1. Objawienie od Jezusa Chrystusa dla Jego sługi, Józefa Smitha jun., i sześciu starszych, gdy zjednoczyli swe serca i ^awznieśli głosy na wysokości.

2. Zaiste, słowo Pańskie dotyczące Jego Kościoła, założonego w ostatnich dniach dla ^aprzywrócenia Jego ludu, jako rzekł On ustami Swych ^bproroków, i dla zgromadzenia Jego ^cświętych, aby stanęli na ^dGórze Syjon, która będzie miastem ^eNowa Jerozolima.

3. Które to miasto zostanie zbudowane — poczynając od placu pod budowę ^aświątyni, który jest wyznaczony palcem Pana — w zachodnich granicach stanu Missouri i poświęcone ręką Józefa Smitha jun. oraz innych, z których Pan jest bardzo zadowolony.

4. Zaprawdę, oto jest słowo Pańskie, że miasto ^aNowa Jerozolima zostanie zbudowane przez zgromadzenie świętych, poczynając od tego miejsca, miejsca ^bświątyni, która to świątynia zostanie wzniesiona w tym pokoleniu.

5. Bowiem zaprawdę, całe to pokolenie nie przeminie, zanim nie zostanie Panu zbudowany dom i nie spocznie na nim obłok, który to obłok będzie samą ^achwałą Pańską, która wypełni dom.

6. I synowie Mojżesza, według Świętego Kapłaństwa, które otrzymał z ^aręki teścia swego — ^bJetra;

7. A Jetro otrzymał je z ręki Kaleba;

8. A Kaleb otrzymał je z ręki Elihu;

9. A Elihu z ręki Jeremiasza;

10. A Jeremiasz z ręki Gada;

11. A Gad z ręki Ezajasza;

12. A Ezajasz z ręki Boga.

13. Ezajasz także żył w dniach Abrahama i był przezeń błogosławiony —

14. Który to ^aAbraham otrzymał kapłaństwo od ^bMelchizedeka, który je otrzymał z linii pochodzenia ojców swych aż do ^cNoego;

15. I od Noego do ^aEnocha, z linii pochodzenia ich ojców;

16. I od Enocha do ^aAbla — który został zabity ze względu na ^bspisek swego brata — który ^cotrzymał kapłaństwo przez przykazania Boga, z ręki ojca swego, ^dAdama, który był pierwszym człowiekiem —

17. Które to ^akapłaństwo trwa w Kościele Bożym przez wszystkie pokolenia i jest bez początku dni czy końca lat.

18. I zatwierdził Pan ^akapłaństwo także na ^bAaronie i jego potomstwie, przez wszystkie ich pokolenia, a kapłaństwo to także trwa i ^cpozostaje na wieki wraz z kapłaństwem, które jest na wzór najświętszego porządku Boga.

19. I to większe kapłaństwo udziela ewangelii i dzierży klucz ^atajemnic królestwa, sam klucz ^bwiedzy Bożej.

20. Przeto w jego ^aobrzędach ukazana jest moc boskości.

21. I bez jego obrzędów i ^aupoważnienia kapłaństwa ludziom w ciele nie jest ukazana moc boskości,

22. Bowiem bez tego żaden ^aczłowiek nie może zobaczyć oblicza Boga, samego Ojca, i żyć.

23. A ^aMojżesz otwarcie uczył tego dzieci Izraela na pustkowiu i pilnie dążył do ^buświęcenia swego ludu, aby mógł ^czobaczyć oblicze Boga;

24. Lecz oni ^aznieczulili serca swe i nie mogli wytrzymać Jego obecności; przeto Pan w swym ^bgniewie, bowiem rozpaliła się Jego złość na nich, poprzysiągł, że nie ^cwejdą do Jego odpoczynku w czasie, gdy przebywają na pustkowiu, który to odpoczynek jest pełnią Jego chwały.

25. Przeto zabrał ^aMojżesza spośród nich, a także Święte ^bKapłaństwo;

26. A niższe ^akapłaństwo trwało, które to kapłaństwo dzierży ^bklucz ^cposługi aniołów i ewangelii przygotowawczej;

27. Która to ewangelia jest ewangelią ^apokuty i ^bchrztu, i ^codpuszczenia grzechów, i ^dprawem przykazań dotyczących ^ecielesności, a Pan w gniewie Swoim sprawił, że trwała z domem Aarona wśród dzieci Izraela aż do czasów ^fJana, którego Bóg wychował i który był ^gwypełniony Duchem Świętym od łona matki.

