1. A teraz mówię o ^achrzcie. Oto starsi, kapłani i nauczyciele zostali ochrzczeni; a nie chrzczono ich, jeśli nie wydali odpowiedniego owocu wykazującego, że są tego ^bgodni.

2. I nie chrzczono ich, jeśli nie przyszli ze ^azłamanym sercem i skruszonym duchem, świadcząc Kościołowi, że prawdziwie odpokutowali za wszystkie swe grzechy.

3. I nie chrzczono ich, jeśli nie ^awzięli na siebie imienia Chrystusa, postanowiwszy służyć Mu do końca.

4. I tak, gdy dostąpili chrztu i podlegali działaniu Ducha Świętego, zostawszy ^aoczyszczeni Jego mocą, byli zaliczani do członków Kościoła Chrystusa; i zapisywano ich ^bimiona, aby o nich pamiętano, i wzmacniano ich dobrym słowem Bożym, aby utrzymali się na właściwej drodze i nie ustawali, ^cczuwając i modląc się, ^dpolegając wyłącznie na zasługach Chrystusa, który był ^eautorem i dokończycielem ich wiary.

5. I ^aKościół zbierał się ^bczęsto, aby ^cpościć i modlić się, i rozmawiać jeden z drugim o dobru swych dusz.

6. I zbierali się często, aby spożywać chleb i wino na pamiątkę Pana Jezusa.

7. I pilnie strzegli, aby nie popełniano pośród nich ^ażadnej niegodziwości; a jeśli stwierdzono, że ktoś popełnił niegodziwość, i ^btrzech świadków z Kościoła potwierdziło to przed ^cstarszymi, i nie odpokutował, i nie ^dprzyznał się, ^ewymazywano jego imię i nie zaliczono go więcej do ludu Chrystusa.

8. Lecz ^ailekroć ktoś pokutował i pragnął przebaczenia ze szczerą intencją, ^bprzebaczano mu.

9. A ich spotkania ^aprowadzone były przez Kościół pod wpływem Ducha i mocą Ducha Świętego; albowiem jak moc ^bDucha Świętego skłaniała ich do głoszenia czy nawoływania, czy modlenia się, czy błagania, czy śpiewania, tak się działo.