1 Og sjáið nú, bræður mínir. Ég sagði yður, að ég ætlaði að spá, og sjá. Þetta er spádómur minn — að það, sem spámaðurinn ^aSenos sagði um Ísraelsætt, þegar hann líkti henni við hreinræktað olífutré, hlýtur óhjákvæmilega að koma fram.

2 Og sá dagur, er hann réttir út hönd sína öðru sinni til að ^aendurheimta þjóð sína, er einmitt dagurinn, já, hið síðasta sinn, sem ^bþjónar Drottins ganga fram í ^ckrafti hans til að ^dnæra ^evíngarð hans og sniðla. Og eftir það eru ^fendalokin nærri.

3 Og hve blessaðir eru þeir, sem unnið hafa ötullega í víngarði hans! En hve bölvaðir eru þeir, sem vísað verður burtu þangað, sem þeir eiga heima! Og heimurinn mun ^abrenndur með eldi.

4 Og mikil er miskunn Guðs við oss, því að hann man ^aÍsraelsætt, jafnt rætur sem greinar. Og hann réttir fram ^bhendur sínar til þeirra allan liðlangan daginn. En þeir eru ^cþrjóskufullt og þrætugjarnt fólk, en allir þeir, sem ekki herða hjörtu sín, munu hólpnir verða í Guðs ríki.

5 Þess vegna grátbæni ég yður, ástkæru bræður, í fyllstu alvöru, að iðrast og ^ahalda yður fast að Guði í fullri einlægni, á sama hátt og hann heldur sér fast að yður, og herða ekki hjörtu yðar á meðan ^bnáðararmur hans er útréttur í dagsins ljósi.

6 Já, ef þér viljið heyra rödd hans nú í dag, þá skuluð þér ekki herða hjörtu yðar, því að hvers vegna skylduð þér vilja ^adeyja?

7 Því að sjá. Viljið þér bera slæman ávöxt, svo að þér verðið ^ahöggnir niður og yður kastað á eldinn, eftir að hið góða orð Guðs hefur nært yður allan liðlangan daginn?

8 Sjá. Ætlið þér að afneita orðum spámannanna, og ætlið þér að afneita öllum orðum, sem sögð hafa verið um Krist, eftir að svo margir hafa um hann talað, og afneita hinu góða orði Krists, krafti Guðs og ^agjöf heilags anda? Ætlið þér að kæfa hinn heilaga anda og hafa að háði hina miklu endurlausnaráætlun, sem gjörð hefur verið í yðar þágu?

9 Vitið þér ei, að ef þér farið þannig að, mun endurlausnar- og upprisukrafturinn, sem býr í Kristi, verða til þess, að þér standið sneyptir og nístandi ^asakbitnir frammi fyrir ^bdómgrindum Guðs?

10 Og í ^akrafti réttvísinnar, því að réttvísinni er ekki hægt að afneita, verðið þér að hverfa ofan í ^bdíki elds og brennisteins, þar sem óslökkvandi eldar loga og reykurinn stígur upp alltaf og að eilífu, og þetta díki elds og brennisteins er ^cóendanleg ^dkvöl.

11 Ó, iðrist þá heldur, ástkæru bræður mínir, og gangið inn um ^amjóa hliðið og haldið áfram eftir hinum þrönga vegi, þar til þér öðlist eilíft líf.

12 Ó, verið ^avitrir. Hvað meira get ég sagt?

13 Að lokum vil ég kveðja yður, þar til vér hittumst aftur frammi fyrir ljúfum dómgrindum Guðs, dómgrindum sem fylla hina ranglátu ^anístandi kvíða og skelfingu. Amen.