Γραφές
Διδαχή και Διαθήκες 107


Τμήμα 107

Αποκάλυψη για την ιεροσύνη, που δόθηκε μέσω του Τζόζεφ Σμιθ του Προφήτη, στο Κέρτλαντ του Οχάιο, περίπου τον Απρίλιο του 1835. Αν και αυτό το τμήμα καταγράφτηκε το 1835, τα ιστορικά αρχεία επιβεβαιώνουν ότι τα περισσότερα από τα εδάφια 60 έως 100 περιλαμβάνουν μία αποκάλυψη που δόθηκε μέσω του Τζόζεφ Σμιθ στις 11 Νοεμβρίου 1831. Αυτό το τμήμα συνδέθηκε με την οργάνωση της Απαρτίας των Δώδεκα τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 1835. Ο Προφήτης πιθανότατα το παρέδωσε παρουσία εκείνων που ετοιμάζονταν να αναχωρήσουν στις 3 Μαΐου 1835, για την πρώτη τους ιεραποστολή απαρτίας.

1–6, Υπάρχουν δύο ιεροσύνες: η Μελχισεδική και η Ααρωνική. 7–12, Εκείνοι που κατέχουν την Ιεροσύνη του Μελχισεδέκ έχουν εξουσία να ιερουργούν σε όλες τις θέσεις της Εκκλησίας. 13–17, Η επισκοπική ηγεσία προεδρεύει της Ααρωνικής Ιεροσύνης, η οποία χορηγεί τις εξωτερικές διατάξεις. 18–20, Η Μελχισεδική Ιεροσύνη κατέχει τα κλειδιά όλων των πνευματικών ευλογιών. Η Ααρωνική Ιεροσύνη κατέχει τα κλειδιά της διακονίας των αγγέλων. 21–38, Η Πρώτη Προεδρία, οι Δώδεκα και οι Εβδομήκοντα αποτελούν τις προεδρεύουσες απαρτίες, των οποίων οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται με ομόνοια και χρηστότητα. 39–52, Η πατριαρχική τάξη καθιερώνεται από τον Αδάμ στον Νώε. 53–57, Άγιοι του παλιού καιρού συγκεντρώθηκαν στο Άνταμ-όντι-Άχμαν, και ο Κύριος εμφανίστηκε σε αυτούς. 58–67, Οι Δώδεκα πρέπει να οργανώνουν τους λειτουργούς στην Εκκλησία. 68–76, Οι Επίσκοποι υπηρετούν ως γενικοί κριτές του Ισραήλ. 77–84, Η Πρώτη Προεδρία και οι Δώδεκα αποτελούν το ανώτατο δικαστήριο της Εκκλησίας. 85–100, Οι πρόεδροι της Ιεροσύνης κυβερνούν τις αντίστοιχες απαρτίες τους.

1 Στην Εκκλησία υπάρχουν δύο ιεροσύνες, ονομαστικά η Μελχισεδική και η Ααρωνική, που περιλαμβάνει την Λευιτική Ιεροσύνη.

2 Ο λόγος που η πρώτη ονομάζεται Μελχισεδική Ιεροσύνη είναι επειδή ο Μελχισεδέκ ήταν τόσο σπουδαίος αρχιερέας.

3 Πριν από την εποχή του ονομαζόταν η Άγια Ιεροσύνη, κατά την Τάξη του Υιού του Θεού.

4 Αλλά από σεβασμό ή ευλάβεια στο όνομα του Ανωτάτου Όντως, για να αποφευχθεί η πολύ συχνή επανάληψη του ονόματός Του, αυτοί, η Εκκλησία τον παλιό καιρό, ονόμασαν αυτή την ιεροσύνη από τον Μελχισεδέκ, δηλαδή η Μελχισεδική Ιεροσύνη.

5 Όλες οι άλλες εξουσίες ή θέσεις στην Εκκλησία είναι προσαρτήματα αυτής της ιεροσύνης.

