Pisma święte
Doktryna i Przymierza 133


Rozdział 133

Objawienie dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha w Hiram w stanie Ohio, 3 listopada 1831 r. We wstępie do niniejszego objawienia w historii Józefa Smitha podano: „Było wówczas wiele rzeczy, które starsi pragnęli wiedzieć odnośnie do głoszenia ewangelii mieszkańcom ziemi i odnośnie do zgromadzenia; i aby iść w świetle prawdy i być pouczonym z wysokości, zapytałem o to Pana 3 listopada 1831 r. i otrzymałem następujące ważne objawienie”. Rozdział ten początkowo dodano do księgi Doktryny i Przymierzy jako Dodatek, a później został mu przypisany numer.

1–6: Święci otrzymują nakaz przygotowania się na Drugie Przyjście; 7–16: Wszyscy ludzie otrzymują nakaz ucieczki z Babilonu, przybycia do Syjonu i przygotowania się na wielki dzień Pana; 17–35: Stanie On na Górze Syjon, kontynenty staną się jednym lądem, a zagubione plemiona Izraela powrócą; 36–40: Ewangelię przywrócono poprzez Józefa Smitha, aby była głoszona na całym świecie; 41–51: Pan zstąpi z zemstą na niegodziwych; 52–56: Będzie to rok Jego odkupionych; 57–74: Ewangelię należy ponieść, aby zbawić świętych, a zgładzić niegodziwych.

1. Zważaj, o ludu mego Kościoła — rzecze Pan, wasz Bóg — i słuchaj słowa Pana o sobie —

2. Pana, który z nagła aprzyjdzie do świątyni swojej; Pana, który zstąpi na świat z klątwą, na bosąd; zaiste, na wszystkie narody, które zapominają o Bogu, i na wszystkich bezbożnych pośród was.

3. Bowiem aobnaży Swoje święte ramię na oczach wszystkich narodów, i wszystkie krańce ziemi ujrzą bzbawienie Swego Boga.

4. Przeto przygotuj się, przygotuj, o ludu mój; uświęć się; zgromadź się razem, o ludu mego Kościoła, na ziemi Syjonu, wy wszyscy, którym nie nakazano pozostać.

5. Wyjdźcie z aBabilonu. Bądźcie bczyści wy, którzy nosicie naczynia Pańskie.

6. Zwołajcie swe uroczyste zgromadzenia i często amówcie do siebie wzajemnie. I niechaj każdy człowiek wzywa imienia Pańskiego.

7. Zaprawdę, znowu wam powiadam, że nadszedł czas, gdy głos Pana skierowany jest do was: Wyjdźcie z Babilonu, azgromadźcie się spośród narodów, z bczterech wiatrów, z jednego krańca nieba na drugi.

8. aWyślijcie starszych mojego Kościoła do narodów, które są daleko; na bwyspy morza; wyślijcie do obcych ziem; wzywajcie wszystkie narody, najpierw cInne narody, a potem dŻydów.

9. I oto, takie będzie ich wołanie i głos Pana do wszystkich ludzi: Idźcie do ziemi Syjonu, aby powiększyły się granice mego ludu i wzmocniły się jego apaliki, a bSyjon rozprzestrzenił się na pobliskie rejony.

10. Zaiste, niechaj rozlegnie się okrzyk między wszystkimi ludźmi: Przebudźcie się i powstańcie, i pójdźcie na spotkanie aOblubieńca; oto nadchodzi Oblubieniec, wyjdźcie mu na spotkanie. Przygotujcie się na bwielki dzień Pana.

11. aCzuwajcie przeto, bo nie bznacie ani dnia, ani godziny.

12. Przeto niechaj ci, którzy są apośród Innych narodów, uchodzą do bSyjonu.

13. I niechaj ci, którzy są od aJudy, uchodzą do bJerozolimy, w cgóry ddomu Pana.

14. Wyjdźcie spośród narodów, z samego Babilonu, spośród niegodziwości, która jest duchowym Babilonem.

15. Lecz zaprawdę, tak rzecze Pan, niechaj ucieczka wasza nie będzie w apośpiechu, ale niechaj wszystko będzie przygotowane przed wami; a ten, kto pójdzie, niechaj się bnie ogląda za siebie, aby nie spotkała go nagła zagłada.

16. Zważajcie i słuchajcie, o wy, mieszkańcy ziemi. aSłuchajcie razem, wy, starsi mego Kościoła, i usłyszcie głos Pana; bowiem wzywa On wszystkich ludzi i nakazuje wszystkim ludziom wszędzie, aby bodpokutowali.

