1. I stało się, że po upływie dwóch lat Abinadi powrócił do nich w przebraniu, że go nie rozpoznali, i zaczął pośród nich prorokować tymi słowy: Tak mi nakazał Pan: Abinadi, pójdź i prorokuj mojemu ludowi, albowiem znieczulili swe serca na moje słowa i nie odpokutowali czynienia zła; przeto w mym srogim gniewie ^anawiedzę ich, zaiste, w mym srogim gniewie nawiedzę ich w ich niegodziwości i występkach.

2. Zaiste, biada temu pokoleniu! I Pan rzekł do mnie: Wyciągnij rękę i prorokuj tymi słowy: Tak rzecze Pan: Stanie się, że pokolenie to przez swoje niegodziwości zostanie przywiedzione do ^aniewoli, i będą ^bpoliczkowani; zaiste, i będą ścigani przez ludzi, i zabijani; a sępy z powietrza i psy, zaiste, i dzikie zwierzęta pożerać będą ich ciała.

3. I stanie się, że ^ażycie króla Noego będzie warte tyle, co szata w gorącym ^bpiecu; albowiem przekona się on, że jestem Panem.

4. I stanie się, że porażę ten mój lud dotkliwą udręką, zaiste, głodem i ^azarazą; i sprawię, że będą ^bzawodzić całymi dniami.

5. Zaiste, i sprawię, że ^abrzemiona będą przywiązane do ich barków; i będą ich popędzać niczym niemego osła.

6. I stanie się, że ześlę grad, który ich porazi; i zostaną też porażeni ^awschodnim wiatrem i klęską ^bowadów, które nawiedzą ich ziemię i pożrą im zboże.

7. I zostaną porażeni wielką zarazą — a uczynię to wszystko z powodu ich ^aniegodziwości i występków.

8. I stanie się, że jeśli nie odpokutują, ^azgładzę ich z powierzchni ziemi; mimo to pozostawią po sobie ^bzapis i zachowam go dla innych nacji, które posiądą ten kraj; zaiste, tak też uczynię, abym mógł ukazać występki tego ludu innym nacjom. I Abinadi prorokował o wielu innych rzeczach przeciwko temu ludowi.

9. I stało się, że rozgniewali się na niego i pojmali go; i przynieśli związanego przed króla, i powiedzieli królowi: Oto przywiedliśmy do ciebie człowieka, który prorokuje zło temu ludowi i mówi, że Bóg go zniszczy.

10. A także prorokuje zło w odniesieniu do twojego życia, i mówi, że twoje życie będzie tyle warte, co szata w rozpalonym piecu.

11. I znowu, mówi, że będziesz niczym badyl, nawet jak suchy badyl na polu tratowany przez zwierzęta i deptany stopami.

12. I znowu, mówi, że będziesz niczym kwiecie ostu, które gdy dojrzeje, pędzone jest po ziemi przez wiatr. I udaje on, że Pan to powiedział. I mówi, że jeśli nie odpokutujesz, wszystko to spadnie na ciebie z powodu twej niegodziwości.

13. I teraz, o królu, jakie to wielkie zło wyrządziłeś lub jakie to ciężkie grzechy popełnił twój lud, że mielibyśmy być potępieni przez Boga czy sądzeni przez tego człowieka?

14. I teraz, o królu, jesteśmy bez winy, także ty, o królu, nie zgrzeszyłeś; ten człowiek kłamał więc o tobie i na próżno o tym prorokował.

15. I oto, jesteśmy silni, że nie zostaniemy pojmani ani wzięci do niewoli przez naszych wrogów; zaiste, powodziło ci się na tej ziemi, i nadal będzie ci się dobrze wiodło.

16. Oto ten człowiek, wydajemy go w twoje ręce; możesz uczynić z nim, co uważasz za stosowne.

17. I stało się, że król Noe rozkazał wtrącić Abinadiego do więzienia; i nakazał ^akapłanom zgromadzić się dla uradzenia, co ma z nim uczynić.

