Pisma święte
Doktryna i Przymierza 29


Rozdział 29

Objawienie dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w obecności sześciu starszych w Fayette w stanie Nowy Jork we wrześniu 1830 r. Objawienie to zostało dane na kilka dni przed konferencją rozpoczynającą się 26 września 1830 r.

1–8: Chrystus gromadzi Swoich wybranych; 9–11: Jego przyjście początkuje Milenium; 12–13: Dwunastu będzie sądzić cały Izrael; 14–21: Znaki, plagi i spustoszenia poprzedzą Drugie Przyjście; 22–28: Po Milenium nastąpi ostatnie zmartwychwstanie i sąd ostateczny; 29–35: Wszystko jest duchowe dla Pana; 36–39: Diabeł i jego zastępy zostały wypędzone z nieba, aby kusić człowieka; 40–45: Upadek i Zadośćuczynienie przynoszą zbawienie; 46–50: Małe dzieci są odkupione przez Zadośćuczynienie.

1. Słuchajcie głosu Jezusa Chrystusa, waszego Odkupiciela, Wielkiego aJam Jest, którego ramię bmiłosierdzia czadośćuczyniło za wasze grzechy;

2. Który azgromadzi swój lud, jak kokosz gromadzi pod skrzydła swe pisklęta, tylu, ilu będzie zważać na mój głos i bukorzy się przede mną, i wzywać mnie będzie w żarliwej modlitwie.

3. Oto, zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że aprzebaczone są w tej chwili grzechy wasze, przeto otrzymujecie te rzeczy; lecz pamiętajcie, abyście więcej nie grzeszyli, aby nie spadły na was niebezpieczeństwa.

4. Zaprawdę, powiadam wam, że wybrani jesteście ze świata, byście głosili moją ewangelię głosem radości niczym agłosem trąby.

5. Wznieście swe serca i radujcie się, bowiem jestem apośród was i jestem waszym borędownikiem u Ojca; a Jego dobrą wolą jest dać wam ckrólestwo.

6. I, jak jest napisane: O cokolwiek apoprosiciebwiarą, czjednoczeni w modlitwie według mojego nakazu, otrzymacie.

7. A powołano was, abyście doprowadzili do azgromadzenia moich bwybranych, bowiem moi wybrani csłyszą mój głos i nie znieczulają swych dserc;

8. Przeto wyszło zarządzenie od Ojca, aby azgromadzili się w jednym miejscu na powierzchni tej ziemi, by bprzygotowali swe serca i byli we wszystkim przygotowani na dzień, kiedy cutrapienie i spustoszenie zostaną wysłane na niegodziwych.

9. Albowiem bliska jest godzina i niedaleki dzień, gdy dojrzeje ziemia, a wszyscy apyszni i ci, którzy czynią niegodziwie, będą jako bścierń; i cspalę ich, rzecze Pan Zastępów, aby nie było niegodziwości na ziemi;

10. Albowiem bliska jest godzina i musi się wypełnić to, o czym amówili moi apostołowie, albowiem stanie się, jako mówili;

11. Albowiem objawię się z nieba w mocy i wielkiej chwale, ze wszystkimi jego azastępami, i będę mieszkał w bprawości wraz z ludźmi na ziemi przez ctysiąc lat, a niegodziwi nie ostoją się.

12. I ponownie, zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, wyszło to jako wiążące zarządzenie z woli Ojca, że aapostołowie moi, tych Dwunastu, którzy byli ze mną w mojej posłudze w Jerozolimie, staną po mojej prawicy w dniu, gdy przyjdę w słupie bognia, będąc odziani w szaty prawości, z koronami na głowach, w cchwale, jako i ja, aby dsądzić cały dom Izraela, tylu, ilu mnie kochało i przestrzegało moich przykazań, i nikogo innego.