17. Oto bowiem Pan Bóg awysłał anioła wołającego przez środek nieba, mówiącego: Przygotujcie drogę Pańską i bwyprostujcie ścieżki Jego, bowiem bliska jest godzina Jego cprzyjścia —

18. Kiedy aBaranek stanie na bGórze Syjon, a z nim csto czterdzieści cztery tysiące z imieniem Jego Ojca wypisanym na ich czołach.

19. Przygotujcie się więc na aprzyjście bOblubieńca; idźcie, wyjdźcie Mu na spotkanie.

20. Oto bowiem astanie na Górze Oliwnej i na potężnym oceanie, nawet w wielkiej głębinie, i na wyspach morza, i na ziemi Syjonu.

21. awyda Swój głos z bSyjonu, i będzie mówić z Jerozolimy, i będzie słychać głos Jego pośród wszystkich ludzi;

22. A będzie to głos niczym agłos wielu wód, i jak głos wielkiego bgrzmotu, który crozbije góry i nie będzie można znaleźć dolin.

23. On rozkaże wielkiej głębinie, i zostanie przegnana do krajów północnych, a awyspy staną się jednym lądem;

24. I ziemia aJerozolimy, i ziemia Syjonu wrócą na swoje miejsce, a ziemia będzie jako była w dniach, zanim ją bpodzielono.

25. A Pan, sam Zbawiciel, stanie pośrodku Swego ludu i akrólować będzie nad wszelkim ciałem.

26. A ci, którzy są w krajach apółnocnych, zostaną wspomniani przed Panem; i prorocy ich usłyszą głos Jego, i nie będą się więcej powstrzymywać; i uderzą w skały, a lód spłynie w ich obecności.

27. agościniec zostanie przerzucony pośrodku wielkiej głębiny.

28. Wrogowie ich staną się ich łupem.

29. A na anagich pustyniach powstaną sadzawki wody żywej; a spieczona ziemia nie będzie więcej lądem spragnionym.

30. I przekażą swe bogate skarby dzieciom aEfraima, moim sługom.

31. A granice wiecznych awzgórz zadrżą w ich obecności.

32. I pokłonią się tam, i zostaną ukoronowani chwałą, w samym Syjonie, rękami sług Pańskich, samych dzieci Efraima.

33. I wypełnieni będą apieśniami wiecznej radości.

34. Takie oto jest błogosławieństwo wiecznego Boga dla aplemion Izraela i bogatsze błogosławieństwo na głowie bEfraima i jego pobratymców.

35. A także ci z plemienia aJudy, według ich bólu, zostaną uświęceni w bświętości przed Panem, aby mogli przebywać w Jego obecności dzień i noc na wieki wieków.

36. A teraz, zaprawdę, mówi Pan, aby rzeczy te były znane pośród was, o mieszkańcy ziemi, wysłałem mojego aanioła, lotem pośrodku nieba, z wieczną bewangelią, który się ukazał niektórym i przekazał ją człowiekowi, który się ukaże wielu, co mieszkają na ziemi.

37. aewangelia ta będzie bgłoszona ckażdemu narodowi i plemieniu, i językowi, i ludowi.

38. I pójdą słudzy Boży, mówiąc donośnym głosem: Bójcie się Boga i oddawajcie Mu chwałę, bowiem nadeszła godzina Jego sądu;

39. aoddawajcie cześć Temu, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód —

40. Wzywając imienia Pańskiego dniem i nocą, mówiąc: Obyś arozdarł niebiosa, obyś zstąpił, oby spłynęły góry przed obliczem Twoim.

41. I otrzymają odpowiedź na swoje głowy; bowiem obecność Pańska będzie jako ogień topiący, co spala, i niczym ogień, co sprawia, że wrą awody.

42. O Panie, zstąpisz, aby dać przeciwnikom Swoim poznać imię Swoje i wszystkie narody zadrżą przed obecnością Twoją —

43. Kiedy uczynisz straszliwe rzeczy, rzeczy, których nie oczekują;

44. Zaiste, kiedy zstąpisz, a góry rozpłyną się przed Twą obecnością, aspotkasz tego, który się raduje i czyni prawość, który Cię pamięta na drogach Twoich.

45. Bowiem od początku świata ludzie nie słyszeli, czego ucho nie słyszało ani oko żadne nie widziało, o Boże, poza Tobą, jak wielkie rzeczy aprzygotowałeś dla tego, który bczeka na Ciebie.

46. I powiedzą: Kim jest aTen, który bschodzi od Boga w niebie w barwionych szatach; zaiste, z rejonów, które są nieznane, odziany w Swój pełen chwały strój, krocząc we wspaniałości Swej siły?

