1. I teraz stało się, że gdy Abinadi skończył przemawiać, król nakazał ^akapłanom, aby go pojmali i zarządzili, aby go zabić.

2. Jednak był pośród nich jeden o imieniu ^aAlma, również potomek Nefiego. I był on młodym człowiekiem, i ^buwierzył w słowa wypowiedziane przez Abinadiego, bo wiedział o niegodziwości, o której Abinadi dał świadectwo przeciw nim. Dlatego zaczął prosić króla, aby nie unosił się gniewem na Abinadiego, lecz pozwolił mu odejść w pokoju.

3. Ale król rozgniewał się jeszcze bardziej i nakazał wypędzić Almę spośród nich, i posłał za nim swoje sługi, aby go zabili.

4. Lecz on uciekł przed nimi i skrył się, że go nie znaleźli. I będąc w ukryciu przez wiele dni, ^azapisał wszystkie słowa, które Abinadi powiedział.

5. I stało się, że król rozkazał, aby jego straż otoczyła Abinadiego i pojmała go, a związawszy, wtrąciła do więzienia.

6. I po trzech dniach, po naradzeniu się ze swymi kapłanami, król zarządził, aby ponownie przyprowadzono przed niego Abinadiego.

7. I powiedział mu: Abinadi, mamy przeciwko tobie oskarżenie i zasługujesz na śmierć.

8. Bowiem powiedziałeś, że sam ^aBóg zstąpi między dzieci ludzkie; i dlatego zostaniesz zgładzony, jeśli nie odwołasz wszystkich słów, które powiedziałeś, a mówiłeś źle o mnie i o moim ludzie.

9. Wówczas Abinadi odpowiedział mu: Powiadam ci, nie odwołam słów, które powiedziałem ci o tym ludzie, albowiem są one prawdą; i aby cię o tym przekonać, wydałem się w twoje ręce.

10. Zaiste, pogodzę się nawet ze śmiercią, a nie odwołam moich słów, i one będą stanowić świadectwo przeciwko wam. I jeśli mnie zabijecie, przelejecie krew ^aniewinną, i to także będzie stanowić świadectwo przeciwko wam w ostateczny dzień.

11. I teraz, król Noe bliski był uwolnienia go, gdyż bał się jego słowa; bał się bowiem, że sądy Boga spadną na niego.

12. Lecz kapłani podnieśli głos przeciwko Abinadiemu i zaczęli go oskarżać, mówiąc: On złorzeczył królowi. Przeto król uniósł się gniewem przeciwko Abinadiemu i wydał go, aby został zabity.

13. I stało się, że go pojmali i związali, i spalili na stosie, zaiste, zadając mu śmierć.

14. I gdy płomienie zaczynały go przypiekać, zawołał do nich tymi słowy:

15. Oto, jak mi czynicie, stanie się za sprawą waszych potomków, którzy sprawią, że wielu będzie cierpieć, jak ja cierpię, sam ból ^aśmierci w ogniu; i stanie się tak, ponieważ wierzyć będą w zbawienie Pana, ich Boga.

16. I stanie się, że będziecie udręczeni wszelkimi chorobami z powodu waszej niegodziwości.

17. Zaiste, z każdej strony ^aspadać będą na was ciosy. I będziecie pędzeni, i rozpraszani, to tu, to tam, niczym dzikie stado pędzone przez drapieżne zwierzęta.

18. I w owym dniu będziecie tropieni, i chwytani ręką waszych wrogów; i wtedy będziecie cierpieli tak, jak ja cierpię, ból ^aśmierci w ogniu.

19. Tak więc Bóg dokonuje ^azemsty na tych, którzy niszczą Jego lud. O Boże, przyjmij mą duszę.

20. I teraz, gdy Abinadi wypowiedział te słowa, upadł, poniósłszy śmierć w ogniu; zaiste, będąc skazany na śmierć, ponieważ nie chciał zaprzeczyć przykazaniom Boga, przypieczętowawszy prawdę swych słów własną śmiercią.