28. Bowiem został ochrzczony, gdy był jeszcze dzieckiem, i został ustanowiony przez anioła Bożego, gdy miał zaledwie osiem dni, do tej mocy, żeby obalić królestwo Żydów i ^awyprostować drogę Pańską w obliczu Jego ludu, aby przygotować go na przyjście Pana, na którego rękę złożono ^bcałą moc.

29. I ponownie, urzędy starszego i biskupa są koniecznymi ^adodatkami należącymi do wyższego kapłaństwa.

30. I ponownie, urząd nauczyciela oraz diakona są niezbędnymi dodatkami należącymi do niższego kapłaństwa, które to kapłaństwo zatwierdzono na Aaronie i jego synach.

31. Przeto, jakom rzekł w kwestii synów Mojżesza — bowiem synowie Mojżesza, a także synowie Aarona złożą godną przyjęcia ^aofiarę i poświęcenie w domu Pana, który to dom zostanie zbudowany Panu w tym pokoleniu na poświęconym ^bmiejscu, jak wyznaczyłem —

32. I synowie Mojżesza i Aarona zostaną wypełnieni ^achwałą Pana na ^bGórze Syjon w domu Pana, którego synami jesteście; a także wielu, których powołałem i wysłałem, aby budowali mój ^cKościół.

33. Bowiem ci, którzy są ^awierni, aby uzyskać oba ^bkapłaństwa, o których mówiłem, i aby rozwijać swoje powołanie, ^cuświęceni są przez Ducha dla odnowienia swych ciał.

34. Stają się synami Mojżesza i Aarona i ^apotomstwem ^bAbrahama, i Kościołem, i królestwem, i ^cwybranymi Boga.

35. A także — wszyscy ci, którzy otrzymują to kapłaństwo, otrzymują mnie, rzecze Pan;

36. Bowiem ten, kto przyjmuje moje sługi, mnie ^aprzyjmuje;

37. A ten, kto mnie ^aprzyjmuje, przyjmuje Ojca mojego;

38. A ten, kto przyjmuje mojego Ojca, przyjmuje królestwo mego Ojca; przeto ^awszystko, co posiada mój Ojciec, będzie mu dane.

39. A to zgodnie z ^aprzysięgą i przymierzem, które należą do kapłaństwa.

40. Przeto ci wszyscy, którzy otrzymują kapłaństwo, otrzymują tę przysięgę i przymierze mojego Ojca, których On nie może złamać ani których nie można poruszyć.

41. Ale kto ^ałamie to przymierze po tym, jak je przyjął, i całkiem się od niego odwraca, ^bnie będzie miał przebaczenia grzechów w tym świecie ani w świecie, który nastanie.

42. I biada tym wszystkim, którzy nie przychodzą do tego kapłaństwa, które otrzymaliście, a które teraz zatwierdzam na was, którzy jesteście obecni tego dnia, moim własnym głosem z niebios; i dałem niebiańskim zastępom i ^aaniołom moim nakaz odnośnie do was.

43. A teraz daję wam przykazanie, abyście nad sobą czuwali i pilnie ^abaczyli na słowa życia wiecznego.

44. Bowiem ^ażyć będziecie według każdego słowa, które wychodzi z ust Bożych.

45. Bowiem ^asłowo Pańskie jest prawdą, a wszystko, co jest ^bprawdą, jest światłem, a wszystko, co jest światłem, jest Duchem, samym Duchem Jezusa Chrystusa.

46. A Duch daje ^aświatło ^bkażdemu człowiekowi, który przychodzi na świat; i Duch oświeca każdego człowieka poprzez świat, jako zważa na głos Ducha.

47. I każdy, kto zważa na głos Ducha, przychodzi do Boga, samego Ojca.

48. A Ojciec ^auczy go o ^bprzymierzu, które On odnowił i zatwierdził na was, które jest na was zatwierdzone dla waszego dobra, i nie tylko dla waszego dobra, ale dla dobra całego świata.

