Pisma święte
Ks. Mormona 8


Rozdział 8

Lamanici ścigają Nefitów i niszczą ich. Księga Mormona zostanie wyjawiona mocą Boga. Biada ludziom, którzy zioną gniewem i walczą przeciwko dziełu Pana. Kroniki Nefitów zostaną wyjawione w dniu niegodziwości, zwyrodnienia i odstępstwa. W okresie lat 400–421 n.e.

1. Oto ja, aMoroni, kończę bkronikę Mormona, mego ojca. Oto zapisuję tylko niektóre rzeczy, czyniąc to zgodnie z przykazaniem mego ojca.

2. I teraz stało się, że po aciężkiej i straszliwej bitwie pod Kumorah, oto Nefici, którzy uciekli do kraju na południu, byli ścigani przez bLamanitów, aż wszyscy zostali zgładzeni.

3. I ojciec mój także został przez nich zabity, i pozostałem asam, aby napisać tę smutną relację z zagłady mego ludu. Lecz oto, odeszli, a ja wypełniam nakaz mego ojca. I nie wiem, czy i ja nie zostanę zabity.

4. Przeto dopisuję do tych kronik i ukryję je w ziemi; a dokąd pójdę, nie ma znaczenia.

5. Oto mój ojciec spisał ate dzieje i wyjaśnił, dlaczego to uczynił. I oto, ja także bym o tym napisał, ale nie ma miejsca na tych bpłytach ani też kruszcu, bo jestem sam. Mój ojciec zginął w bitwie, a także wszyscy moi bliscy; i nie mam ani przyjaciół, ani gdzie pójść; i nie wiem, jak długo Pan pozwoli mi żyć.

6. Oto upłynęło aczterysta lat od przyjścia naszego Pana i Zbawcy.

7. I oto, Lamanici ścigali Nefitów, mój lud, z miasta do miasta i z miejsca na miejsce, aż ich wybili; i wielki był ich aupadek; zaiste, ogromna i straszliwa jest zagłada Nefitów, mego ludu.

8. I oto, dokonała tego ręka Pana. I oto, Lamanici awalczą też między sobą; i cała powierzchnia tej ziemi jest jednym nieprzerwanym kręgiem morderstwa i rozlewu krwi; i nikt nie wie, kiedy nastąpi koniec wojny.

9. I teraz oto nie będę więcej o nich mówił, gdyż nie ma nikogo oprócz Lamanitów i azłoczyńców na całej powierzchni ziemi.

10. I nikt nie zna prawdziwego Boga oprócz auczniów Jezusa, którzy przebywali na tej ziemi do czasu, gdy niegodziwość tego ludu stała się tak wielka, że Pan nie pozwolił im dłużej bpozostać pośród tego ludu; i czy są na powierzchni tej ziemi, nikt nie wie.

11. Lecz oto, ja sam i mój aojciec widzieliśmy ich, i czynili nam posługę.

12. I kto przyjmie tę księgę, i nie potępi jej z powodu jej niedoskonałości, dowie się o jeszcze awspanialszych rzeczach. I gdyby było to możliwe, ja, Moroni, uczyniłbym wam wszystko wiadomym.

13. Oto na tym kończę pisać o tym ludzie. Jestem synem Mormona, a mój ojciec był apotomkiem Nefiego.

14. Jestem tym, który aukryje tę kronikę dla Pana; same płyty nie mają żadnej wartości, z powodu przykazania Pana. Albowiem doprawdy powiedział, że nikt ich nie posiądzie bdla zysku; lecz to, co jest na nich zapisane, ma wielką wartość; i Pan będzie błogosławił temu, kto wydobędzie je na światło.

15. Albowiem nikt nie będzie miał mocy, aby wydobyć je na światło, jeśli Bóg mu jej nie da; albowiem Bóg chce, aby zostało to dokonane jedynie ze awzrokiem skupionym na Jego chwale, dla dobra pradawnego i od dawna rozproszonego ludu przymierza z Panem.

16. I niech będzie błogosławiony aten, kto bwydobędzie to na światło, gdyż zgodnie ze słowem Boga zostanie to wydobyte z ciemności na światło; zaiste, zostanie wydobyte z ziemi, i zajaśnieje z ciemności, i ludzie to poznają; i stanie się to dzięki mocy Boga.

17. I jeśli są tutaj abłędy, są one błędami ludzi. My jednak nie wiemy o żadnych błędach; jednakże Bóg wie wszystko; przeto ten, kto bpotępia, niech strzeże się, by nie znalazł się w niebezpieczeństwie ognia piekielnego.

18. A kto mówi: Pokaż mi albo zbiję cię — niech uważa, aby nie żądał tego, czego Pan zakazał.

19. Albowiem, kto pochopnie aosądza, będzie pochopnie sądzony; gdyż zapłata jego będzie zależała od jego uczynków; przeto, kto bije innych, będzie bity przez Pana.

20. Zwróćcie uwagę na to, co mówi pismo święte — człowiek nie będzie bił ani sądził, bo sąd należy do mnie, mówi Pan, i zemsta również należy do mnie, i ja sam odpłacę.

21. A temu, kto będzie zionąć gniewem i walczyć przeciwko dziełu Pana i przeciwko ludowi przymierza Pana, który jest z domu Izraela, i powie: Zniszczymy dzieło Pana, i zapomni On o przymierzu, które zawarł z domem Izraela — grozi ścięcie i wrzucenie w ogień.