47. I powie On: Jam jest Ten, który przemówił w prawości, który ma moc zbawienia.

48. I będzie Pan w aczerwonym stroju swoim, a szaty Jego na podobieństwo odzienia tego, który stąpa w kadzi winnej.

49. I tak wielka będzie chwała Jego obecności, że asłońce skryje swą twarz w zawstydzeniu, a księżyc powstrzyma swe światło i gwiazdy zostaną zrzucone z miejsc swoich.

50. I da się słyszeć głos Jego: Sam adeptałem prasę winną i sprowadziłem osąd na wszystkich ludzi; i żaden nie był ze mną;

51. I tłoczyłem ich w swej furii, i podeptałem ich w gniewie swym, i azbryzgałem swe szaty ich krwią, i splamiłem całe moje okrycie, bowiem był to dzień zemsty, która była w sercu moim.

52. A teraz nadszedł rok moich odkupionych; i wspomną tkliwą dobrotliwość Swego Pana i wszystko, co na nich zesłał według Swej dobroci, i według Swej tkliwej dobrotliwości, na wieki wieków.

53. Wszystkimi ich audrękami był udręczony. A anioł sprzed obecności Jego uratował ich; i w bmiłości Swojej, i w litości Swojej On ich codkupił i dźwignął ich, i nosił ich przez wszystkie dawne dni;

54. A także aEnoch i ci, którzy z nim byli; prorocy, którzy byli przed nim; a także bNoe i ci, którzy byli przed nim; a także cMojżesz i ci, którzy byli przed nim;

55. I od Mojżesza do Eliasza, i od Eliasza do Jana, którzy byli z Chrystusem w Jego aZmartwychwstaniu, i święci apostołowie, z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem, będą w obecności Baranka.

56. aotworzą się bgroby cświętych; i wyjdą, i staną po dprawicy Baranka, kiedy stanie na eGórze Syjon i na świętym mieście, fNowej Jerozolimie; i gśpiewać będą pieśń hBaranka, dzień i noc, na wieki wieków.

57. I dla tej przyczyny, aby ludzie mogli zostać uczestnikami w achwałach, jakie miały być objawione, poniósł Pan pełnię Swojej bewangelii, Swe wieczne przymierze, z rozwagą, w prostocie i łatwości —

58. By przygotować słabych na te rzeczy, które przyjdą na ziemię, i na posłannictwo Pana w dniu, kiedy asłabi wprawią w osłupienie mądrych, a bnajmłodszy stanie się silnym narodem, a cdwóch przegoni ich dziesiątki tysięcy.

59. I przez słabych tej ziemi awymłóci Pan narody mocą Swego Ducha.

60. I dla tej przyczyny dano te przykazania; nakazano trzymać je z dala od świata w dniu, kiedy były dane, ale teraz mają się arozejść do bwszelkiego ciała —

61. A to według umysłu i woli Pana, który rządzi wszelkim ciałem.

62. A temu, kto aodpokutujebuświęci się przed Panem, dane będzie cżycie wieczne.

63. A tym, którzy anie zważają na głos Pana, spełni się to, co zapisał prorok Mojżesz, że zostaną bodcięci spośród ludzi.

64. A także to, co zapisał prorok aMalachiasz: bo oto nadchodzi bdzień, który cpali jak piec. Wtedy wszyscy pyszni i wszyscy, którzy czynili niegodziwość, zostaną spaleni jak ścierń. A spalą ich ci, którzy nadchodzą — mówi Pan Zastępów — że nie zostanie im ani korzeń, ani gałązka.

65. Przeto będzie to odpowiedzią Pana dla nich:

66. W dniu, w którym przyszedłem do swoich, nikt z was mnie nie aprzyjął, i zostaliście przepędzeni.

67. Kiedy zawołałem znowu, nikogo z was nie było, by odpowiedzieć; jednak aramię moje nie było wcale skrócone, żebym nie mógł odkupić, ani bmoc moja, żebym nie wybawił.

68. Oto na mój nakaz awysuszam morze. Zamieniam rzeki w pustkowie; ryby ich cuchną i umierają z pragnienia.

69. Odziewam niebiosa w czerń, a z włosiennicy uczynię im okrycie.

70. ato otrzymacie z ręki mojej — spoczniecie w smutku.

71. Oto nie ma nikogo, kto by was wyratował; boście nie słuchali głosu mego, kiedy wołałem do was z niebios; nie wierzyliście sługom moim, a kiedy byli do was aposłani, nie przyjęliście ich.

72. Przeto azapieczętowali świadectwo i związali prawo, i oddano was ciemności.

73. Ci odejdą do ciemności na zewnątrz, gdzie jest apłacz, i zawodzenie, i zgrzytanie zębów.

74. Oto Pan, wasz Bóg, to powiedział. Amen.