49. A cały ^aświat jest pogrążony w grzechu i jęczy w ^bciemności i w okowach grzechu.

50. I przez to możecie poznać, że są w ^aokowach ^bgrzechu, bo nie przychodzą do mnie.

51. Bowiem, kto do mnie nie przychodzi, jest w okowach grzechu.

52. A kto nie przyjmuje mojego głosu, nie zna ^amego głosu i nie jest mój.

53. I przez to możecie odróżnić prawych od niegodziwych, i że cały ^aświat ^bjęczy w ^cgrzechu i ciemności, nawet teraz.

54. I wasze umysły były zaćmione w przeszłych czasach ze względu na ^aniewiarę, i ponieważ lekceważyliście rzeczy, które otrzymaliście —

55. Które to ^apróżność i niewiara sprowadziły potępienie na cały Kościół.

56. I potępienie to spoczywa na dzieciach Syjonu, zaiste na wszystkich.

57. I pozostaną potępione, dopóki nie odpokutują i nie przypomną sobie nowego ^aprzymierza, samej ^bKsięgi Mormona i ^cpoprzednich przykazań, które im dałem, nie tylko po to, aby mówić, ale aby ^dczynić według tego, co napisałem —

58. Aby mogli wydać owoc godny królestwa ich Ojca; inaczej pozostaje klęska i sąd, które spadną na dzieci Syjonu.

59. Bowiem czyż dzieci królestwa bezczeszczą moją świętą ziemię? Zaprawdę, powiadam wam: Nie.

60. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, którzy teraz słyszycie moje ^asłowa, które są moim głosem, błogosławieni jesteście, jeżeli przyjmujecie te rzeczy;

61. Bowiem ^aprzebaczę wam wasze grzechy tym przykazaniem — abyście pozostali niewzruszeni w umysłach, w ^bpowadze i w duchu modlitwy, w świadczeniu całemu światu o tych rzeczach, które są wam przekazane.

62. Przeto ^aidźcie na cały świat; a dokądkolwiek nie możecie pójść, tam poślecie swe świadectwo, aby mogło się ono rozejść od was na cały świat, do każdego stworzenia.

63. I jakom rzekł apostołom swoim, tak mówię wam, bowiem jesteście moimi ^aapostołami, samymi wyższymi kapłanami Boga; jesteście tymi, których Ojciec mi ^bdał; jesteście ^cprzyjaciółmi moimi;

64. Przeto, jakom rzekł apostołom moim, powiadam także wam, że każda ^adusza, która ^buwierzy waszym słowom i będzie ochrzczona wodą dla ^codpuszczenia grzechów, otrzyma ^dDucha Świętego.

65. A ^aznaki te podążą za tymi, którzy wierzą —

66. W moje imię dokonają wielu zadziwiających ^adzieł;

67. W moje ^aimię wypędzą diabły;

68. W moje imię ^auzdrowią chorych;

69. W moje imię otworzą oczy ślepców, i odetkają uszy głuchych;

70. I przemówi język niemego;

71. A jeżeli im kto poda ^atruciznę, nie uczyni im szkody;

72. I trucizna węża nie będzie mieć mocy, aby ich skrzywdzić.

73. Ale daję im przykazanie, żeby się nie ^achełpili tymi rzeczami ani nie mówili o nich przed światem; bowiem rzeczy te dane są wam dla waszego pożytku i zbawienia.

74. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że ci, którzy nie uwierzą słowom waszym i nie będą ^aochrzczeni wodą w moje imię dla odpuszczenia ich grzechów, aby mogli otrzymać Ducha Świętego, ^bpotępieni będą, i nie wejdą do królestwa mojego Ojca, gdzie mój Ojciec i ja jesteśmy.

75. A to objawienie dla was i przykazanie obowiązują od tej właśnie godziny na całym świecie, a ewangelia jest dla wszystkich, którzy jej nie otrzymali.

76. Ale zaprawdę, powiadam do tych wszystkich, którym dano królestwo — przez was musi być im głoszona, żeby odpokutowali za swoje dawne złe uczynki; bowiem mają być skarceni za swe złe serca niewiary, a wasi bracia w Syjonie za bunt przeciwko wam w czasie, gdy was wysłałem.

77. I ponownie powiadam wam, moi przyjaciele, bowiem odtąd będę was zwać przyjaciółmi, że wskazane jest, żebym wam dał to przykazanie, żebyście się stali niczym przyjaciele moi w dniach, kiedy byłem z nimi, wędrując, aby głosić ewangelię w mojej mocy;

78. Bowiem nie dopuściłem, by mieli ^asakiewkę czy torbę, czy dwa płaszcze.

79. Oto wysyłam was, aby wypróbować świat, a robotnik godzien jest swojej ^azapłaty.

80. I każdy, kto pójdzie i ^agłosić będzie tę ^bewangelię królestwa, i nie zawiedzie w wiernym wytrwaniu we wszystkim, nie będzie znużony w umyśle ani nie będzie zaćmiony, ani w ciele, ani w kończynach czy stawach; i nawet ^cwłos mu z głowy nie spadnie niezauważony. I nie pójdą głodni ani spragnieni.

