Pisma święte
Doktryna i Przymierza 76


Rozdział 76

Wizja dana Prorokowi Józefowi Smithowi i Sidneyowi Rigdonowi w Hiram w stanie Ohio, 16 lutego 1832 r. We wstępie do zapisu tej wizji w historii Józefa Smitha podano: „Po powrocie z konferencji w Amherst wznowiłem tłumaczenie pism świętych. Na podstawie objawień, które otrzymano, oczywiste było, że wiele ważnych kwestii dotyczących zbawienia człowieka zostało usuniętych z Biblii lub zagubionych, zanim została opracowana. Z prawd, które pozostały, wynika bezsprzecznie, że jeżeli Bóg wynagradza każdego zgodnie z uczynkami dokonanymi w ciele, termin ‘niebo’ — w sensie miejsca przeznaczonego na wieczne zamieszkanie świętych — musi obejmować więcej niż jedno królestwo. Wskutek tego […] podczas tłumaczenia Ew. Jana ja sam oraz Starszy Rigdon otrzymaliśmy następującą wizję”. W czasie, kiedy wizja ta była dana, Prorok tłumaczył Ew. Jana 5:29.

1–4: Pan jest Bogiem; 5–10: Tajemnice królestwa zostaną objawione wszystkim wiernym; 11–17: Wszyscy wyjdą w zmartwychwstaniu sprawiedliwych lub niesprawiedliwych; 18–24: Mieszkańcy wielu światów są rodzonymi synami i córkami Boga przez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa; 25–29: Anioł Boży upadł i stał się diabłem; 30–49: Synowie zatracenia cierpią wieczne potępienie, wszyscy inni zaś zyskują pewien stopień zbawienia; 50–70: Chwała i nagroda wywyższonych istot w królestwie celestialnym; 71–80: Ci, którzy odziedziczą królestwo terrestrialne; 81–113: Stan tych, którzy są w chwale telestialnej, terrestrialnej i celestialnej; 114–119: Wszyscy wierni mogą ujrzeć i rozumieć tajemnice królestwa Boga poprzez moc Ducha Świętego.

1. aUsłyszcie, o niebiosa, i nadstaw ucha, o ziemio, i radujcie się jej mieszkańcy, bowiem Pan jest bBogiemcnie ma dZbawiciela poza Nim.

2. aWielka jest mądrość Jego, bzdumiewające są Jego drogi i nikt nie zna rozległości Jego czynów.

3. Nie ustaną azamiary Jego, ani nie ma nikogo, kto mógłby powstrzymać Jego rękę.

4. Od wieczności do wieczności On jest aten sam i nie bustaną lata Jego.

5. Bowiem tak rzecze Pan: Ja, Pan, amiłosierny i łaskawy jestem dla tych, którzy odczuwają bbojaźń przede mną, i raduje mnie uczcić tych, którzy csłużą mi w prawości i prawdzie do końca.

6. Wielka będzie ich nagroda i wieczna będzie ich achwała.

7. aobjawię im wszystkie btajemnice, zaiste, wszystkie ukryte tajemnice mego królestwa z dawnych dni oraz z czasów, które nadejdą, dam im poznać dobre upodobanie mojej woli we wszystkim, co dotyczy mego królestwa.

8. Zaiste, poznają nawet dziwy wieczności i pokażę im rzeczy, które mają nastać, nawet rzeczy wielu pokoleń.

9. I wielka będzie ich amądrość, a ich bzrozumienie sięgnie nieba; i czginie przed nimi mądrość mądrych, a zrozumienie roztropnych wniwecz się obróci.

10. Bowiem aoświecę ich bDuchem moim, a przez cmoc moją dam im poznać sekrety mojej woli — zaiste, te rzeczy, których ani doko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani które nie zapadły w serce człowieka.

11. Nam, Józefowi Smithowi jun. i Sidneyowi Rigdonowi, będącym aw Duchu, szesnastego dnia lutego roku Pańskiego tysiąc osiemset trzydziestego drugiego —

12. Przez moc aDucha boczy nasze zostały otwarte, a zrozumienie nasze zostało oświecone, abyśmy zobaczyli i pojęli rzeczy Boże —

13. Te same rzeczy, które były na początku, zanim powstał świat, które zostały ustanowione przez Ojca, przez Jego Jednorodzonego Syna, który był na łonie Ojca od samego apoczątku,

14. O którym dajemy świadectwo; a świadectwo, które dajemy, jest pełnią ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna, którego widzieliśmy i z którym arozmawialiśmy w niebiańskiej bwizji.