6 Αλλά υπάρχουν δύο υποδιαιρέσεις, δηλαδή κύριες κεφαλές – η μία είναι η Μελχισεδική Ιεροσύνη και η άλλη είναι η Ααρωνική ή Λευιτική Ιεροσύνη.

7 Η θέση του πρεσβυτέρου υπάγεται στην ιεροσύνη του Μελχισεδέκ.

8 Η Μελχισεδική Ιεροσύνη κατέχει το δικαίωμα της προεδρίας και έχει δύναμη και εξουσία επί όλων των θέσεων στην Εκκλησία σε κάθε περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας, για να διαχειρίζεται πνευματικά θέματα.

9 Η Προεδρία της Ανώτερης Ιεροσύνης, κατά την τάξη του Μελχισεδέκ, έχει το δικαίωμα να ιερουργεί σε όλες τις θέσεις στην Εκκλησία.

10 Οι Αρχιερείς κατά την τάξη της Μελχισεδικής Ιεροσύνης έχουν το δικαίωμα να ιερουργούν στη δική τους θέση, υπό την καθοδήγηση της προεδρίας, για τη διαχείριση πνευματικών θεμάτων, καθώς και στη θέση ενός πρεσβυτέρου, ιερέα (της Λευιτικής τάξης), δασκάλου, διακόνου, και μέλους.

11 Όταν ένας αρχιερέας δεν είναι παρών, ένας πρεσβύτερος έχει το δικαίωμα να ιερουργεί στην θέση του.

12 Ο αρχιερέας και ο πρεσβύτερος πρέπει να διαχειρίζονται τα πνευματικά θέματα σύμφωνα με τις διαθήκες και τις εντολές της Εκκλησίας. Και έχουν το δικαίωμα να ιερουργούν σε όλες αυτές τις θέσεις της Εκκλησίας όταν δεν είναι παρόντα μέλη των ανωτέρων εξουσιών.

13 Η δεύτερη ιεροσύνη ονομάζεται Ιεροσύνη του Ααρών, επειδή δόθηκε στον Ααρών και στους απογόνους του και σε όλες τις γενιές τους.

14 Ο λόγος που ονομάζεται κατώτερη ιεροσύνη είναι επειδή αποτελεί προσάρτημα της ανώτερης, δηλαδή της Μελχισεδικής Ιεροσύνης, και έχει την εξουσία να χορηγεί εξωτερικές διατάξεις.

15 Η επισκοπική ηγεσία είναι η προεδρία αυτής της ιεροσύνης, και κατέχει τα κλειδιά, δηλαδή την εξουσία, της ίδιας.

16 Κανένας δεν έχει νόμιμο δικαίωμα σε αυτήν τη θέση, να κατέχει τα κλειδιά αυτής της ιεροσύνης, εκτός εάν είναι πραγματικός απόγονος του Ααρών.

17 Όμως, όπως ένας αρχιερέας της Μελχισεδικής Ιεροσύνης έχει την εξουσία να ιερουργεί σε όλες τις κατώτερες θέσεις, έτσι ιερουργεί και στη θέση του επισκόπου όταν δεν μπορεί να βρεθεί πραγματικός απόγονος του Ααρών, υπό τον όρο ότι καλείται και ξεχωρίζεται και χειροτονείται σε αυτήν την εξουσία από τα χέρια της Προεδρίας της Μελχισεδικής Ιεροσύνης.

18 Η δύναμη και η εξουσία της ανώτερης, δηλαδή της Μελχισεδικής Ιεροσύνης, είναι να κατέχει τα κλειδιά όλων των πνευματικών ευλογιών της Εκκλησίας –

19 Να έχει το προνόμιο να λαμβάνει τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, να ανοίγουν σε αυτούς οι ουρανοί, να επικοινωνούν με τη γενική σύναξη και την Εκκλησία του Πρωτοτόκου, και να απολαμβάνουν την κοινωνία και την παρουσία του Θεού Πατέρα, και του Ιησού, του μεσολαβητή της νέας διαθήκης.