18. I stało się, że powiedzieli królowi: Niech go przyprowadzą, abyśmy go przesłuchali; i król rozkazał, aby go przed nich przyprowadzono.

19. I zaczęli go wypytywać, aby go zmieszać, co dałoby im powód do tego, aby go oskarżyć; lecz odpowiadał śmiało, opierając się wszystkim ich pytaniom, zaiste, ku ich zdziwieniu nie tylko ^aodpowiedział na wszystkie pytania, lecz także zbił ich z tropu we wszystkich ich słowach.

20. I stało się, że jeden z nich zapytał go: Co oznaczają słowa, które zostały zapisane i o których nauczali nasi ojcowie, mówiąc:

21. ^aJak piękne są na górach stopy tego, który zwiastuje dobre nowiny; który ogłasza pokój; który zwiastuje dobre nowiny; który ogłasza zbawienie; który mówi do Syjonu: Twój Bóg króluje.

22. Twoi strażnicy podniosą głos; razem wzniosą okrzyki radosne; bo zobaczą na własne oczy, jak Pan przywróci Syjon.

23. Rozbrzmijcie radością; śpiewajcie razem, nieużytki Jerozolimy; bowiem Pan pocieszył Swój lud, odkupił Jerozolimę.

24. Pan obnażył Swe święte ^aramię na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga?

25. I teraz Abinadi zapytał ich: Jak to, jesteście ^akapłanami i udajecie, że nauczacie ten lud i że rozumiecie ducha proroctwa, a mimo to chcecie ode mnie dowiedzieć się, co oznaczają te rzeczy?

26. Mówię wam, biada wam za wypaczanie dróg Pana! Oto, jeśli rozumiecie te słowa, nie uczyliście ich; wypaczyliście więc drogi Pana.

27. Nie przyłożyliście się całym sercem, by je ^azrozumieć, nie byliście więc mądrzy. Czego więc nauczacie ten lud?

28. I powiedzieli: Uczymy prawa Mojżesza.

29. I znowu powiedział im: Jeśli nauczacie ^aprawa Mojżesza, dlaczego go nie przestrzegacie? Dlaczego wasze serca nastawione są na bogactwa? Dlaczego oddajecie się ^brozpuście i tracicie swą siłę z nierządnicami, zaiste, sprawiając, że lud ten grzeszy, i zmuszając Pana, aby mnie posłał, żebym prorokował przeciwko temu ludowi, zaiste, o wielkim złu, które na nich spadnie?

30. Czyż nie wiecie, że mówię prawdę? Zaiste, wiecie, że mówię prawdę, i powinniście drżeć przed Bogiem.

31. I stanie się, że zostaniecie porażeni za swą niegodziwość, bowiem powiedzieliście, że nauczacie prawa Mojżesza. A co wiecie o prawie Mojżesza? ^aCzy zbawienie następuje przez prawo Mojżesza? Co powiecie?

32. I odpowiadając, rzekli, że zbawienie następuje przez prawo Mojżesza.

33. Ale wtedy Abinadi powiedział im: Wiem, że jeśli będziecie przestrzegać przykazań Boga, zostaniecie zbawieni; zaiste, jeśli będziecie przestrzegać przykazań, które Pan dał Mojżeszowi na górze ^aSynaj, mówiąc:

34. ^aJam jest Pan, twój Bóg, który cię ^bwywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.

35. Nie będziesz miał ^ainnego Boga przede mną.

36. Nie będziesz czynił żadnego posągu rytego ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko.

37. I Abinadi zapytał ich: Czy przestrzegaliście tego wszystkiego? Mówię wam: Nie, nie przestrzegaliście. A czy ^anauczaliście ten lud, że ma przestrzegać wszystkich tych rzeczy? Mówię wam: Nie, nie nauczaliście.