15. Bowiem kiedy trudziliśmy się nad atłumaczeniem, które nam Pan wyznaczył, doszliśmy do wersetu dwudziestego dziewiątego w piątym rozdziale Ew. Jana, który był nam dany, jako następuje:

16. Mówiąc o zmartwychwstaniu zmarłych, odnośnie do tych, którzy ausłyszą głos bSyna Człowieczego:

17. I wyjdą; ci, którzy czynili adobrze, w bzmartwychwstaniu csprawiedliwych, a ci, którzy czynili źle, w zmartwychwstaniu niesprawiedliwych —

18. Sprawiło to, że się zdumieliśmy, bowiem dane nam to było od Ducha.

19. I kiedy arozmyślaliśmy nad tymi sprawami, Pan dotknął oczu naszego zrozumienia, i zostały one otwarte, i zajaśniała wokół chwała Pańska.

20. I ujrzeliśmy achwałę Syna po bprawicy cOjca, i otrzymaliśmy z Jego pełni;

21. I zobaczyliśmy świętych aaniołów, i tych, którzy są buświęceni przed Jego tronem, coddających cześć Bogu i Barankowi, którzy oddają Mu cześć na wieki wieków.

22. A teraz, po licznych świadectwach, jakie o Nim dano, oto aświadectwo, najnowsze ze wszystkich, które o Nim składamy: Że On bżyje!

23. Bowiem aujrzeliśmy Go po samej prawicy bBoga; i słyszeliśmy głos dający świadectwo, że jest cJednorodzonym Ojca —

24. Że dzięki aNiemu, przez Niego i z Niego bświaty są i były tworzone, a ich mieszkańcy są rodzonymi csynami i córkami Boga.

25. I to także widzieliśmy i dajemy świadectwo, że aanioł Boży, który miał upoważnienie w obecności Boga, który zbuntował się przeciw Jednorodzonemu Synowi, ukochanemu przez Ojca, i który był na łonie Ojca, strącony został sprzed obecności Boga i Syna,

26. I nazwano go Zatraceniem, bowiem płakały nad nim niebiosa — był to aLucyfer, syn jutrzenki.

27. I widzieliśmy, i oto, jest aupadły! Upadły, sam syn jutrzenki!

28. I kiedy wciąż byliśmy w Duchu, nakazał nam Pan, abyśmy zapisali wizję; bowiem ujrzeliśmy Szatana, tego starego awęża, samego bdiabła, który się czbuntował przeciw Bogu i dążył do zagarnięcia królestwa naszego Boga i Jego Chrystusa —

29. Przeto wszczyna on awojnę ze świętymi Boga i otacza ich dookoła.

30. I ujrzeliśmy wizję cierpień tych, z którymi wszczął wojnę i których pokonał; wtem doszedł nas głos Pana:

31. Tak rzecze Pan o tych wszystkich, którzy znają moją moc i zakosztowali jej, a dozwolili sobie przez moc diabelską, by ich apokonano i zaprzeczyli prawdzie, i oparli się mocy mojej —

32. To ci, którzy są asynami bzatracenia, o których powiadam, że lepiej byłoby im nigdy się nie narodzić,

33. Bowiem są naczyniami gniewu skazanymi na cierpienie gniewu Bożego wraz z diabłem i jego aniołami w wieczności,

34. O których rzekłem, że nie ma dla nich aprzebaczenia ani na tym świecie, ani na świecie, który nastanie,

35. Ponieważ azaprzeczyli Duchowi Świętemu po tym, jak Go przyjęli, i wyparli się Jednorodzonego Syna Ojca, bukrzyżowali Go dla siebie i wystawili Go na otwartą hańbę.