20 Η δύναμη και εξουσία της κατώτερης, δηλαδή της Ααρωνικής Ιεροσύνης, είναι να κατέχει τα κλειδιά της διακονίας των αγγέλων, και να χορηγεί τις εξωτερικές διατάξεις, το γράμμα του Ευαγγελίου, το βάπτισμα της μετάνοιας προς άφεση αμαρτιών, σύμφωνα με τις διαθήκες και τις εντολές.

21 Κατ’ ανάγκη, υπάρχουν πρόεδροι ή προεδρεύοντες λειτουργοί, οι οποίοι προέρχονται ή ορίζονται μεταξύ εκείνων που έχουν χειροτονηθεί στις διάφορες θέσεις αυτών των δύο ιεροσυνών.

22 Από τη Μελχισεδέκ Ιεροσύνη, τρεις Προεδρεύοντες Αρχιερείς επιλεγμένοι από το σώμα, διορισμένοι και χειροτονημένοι σε αυτήν τη θέση, και υποστηριζόμενοι από την εμπιστοσύνη, την πίστη και την προσευχή της Εκκλησίας, αποτελούν την απαρτία της Προεδρίας της Εκκλησίας.

23 Οι δώδεκα περιοδεύοντες σύμβουλοι καλούνται να είναι οι Δώδεκα Απόστολοι, δηλαδή ειδικοί μάρτυρες του ονόματος του Χριστού σε ολόκληρο τον κόσμο – διαφέρουν έτσι από άλλους λειτουργούς στην Εκκλησία ως προς τα καθήκοντα της κλήσης τους.

24 Και αποτελούν απαρτία, ίση σε εξουσία και δύναμη με τους τρεις προέδρους που αναφέρθηκαν προηγουμένως.

25 Οι Εβδομήκοντα καλούνται επίσης για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο, και για να είναι ειδικοί μάρτυρες προς τους Εθνικούς και προς όλο τον κόσμο – διαφέρουν έτσι από τους άλλους λειτουργούς στην Εκκλησία ως προς τα καθήκοντα της κλήσης τους.

26 Και αποτελούν απαρτία, ίση σε εξουσία με εκείνη των Δώδεκα ειδικών μαρτύρων, δηλαδή των Αποστόλων, που μόλις ονομάστηκαν.

27 Και κάθε απόφαση που λαμβάνεται από οποιαδήποτε από αυτές τις απαρτίες πρέπει να είναι με την ομόφωνη γνώμη των ιδίων. Δηλαδή, κάθε μέλος σε κάθε απαρτία πρέπει να συμφωνεί με τις αποφάσεις της, προκειμένου να λαμβάνονται οι αποφάσεις τους με την ίδια ισχύ, δηλαδή εγκυρότητα, η μία με την άλλη –

28 Η πλειοψηφία μπορεί να σχηματίσει απαρτία, όταν οι περιστάσεις το καθιστούν αδύνατον να γίνει διαφορετικά –

29 Εκτός από αυτή την περίπτωση, οι αποφάσεις τους δεν δικαιούνται τις ίδιες ευλογίες με τις αποφάσεις μίας απαρτίας τριών προέδρων, οι οποίοι χειροτονήθηκαν κατά την τάξη του Μελχισεδέκ και ήταν δίκαιοι και άγιοι.

30 Οι αποφάσεις αυτών των απαρτιών ή οποιασδήποτε από αυτές πρέπει να λαμβάνονται με κάθε χρηστότητα, ιερότητα, και ταπεινοφροσύνη, πραότητα και μακροθυμία, και με πίστη, και αρετή, και γνώση, εγκράτεια, υπομονή, ευσέβεια, αδελφική καλοσύνη και χριστιανική αγάπη.

