Ritningar
Kenning og sáttmálar 29


29. Kafli

Opinberun gefin með spámanninum Joseph Smith, að viðstöddum sex öldungum, í Fayette, New York, í september 1830. Þessi opinberun var gefin nokkrum dögum fyrir ráðstefnuna, sem hófst 26. september 1830.

1–8, Kristur safnar saman sínum kjörnu; 9–11, Við komu hans hefst Þúsund ára ríkið; 12–13, Hinir tólf munu dæma alla Ísraelsþjóð; 14–21, Tákn, plágur og eyðing verður undanfari síðari komunnar; 22–28, Síðasta upprisan og lokadómurinn fylgja í kjölfar Þúsund ára ríkisins; 29–35, Allt er andlegt fyrir Drottni; 36–39, Djöflinum og herskörum hans var varpað frá himni til að freista mannsins; 40–45, Fallið og friðþægingin færir sáluhjálp; 46–50, Lítil börn eru endurleyst fyrir friðþæginguna.

1 Hlýðið á rödd Jesú Krists, lausnara yðar, hins mikla aÉg Er, en bmiskunnsamur armur hans hefur cfriðþægt fyrir syndir yðar —

2 Sem asafna mun fólki sínu saman, líkt og þegar hæna safnar ungum sínum undir vængi sér, já, öllum þeim, sem hlýða vilja rödd minni og bauðmýkja sig fyrir mér og ákalla mig í máttugri bæn.

3 Sjá, sannlega, sannlega segi ég yður, að á þessari stundu eru syndir yðar afyrirgefnar; þess vegna móttakið þér þetta. En hafið hugfast að syndga ei framar, svo að ólán hendi yður ekki.

4 Sannlega segi ég yður, að þér eruð útvaldir úr heiminum til að boða fagnaðarerindi mitt með gleðiröddu, sem með alúðurhljómi.

5 Lyftið hjörtum yðar og gleðjist, því að ég er amitt á meðal yðar og er bmálsvari yðar hjá föðurnum. Og það er hans velþóknun að gefa yður críkið.

6 Og eins og skrifað stendur: Hvers sem þér abiðjið í btrú, csameinaðir í bæn samkvæmt mínum boðum, það mun yður gefast.

7 Og þér eruð kallaðir til að gjöra asamansöfnun minna bkjörnu að veruleika, því að mínir kjörnu cheyra raust mína og herða eigi dhjörtu sín —

8 Sú ákvörðun hefur þess vegna komið frá föðurnum, að þeim skuli asafnað á einn stað í þessu landi til að bbúa hjörtu sín undir og vera að öllu leyti viðbúnir þeim degi, er candstreymi og eyðing kemur yfir hina ranglátu.

9 Því að stundin er nálæg og dagurinn í nánd, þegar jörðin verður fullþroskuð. Og allir hinir adramblátu og þeir sem breyta ranglátlega verða sem bhálmleggir og ég mun cbrenna þá upp, segir Drottinn hersveitanna, svo að ranglæti verði ekki á jörðu —

10 Því að stundin er nálæg og það, sem postular mínir amæltu, hlýtur að uppfyllast, því að það, sem þeir sögðu, mun verða —

11 Því að ég mun opinbera mig frá himni í veldi og mikilli dýrð ásamt öllum aherskörum himins og dvelja í bréttlæti meðal manna á jörðu í cþúsund ár, og hinir ranglátu munu ekki standa.

12 Og enn, sannlega, sannlega segi ég yður, og það er gefið sem föst ákvörðun, að vilja föðurins, að apostular mínir, hinir tólf, sem með mér voru í helgri þjónustu minni í Jerúsalem, skulu standa mér til hægri handar, þegar ég kem í beldstólpa, klæddir skikkjum réttlætisins með kórónur á höfðum sér, í cdýrð, já, eins og ég, til að ddæma alla Ísraelsætt, já, alla þá, sem hafa elskað mig og haldið boðorð mín, en enga aðra.

