającym.

27. Jednak niechaj tym razem będzie to odczytane jego uszom, że Ja, Pan, przyjąłem jego ofiarę; i jeżeli nie będzie więcej grzeszyć, ażadna z tych rzeczy nie przyjdzie nań;

28. I będę mu abłogosławić błogosławieństwami, i mnożyć mnogość jego błogosławieństw, a także jego przyszłym pokoleniom, na wieki wieków, rzecze Pan, wasz Bóg. Amen.