31 Επειδή η υπόσχεση είναι, πως αν αυτά αφθονούν τότε δεν θα είναι άκαρπα στη γνώση του Κυρίου.

32 Και σε περίπτωση που οποιαδήποτε απόφαση αυτών των απαρτιών ληφθεί με αδικία, τότε μπορεί να προσαχθεί ενώπιον μίας γενικής σύναξης των διαφόρων απαρτιών, οι οποίες αποτελούν τις πνευματικές εξουσίες της Εκκλησίας. Διαφορετικά δεν μπορεί να υπάρξει ένσταση κατά της απόφασής τους.

33 Οι Δώδεκα είναι ένα Περιοδεύον Προεδρεύον Ανώτερο Συμβούλιο, για να ιερουργούν στο όνομα του Κυρίου, υπό την καθοδήγηση της Προεδρίας της Εκκλησίας, σύμφωνα με τον θεσμό των ουρανών, να οικοδομούν την Εκκλησία και να ρυθμίζουν όλες τις υποθέσεις της σε όλα τα έθνη, πρώτα στους Εθνικούς και κατόπιν στους Εβραίους.

34 Οι Εβδομήκοντα πρέπει να ενεργούν στο όνομα του Κυρίου, υπό την καθοδήγηση των Δώδεκα δηλαδή των μελών του περιοδεύοντος ανωτέρου συμβουλίου, για την οικοδόμηση της Εκκλησίας και τη ρύθμιση όλων των υποθέσεών της σε όλα τα έθνη, πρώτα στους Εθνικούς και μετά στους Εβραίους –

35 Οι Δώδεκα αποστέλλονται, κατέχοντας τα κλειδιά, για να ανοίξουν την πόρτα μέσω της διακήρυξης του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, πρώτα στους Εθνικούς και μετά στους Εβραίους.

36 Τα μόνιμα ανώτερα συμβούλια στους πασσάλους της Σιών, αποτελούν απαρτία ίση σε εξουσία στις υποθέσεις της Εκκλησίας, σε όλες τις αποφάσεις τους, με την απαρτία της προεδρίας, δηλαδή το περιοδεύον ανώτερο συμβούλιο.

37 Το ανώτερο συμβούλιο στη Σιών αποτελεί απαρτία ίση σε εξουσία στις υποθέσεις της Εκκλησίας, σε όλες τις αποφάσεις τους, με τα συμβούλια των Δώδεκα στους πασσάλους της Σιών.

38 Είναι καθήκον των μελών του περιοδεύοντος ανωτέρου συμβουλίου να καλούν τους Εβδομήκοντα, όταν χρειάζονται βοήθεια, για να καλύψουν τις πολλές εκκλήσεις για κήρυγμα και χορήγηση του Ευαγγελίου, αντί οποιωνδήποτε άλλων.

39 Είναι καθήκον των Δώδεκα, σε όλους τους μεγάλους κλάδους της Εκκλησίας, να χειροτονούν τους πατριάρχες, όπως θα τους υποδεικνύεται με αποκάλυψη –

40 Η τάξη αυτής της ιεροσύνης επικυρώθηκε για να μεταβιβάζεται από πατέρα σε γιο, και δικαίως ανήκει στους πραγματικούς απογόνους της εκλεκτής γενιάς, στην οποία δόθηκαν οι υποσχέσεις.

41 Αυτή η τάξη θεσπίστηκε επί των ημερών του Αδάμ και κατέληξε μέσω γενεαλογίας με τον ακόλουθο τρόπο:

42 Από τον Αδάμ έως τον Σεθ, ο οποίος χειροτονήθηκε από τον Αδάμ σε ηλικία εξήντα εννέα ετών και ευλογήθηκε από αυτόν τρία χρόνια πριν από το θάνατό του (του Αδάμ) και έλαβε την υπόσχεση του Θεού από τον πατέρα του, ότι οι δικοί του απόγονοι θα είναι οι εκλεκτοί του Κυρίου, και ότι θα διατηρηθούν μέχρι το τέλος της γης.