36. To ci, którzy odejdą do ajeziora ognia i siarki, z diabłem i jego aniołami —

37. I jedyni, nad którymi druga aśmierć będzie mieć jakąś moc,

38. Zaprawdę, ajedyni, którzy nie zostaną odkupieni we właściwym czasie Pana, kiedy już doznają cierpień Jego gniewu.

39. Bowiem cała reszta azostanie wyprowadzona przez bzmartwychwstanie zmarłych, przez tryumf i chwałę cBaranka, którego zabito, który był na łonie Ojca, zanim światy zostały stworzone.

40. I to jest aewangelia, dobra nowina, o której złożył nam świadectwo głos z niebios —

41. Że przyszedł na świat, sam Jezus, aby Go aukrzyżowano za świat, aby bponiósł grzechy cświataduświęcił świat, i eoczyścił go z całej nieprawości;

42. Aby przez Niego mogli zostać azbawieni wszyscy, których Ojciec dał Jego mocy i których uczynił przez Niego;

43. Który sławi Ojca i zbawia wszystkie dzieła Swoich rąk, poza tymi synami zatracenia, którzy wypierają się Syna po tym, jak Ojciec już Go objawił.

44. Przeto zbawia wszystkich poza nimi — odejdą oni na awiekuistą bkarę, która jest karą bez końca, która jest wieczną karą, aby panować z cdiabłem i jego aniołami w wieczności, gdzie drobak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie, co jest ich męką —

45. akońca ich męki ani miejsca nie zna żaden człowiek;

46. Nie zostało to objawione, ani nie jest teraz, ani nie będzie objawione ludziom, poza tymi, którzy tego zakosztują;

47. Jednakże Ja, Pan, ukazuję to licznym w wizjach, ale wnet zakrywam;

48. Przeto nie pojmują końca, szerokości, wysokości, agłębiny ani niedoli tej, podobnie jak każdy inny człowiek, poza tymi, którym bustanowiono takie cpotępienie.

49. I usłyszeliśmy głos mówiący: Zapiszcie tę wizję, bowiem jest to koniec wizji cierpień bezbożnych.

50. I ponownie dajemy świadectwo — bowiem widzieliśmy i słyszeliśmy, i to jest aświadectwo ewangelii Chrystusa o tych, którzy wyjdą w bzmartwychwstaniu sprawiedliwych —

51. Są to ci, którzy przyjęli świadectwo Jezusa i auwierzyli w Jego imię, i zostali bochrzczeni na cpodobieństwo Jego dpochówku, pogrzebani w wodzie w Jego imię, a to zgodnie z przykazaniem, które On dał —

52. Aby przestrzegając przykazań, mogli zostać aobmyciboczyszczeni ze wszystkich swoich grzechów i mogli otrzymać Ducha Świętego przez nałożenie crąk przez tego, którego dustanowiono i zapieczętowano do tej emocy,

53. I którzy przepełnieni wiarą zostają azapieczętowani przez bŚwiętego Ducha obietnicy, którego Ojciec przelewa na wszystkich, którzy są sprawiedliwi i oddani.

54. Są to ci, którzy są Kościołem aPierworodnego.

55. Są to ci, w których ręce dał Ojciec awszystkie rzeczy,

56. Są to ci, którzy są akapłanami i królami, którzy otrzymali z Jego pełni i z jego chwały,

57. I są akapłanami Najwyższego według porządku Melchizedeka, który nastąpił według porządku bEnocha, który był według cporządku Jednorodzonego Syna.

58. Przeto, jak zapisano, są oni abogami, samymi bsynami cBoga,

59. Przeto awszystko jest ich, czy to życie czy śmierć, czy rzeczy teraźniejsze, czy rzeczy przyszłe, wszystko jest ich, a oni są Chrystusowi, a Chrystus jest Boży.

60. aprzemogą wszystko.

61. Przeto niechaj żaden człowiek nie achlubi się człowiekiem, ale raczej niechaj bchlubi się Bogiem, który cpowali wszystkich wrogów pod Swe stopy.

62. Ci amieszkać będą w bobecności Boga i Jego Chrystusa na wieki wieków.

63. Są to aci, których przywiedzie ze sobą, gdy bprzyjdzie w obłokach nieba, aby ckrólować na ziemi nad ludem Swoim.

64. Są to ci, którzy będą mieć udział w apierwszym zmartwychwstaniu.

65. Są to ci, którzy wyjdą w azmartwychwstaniu sprawiedliwych.

66. Są to ci, którzy podeszli do aGóry bSyjon i do miasta Boga żywego, niebiańskiego miejsca, najświętszego ze wszystkich.

