Rozdział 59
Objawienie dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w Syjonie w hrabstwie Jackson w stanie Missouri, 7 sierpnia 1831 r. Przed tym objawieniem ziemia została konsekrowana, jak zlecił Pan, i miejsce pod przyszłą świątynię zostało poświęcone. W dniu otrzymania niniejszego objawienia zmarła Polly Knight, żona Josepha Knighta sen. — pierwsza członkini Kościoła, która zmarła w Syjonie. Pierwsi święci określili niniejsze objawienie jako „pouczenie dla świętych, jak zachować sabat oraz jak pościć i modlić się”.
1–4: Wierni święci w Syjonie będą błogosławieni; 5–8: Mają oni kochać Pana i służyć Mu, i przestrzegać Jego przykazań; 9–19: Święci są błogosławieni tak docześnie, jak i duchowo przez święcenie dnia Pana; 20–24: Prawi otrzymują obietnicę pokoju na tym świecie i życia wiecznego w świecie, który nastanie.
1. Oto błogosławieni są ci, rzecze Pan, co przyszli na tę ziemię ze awzrokiem skupionym jedynie na mojej chwale, według moich przykazań.
2. Bowiem ci, którzy przeżyją, aodziedziczą ziemię, a ci, którzy bumrą, odpoczną od wszelkich swoich trudów, a uczynki ich pójdą za nimi; i otrzymają ckoronę w dposiadłościach mego Ojca, które dla nich przygotowałem.
3. Zaiste, błogosławieni są ci, których stopy stoją na ziemi Syjonu, którzy byli posłuszni mojej ewangelii, bowiem otrzymają w nagrodę dobre rzeczy ziemi, i rodzić ona będzie w swej asile.
4. I będą także ukoronowani błogosławieństwami z wysokości, i mnogimi przykazaniami, i aobjawieniami w swoim czasie — ci, którzy są bwierni i cpilni przede mną.
5. Przeto daję im przykazanie, mówiąc tak: aKochać będziesz Pana, twego Boga, całym swoim bsercem, z całej swojej mocy, umysłu i siły; i csłużyć mu będziesz w imię Jezusa Chrystusa.
6. Kochać będziesz abliźniego swego jak siebie samego. Nie będziesz bkradł; nie będziesz popełniał ccudzołóstwa ani dzabijał, ani czynił niczego takiego.
7. aDziękować będziesz Panu, twemu Bogu, za wszystko.
8. Ofiarujesz Panu, twemu Bogu, aofiarę w bprawości, ofiarę ze złamanego serca i cskruszonego ducha.
9. I abyś pełniej zachował siebie aniesplamionym przez świat, udasz się do domu modlitwy i ofiarujesz swe sakramenty w moim bświętym dniu;
10. Bowiem zaprawdę, jest to dzień przeznaczony tobie, abyś odpoczął od trudów i aoddał cześć Najwyższemu;
11. Jednak we wszystkie dni i o każdej porze w prawości ofiarowywać będziesz swoje śluby;
12. Lecz pamiętaj, że w tym dniu, dniu Pana, będziesz ofiarowywać swe aoblacje i sakramenty Najwyższemu, bwyznając swe grzechy twym braciom i przed Panem.
13. I w tym dniu nie uczynisz niczego innego poza przygotowaniem jedzenia w prostocie serca, aby doskonałym był apost twój, czyli innymi słowy, aby pełną była bradość twoja.
14. Zaprawdę, to jest post i modlitwa, czyli innymi słowy, radowanie się i modlitwa.
15. A jeżeli czynić będziesz te rzeczy z adziękczynieniem, z bradosnym csercem i obliczem, bez wielkiego dśmiechu, bowiem jest to grzechem, ale z pogodnym sercem i radosnym obliczem —
16. Zaprawdę, powiadam, że jeżeli tak czynić będziesz, twoja będzie pełnia ziemi, zwierzyna polna i ptactwo w powietrzu, i to, co się wspina na drzewa, i to, co chodzi po ziemi;
17. Zaiste, i ziele, i dobre rzeczy, co pochodzą z ziemi, czy to do spożycia czy na okrycie, czy dla domów, czy dla stodół, czy dla sadów, czy dla ogrodów, czy dla winnic;
18. Zaiste, wszystkie rzeczy, co pochodzą z aziemi, w swoim okresie, uczynione są dla korzyści i użytku człowieka, aby radowały oko i cieszyły serce;
19. Do spożycia i dla okrycia, dla smaku i dla zapachu, dla wzmocnienia ciała i ożywienia duszy.
20. I podoba się Bogu, że dał człowiekowi te wszystkie rzeczy; bowiem stworzono je w tym celu, aby były używane według osądu, nie w nadmiarze ani przez przemoc.
21. I niczym człowiek nie aobraża Boga i na nikogo nie rozpala się Jego gniew poza tymi, którzy bnie wyznają Jego ręki we wszystkim i nie są posłuszni Jego przykazaniom.
22. Jest to według prawa i proroków; przeto nie kłopocz mnie więcej w tej sprawie.
23. Ale naucz się, że ten, kto czyni dzieła aprawości, otrzyma swoją bnagrodę, nagrodę cpokoju w tym świecie i dżycia wiecznego w świecie, który nastanie.
24. Ja, Pan rzekłem to, a Duch daje świadectwo. Amen.