43 Επειδή αυτός (ο Σεθ) ήταν τέλειος, και η ομοιότητά του ήταν απόλυτη με τον πατέρα του, εφόσον έμοιαζε με τον πατέρα του στα πάντα, και μπορούσε να διακριθεί από αυτόν μόνον από την ηλικία του.

44 Ο Ενώς χειροτονήθηκε σε ηλικία εκατόν τριάντα τεσσάρων ετών και τεσσάρων μηνών, από το χέρι του Αδάμ.

45 Ο Θεός κάλεσε τον Καϊνάν στην έρημο στο 40ο έτος της ηλικίας του. Και συνάντησε τον Αδάμ στο ταξίδι του προς το μέρος Σεντολαμάκ. Ήταν ογδόντα επτά ετών όταν έλαβε τη χειροτονία του.

46 Ο Μαχαλαλήλ ήταν τετρακοσίων ενενήντα έξι ετών και επτά ημερών όταν χειροτονήθηκε από το χέρι του Αδάμ, ο οποίος ευλόγησε και αυτόν.

47 Ο Ιαρέδ ήταν διακοσίων ετών όταν χειροτονήθηκε από το χέρι του Αδάμ, ο οποίος ευλόγησε και αυτόν.

48 Ο Ενώχ ήταν είκοσι πέντε ετών όταν χειροτονήθηκε από το χέρι του Αδάμ. Και εκείνος ήταν εξήντα πέντε και ο Αδάμ τον ευλόγησε.

49 Και είδε τον Κύριο, και περπάτησε μαζί του, και ήταν μπροστά από το πρόσωπό του συνεχώς. Και περπατούσε με τον Θεό τριακόσια εξήντα πέντε χρόνια, καθιστώντας τον τετρακοσίων τριάντα ετών όταν μετατέθηκε.

50 Ο Μαθουσάλας ήταν εκατό ετών όταν χειροτονήθηκε από το χέρι του Αδάμ.

51 Ο Λαμέχ ήταν τριάντα δύο ετών όταν χειροτονήθηκε από το χέρι του Σεθ.

52 Ο Νώε ήταν δέκα ετών όταν χειροτονήθηκε από το χέρι του Μαθουσάλα.

53 Τρία χρόνια πριν από τον θάνατό του, ο Αδάμ κάλεσε τον Σεθ, τον Ενώς, τον Καϊνάν, τον Μαχαλαλήλ, τον Ιαρέδ, τον Ενώχ και τον Μαθουσάλα, που ήταν όλοι αρχιερείς, μαζί με τους υπόλοιπους απογόνους του οι οποίοι ήταν ενάρετοι, στην κοιλάδα του Άνταμ-όντι-Άχμαν, και εκεί τους απένειμε την τελευταία του ευλογία.

54 Και ο Κύριος εμφανίστηκε σε αυτούς, και σηκώθηκαν και ευλόγησαν τον Αδάμ, και τον ονόμασαν Μιχαήλ, ο πρίγκιπας, ο αρχάγγελος.

55 Και ο Κύριος παρηγόρησε στον Αδάμ, και του είπε: Σε έχω θέσει να είσαι επικεφαλής. Πλήθος εθνών θα προέλθει από εσένα, και εσύ θα είσαι πρίγκιπας σε αυτούς για πάντα.

56 Και ο Αδάμ σηκώθηκε στο μέσον του εκκλησιάσματος. Και, παρά το γεγονός ότι ήταν καταβεβλημένος λόγω ηλικίας, πλήρης από το Άγιο Πνεύμα, προέβλεψε όλα όσα θα συνέβαιναν στους απογόνους του κατά την ύστατη γενιά.

