ព្រះគម្ពីរ
យ៉ាកុប 2


ជំពូក​ទី ២

យ៉ាកុប​ស្អប់​ខ្ពើម​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ទ្រព្យ ការ​ឆ្មើងឆ្មៃ និង​ភាព​អព្រហ្មចារី — មនុស្ស​លោក​អាច​ស្វែងរក​ទ្រព្យ​ដើម្បី​ជួយ​មនុស្ស​ទូ​ទៅ — យ៉ាកុប​ដាក់​ទោស​ដល់​ការ​រៀប​អាពាហ៍ពិពាហ៍​យកប្រពន្ធ​ច្រើន​ដែល​គ្មាន​ការ​អនុញ្ញាត — ព្រះ​អម្ចាស់​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ចំពោះ​ព្រហ្មចារីភាព​របស់​ស្ត្រី។ ប្រមាណ​ជា​ឆ្នាំ ៥៤៤–៤២១ ម.គ.ស.។

ត​ទៅ​នេះ​គឺជា​ពាក្យ​ទាំង​ឡាយ​ដែល​យ៉ាកុប ជា​ប្អូន​ប្រុស​របស់​នីហ្វៃ បាន​និយាយ​ទៅ​ប្រជាជន​នីហ្វៃ ក្រោយ​ពី​មរណ​ភាព​របស់​នីហ្វៃ ៖

ឥឡូវ​នេះ បង​ប្អូន​ជាទី​ស្រឡាញ់​របស់​ខ្ញុំ​អើយ ខ្ញុំ យ៉ាកុប ស្រប​តាម​ការ​ទទួល​ខុសត្រូវ​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​ចំពោះ​ព្រះ ដើម្បី​តម្កើង​ការងារ​របស់​ខ្ញុំ​ដោយ​ម៉ឺង​មាត់ ហើយ​ដើម្បី​ឲ្យ​ខ្ញុំ​អាច​កម្ចាត់​សំលៀកបំពាក់​របស់​ខ្ញុំ​ពី​អំពើ​បាប​ទាំង​ឡាយ​របស់​បង​ប្អូន​រាល់​គ្នា នោះ​ខ្ញុំ​ឡើង​មក​ឯ​ព្រះ​វិហារ​បរិសុទ្ធ​ក្នុង​ថ្ងៃ​នេះ ដើម្បី​ខ្ញុំ​អាច​ប្រកាស​ប្រាប់​បង​ប្អូន​រាល់​គ្នា អំពី​ព្រះ​បន្ទូល​នៃ​ព្រះ។

ហើយ​បង​ប្អូន​រាល់​គ្នា​ក៏​ដឹង​ហើយ​ថា រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ ខ្ញុំ​បាន​ព្យាយាម​បំពេញ​កិច្ចការ​ក្នុង​ការងារ​របស់​ខ្ញុំ ប៉ុន្តែ​ថ្ងៃ​នេះ ខ្ញុំ​ផ្ទុក​ទៅ​ដោយ​បំណង និង​ការ​បារម្ភ​ដ៏​លើសលែង​ទៅ​ទៀត​ចំពោះ​សុខុមាលភាព​ដល់​ព្រលឹង​បង​ប្អូន​រាល់​គ្នា ជាង​ពេល​ណាៗ​ទាំង​អស់។

ត្បិត​មើល​ចុះ រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​គោរព​តាម​ព្រះ​បន្ទូល​នៃ​ព្រះ​អម្ចាស់ ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ប្រគល់​ឲ្យ​អ្នក។