67. Są to ci, którzy przyszli do niezliczonego towarzystwa aniołów, powszechnego zgromadzenia oraz do Kościoła aEnochabPierworodnego.

68. Są to ci, których imiona azapisano w niebie, gdzie Bóg i Chrystus są bsędzią wszystkich.

69. Są to ci, którzy są asprawiedliwi, którzy zostali budoskonaleni poprzez Jezusa, Pośrednika cnowego przymierza, który dokonał doskonałego dzadośćuczynienia przez przelanie Swej własnej ekrwi.

70. Są to ci, których ciała są acelestialne, których bchwała jest chwałą csłońca, samą chwałą Boga, najwyższego ze wszystkich, którą to chwałę opisuje się jako podobną do chwały słońca na firmamencie.

71. I ponownie, ujrzeliśmy też świat aterrestrialny, i oto, są to ci, którzy są terrestrialni, których chwała różni się od chwały Kościoła Pierworodnego, który otrzymał pełnię Ojca, jako bksiężyc różni się od słońca na firmamencie.

72. Są to ci, którzy umarli, anie znając bprawa;

73. A także ci, którzy są aduchami ludzi, trzymanymi w bwięzieniu, których odwiedził Syn i cgłosił im dewangelię, aby mogli być sądzeni niczym ludzie w ciele;

74. Którzy nie otrzymali aświadectwa o Jezusie w ciele, ale otrzymali je później.

75. Są to ci, którzy są zacnymi ludźmi ziemi, których zaślepiła przebiegłość ludzka.

76. Są to ci, którzy otrzymują z Jego chwały, ale nie z Jego pełni.

77. Są to ci, którzy otrzymują z obecności Syna, ale nie z pełni Ojca.

78. Przeto są aciałami terrestrialnymi, a nie ciałami celestialnymi, i różnią się w chwale jako księżyc różni się od słońca.

79. Są to ci, którzy nie są adzielni w świadectwie o Jezusie; przeto nie otrzymują korony nad królestwem naszego Boga.

80. A teraz jest to koniec wizji tego, co terrestrialne, którą ujrzeliśmy, a którą Pan nam nakazał zapisać, kiedy wciąż jeszcze byliśmy w Duchu.

81. I ponownie, ujrzeliśmy chwałę tego, co atelestialne, która jest mniejszą chwałą, jako chwała gwiazd różni się od chwały księżyca na firmamencie.

82. Są to ci, którzy nie przyjęli ewangelii Chrystusa ani aświadectwa Jezusa.

83. Są to ci, którzy nie zaprzeczają Duchowi Świętemu.

84. Są to ci, których strącono do apiekła.

85. Są to ci, którzy nie zostaną odkupieni od adiabła, aż do bostatniego zmartwychwstania, aż Pan, sam Chrystus cBaranek, ukończy Swoje dzieło.

86. Są to ci, którzy nie otrzymają z Jego pełni w wiecznym świecie, ale od Ducha Świętego przez posługę terrestrialnych;

87. A terrestrialni przez aposługę celestialnych.

88. I telestialni otrzymają to także przez posługę aniołów, których wyznaczono, aby im posługiwały, to jest tych, których wyznaczono im jako posługujące duchy; bowiem będą oni dziedzicami zbawienia.

89. I tak ujrzeliśmy w wizji niebiańskiej chwałę telestialnych, co przechodzi wszelkie zrozumienie;

90. I żaden człowiek jej nie zna, poza tym, któremu Bóg ją objawił.

91. I tak ujrzeliśmy chwałę terrestrialnych, która we wszystkim przewyższa chwałę telestialnych, jednako w chwale i w mocy, i w potędze, i we władaniu.