57 Όλα αυτά γράφτηκαν στο βιβλίο του Ενώχ, και θα επιβεβαιωθούν με μαρτυρία σε εύθετο χρόνο.

58 Είναι καθήκον των Δώδεκα, επίσης, να χειροτονούν και να βάζουν σε τάξη όλους τους άλλους λειτουργούς της Εκκλησίας, σύμφωνα με την αποκάλυψη που λέει:

59 Για την Εκκλησία του Χριστού στη γη της Σιών, εκτός από τους νόμους της Εκκλησίας που αφορούν στα θέματα της Εκκλησίας –

60 Αληθινά, σας λέω, λέει ο Κύριος των Δυνάμεων, πρέπει να υπάρχουν προεδρεύοντες πρεσβύτεροι, για να προεδρεύουν εκείνων που κατέχουν το αξίωμα του πρεσβυτέρου.

61 Και επίσης ιερείς, για να προεδρεύουν εκείνων που κατέχουν το αξίωμα του ιερέα.

62 Και επίσης δάσκαλοι, για να προεδρεύουν εκείνων που κατέχουν το αξίωμα του δασκάλου, κατά τον ίδιο τρόπο, και επίσης διάκονοι –

63 Επομένως, από διάκονο σε δάσκαλο, και από δάσκαλο σε ιερέα, και από ιερέα σε πρεσβύτερο, ξεχωριστά όπως τους ανατίθεται, σύμφωνα με τις διαθήκες και τις εντολές της Εκκλησίας.

64 Στη συνέχεια έρχεται η Ανώτερη Ιεροσύνη, η οποία είναι η μεγαλύτερη από όλες.

65 Επομένως, πρέπει να ανατεθεί σε κάποιον από την Ανώτερη Ιεροσύνη να προεδρεύει επί της ιεροσύνης, και αυτός θα ονομάζεται Πρόεδρος της Ανώτερης Ιεροσύνης της Εκκλησίας.

66 Ή, με άλλα λόγια, ο Προεδρεύων Αρχιερέας επί της Ανώτερης Ιεροσύνης της Εκκλησίας.

67 Από αυτόν τον ίδιο προέρχεται η χορήγηση διατάξεων και ευλογιών στην Εκκλησία, με χειροθεσία.

68 Επομένως, το αξίωμα ενός επισκόπου δεν είναι ίσο με αυτό. Διότι το αξίωμα του επισκόπου διαχειρίζεται όλα τα εγκόσμια.

69 Παρ’ όλα αυτά, ένας επίσκοπος πρέπει να επιλέγεται από την Ανώτερη Ιεροσύνη, εκτός αν είναι πραγματικός απόγονος του Ααρών.

70 Επειδή αν δεν είναι πραγματικός απόγονος του Ααρών, δεν μπορεί να κατέχει τα κλειδιά εκείνης της ιεροσύνη.

71 Παρ’ όλα αυτά, ένας αρχιερέας, δηλαδή κατά την τάξη του Μελχισεδέκ, μπορεί να ξεχωρίζεται για τη διαχείριση των εγκοσμίων, έχοντας γνώση αυτών μέσω του Πνεύματος της αλήθειας.

72 Και επίσης για να είναι κριτής στον Ισραήλ, να ασχολείται με τα θέματα της Εκκλησίας, να κρίνει τους παραβάτες στη βάση μαρτυρίας, όπως θα κατατεθεί μπροστά του σύμφωνα με τους νόμους, με τη βοήθεια των συμβούλων του, τους οποίους έχει επιλέξει ή θα επιλέξει ανάμεσα στους πρεσβύτερους της Εκκλησίας.

73 Αυτό είναι το καθήκον ενός επισκόπου που δεν είναι πραγματικός απόγονος του Ααρών, αλλά έχει χειροτονηθεί στην Ανώτερη Ιεροσύνη κατά την τάξη του Μελχισεδέκ.

