Το Βιβλίο του Ιαρώμ

1 Τώρα ιδού, εγώ, ο Ιαρώμ, γράφω μερικά λόγια σύμφωνα με την εντολή του πατέρα μου, του Ενώς, ώστε να διατηρηθεί η γενεαλογία μας.

2 Και καθώς αυτές οι πλάκες είναι μικρές, και καθώς αυτά γράφονται με σκοπό να ωφελήσουν τους αδελφούς μας τους Λαμανίτες, επομένως, πρέπει αναγκαστικά να γράψω λίγα. Όμως δεν θα γράψω τα πράγματα της προφητείας μου ούτε των αποκαλύψεών μου. Γιατί τι θα μπορούσα να γράψω περισσότερο απ’ ό,τι έγραψαν οι πατέρες μας; Δεν αποκάλυψαν εκείνοι το σχέδιο σωτηρίας; Σας λέω, μάλιστα. Και αυτό μου αρκεί.

3 Ιδού, είναι σκόπιμο να γίνουν πολλά σε αυτόν τον λαό, εξαιτίας της σκληρότητας της καρδιάς τους, και της κώφωσης των αφτιών τους, και της τυφλότητας του νου τους, και της τραχύτητας του τραχήλου τους. Εντούτοις, ο Θεός είναι υπερβολικά πολυεύσπλαχνος προς αυτούς, και δεν τους αποσάρωσε ακόμα από το πρόσωπο της γης.

4 Και υπάρχουν πολλοί ανάμεσα μας που έχουν πολλές αποκαλύψεις, επειδή δεν είναι όλοι σκληροτράχηλοι. Και όσοι δεν είναι σκληροτράχηλοι και έχουν πίστη, έχουν επικοινωνία με το Άγιο Πνεύμα, το οποίο φανερώνει στα τέκνα των ανθρώπων, ανάλογα με την πίστη τους.

5 Και τώρα, ιδού, είχαν περάσει διακόσια χρόνια, και ο λαός του Νεφί είχε γίνει δυνατός στη χώρα. Πρόσεχαν να τηρούν τον νόμο του Μωυσή και την Ημέρα του Κυρίου προς τον Κύριο. Και δεν βεβήλωναν ούτε βλασφημούσαν. Και οι νόμοι της χώρας ήταν υπερβολικά αυστηροί.

6 Και ήταν διασκορπισμένοι κατά πολύ επάνω στο πρόσωπο της χώρας, και οι Λαμανίτες επίσης. Και ήταν πάρα πολύ πιο πολυάριθμοι εκείνοι απ’ ό,τι ήταν εκείνοι των Νεφιτών. Και αγαπούσαν τον φόνο και έπιναν το αίμα των ζώων.

7 Και συνέβη ώστε ήλθαν πολλές φορές ενάντια σε μας, τους Νεφίτες, σε μάχη. Όμως οι βασιλείς μας και οι ηγέτες μας ήταν πανίσχυροι άνδρες στην πίστη του Κυρίου. Και δίδασκαν στον λαό τους δρόμους του Κυρίου. Επομένως, αντικρούσαμε τους Λαμανίτες και τους αποσαρώσαμε έξω από τα εδάφη μας, και αρχίσαμε να οχυρώνουμε τις πόλεις μας, δηλαδή οποιονδήποτε τόπο της κληρονομιάς μας.

8 Και πληθύναμε υπερβολικά, και εξαπλωθήκαμε επάνω στο πρόσωπο της χώρας, και γίναμε πάρα πολύ πλούσιοι σε χρυσάφι και σε ασήμι, και σε πολύτιμα αντικείμενα, και σε εξαίσια καλλιτεχνία του ξύλου, σε κτήρια και σε μηχανήματα, και επίσης σε σίδηρο και χαλκό, και ορείχαλκο και χάλυβα, φτειάχνοντας όλων των ειδών τα εργαλεία από κάθε είδος για να οργώνουμε τη γη, και πολεμικά όπλα – μάλιστα, το μυτερό τόξο και τη φαρέτρα, και το βέλος και το ακόντιο, και όλες τις προετοιμασίες για πόλεμο.

9 Και αφού ήμασταν έτσι προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε τους Λαμανίτες, εκείνοι δεν κατόρθωσαν να ευημερήσουν εναντίον μας. Όμως ο λόγος του Κυρίου επαληθεύτηκε, αυτός που είχε πει στους πατέρες μας, λέγοντας ότι: Εφόσον θα τηρείτε τις εντολές μου, θα ευημερείτε στη χώρα.

10 Και συνέβη ώστε οι προφήτες του Κυρίου απειλούσαν τον λαό του Νεφί, σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, ότι αν δεν τηρούσαν τις εντολές, αλλά υπέπιπταν σε παράβαση, θα εξολοθρεύονταν από το πρόσωπο της χώρας.

11 Επομένως, οι προφήτες, και οι ιερείς, και οι διδάσκαλοι, μοχθούσαν επιμελώς, προτρέποντας με κάθε μακροθυμία τον λαό σε επιμέλεια· διδάσκοντας τον νόμο του Μωυσή, και τον σκοπό για τον οποίο δόθηκε· πείθοντάς τους να προσμένουν τον Μεσσία, και να πιστεύουν σε αυτόν ότι θα έλθει σαν να είχε ήδη υπάρξει. Και κατ’ αυτόν τον τρόπο τους δίδασκαν.

12 Και συνέβη ώστε κάνοντας έτσι τους κρατούσαν από το να εξολοθρευτούν από το πρόσωπο της χώρας· επειδή όντως κέντριζαν την καρδιά τους με τον λόγο, διαρκώς παρακινώντας τους προς μετάνοια.

13 Και συνέβη ώστε πέρασαν διακόσια και τριάντα και οκτώ χρόνια – με πολέμους και διχόνοιες, και αντιφωνίες, κατά το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου.

14 Και εγώ, ο Ιαρώμ, δεν γράφω άλλα, επειδή οι πλάκες είναι μικρές. Όμως ιδού, αδελφοί μου, μπορείτε να πάτε στις άλλες πλάκες του Νεφί. Γιατί ιδού, επάνω σε εκείνες είναι εγχαραγμένα τα χρονικά των πολέμων μας, σύμφωνα με τα γραπτά των βασιλιάδων ή εκείνων τα οποία έκαναν να γραφούν.

15 Και παραδίδω αυτές τις πλάκες στα χέρια του υιού μου Όμνι, ώστε να διατηρηθούν σύμφωνα με τις εντολές των πατέρων μας.