13. Bowiem atrąba zabrzmi długo i donośnie, tak jak na górze Synaj, i zadrży ziemia cała, i bwystąpią ci — zaiste, ci zmarli, którzy czmarli we mnie, aby otrzymać dkoronę prawości i aby zostali odziani ejak ja sam, aby byli ze mną, abyśmy byli jednym.

14. Lecz oto, powiadam wam, że zanim nastąpi ten wielki adzień, zaćmione będzie bsłońce, a księżyc zamieniony będzie w krew, a gwiazdy spadną z nieba i będą większe cznaki na niebie wysoko i nisko na ziemi;

15. I nastąpi płacz i azawodzenie wśród zastępów ludzkich;

16. I zesłana zostanie wielka aburza gradowa, aby zniszczyć plony na ziemi.

17. I stanie się to z powodu niegodziwości świata, że wezmę azemstę na bniegodziwych, bo nie chcą odpokutować; albowiem wypełnił się kielich mego oburzenia, bo oto ckrew moja nie oczyści ich, jeżeli mnie nie usłuchają.

18. Przeto ja, Pan Bóg, ześlę na powierzchnię ziemi muchy, które uczepią się jej mieszkańców i jeść będą ich ciała, i spowodują, że zalęgną się w nich larwy;

19. Zaś języki ich zostaną porażone, aby nie amówili przeciwko mnie; i odpadnie ich ciało od kości, a ich oczy wypadną z oczodołów;

20. I stanie się, że pożre ich azwierzyna leśna i ptaki z powietrza.

21. A wielki i awystępny kościół, ta bnierządnica całej ziemi, zostanie obalony przez cpożerający ogień, zgodnie z tym, co jest powiedziane ustami proroka Ezechiela, który mówił o tych rzeczach, które jeszcze nie nastąpiły, ale dmuszą z pewnością nadejść, jako żyję, albowiem występki nie będą panować.

22. I ponownie, zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że kiedy minie owe atysiąc lat i ludzie ponownie zaczną wypierać się Swojego Boga, wówczas oszczędzę ziemię zaledwie na bkrótki okres;

23. I przyjdzie akoniec, i niebo, i ziemia zostaną pochłonięte, i bprzeminą, i nastanie nowe niebo i cnowa ziemia.

24. Bowiem wszystkie stare rzeczy aprzeminą i wszystko stanie się nowe, nawet niebo i ziemia, i cała ich pełnia, tak ludzie, jak i zwierzyna, ptactwo w powietrzu i ryby morskie;

25. I nie zagubi się ani jeden awłos, ani źdźbło, bowiem są to dzieła moich rąk.

26. Lecz oto, zaprawdę, powiadam wam, że zanim przeminie ziemia, aarchanioł mój, bMichał, zadmie w swoją ctrąbę, i dobudzą się wtedy wszyscy zmarli, bo otworzą się ich groby i, zaiste, ewyjdą wszyscy.

27. aprawi będą zgromadzeni po mojej bprawicy na życie wieczne, a do niegodziwych po lewicy wstydził się będę przyznać przed Ojcem.

28. Przeto powiem im — aOdejdźcie ode mnie, przeklęci, w wieczny bogień przygotowany dla cdiabła i jego aniołów.

29. Oto teraz powiadam wam, nigdy, w żadnej chwili nie głosiłem ustami moimi, że powrócą, bowiem agdzie ja jestem, tam przyjść nie mogą, bo nie mają mocy.

30. Lecz pamiętajcie, że wszystkie moje sądy nie są dane ludziom; i jako słowa wyszły z moich ust, tak muszą się wypełnić, że apierwsi będą ostatnimi, a ostatni będą pierwszymi, we wszystkich rzeczach, które stworzyłem słowem mojej mocy, która jest mocą mojego Ducha.