ប៉ុន្តែ​មើល​ចុះ ចូរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រុង​ស្ដាប់​តាម​ខ្ញុំ​ចុះ ហើយ​ដឹង​ថា ដោយ​ជំនួយ​របស់​ព្រះ​ដ៏​មាន​គ្រប់​ព្រះ​ចេស្ដា​ទាំង​អស់ ដែល​បង្កើត​ផ្ទៃ​មេឃ និង​ផែនដី នោះ​ខ្ញុំ​អាច​ប្រាប់​អ្នក​អំពី​គំនិត​ទាំង​ឡាយ​របស់​អ្នក​ថា អ្នក​រាល់​គ្នា​កំពុងតែ​ចាប់​ផ្ដើម​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប ហើយ​អំពើ​បាប​នោះ​មាន​ស​ភាព​ដ៏​គួរ​ខ្ពើម​ឆ្អើម​ណាស់​ចំពោះ​ខ្ញុំ មែន​ហើយ ហើយ​ព្រម​ទាំង​ដ៏​គួរ​ខ្ពើម​ឆ្អើម​ចំពោះ​ព្រះ​ដែរ។

មែន​ហើយ វា​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រលឹង​ខ្ញុំ​កើតទុក្ខ ហើយ​បណ្ដាល​ឲ្យ​ខ្ញុំ​រួញ​ដោយ​អៀនខ្មាស​នៅ​ចំពោះ​វត្ត​មាន​នៃ​ព្រះ ដែល​បាន​បង្កើត​ខ្ញុំ​មក ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែ​ធ្វើ​បន្ទាល់​ចំពោះ​សេចក្ដី​ទុច្ចរិត​នៃ​ចិត្ត​អ្នក​រាល់​គ្នា។

ហើយ​វា​ក៏​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​កើតទុក្ខ ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ប្រើ​ពាក្យ​ដ៏​ធ្ងន់ធ្ងរ​ដល់​អ្នក​នៅ​ចំពោះ​មុខ​ប្រពន្ធ​របស់​អ្នក និង​កូន​ចៅ​របស់​អ្នក ដែល​ភាគ​ច្រើន​មាន​អារម្មណ៍​ទន់ភ្លន់ និង​បរិសុទ្ធ និង​ចិត្ត​ទោ​រទន់​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ គឺជា​ការណ៍​ដែល​សព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​ព្រះ​ដល់​ព្រះ

ហើយ​ខ្ញុំ​សន្និដ្ឋាន​ថា ពួក​គេ​បាន​ឡើង​មក​ទី​នេះ​ដើម្បី​ស្ដាប់​នូវ​ព្រះ​បន្ទូល​ដ៏​ផ្អែមល្ហែម​នៃ​ព្រះ មែន​ហើយ ជា​ព្រះ​បន្ទូល​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ជា​ស្បើយ​ព្រលឹង ដែល​មាន​របួស​ឈឺ​ចាប់។

ហេតុ​ដូច្នោះ​ហើយ វា​ផ្ទុកក្នុង​ព្រលឹង​ខ្ញុំ រហូត​ដល់​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ជំរុញ គឺ​ដោយ​សារ​ព្រះ​បញ្ញត្តិ​ដ៏​តឹង​រឹង ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​មក​ពី​ព្រះ ឲ្យ​ព្រមាន​ដាស់​តឿន​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា ស្រប​តាម​ទោស​ទាំង​ឡាយ​របស់​អ្នក ដើម្បី​ពង្រីក​មុខរបួស​ដល់​អ្នក​ណា​ដែល​មាន​របួស ជាជាង​លួងលោម ហើយ​មើល​ឲ្យ​មុខរបួស​ទាំង​នោះ​ជា​វិញ រីឯ​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ពុំ​ទាន់​ត្រូវ​របួស​ទេ​នោះ ជាជាង​បណ្ដោយ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ទទួល​ទាន​នូវ​ព្រះ​បន្ទូល​ដ៏​ផ្អែមល្ហែម​នៃ​ព្រះ នោះ​បាន​ដាក់​កាំបិត​ស្នៀត ឲ្យ​ចាក់​ទំ​លុះ​ព្រលឹង​ទាំង​ឡាយ​របស់​ពួក​គេ ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​គំនិត​ដ៏​ទោ​រទន់​របស់​ពួក​គេ​របួស​ឈឺ​ចាប់​វិញ​ដែរ។

