Սուրբ գրություններ
Վարդապետություն և Ուխտեր 74


Բաժին 74

Հայտնություն՝ տրված Ջոզեֆ Սմիթ Մարգարեին, Հայրամում, Օհայո, 1832թ. հունվարին (History of the Church, 1.242): Մարգարեն գրում է. «Տիրոջ նախորդ խոսքն ստանալուն պես [ՎևՈՒ 73], ես վերսկսեցի Սուրբ գրքերի թարգմանությունը և ջանասիրաբար աշխատեցի, ընդհուպ մինչև համաժողովը, որը պետք է գումարվեր հունվարի 25-ին: Այդ ժամանակահատվածում ես ստացա նաև հետևյալը՝ որպես բացատրություն, առ Կորնթացիս Առաջին Թղթի Է գլխի 14-րդ հատվածի վերաբերյալ» (History of the Church, 1.242):

1–5՝ Պողոսն իր օրերի Եկեղեցուն խորհուրդ է տալիս չպահել Մովսեսի օրենքը. 6–7՝ Փոքր երեխաները սուրբ են և սրբագործված են Քավության միջոցով:

1 Որովհետեվ աանհավատ մարդը սրբագործված է կնկանով, և անհավատ կինը սրբագործված է մարդով. եթե ոչ՝ ձեր զավակները պիղծ կլինեին. բայց հիմա սուրբ են:

2 Արդ, առաքյալների օրոք թլփատության օրենքը պահվում էր բոլոր այն հրեաների մեջ, որոնք չէին հավատում Հիսուս Քրիստոսի ավետարանին:

3 Եվ եղավ այնպես, որ մարդկանց մեջ մեծ ահակառակություն առաջացավ բթլփատության օրենքի վերաբերյալ, քանզի անհավատ ամուսինը ցանկանում էր, որ իր երեխաները թլփատվեին և ենթարկվեին Մովսեսի գօրենքին, օրենք, որը կատարվել էր:

4 Եվ եղավ այնպես, որ երեխաները, մեծացած լինելով Մովսեսի օրենքի ենթակայության տակ, տուրք էին տալիս իրենց հայրական աավանդություններին և չէին հավատում Քրիստոսի ավետարանին, որով դառնում էին անսուրբ:

5 Ուստի, դրա համար առաքյալը գրեց եկեղեցուն՝ տալով նրանց պատվիրան, ոչ թե Տիրոջ, այլ իր կողմից, որ հավատացյալը չպիտի ամիանա անհավատին, մինչև Մովսեսի բօրենքը չհեռացվի նրանց միջից,

6 Որ նրանց երեխաները մնան անթլփատ. և որ ավանդությունը վերացվի, որն ասում է, թե փոքր երեխաներն անսուրբ են. քանզի դա ընդունված էր հրեաների մեջ.

7 Բայց փոքր աերեխաները բսուրբ են՝ գսրբագործված լինելով Հիսուս Քրիստոսի դքավության միջոցով. և սա է սուրբ գրության իմաստը: