Pisma święte
Doktryna i Przymierza 18


Rozdział 18

Objawienie dane Prorokowi Józefowi Smithowi, Oliverowi Cowdery’emu i Davidowi Whitmerowi w Fayette w stanie Nowy Jork w czerwcu 1829 r. Zdaniem Proroka, dzięki niniejszemu objawieniu stało się wiadome „powołanie dwunastu apostołów w tych ostatnich dniach, jak też wskazówki odnoszące się do budowy Kościoła”.

1–5: Pisma święte pokazują, jak budować Kościół; 6–8: Świat dojrzewa w niegodziwości; 9–16: Wielka jest wartość dusz; 17–25: Ludzie muszą wziąć na siebie imię Chrystusa, aby osiągnąć zbawienie; 26–36: Objawienie powołania i misji Dwunastu; 37–39: Oliver Cowdery i David Whitmer mają wyszukać Dwunastu; 40–47: Ludzie muszą odpokutować, zostać ochrzczeni i przestrzegać przykazań, aby osiągnąć zbawienie.

1. A teraz, odpowiadając ci w sprawie, o której pragnąłeś się dowiedzieć ode mnie, sługo mój, Oliverze Cowdery, powiadam ci te słowa:

2. Oto wielokrotnie objawiłem ci przez Ducha mego, że rzeczy, które zapisałeś, są aprawdziwe; przeto wiesz, że są prawdziwe.

3. A skoro wiesz, że są prawdą, daję ci przykazanie, abyś polegał na rzeczach, które azapisano;

4. Albowiem zawierają wszystkie sprawy dotyczące podstaw mojego Kościoła, mojej aewangelii i mojej bopoki.

5. Przeto jeśli zbudujesz mój Kościół na podwalinie mojej ewangelii i mojej opoki, bramy piekielne nie przemogą cię.

6. Oto aświat dojrzewa w niegodziwości; trzeba więc, aby dzieci ludzkie zostały pobudzone do pokuty, zarówno bInne narody, jak i dom Izraela.

7. Dlatego, jako że zostałeś aochrzczony rękami mojego sługi Józefa Smitha jun., tak jak mu nakazałem, wypełnił on mój nakaz.

8. Nie dziw się teraz, że powołałem go dla mojego własnego celu, który to cel jest mi znany; jeżeli apilnie bprzestrzegać będzie moich przykazań, cpobłogosławię go do życia wiecznego; a imię jego jest dJózef.

9. A teraz, Oliverze Cowdery, zwracam się do ciebie, a także do Davida Whitmera z przykazaniem, bo rozkazuję wszystkim ludziom i wszędzie, aby odpokutowali, i mówię do was jak do Pawła, mego aapostoła, bo jesteście powołani do tego samego powołania, co on.

10. Pomnijcie, że wielka jest awartość bdusz w oczach Boga;

11. Oto Pan, wasz aOdkupiciel, ponosząc bśmierć w ciele, ccierpiał dból wszystkich ludzi, aby wszyscy ludzie mogli odpokutować i przyjść do Niego.

12. apowstał z martwych, aby móc przywieść wszystkich ludzi do siebie pod warunkiem bpokuty.

13. I jakże wielka jest Jego aradość z duszy, która odpokutuje!

14. Przeto powołani jesteście, aby anawoływać ten lud do pokuty.

15. I choćbyście się trudzili przez wszystkie swoje dni, nawołując ten lud do pokuty, i przywiedli do mnie zaledwie jedną aduszę, jakże wielka będzie wasza radość z nią w królestwie mojego Ojca!

16. A jeżeli wielka będzie wasza radość z przyprowadzenia do mnie, do akrólestwa mojego Ojca, jednej duszy, jakże wielka będzie wasza bradość, gdy cprzyprowadzicie do mnie wiele dusz!

17. Oto macie przed sobą moją ewangelię, moją opokę i moje azbawienie.

18. aProście Ojca w moje bimię z wiarą, ufając, że otrzymacie, a będziecie mieli Ducha Świętego, który objawia dzieciom ludzkim wszystkie rzeczy, które są cwłaściwe.

19. A bez awiary, bnadzieicprawdziwej miłości nic nie zdziałacie.

20. Nie awalczcie przeciw żadnemu kościołowi poza bkościołem diabła.

21. Weźcie na siebie aimię Chrystusa i z bpowagą cgłoście prawdę.

22. A tylu, ilu odpokutuje i da się aochrzcić w moje imię, w imię Jezusa Chrystusa, i bwytrwa do końca, tylu zostanie zbawionych.

23. Oto aimię Jezus Chrystus dane jest przez Ojca i nie ma żadnego innego imienia, przez które człowiek może być zbawiony.

24. Przeto wszyscy ludzie muszą wziąć na siebie imię dane przez Ojca, bo tym imieniem zostaną wezwani ostatniego dnia;

25. Przeto jeżeli nie będą znać aimienia, którym zostaną wezwani, nie znajdą miejsca w bkrólestwie mego Ojca.

26. Oto, zaprawdę, są inni, których powołano, aby głosili moją ewangelię zarówno aInnym narodom, jak i Żydom;

27. Zaiste, jest ich dwunastu; i aDwunastu będzie moimi uczniami i weźmie na siebie moje imię; a Dwunastu to ci, którzy zapragną ze szczerym zamiarem w sercu wziąć na siebie moje bimię.

28. I jeżeli pragną ze szczerym zamiarem w sercu wziąć na siebie moje imię, są powołani, aby szli na cały aświat, głosząc moją bewangelię ckażdemu stworzeniu.

29. I są to ci, których ustanowiłem, aby achrzcili w imię moje zgodnie z tym, co zostało zapisane;

30. I macie przed sobą to, co zapisano; musicie więc postępować zgodnie ze słowami, które zapisano.

31. A teraz mówię do was, do aDwunastu: Oto wystarczy dla was mojej łaski; musicie postępować zacnie przede mną i nie grzeszyć.

32. Oto, zaprawdę, zostaliście ustanowieni przeze mnie do austanawiania kapłanów i nauczycieli; do głoszenia mojej ewangelii bwedług mocy Ducha Świętego, która jest w was, oraz według cpowołań i darów, jakie Bóg dał ludziom;

33. Tak ja, Jezus Chrystus, wasz Pan i wasz Bóg, rzekłem.

34. asłowa te nie pochodzą od ludzi czy jednego człowieka, ale ode mnie; przeto świadczyć będziecie, że pochodzą ode mnie, a nie od człowieka;

35. Albowiem to mój agłos mówi je wam, a słowa te dane są wam przez mojego Ducha, i przez moją moc możecie czytać je sobie nawzajem; a możecie je mieć tylko przez moją moc;

36. Dlatego możecie aświadczyć, żeście słyszeli mój głos i znacie moje słowa.

37. Teraz oto powierzam ci, Oliverze Cowdery, a także tobie, Davidzie Whitmer, wyszukanie Dwunastu, którzy pragnąć będą tego, o czym mówiłem;

38. I poznacie ich po ich pragnieniach i auczynkach.

39. A znalazłszy ich, pokażecie im te rzeczy.

40. I upadniecie na kolana, aoddając cześć Ojcu w imię moje.

41. I musicie głosić światu następująco: Musicie odpokutować i zostać ochrzczeni w imię Jezusa Chrystusa;

42. Bowiem wszyscy ludzie muszą odpokutować i zostać ochrzczeni, nie tylko mężczyźni, ale także kobiety oraz dzieci, które osiągnęły wiek aodpowiedzialności.

43. A teraz otrzymawszy to, musicie we wszystkim aprzestrzegać moich przykazań;

44. I waszymi rękami dokonam azdumiewającego dzieła pośród dzieci ludzkich, że wielu bprzekonam o ich grzechach, aby mogli odpokutować, aby mogli wstąpić do królestwa mego Ojca.

45. Przeto błogosławieństwa, jakie wam daję, aprzewyższają wszystkie rzeczy.

46. A po ich otrzymaniu nie będziecie mogli zostać zbawieni w królestwie mego Ojca, jeśli nie będziecie aprzestrzegać moich przykazań.

47. Oto ja, Jezus Chrystus, wasz Pan i wasz Bóg, wasz Odkupiciel, rzekłem to przez moc mego Ducha. Amen.