១០ប៉ុន្តែ ទោះ​ជា​ភារកិច្ច​របស់​ខ្ញុំ​មាន​ទំហំ​ធំ​យ៉ាង​នេះ​ក៏​ដោយ គង់តែ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែ​ធ្វើ​តាម​ព្រះ​បញ្ញត្តិ​ដ៏​តឹង​រឹង​នៃ​ព្រះ ហើយ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​អំពី​អំពើ​ទុច្ចរិត និង​អំពើ​គួរ​ខ្ពើម​ឆ្អើម​ទាំង​ឡាយ​របស់​អ្នក​នៅ​ចំពោះ​វត្ត​មាន​នៃ​ពួក​អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ត​ជ្រះថ្លា និង​ពួក​អ្នក​ដែល​មាន​ចិត្ត​សង្រេង ហើយ​នៅ​ក្រោម​ការ​ក្រឡេក​ដោយ​ព្រះ​នេត្រ​ដ៏​មុត នៃ​ព្រះ​ដ៏​មាន​មហិទ្ធិឫទ្ធិ​ដែរ។

១១ហេតុ​ដូច្នោះ​ហើយ ខ្ញុំ​ត្រូវ​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ពី​សេចក្ដី​ពិត ស្រប​តាម​សេចក្ដី​ច្បាស់លាស់​នៃ​ព្រះ​បន្ទូល​នៃ​ព្រះ។ ត្បិត​មើល​ចុះ កាល​ខ្ញុំ​សូម​ដល់​ព្រះ​អម្ចាស់ នោះ​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​មក​ខ្ញុំ​ដូច្នេះ​ថា ៖ យ៉ាកុប​អើយ ចូរ​អ្នក​ឡើង​ទៅ​ឯ​ព្រះ​វិហារ​បរិសុទ្ធ​នៅ​ថ្ងៃ​ស្អែក ហើយ​ប្រកាស​នូវ​ពាក្យ​ដែល​យើង​នឹង​ឲ្យ​ដល់​អ្នក​ទៅ​ប្រជាជន​នេះ។

១២ហើយ​ឥឡូវ​នេះ មើល​ចុះ ឱ​បង​ប្អូន​ទាំង​ឡាយ​របស់​ខ្ញុំ​អើយ នេះ​គឺជា​ព្រះ​បន្ទូល​ដែល​ខ្ញុំ​ប្រកាស​ដល់​អ្នក​ថា បង​ប្អូន​រាល់​គ្នា​ជា​ច្រើន​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​ស្វែងរក​មាស និង​រក​ប្រាក់ និង​រក​ជាតិ​រ៉ែ​ដ៏​មាន​តម្លៃ​គ្រប់​យ៉ាង ដែល​ដែនដី​នេះ​ជា​ដែនដី​សន្យា​ដល់​អ្នក និង​ដល់​កូន​ចៅ​អ្នក មាន​ជា​ច្រើន​អនេក។

១៣ហើយ​បាតដៃ​នៃ​ទិព្វញ្ញាណ​បាន​ញញឹម​មក​លើ​អ្នក​រាល់​គ្នា ដើម្បី​ជួយ​ឲ្យ​អ្នក​រក​បាន​ទ្រព្យ​ជា​ច្រើន ហើយ​ដោយ​មក​ពី​ពួក​អ្នក​ខ្លះ​រក​បាន​បរិបូរ​ច្រើន​ជាង​បង​ប្អូន​អ្នក នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​លើក​ខ្លួន​ឡើង​ក្នុង​ការ​ឆ្មើងឆ្មៃ​នៃ​ចិត្ត​របស់​អ្នក ហើយ​ធ្វើ​ក​រឹង​ព្រម​ទាំង​ងើយ​ក្បាល ដោយ​ព្រោះ​ប្រដាប់​ស្លៀកពាក់​របស់​ខ្លួន​មាន​តម្លៃ​ខ្ពស់ ហើយ​ក៏​បៀតបៀន​បង​ប្អូន​ខ្លួន ព្រោះ​អ្នក​គិត​ស្មាន​ថា ខ្លួន​គ្រាន់បើ​ជាងគេ។