81. Przeto nie ^amyślcie o jutrze, o tym, co będziecie jeść czy pić lub w co będziecie przyodziani.

82. Bowiem przypatrzcie się liliom w polu, jak rosną — one nie trudzą się ani nie przędą; a królestwa świata w całej ich chwale nie są przystrojone jako jedna z nich.

83. Bowiem ^aOjciec wasz, który jest w niebie, ^bwie, że potrzeba wam wszystkich tych rzeczy.

84. Przeto niechaj ranek sam ^atroszczy się o swoje potrzeby.

85. Nie troszczcie się też na zapas, ^aco powiecie; ale ^bzaskarbiajcie sobie w swoich umysłach stale słowa żywota, a będzie wam ^cdane w tejże godzinie ta ich część, która powinna być przydzielona każdemu.

86. Przeto niechaj nikt pośród was — bowiem przykazanie to jest dla wszystkich ^awiernych, którzy są powołani przez Boga w Kościele do posługi — od tej chwili nie bierze sakiewki ani torby, gdy wyrusza, aby głosić tę ewangelię królestwa.

87. Oto ^awysyłam was, abyście zganili świat za wszystkie nieprawe czyny, i uczyli go o sądzie, który ma nastąpić.

88. A ktokolwiek was ^aprzyjmie, tam ja też będę, bowiem pójdę przed waszym obliczem. Będę po waszej prawicy i po lewicy, a Duch mój będzie w waszych sercach, a ^baniołowie moi wokół was, aby was podtrzymać.

89. Ktokolwiek was przyjmuje, mnie przyjmuje; i ten sam was nakarmi i odzieje, i da wam pieniądze.

90. A ten, kto was karmi czy odziewa, czy daje pieniądze, w żaden sposób nie ^astraci swej nagrody.

91. A ten, kto nie czyni tych rzeczy, nie jest mym uczniem; przez to możecie poznać ^auczniów moich.

92. Od tego, który was nie przyjmuje, odejdźcie na ubocze i ^aoczyśćcie swoje stopy wodą, czystą wodą, czy to w upale czy w zimnie, i złóżcie o tym świadectwo waszemu Ojcu, który jest w niebie, i nie wracajcie więcej do tego człowieka.

93. I w każdej wiosce i mieście, do którego wejdziecie, to samo czyńcie.

94. Jednakże szukajcie pilnie i nie szczędźcie sił; i biada temu domowi czy tej wsi, czy miastu, które odrzuca was, wasze słowa czy wasze świadectwo dotyczące mnie.

95. Biada, powiadam ponownie, temu domowi czy tej wsi, czy miastu, które odrzuca was, wasze słowa czy wasze świadectwo o mnie;

96. Bowiem Ja, ^aWszechmocny, położyłem ręce na narodach, aby je ^bukarać za ^cniegodziwość.

97. I rozejdą się plagi, i nie będą zabrane z ziemi, dopóki nie ukończę mego dzieła, które zostanie ^askrócone w prawości —

98. Dopóki wszyscy, którzy pozostają, mnie nie poznają — od najmniejszych do największych — i nie zostaną wypełnieni wiedzą o Panu, i nie ^aujrzą na własne oczy, i nie wzniosą głosów, i razem nie będą ^bśpiewać tej nowej pieśni tymi słowy:

99. Pan ponownie sprowadził Syjon;Pan ^aodkupił Swój lud, ^bIzrael,Według ^cwyboru ^dłaski,Która się stała przez wiaręI ^eprzymierze ich ojców.

100. Pan odkupił Swój lud;A Szatan jest ^azwiązany i czas przestał istnieć,Pan zgromadził wszystkie rzeczy w ^bjedno.Pan sprowadził ^cSyjon z wysoka.Pan ^dpodniósł Syjon z dołu.

101. ^aZiemia cierpiała bóle i wydała siłę;I prawda jest ustanowiona w jej trzewiach;I niebiosa uśmiechnęły się do niej;I odziana jest w ^bchwałę Swego Boga;Bowiem stoi On pośrodku Swego ludu.

