๑ ดูเถิด, เรากล่าวแก่เจ้า, บุตรของเรา, ว่าเพราะเจ้าไม่ได้แปล^กตามสิ่งที่เจ้าปรารถนาจากเรา, และได้เริ่มเขียน^ขให้ผู้รับใช้ของเรา, โจเซฟ สมิธ, จูเนียร์ อีก, แม้เช่นนั้น เราอยากให้เจ้าทำต่อไปอีกจนกว่าเจ้าจะทำบันทึกนี้เสร็จ, ซึ่งเราฝากฝังไว้กับเขา.

๒ และจากนั้น, ดูเถิด, บันทึก^กอื่น^ขเรามี, ซึ่งเราจะให้พลังแก่เจ้าเพื่อเจ้าจะช่วยแปล.

๓ จงอดทนเถิด, บุตรของเรา, เพราะเรื่องนี้เป็นปรีชาญาณในเรา, และไม่สมควรที่เจ้าจะแปลในเวลาปัจจุบันนี้.

๔ ดูเถิด, งานซึ่งเจ้าได้รับเรียกมาทำคือเขียนให้ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ.

๕ และ, ดูเถิด, เป็นเพราะว่าเจ้าไม่ได้ทำต่อไปดังที่เจ้าตั้งต้น, เมื่อเจ้าเริ่มแปล, เราจึงเอาสิทธิพิเศษนี้ไปจากเจ้า.

๖ อย่าพร่ำบ่น^กเลย, บุตรของเรา, เพราะเป็นปรีชาญาณในเราที่เราจัดการกับเจ้าตามวิธีนี้.

๗ ดูเถิด, เจ้าไม่เข้าใจ; เจ้าคิดเอาว่าเราจะให้สิ่งนี้แก่เจ้า, เมื่อเจ้าไม่ใช้ความคิดนอกจากจะถามเรา.

๘ แต่, ดูเถิด, เรากล่าวแก่เจ้า, ว่าเจ้าต้องศึกษา^กไตร่ตรองในความคิดของเจ้า; จากนั้นเจ้าต้องถาม^ขเราว่ามันถูกต้องหรือไม่, และหากมันถูกต้องเราจะทำให้ทรวงอก^คของเจ้าเผาไหม้^งอยู่ภายในเจ้า; ฉะนั้น, เจ้าจะรู้สึก^จว่ามันถูกต้อง.

๙ แต่หากมันไม่ถูกต้อง เจ้าจะไม่มีความรู้สึกเช่นนั้น, แต่เจ้าจะมีอาการเงียบงัน^กของความคิด จนจะทำให้เจ้าลืมสิ่งที่ผิด; ฉะนั้น, เจ้าจะเขียนสิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ นอกจากเจ้าจะได้รับจากเรา.

๑๐ บัดนี้, หากเจ้ารู้เรื่องนี้มาก่อนเจ้าก็คงแปล^กได้; กระนั้นก็ตาม, ยังไม่สมควรที่เจ้าจะแปลในเวลานี้.

๑๑ ดูเถิด, มันสมควรเมื่อตอนที่เจ้าตั้งต้น; แต่เจ้ากลัว^ก, และเวลานั้นผ่านไปแล้ว, และมันไม่สมควรในเวลานี้;

๑๒ เพราะ, เจ้าไม่เห็นหรือว่าเราให้พละกำลังแก่ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ^ก อย่างเพียงพอ, ซึ่งโดยสิ่งนี้จึงทดแทนกัน ? และเจ้าทั้งสองคน เราก็ไม่ได้กล่าวโทษ.

๑๓ จงทำสิ่งนี้ซึ่งเราบัญชาเจ้า, และเจ้าจะรุ่งเรือง. จงซื่อสัตย์, และอย่ายอมต่อการล่อลวง^ก.

๑๔ จงตั้งมั่นในงาน^กซึ่งงานนั้นเราเรียก^ขเจ้ามา, และผมเส้นหนึ่งบนศีรษะเจ้าก็จะไม่หายไป, และเราจะยกเจ้าขึ้น^คในวันสุดท้าย. เอเมน.