74 Έτσι θα είναι κριτής, δηλαδή γενικός κριτής μεταξύ των κατοίκων της Σιών ή σε κάποιο πάσσαλο της Σιών ή σε οποιοδήποτε κλάδο της Εκκλησίας όπου θα ξεχωριστεί για αυτή τη διακονία, έως ότου διευρυνθούν τα σύνορα της Σιών και γίνει απαραίτητο να έχουμε άλλους επισκόπους ή κριτές στη Σιών ή αλλού.

75 Και εφόσον ορίζονται άλλοι επίσκοποι, θα ενεργούν στο ίδιο αξίωμα.

76 Αλλά ένας πραγματικός απόγονος του Ααρών έχει έννομο δικαίωμα στην προεδρία αυτής της ιεροσύνης, στα κλειδιά αυτής της διακονίας, να ενεργεί ανεξάρτητα, χωρίς συμβούλους, στο αξίωμα του επισκόπου, εκτός από την περίπτωση που δικάζεται ένας Πρόεδρος της Ανώτερης Ιεροσύνης κατά την τάξη του Μελχισεδέκ, να κατέχει την έδρα του κριτή στον Ισραήλ.

77 Και η απόφαση οποιουδήποτε από αυτά τα συμβούλια πρέπει να είναι σύμφωνη προς την εντολή που λέει:

78 Και πάλι, αληθινά, σας λέω, η πιο σημαντική υπόθεση της Εκκλησίας και οι πιο δύσκολες περιπτώσεις στην Εκκλησία, εφόσον δεν υπάρχει ικανοποίηση με την απόφαση του επισκόπου ή των δικαστών, θα παραδοθεί και θα μεταφερθεί στο συμβούλιο της Εκκλησίας, ενώπιον της Προεδρίας της Ανώτερης Ιεροσύνης.

79 Και η Προεδρία του συμβουλίου της Ανώτερης Ιεροσύνης θα έχει την εξουσία να καλεί άλλους αρχιερείς, ακόμη και δώδεκα, για να βοηθήσουν ως σύμβουλοι. Και έτσι η Προεδρία της Ανώτερης Ιεροσύνης και οι σύμβουλοί της θα έχουν εξουσία να αποφασίζουν για την μαρτυρία σύμφωνα με τους νόμους της Εκκλησίας.

80 Και μετά από αυτήν την απόφαση δεν θα έρθει πια σε υπόμνηση ενώπιον του Κυρίου. Διότι αυτό είναι το ανώτατο συμβούλιο της Εκκλησίας του Θεού, και η τελική απόφαση για διαμάχες σε πνευματικά θέματα.

81 Δεν υπάρχει κανένας που ανήκει στην Εκκλησία, ο οποίος εξαιρείται από αυτό το συμβούλιο της Εκκλησίας.

82 Και εφόσον ο Πρόεδρος της Ανώτερης Ιεροσύνης υποπέσει σε παράβαση, θα περάσει από κρίση ενώπιον του μονίμου συμβουλίου της Εκκλησίας, το οποίο θα επικουρείται από δώδεκα συμβούλους της Ανώτερης Ιεροσύνης.

83 Και η απόφασή τους για αυτόν θα βάζει τέλος στη διαμάχη που τον αφορά.

84 Έτσι, κανένας δεν θα εξαιρείται από τη δικαιοσύνη και τους νόμους του Θεού, ώστε τα πάντα να γίνονται με τάξη και σοβαρότητα ενώπιόν Του, σύμφωνα με την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

85 Και πάλι, αληθινά σας λέω, το καθήκον του προέδρου της θέσης του διακόνου είναι να προεδρεύει σε δώδεκα διακόνους, να παρευρίσκεται σε συμβούλιο μαζί τους και να τους διδάσκει τις υποχρεώσεις τους, διαπλάθοντας ο ένας τον άλλον, όπως αναφέρεται σύμφωνα με τις διαθήκες.