១៤ហើយ​ឥឡូវ​នេះ ឱ​បង​ប្អូន​ទាំង​ឡាយ​របស់​ខ្ញុំ​អើយ ចុះ​តើ​អ្នក​គិត​ស្មាន​ថា ព្រះ​ទ្រង់​ចាត់​អំពើ​របស់​បង​ប្អូន​នេះ​ទុកជា​សុចរិត​ឬ​អី? មើល​ចុះ ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នក​ថា ៖ ទេ។ ប៉ុន្តែ​ទ្រង់​នឹង​កាត់ទោស​អ្នក ហើយ​បើ​សិន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​នៅ​តែ​ទទូច​ធ្វើ​ការ​នេះ​ត​ទៅ​ទៀត នោះ​សេចក្ដី​ជំនុំ​ជំរះ​របស់​ទ្រង់ នឹង​ត្រូវ​តែ​ធ្លាក់​មក​លើ​អ្នក​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស។

១៥ឱ​សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​បង្ហាញ​ដល់​អ្នក​ថា ទ្រង់​អាច​ចាក់​ទំ​លុះ​អ្នក ហើយ​គ្រាន់​តែមួយ​ក្រឡេក​នៃ​ព្រះ​នេត្រ​របស់​ទ្រង់ នោះ​ទ្រង់​ក៏​អាច​វាយ​អ្នក​ឲ្យ​ទៅ​ជា​ធូលី​ដី​ដែរ!

១៦ឱ​សូម​ឲ្យ​ទ្រង់​ដោះ​អ្នក​ចេញ​ពី​អំពើ​ទុច្ចរិត និង​ពី​អំពើ​គួរ​ខ្ពើម​ឆ្អើម​នេះ​ចុះ។ ហើយ​ឱ​សូម​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្ដាប់​តាម​ព្រះ​បន្ទូល​នៃ​ព្រះ​បញ្ញត្តិ​ទ្រង់ ហើយ​សូម​កុំ​ឲ្យ​សេចក្ដី​ឆ្មើងឆ្មៃ​នៃ​ចិត្ត​អ្នក បំផ្លាញ​ព្រលឹង​ទាំង​ឡាយ​របស់​អ្នក​ឡើយ!

១៧ចូរ​គិត​ពី​បង​ប្អូន​របស់​ខ្លួន​ដូច​ជា​ខ្លួន​អ្នក​ដែរ ហើយ​ចូរ​រាប់​អាន​បង​ប្អូន​ទាំង​អស់ ហើយ​មាន​ចិត្ត​ទូលំទូលាយ​ចំពោះ​ទ្រព្យ​របស់​អ្នក ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​អាច​មាន​ទ្រព្យ​ដូច​ជា​អ្នក​ដែរ។

១៨ប៉ុន្តែ​មុន​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្វែងរក​ទ្រព្យសម្បត្តិ ចូរ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្វែងរក​នគរ​នៃ​ព្រះ​សិន។

១៩ហើយ​បន្ទាប់​ពី​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ នោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​បាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ បើ​សិន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្វែងរក​របស់​ទាំង​នោះ ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ស្វែងរក​ទ្រព្យសម្បត្តិ​ដោយ​មាន​បំណង​ចង់​ធ្វើ​ល្អ — គឺ​ដើម្បី​បំពាក់​ពួក​អ្នក​អាក្រាត ហើយ​ចិញ្ចឹម​ពួក​អ្នក​ដែល​អត់ឃ្លាន ហើយ​រំដោះ​ពួក​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​ជាប់​ឃុំឃាំង ហើយ​ជួយសង្គ្រោះ​ដល់​ពួក​អ្នក​ឈឺ និង​ពួក​អ្នក​កម្សត់​ទុគ៌ត។