22. Albowiem wieczne acele Pana przetrwają, aż wypełnią się wszystkie Jego obietnice.

23. Badajcie proroctwa aIzajasza. Oto nie mogę ich zapisać. Zaiste, mówię wam, że ci święci, którzy zajmowali ten kraj i odeszli przede mną, bwołać będą, zaiste, nawet z prochu będą wołać do Pana; i jako żyje Pan, pamięta On przymierza, które z nimi zawarł.

24. I wie, że ich amodlitwy były dla dobra ich braci. I On zna ich wiarę, albowiem w Jego imię mogli przenosić bgóry; i w Jego imię mogli wstrząsać ziemią; i mocą Jego słowa na ich rozkaz rozpadały się cwięzienia; zaiste, nawet piec ognisty nie mógł wyrządzić im krzywdy, ani dzikie zwierzęta, ani jadowite węże, dzięki mocy Jego słowa.

25. Oto ich amodlitwy były także dla dobra tego, komu Pan pozwoli wyjawić te rzeczy.

26. I nikt nie powinien mówić, że nie zostaną wyjawione, gdyż na pewno zostaną wyjawione, bowiem Pan to powiedział; bowiem zostaną one wydobyte az ziemi ręką Pana, i nikt nie będzie mógł temu zapobiec; i stanie się to w dzień, gdy będą mówić, że bcuda ustały; i stanie się tak, jak gdyby mówił ktoś cze zmarłych.

27. Stanie się to w dzień, gdy akrew świętych będzie wołać do Pana z powodu btajemnych sprzysiężeń i uczynków ciemności.

28. Zaiste, stanie się to w dzień, gdy zaprzeczać będą mocy Bożej, a akościoły zostaną zbezczeszczone, i uniosą się w pysze swoich serc; zaiste, w dzień, gdy władze tych kościołów i serca nauczycieli będzie przepełniała pycha, aż do zazdrości tym, którzy należą do ich kościołów.

29. Zaiste, stanie się to w dzień, gdy słychać abędzie o pożarach i nawałnicach, i bkłębach dymu w obcych ziemiach;

30. I będzie także słychać o awojnach, wieści wojenne i o trzęsieniach ziemi w różnych miejscach.

31. Stanie się to w dzień, gdy na całej powierzchni ziemi będą wielkie zanieczyszczenia; będą morderstwa, i rozbój, i kłamstwo, i oszustwa, i rozpusta, i wszelkie występki; gdy będzie wielu takich, którzy powiedzą: Uczyń to czy tamto, i nie ma to aznaczenia, bo ostatniego dnia Pan i tak bpoprze takich. Lecz biada takim, gdyż są pogrążeni w cgoryczy żółci i w więzach niegodziwości.

32. Zaiste, stanie się to w dzień, gdy zbudują kościoły, które będą mówić: Pójdźcie do mnie, a za swoje pieniądze otrzymacie przebaczenie grzechów.

33. O wy źli, przewrotni ludzie o hardych karkach, dlaczego tworzycie sobie kościoły dla azysku? Dlaczego bzmieniliście święte słowo Boże, abyście mogli sprowadzić cpotępienie na swe dusze? Oto przyjrzycie się objawieniom Boga; albowiem nadejdzie czas, gdy wszystko się wypełni.

34. Oto Pan pokazał mi wielkie i zdumiewające rzeczy o tym, co ma wkrótce nastąpić, w dniu, gdy otrzymacie te rzeczy.

35. Oto mówię do was, jakbyście byli obecni, chociaż was nie ma. Lecz oto, Jezus Chrystus pokazał mi was, i znam wasze czyny.

36. I wiem, że achodzicie z pychą w sercu; i nie ma nikogo, oprócz tylko niewielu, których serc nie bprzepełnia pycha skłaniająca ku noszeniu cbardzo kosztownych strojów, ku zazdrości i kłótniom, i złośliwości i prześladowaniu, i wszelkim niegodziwościom; a wasze kościoły, zaiste, każdy z nich, będzie zanieczyszczony z powodu pychy waszych serc.

37. Oto kochacie apieniądze, i swoje majętności, i swoje kosztowne stroje, i ozdoby waszych kościołów bardziej, niż kochacie biednych i potrzebujących, i chorych, i cierpiących niedolę.

38. O wy, skażeni, wy obłudnicy, wy nauczyciele, sprzedający się za to, co zniszczeje, dlaczego zanieczyściliście święty Kościół Boga? Dlaczego awstydzicie się wziąć na siebie imię Chrystusa? Dlaczego nie sądzicie, że większa jest wartość wiecznego szczęścia niż niekończącej się bniedoli — dla cpochwały świata?

39. Dlaczego przyozdabiacie się tym, co nie ma żadnego żywota, i jeszcze pozwalacie, aby głodni, i potrzebujący, i nadzy, i chorzy, i cierpiący niedolę przechodzili obok was, i nie zwracacie na nich uwagi?

40. Dlaczego budujecie swoje atajemne występki dla zysku, i zmuszacie wdowy i sieroty, aby rozpaczały przed Panem, i aby krew ich zabitych mężów i ojców wołała do Pana z ziemi, aby zemsta spadła na wasze głowy?

41. Oto wisi nad wami miecz zemsty; i wkrótce nadejdzie czas, że apomści On na was krew świętych, albowiem nie zniesie dłużej ich wołania.