31. Bowiem mocą mego Ducha astworzyłem je, zaiste, wszystko, tak rzeczy bduchowe, jak i doczesne —

32. Najpierw aduchowe, potem doczesne, co jest początkiem mego dzieła; i znowu, najpierw doczesne, a potem duchowe, co jest końcem mojego dzieła —

33. Mówiąc do was, abyście mogli pojąć w sposób naturalny; lecz dla mnie dzieła moje nie mają akońca ani początku; lecz jest wam to dane, abyście pojęli, bo prosiliście mnie o to i jesteście w zgodzie.

34. Przeto, zaprawdę, powiadam wam, że wszystkie rzeczy są dla mnie duchowe i w żadnym momencie nie dałem wam prawa, które było doczesne; ani żadnemu człowiekowi, ani dzieciom ludzkim, ani Adamowi, waszemu ojcu, któregom stworzył.

35. Oto sprawiłem, że asam sobą władał; i dałem mu przykazanie, ale nie dałem mu żadnego doczesnego przykazania, bowiem bprzykazania moje są duchowe; nie są one ani naturalne, ani doczesne, ani cielesne, ani zmysłowe.

36. I stało się, że Adam, będąc kuszony przez diabła — bowiem adiabeł był przed Adamem, gdyż bzbuntował się przeciw mnie, mówiąc: Daj mi twą ccześć, bo jest moją dmocą, a także etrzecią część fzastępów niebieskich odwrócił on ode mnie z powodu ich gwolnej woli;

37. I zostali strąceni, i tak powstał adiabeł i jego baniołowie;

38. I oto, jest dla nich miejsce przygotowane od samego początku, a miejscem tym jest apiekło.

39. I musi być, że diabeł akusi dzieci ludzkie, bo inaczej nie mogłyby same sobą władać; bowiem gdyby nigdy nie zaznały bgoryczy, nie wiedziałyby, co to słodycz —

40. Przeto stało się, że diabeł skusił Adama, i skosztował on zakazanego aowocu, i przekroczył przykazanie, przez co bpodporządkował się woli diabła, gdyż uległ pokusie.

41. Przeto ja, Pan Bóg, sprawiłem, że został awypędzony z Ogrodu bEden, sprzed mojej obecności z powodu swojego wykroczenia, przez które umarł cduchowo, co jest pierwszą śmiercią, tą samą, która jest ostatnią dśmiercią, która jest duchowa, na którą skażę niegodziwych, kiedy powiem: Odejdźcie, eprzeklęci.

42. Ale oto powiadam wam, że ja — Pan Bóg — spowodowałem, że Adam i jego potomstwo nie aumarli śmiercią doczesną, dopóki ja — Pan Bóg — nie posłałem baniołów, aby im głosili cpokutędodkupienie przez wiarę w imię mojego eJednorodzonego Syna.

43. I tak ja — Pan Bóg — wyznaczyłem człowiekowi dni jego apróby — aby przez swoją naturalną śmierć mógł być bpodniesionycnieśmiertelności do dżycia wiecznego, tylu, ilu uwierzy;

44. A ci, którzy nie uwierzą — na wieczne apotępienie, bo nie mogą być odkupieni ze swojego duchowego upadku, bowiem nie pokutują;

45. Albowiem kochają ciemność bardziej niż światło, a auczynki ich są złe i otrzymują bwynagrodzenie od tego, którego zdecydowali się słuchać.

46. Ale oto powiadam wam, że małe adzieci bodkupione są od założenia świata poprzez mojego Jednorodzonego;

47. Przeto nie mogą grzeszyć, bowiem Szatanowi nie jest dana moc akuszenia małych dzieci, dopóki nie zaczną być bodpowiedzialne przede mną;

48. Bo jest im dane, zgodnie z moją wolą i upodobaniem, aby można było wymagać wielkich rzeczy od ich aojców.

49. I ponownie, powiadam wam, czy nie rozkazałem odpokutować temu, kto posiada wiedzę?

50. A temu, kto nie ma azrozumienia z mojej strony, pozostaje uczynić według tego, co jest zapisane. A teraz nie ogłaszam wam nic więcej w tej chwili. Amen.