86 Και επίσης το καθήκον του προέδρου της θέσης των δασκάλων είναι να προεδρεύει σε είκοσι τέσσερεις δασκάλους, και να παρευρίσκεται σε συμβούλιο μαζί τους, να τους διδάσκει τις υποχρεώσεις της θέσης τους, όπως αναφέρεται στις διαθήκες.

87 Επίσης, το καθήκον του προέδρου της ιεροσύνης του Ααρών είναι να προεδρεύει σε σαράντα οκτώ ιερείς και να παρευρίσκεται σε συμβούλιο μαζί τους, να τους διδάσκει τις υποχρεώσεις της θέσης τους, όπως αναφέρεται στις διαθήκες –

88 Αυτός ο πρόεδρος πρέπει να είναι επίσκοπος. Γιατί αυτό είναι ένα από τα καθήκοντα αυτής της ιεροσύνης.

89 Και πάλι, το καθήκον του προέδρου της θέσης των πρεσβυτέρων είναι να προεδρεύει σε ενενήντα έξι πρεσβύτερους, και να παρευρίσκεται σε συμβούλιο μαζί τους, και να τους διδάσκει σύμφωνα με τις διαθήκες.

90 Αυτή η προεδρία είναι διαφορετική από εκείνη των Εβδομήκοντα και έχει σχεδιαστεί για όσους δεν ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο.

91 Και πάλι, το καθήκον του Προέδρου της θέσης της Ανώτερης Ιεροσύνης είναι να προεδρεύει επί ολόκληρης της Εκκλησίας και να είναι σαν τον Μωυσή –

92 Ιδού, εδώ είναι σοφία. Μάλιστα, να είναι βλέπων, αποκαλυπτής, μεταφραστής και προφήτης, έχοντας όλα τα χαρίσματα του Θεού τα οποία απονέμει στην κεφαλή της Εκκλησίας.

93 Και σύμφωνα με το όραμα που δείχνει την τάξη των Εβδομήκοντα, θα πρέπει να έχουν επτά προέδρους να προεδρεύουν επ’ αυτών, επιλεγμένους μεταξύ των Εβδομήκοντα.

94 Και ο έβδομος πρόεδρος αυτών των προέδρων θα προεδρεύει στους έξι.

95 Και αυτοί οι επτά πρόεδροι πρέπει να επιλέξουν άλλους εβδομήντα, εκτός από τους πρώτους Εβδομήκοντα στους οποίους ανήκουν, και να προεδρεύουν επ’ αυτών.

96 Και επίσης άλλους εβδομήντα, έως επτά φορές εβδομήντα, εάν το απαιτεί η εργασία στον αμπελώνα.

97 Και αυτοί οι Εβδομήκοντα πρόκειται να ταξιδεύουν τελώντας διακονία, πρώτα στους Εθνικούς καθώς επίσης και στους Εβραίους.

98 Ενώ άλλοι λειτουργοί της Εκκλησίας, οι οποίοι δεν ανήκουν στους Δώδεκα, ούτε στους Εβδομήκοντα, δεν έχουν την ευθύνη να περιοδεύουν μεταξύ όλων των εθνών, αλλά πρέπει να ταξιδεύουν όπως το επιτρέπουν οι περιστάσεις τους, παρά το γεγονός ότι μπορούν να κατέχουν υψηλές και υπεύθυνες θέσεις στην Εκκλησία.

99 Επομένως, τώρα ας μάθει καθένας το καθήκον του, και ας ενεργήσει στη θέση η οποία του ανατίθεται, με κάθε επιμέλεια.

100 Εκείνος που είναι νωθρός δεν θα θεωρηθεί άξιος να παραμείνει στη θέση του και αυτός που δεν μαθαίνει το καθήκον του και φαίνεται ότι δεν έχει αποδοχή, δεν θα θεωρηθεί άξιος να παραμείνει στη θέση του. Έτσι θα γίνει. Αμήν.