92. I tak ujrzeliśmy chwałę celestialnych, która przewyższa wszystko — gdzie Bóg, sam Ojciec, króluje na Swym tronie na wieki wieków;

93. Przed którego tronem wszystko składa pokłon w kornym apoważaniu i oddaje Mu chwałę na wieki wieków.

94. Ci, którzy mieszkają w Jego aobecności, są Kościołem bPierworodnego; i widzą, jako są widziani, i cpoznają, jako są poznani, otrzymawszy z Jego pełni i z Jego dłaski;

95. A On ich czyni arównymi w mocy i w potędze, i we władaniu.

96. I jedna jest chwała celestialnych, jako jedna jest chwała asłońca.

97. I jedna jest chwała terrestrialnych, jako jedna jest chwała księżyca.

98. I jedna jest chwała telestialnych, jako jedna jest chwała gwiazd; bowiem jako jedna gwiazda różni się od drugiej w chwale, tak samo różni się jeden od drugiego w chwale w świecie telestialnym;

99. Bowiem są to ci, którzy są od aPawła, od Apollosa i od Kefasa.

100. Są to ci, którzy powiadają, że niektórzy są od jednego, a niektórzy od innego — niektórzy od Chrystusa, niektórzy od Jana, niektórzy od Mojżesza, niektórzy od Eliasa, niektórzy od Ezajasza, niektórzy od Izajasza, a niektórzy od Enocha;

101. Ale nie przyjęli ewangelii ani świadectwa o Jezusie, ani proroków, ani awiecznego przymierza.

102. Na ostatek, są to ci, którzy nie zostaną zgromadzeni ze świętymi, aby byli azagarnięci do bKościoła Pierworodnego i przyjęci w obłok.

103. Są to aci, którzy są bkłamcami, czarownikami i ccudzołożnikami, i rozpustnikami, a także wszyscy, którzy kochają kłamstwo i kalają się nim.

104. Są to ci, którzy cierpią agniew Boży na ziemi.

105. Są to ci, którzy cierpią apomstę wiecznego ognia.

106. Są to ci, których strącono do apiekłabcierpią gniew cWszechmocnego Boga aż do dpełni czasów, kiedy Chrystus epowali wszystkich wrogów pod Swe stopy i uczyni Swoje dzieło fdoskonałym;

107. Kiedy przekaże królestwo i wręczy je Ojcu, bez skazy, mówiąc: Przemogłem, i sam adeptałem bprasę winną, tę winną prasę srogiego gniewu Boga Wszechmocnego.

108. Wtedy będzie On ukoronowany koroną Jego chwały, aby zasiadł na atronie Swej mocy i królował na wieki wieków.

109. Ale oto zobaczyliśmy chwałę oraz mieszkańców świata telestialnego, że byli nieprzeliczeni niczym gwiazdy na firmamencie nieba lub jako piasek na brzegu morza;

110. I usłyszeliśmy głos Pana, mówiący: Ci wszyscy zegną kolano i każdy język złoży awyznanie Temu, który zasiada na tronie po wieki wieków.

111. Bowiem sądzeni będą według uczynków swoich i każdy otrzyma według własnych auczynków swoje własne władanie w bposiadłościach, które są przygotowane;

112. I będą sługami Najwyższego; ale nie będzie im dozwolone wejść, agdzie bmieszka Bóg i Chrystus, jak długo trwają światy bez końca.

113. To jest koniec wizji, którą ujrzeliśmy, a którą nam nakazano zapisać, kiedy jeszcze byliśmy w Duchu.

114. Jednak awielkie i zdumiewające są dzieła Pana i btajemnice Jego królestwa, które nam ukazał, które przewyższają wszelkie zrozumienie w chwale i w mocy, i we władaniu,

115. Których zapisania nam zakazał, gdy byliśmy jeszcze w Duchu, i co jest azakazane wymawiać człowiekowi;

116. Żaden inny człowiek nie jest aw stanie ich ujawnić, bowiem mogą być oglądane i bpojmowane tylko mocą Ducha Świętego, którą Bóg zsyła na tych, którzy Go kochają i oczyszczają się przed Nim;

117. Którym udziela tego przywileju oglądania i poznawania dla siebie;

118. Aby przez moc i przejaw Ducha, kiedy są w ciele, mogli wytrzymać Jego obecność w świecie chwały.

119. I chwała niech będzie Bogu i Barankowi, i cześć, i władanie na wieki wieków. Amen.