២០ហើយ​ឥឡូវ​នេះ ឱ​បង​ប្អូន​ទាំង​ឡាយ​របស់​ខ្ញុំ​អើយ ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​អំពី​សេចក្ដី​ឆ្មើងឆ្មៃ ហើយ​អ្នក​ណា​ដែល​បាន​ធ្វើ​ទុក្ខ​ដល់​អ្នក​ជិត​ខាង​ខ្លួន ហើយ​បៀតបៀន​គេ​ពី​ព្រោះ​តែ​អ្នក​មាន​ចិត្ត​ក្រអឺត​ចំពោះ​វត្ថុ​ទាំង​ឡាយ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ដល់​អ្នក​នោះ ចុះ​តើ​អ្នក​និយាយ​យ៉ាង​ណា​ដែរ​អំពី​រឿង​នេះ?

២១ចុះ​តើ​អ្នក​មិន​គិតស្មាន​ទេ​ឬ​ថា ការណ៍​ទាំង​នេះ​គួរ​ឲ្យ​ខ្ពើម​ឆ្អើម​ចំពោះ​ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើត​សាច់ឈាម​ទាំង​អស់​មក? ហើយ​នៅ​ក្រោម​ព្រះ​នេត្រ​ទ្រង់ មនុស្ស​ណា​ក៏​មាន​តម្លៃ​ដូច​ជា​មនុស្ស​ណា​ដែរ។ ហើយ​សាច់ឈាម​ទាំង​អស់ គឺ​បាន​មក​ពី​ធូលី​ដី ហើយ​មក​ពី​បំណង​នោះ​ហើយ ទើប​ទ្រង់​បាន​បង្កើត​គេ​មក ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​កាន់​តាម​ព្រះ​បញ្ញត្តិ​ទាំង​ឡាយ​របស់​ទ្រង់ ហើយ​សរសើរ​តម្កើង​ដល់​ទ្រង់​ជា​រៀង​ដរាប។

២២ហើយ​ឥឡូវ​នេះ ខ្ញុំ​សូម​បញ្ចប់​នូវ​ការ​និយាយ​ទៅ​ដល់​អ្នក​រាល់​គ្នា អំពី​ការ​ឆ្មើងឆ្មៃ​តែ​ត្រឹម​នេះ។ ហើយ​បើ​ខ្ញុំ​មិន​ត្រូវ​និយាយ​ទៅ​អ្នក​អំពី​ទោស​ធ្ងន់​ដ៏​លើសលែង​ទៅ​ទៀត នោះ​ចិត្ត​ខ្ញុំ​នឹង​រីករាយ​យ៉ាង​ក្រៃលែង​ពី​ព្រោះ​អ្នក។

២៣ប៉ុន្តែ​ព្រះ​បន្ទូល​នៃ​ព្រះ​ផ្ទុក​មក​លើ​ខ្ញុំ ពី​ព្រោះ​តែ​ទោស​ដ៏​ធ្ងន់​លើសលែង​ទៅ​ទៀត​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា។ ត្បិត​មើល​ចុះ ព្រះ​អម្ចាស់​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ដូច្នេះ​ថា ៖ រាស្ត្រ​នេះ​ចាប់​ផ្ដើម​កើន​អំពើ​ទុច្ចរិត គេ​មិន​យល់​ព្រះ​គម្ពីរ​ទេ ព្រោះ​គេ​រក​អត់ឱន​ឲ្យ​ខ្លួន​ក្នុង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​សហាយស្មន់ ពី​ព្រោះ​តែ​រឿង​ដែល​បាន​សរសេរ​អំពី​ហ្លួង​ដាវីឌ និង​សាឡូម៉ូន ជា​បុត្រ​ទ្រង់។