13 Því að abásúna skal hljóma lengi og hátt, rétt eins og á Sínaífjalli, og gjörvöll jörðin mun skjálfa og þeir munu bganga fram — já, einmitt hinir cdauðu, sem dóu í mér, til að meðtaka dkórónu réttlætisins og klæðast, e, eins og ég, og vera með mér, svo að vér megum verða eitt.

14 En sjá, ég segi yður, að áður en þessi mikli adagur rennur upp mun bsólin sortna og tunglið breytast í blóð og stjörnurnar falla af himni, og enn stærri ctákn verða á himni uppi og á jörðu niðri —

15 Og það verður grátur og akvein á meðal herskara manna —

16 Og kröftug ahaglhríð skal send yfir til að tortíma gróðri jarðar.

17 Og svo ber við, að vegna ranglætis heimsins mun ég arefsa hinum branglátu, þar eð þeir vilja eigi iðrast, því að bikar réttlátrar reiði minnar er fullur. Því að sjá, cblóð mitt mun ekki hreinsa þá, ef þeir hlusta eigi á mig.

18 Þess vegna mun ég, Drottinn Guð, senda flugur yfir jörðina, sem setjast munu að íbúum hennar og eta hold þeirra og valda því að maðkar þekja þá —

19 Og tungur þeirra skulu þagna, svo að þeir geti ekki amælt gegn mér. Og hold þeirra skal falla af beinum þeirra og augu þeirra úr augnatóftunum —

20 Og svo ber við, að adýr skógarins og fuglar loftsins munu rífa þá í sig.

21 Og hinni miklu og aviðurstyggilegu kirkju, sem er bskækja allrar jarðarinnar, skal varpað niður með ceyðandi eldi, samkvæmt því sem mælt er af munni Esekíels spámanns, sem talaði um þessa hluti, er enn hafa ekki átt sér stað, en, sem ég lifi, munu vissulega dverða, því að viðurstyggðin skal ekki sitja við völd.

22 Og sannlega, sannlega segi ég yður enn, að þegar aþúsund árin eru á enda runnin og menn fara að nýju að afneita Guði sínum, þá mun ég þyrma jörðunni bskamma stund —

23 Og aendirinn mun koma og himni og jörð mun eytt og þau blíða undir lok og það verður nýr himinn og cný jörð —

24 Því að allt hið aldna mun alíða undir lok og allt verður nýtt, jafnvel himinn og jörð og öll fylling þeirra, bæði menn og skepnur, fuglar loftsins og fiskar sjávarins —

25 En hvorki skal glatast eitt einasta ahár né hið minnsta duftkorn, því að það er verk handa minna.

26 En sjá, sannlega segi ég yður: Áður en jörðin líður undir lok, mun aMíkael berkiengill minn þeyta cbásúnu sína, og þá munu allir hinir dauðu dvakna, því að grafir þeirra munu opnast og þeir eganga fram — já, hver og einn.

27 Og hinum aréttlátu mun safnað mér til bhægri handar til eilífs lífs, en fyrir hina ranglátu mér til vinstri handar mun ég blygðast mín gagnvart föðurnum —

28 Þess vegna mun ég segja við þá: aFarið frá mér, þér bölvaðir, í hinn ævarandi beld, sem fyrirbúinn er cdjöflinum og englum hans.

29 Og sjá, nú segi ég yður: Aldrei nokkurn tíma hef ég af eigin munni sagt, að þeir skyldu snúa aftur, því að aþangað sem ég er geta þeir ekki komið, því að þeir hafa engan kraft.

30 En minnist þess, að alla mína dóma hef ég enn ekki birt mönnunum. Og eins og orðin hafa gengið fram af munni mínum svo skulu þau uppfyllast, svo að hinir afyrstu verði síðastir og hinir síðustu verði fyrstir í öllu því, sem ég hef skapað með orði krafts míns, sem er kraftur anda míns.

31 Því að með krafti anda míns askapaði ég þá, já, alla hluti, bæði bandlega og stundlega —

32 Fyrst aandlega, þá stundlega, sem er upphaf verks míns; og síðan, fyrst stundlega og þá andlega, sem er lok verks míns.

