1. List, który mój ojciec Mormon napisał do mnie, Moroniego; a został on napisany do mnie wkrótce po moim powołaniu do posługi. I tak do mnie napisał:

2. Mój umiłowany synu, Moroni, raduję się niezmiernie, że twój Pan, Jezus Chrystus, pamiętał o tobie i powołał cię do Swej posługi, i do Swej świętej pracy.

3. Zawsze pamiętam o tobie w swoich modlitwach, i nie ustaję w modlitwie do Boga Ojca w imię Jego Świętego Dziecka, Jezusa, aby przez Swą nieskończoną dobroć i łaskę zachował cię dzięki twej wytrwałości w wierze w Jego imię do końca.

4. I teraz powiem ci, mój synu, co mnie niezmiernie martwi; bowiem martwi mnie, że powstaną dysputy między wami.

5. A jeśli jest to prawdą, to trwają między wami dysputy dotyczące chrzczenia waszych małych dzieci.

6. I teraz, mój synu, pragnę, abyś pilnie pracował nad zlikwidowaniem tego wielkiego błędu spośród was; i w tym celu piszę do ciebie ten list.

7. Albowiem gdy tylko dowiedziałem się o tym od ciebie, zaraz zapytałem Pana o tę sprawę. I słowo Pana doszło do mnie mocą Ducha Świętego tej treści:

8. Słuchajcie słów Chrystusa, waszego Odkupiciela, waszego Pana i waszego Boga. Oto przyszedłem na świat, aby wzywać do pokuty grzeszników, a nie prawych; zdrowi nie potrzebują lekarza, lecz tylko ci, którzy są chorzy; przeto małe dzieci są zdrowe, gdyż nie są zdolne do popełnienia grzechu; przeto przekleństwo Adama jest z nich zdjęte we mnie, że nie ma nad nimi władzy; a prawo obrzezania zostało we mnie zniesione.

9. I tak Duch Święty objawił mi słowo Boże; przeto wiem, mój umiłowany synu, że chrzczenie małych dzieci jest poważną zniewagą wobec Boga.

10. Oto mówię ci, że macie nauczać o pokucie i o chrzcie tych, którzy są odpowiedzialni za swoje czyny i zdolni do popełnienia grzechu; zaiste, nauczajcie rodziców, że muszą odpokutować, zostać ochrzczeni i ukorzyć się jak ich małe dzieci, a wtedy wszyscy oni zostaną zbawieni razem ze swoimi małymi dziećmi.

11. A ich małe dzieci nie potrzebują pokuty ani chrztu. Oto chrzest jest dla pokuty, aby wypełnić przykazania dla odpuszczenia grzechów.

12. Lecz małe dzieci mają życie w Chrystusie od założenia świata; gdyby tak nie było, Bóg byłby stronniczym, a także zmiennym i kierującym się względami Bogiem; albowiem jak wiele małych dzieci umarło bez chrztu!

13. Przeto, jeśli małe dzieci nie mogłyby być zbawione bez chrztu, musiałyby pójść do niekończącego się piekła.

14. Zaiste, powiadam ci, że ten, kto uważa, że małe dzieci potrzebują chrztu, jest pogrążony w goryczy żółci i w więzach niegodziwości; bowiem nie ma ani wiary, ani nadziei, ani prawdziwej miłości; przeto gdyby został wycięty, myśląc w ten sposób, musiałby pójść do piekła.

15. Albowiem straszliwą niegodziwością jest przypuszczenie, że Bóg zbawi jedno dziecko z powodu chrztu, podczas gdy drugie będzie musiało zginąć, bo nie zostało ochrzczone.

16. Biada tym, którzy wypaczają w ten sposób drogi Pana, albowiem zginą, jeśli nie odpokutują. I mówię śmiało, będąc do tego upoważniony przez Boga; i nie boję się tego, co może mi uczynić człowiek, gdyż doskonała miłość wypiera wszelki strach.

17. Moje serce przepełnia prawdziwa miłość będąca wieczną miłością; przeto wszystkie małe dzieci są mi jednakowo drogie, i kocham je doskonałą miłością; i one wszystkie są jednakowo drogie, i mają udział w zbawieniu.

18. Gdyż wiem, że Bóg nie jest stronniczy ani też się nie zmienia; lecz pozostaje On niezmienny od całej wieczności po całą wieczność.

19. Małe dzieci nie mogą odpokutować; przeto jest straszliwą niegodziwością odmówienie im nieskalanego miłosierdzia Bożego, gdyż wszystkie mają życie w Nim dzięki Jego miłosierdziu.

20. A ten, kto mówi, że małe dzieci potrzebują chrztu, zaprzecza miłosierdziu Chrystusa i ma za nic Jego zadośćuczynienie oraz moc Jego odkupienia.

21. Biada takim, gdyż grozi im śmierć, piekło i nieskończona męka. Mówię o tym śmiało — Bóg mi nakazał. Posłuchaj moich słów i bacz, aby nie stały się oskarżeniem przeciwko tobie przed tronem sędziowskim Chrystusa.

22. Oto wszystkie małe dzieci mają życie w Chrystusie, a także wszyscy, którym nie dano prawa, albowiem moc odkupienia jest dla wszystkich, którzy nie mają prawa; przeto ten, kto nie jest potępiony, ani nie podlega potępieniu, nie może odpokutować; i dla takich chrzest na nic się nie zda —

23. Lecz jest pośmiewiskiem wobec Boga, zaprzeczeniem miłosierdzia Chrystusa oraz mocy Jego Ducha Świętego i pokładaniem zaufania w martwe uczynki.

24. Oto, mój synu, tak nie powinno być; bowiem pokuta jest dla tych, którzy podlegają potępieniu i nad którymi ciąży przekleństwo złamania prawa.

25. I pierwszym owocem pokuty jest chrzest, a chrzest następuje przez wiarę dla wypełniania przykazań; a wypełnianie przykazań sprowadza odpuszczenie grzechów.

26. A odpuszczenie grzechów sprowadza łagodność i pokorę serca; i dzięki tej łagodności i pokorze serca następuje nawiedzenie przez Ducha Świętego, który jest Pocieszycielem i napełnia nadzieją i doskonałą miłością, która to miłość przetrwa dzięki pilności w modlitwie, aż nastąpi koniec, kiedy wszyscy święci będą żyli z Bogiem.

27. Oto, mój synu, napiszę do ciebie znowu, jeśli nie pójdę wkrótce walczyć z Lamanitami. Oto pycha tego narodu, to jest ludu Nefitów, przesądziła o ich zagładzie, jeśli nie odpokutują.

28. Módl się za nich, mój synu, aby odpokutowali. Lecz oto, obawiam się, że Duch już przestał z nimi przebywać; i w tej części ziemi starają się oni zniszczyć także wszelką moc i upoważnienie pochodzące od Boga; i zaprzeczają Duchowi Świętemu.

29. I wyparłszy się tak wielkiej wiedzy, mój synu, muszą wkrótce zginąć, wypełniając proroctwa wypowiedziane przez proroków, jak również słowa samego Zbawiciela.

30. Żegnaj, mój synu, aż ponownie do ciebie napiszę lub znowu się spotkamy. Amen.