102. Chwała i cześć, i moc, i potęga,Niechaj będzie przypisana naszemu Bogu; bowiem On jest pełen ^amiłosierdzia,Sprawiedliwości, łaski i prawdy, i ^bpokoju,Na wieki wieków, Amen.

103. I ponownie, zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że wskazane jest, aby każdy, kto wyrusza, by głosić moją wieczną ewangelię, jeżeli ma rodzinę i otrzymuje pieniądze w darze, powinien jej je posłać lub zużytkować dla jej pożytku, jako nim Pan pokieruje, bowiem uważam to za słuszne.

104. A niechaj wszyscy ci, którzy nie mają rodzin, a otrzymują ^apieniądze, prześlą je do biskupa w Syjonie lub do biskupa w stanie Ohio, aby mogły być poświęcone na ujawnienie objawień i ich drukowanie, i dla ustanowienia Syjonu.

105. A jeżeli ktoś wam da płaszcz czy garnitur, weźcie stare ubranie i oddajcie ^aubogim, i idźcie swoją drogą, radując się.

106. A jeżeli ktoś pośród was jest silny w duchu, niechaj ^aweźmie ze sobą tego, który jest słaby, aby mógł być on podbudowany w całej ^błagodności, aby też się stał silny.

107. Przeto zabierzcie ze sobą tych, którzy są ustanowieni do ^aniższego kapłaństwa, i poślijcie ich przed sobą, aby wyznaczali spotkania i przygotowali drogę, i poszli na spotkania, na które sami nie możecie pójść.

108. Oto jest to sposób, w jaki moi apostołowie za dawnych czasów rozbudowali mi mój Kościół.

109. Przeto niechaj każdy stoi na swoim urzędzie i trudzi się w swoim własnym powołaniu; i niechaj głowa nie mówi nogom, że ich nie potrzebuje, bowiem bez stóp, jakże ciało będzie mogło stać?

110. Także ciału jest potrzebny każdy ^aczłonek, aby każdy mógł zostać podbudowany, aby system mógł być zachowany w doskonałości.

111. I oto, ^awyżsi kapłani winni podróżować, jako też starsi i jako też niżsi ^bkapłani; ale ^cdiakoni i ^dnauczyciele winni być wyznaczeni, aby ^eczuwali nad Kościołem, aby byli stale posługującymi dla Kościoła.

112. I biskup Newel K. Whitney także winien podróżować wokół i pośród wszystkich kościołów, szukając biednych, aby ^azadbać o ich potrzeby przez ^bukorzenie bogatych i pysznych.

113. Winien także zatrudnić ^apełnomocnika, aby objął zarząd i zajął się sprawami świeckimi, jako mu wskaże.

114. Jednakże niechaj biskup jedzie do miasta Nowy Jork, do miasta Albany, a także do miasta Boston i ostrzeże ludzi w tamtych miastach głosem ewangelii, donośnym głosem, o ^aspustoszeniu i całkowitej zagładzie, jakie ich czekają, jeżeli odrzucą te rzeczy.

115. Bowiem jeżeli odrzucą te rzeczy, godzina ich sądu jest blisko, a dom ich ^apusty zostanie.

116. Niechaj ma ^aufność we mnie, a jego szyki nie zostaną ^bpomieszane; i nie spadnie mu ^cwłos z głowy na ziemię niezauważony.

117. I zaprawdę, powiadam wam, reszto moich sług, idźcie, jako wam okoliczności pozwolą w waszych kilku powołaniach do wielkich i sławnych miast i wsi, karcąc świat w prawości za wszystkie ich czyny nieprawe i bezbożne, i wykładając wyraźnie i zrozumiale spustoszenie występków w ostatnich dniach.

118. Bowiem wami, rzecze Pan Wszechmocny, ^arozerwę ich królestwa — nie tylko ^bzatrzęsę ziemią, ale zadrżą gwiaździste niebiosa.

119. Bowiem Ja, Pan, wyciągnąłem rękę, aby użyć mocy niebieskich; nie widzicie tego teraz, ale zobaczycie niebawem i ujrzycie, i poznacie, żem jest i że ^aprzyjdę, i będę ^bkrólować z moim ludem.

120. Jam jest ^aAlfa i Omega, Początek i Koniec. Amen.