33 Þannig tala ég til yðar, svo að þér fáið eðlilega skilið, en gagnvart sjálfum mér eiga verk mín hvorki aendi né upphaf. En þetta er gefið yður, svo að þér fáið skilið, vegna þess að þér hafið beðist þess og eruð einhuga.

34 Sannlega segi ég yður þess vegna, að allt er andlegt fyrir mér, og aldrei hef ég gefið yður stundlegt lögmál, né nokkrum manni, né heldur mannanna börnum eða Adam, föður yðar, sem ég skapaði.

35 Sjá, ég gaf honum asjálfræði og ég gaf honum boðorð, en ekkert stundlegt boðorð gaf ég honum, því að bboðorð mín eru andleg. Þau eru hvorki náttúrleg né stundleg, hvorki holdleg né munúðarleg.

36 Og svo bar við, að Adam, sem freistaðist af djöflinum — því að sjá, adjöfullinn var til á undan Adam, því að hann breis gegn mér og sagði: Veit mér cheiður þinn, sem er dkraftur minn. Og eþriðja hluta af fherskörum himins sneri hann einnig gegn mér vegna gsjálfræðis þeirra —

37 Og þeim var varpað niður og þannig urðu adjöfullinn og benglar hans til —

38 Og sjá, þeim var fyrirbúinn staður frá upphafi, og sá staður er ahelja.

39 Og þess vegna hlaut svo að verða, að djöfullinn afreistaði mannanna barna, ella væri ekki um neitt sjálfræði þeirra að ræða. Því að ef þeir kynnast aldrei hinu bbeiska geta þeir ekki þekkt hið sæta —

40 Því bar svo við, að djöfullinn freistaði Adams og hann neytti hins forboðna aávaxtar og braut boðorðið og varð þannig bundirgefinn vilja djöfulsins, vegna þess að hann lét undan freistingunni.

41 Þess vegna lét ég, Drottinn, avísa honum burt úr aldingarðinum bEden, úr návist minni, vegna brots hans. Og þannig varð hann candlega dauður, sem er hinn fyrsti dauði, já, hinn sami dauði og er hinn dsíðasti dauði, sem er andlegur, og verður felldur yfir hinum ranglátu, þegar ég mun segja: Vík burt, þér ebölvaðir.

42 En sjá, ég segi yður að ég, Drottinn Guð, veitti Adam og niðjum hans að þeir skyldu ekki adeyja stundlegum dauða fyrr en ég, Drottinn Guð, sendi bengla til að boða þeim ciðrun og dendurlausn, fyrir trú á nafn míns eeingetna sonar.

43 Og þannig útnefndi ég, Drottinn Guð, manninum sinn areynslutíma — svo að með líkamsdauða hans mætti breisa hann upp í códauðleika til deilífs lífs, já, alla þá, sem trúa munu —

44 En þá, sem ekki trúa, til eilífrar afordæmingar, því að ekki er unnt að endurleysa þá frá andlegu falli sínu, vegna þess að þeir iðrast ekki —

45 Því að þeir elska myrkrið meira en ljósið og averk þeirra eru ill, og þeir hljóta blaun sín hjá þeim, sem þeir kjósa að hlýða.

46 En sjá, ég segi yður, að lítil abörn eru bendurleyst frá grundvöllun veraldar, fyrir minn eingetna —

47 Þau geta því ekki syndgað, því að Satan er ekki gefið vald til að afreista lítilla barna fyrr en þau fara að verða bábyrg gjörða sinna gagnvart mér —

48 Því að það er þeim gefið, já, eins og ég vil og eins og mér hentar, svo að mikils verði krafist af afeðrum þeirra.

49 Og enn segi ég yður: Hef ég ekki boðið öllum, sem vitneskjuna hafa, að iðrast?

50 En í mínu valdi er að breyta gagnvart þeim, sem engan askilning hefur, samkvæmt því sem skrifað stendur. Og nú boða ég yður ekkert fleira á þessari stundu. Amen.