២៤មើល​ចុះ ហ្លួង​ដាវីឌ និង​សាឡូម៉ូន ពិតជា​មាន​ភរិយា និង​ស្រី​ស្នំ​ជា​ច្រើន​មែន ហើយ​ជា​អំពើ​គួរ​ខ្ពើម​ឆ្អើម​ចំពោះ​យើង ព្រះ​អម្ចាស់​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា​ដូច្នោះ។

២៥ហេតុ​ដូច្នោះ​ហើយ ព្រះ​អម្ចាស់​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ដូច្នេះ​ថា ៖ យើង​បាន​នាំ​រាស្ត្រ​នេះ ចេញ​ពី​ដែនដី​យេរូសាឡិម​មក​ដោយ​អំណាច​នៃ​ដៃ​យើង ដើម្បី​យើង​អាច​បង្កើត​សម្រាប់​យើង នូវ​មែក​ដ៏​សុចរិត​មួយ ដែល​ចេញ​មក​ពី​ផល​នៃ​ពោះ​យ៉ូសែប។

២៦ហេតុ​ដូច្នោះ​ហើយ យើង​ជា​ព្រះ​អម្ចាស់​ដ៏​ជា​ព្រះ នឹង​មិន​ទ្រាំ​ឲ្យ​ប្រជាជន​នេះ​ធ្វើ​ដូច​មនុស្ស​ជំនាន់​ដើមឡើយ។

២៧ហេតុ​ដូច្នោះ​ហើយ ឱ​បង​ប្អូន​ទាំង​ឡាយ​របស់​ខ្ញុំ​អើយ ចូរ​ស្ដាប់​តាម​ខ្ញុំ ហើយ​ប្រុង​ស្ដាប់​តាម​ព្រះ​បន្ទូល​នៃ​ព្រះ​អម្ចាស់​ដែល​ថា ៖ ត្បិត​មិន​ត្រូវ​មាន​បុរស​ណាមួយ​ឡើយ​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​មាន លើក​លែង​តែ​មាន​ប្រពន្ធ​មួយ​ប៉ុណ្ណោះ រីឯ​ស្រី​ស្នំ​ក៏​គេ​មិន​ត្រូវ មាន​សោះឡើយ​ដែរ

២៨ត្បិត​យើង​ជា​ព្រះ​អម្ចាស់​ដ៏​ជា​ព្រះ សព្វ​ព្រះ​ហឫទ័យ​នឹង​ព្រហ្មចារីភាព​នៃ​ស្ត្រី។ ឯ​អំពើ​សហាយស្មន់​ទាំង​ឡាយ គឺជា​អំពើ​គួរ​ខ្ពើម​ឆ្អើម​ចំពោះ​យើង ព្រះ​អម្ចាស់​នៃ​ពួក​ពល​បរិវារ ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា​ដូច្នោះ។

២៩ហេតុ​ដូច្នោះ​ហើយ ព្រះ​អម្ចាស់​នៃ​ពួក​ពល​បរិវារ ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា ៖ រាស្ត្រ​នេះ​ត្រូវ​កាន់​តាម​បញ្ញត្តិ​ទាំង​ឡាយ​របស់​យើង បើ​ពុំ​នោះ​សោត​ទេ ដែនដី​នេះ​នឹង​ត្រូវ​ប្រទេច​ផ្ដាសា ដោយ​សារ​ពួក​គេ។

៣០ត្បិត​ព្រះ​អម្ចាស់​នៃ​ពួក​ពល​បរិវារ ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា ៖ បើ​សិន​ជា​យើង​នឹង​ចិញ្ចឹម​ពូជ​មួយ​សម្រាប់​យើង នោះ​យើង​នឹង​ដាក់​បញ្ញត្តិ​ដល់​រាស្ត្រ​យើង បើ​ពុំ​នោះ​សោត​ទេ គេ​នឹង​ត្រូវ​ប្រុង​ស្ដាប់​រឿង​ទាំង​នេះ។

៣១ត្បិត​មើល​ចុះ យើង​ជា​ព្រះ​អម្ចាស់ បាន​ឃើញ​សេចក្ដី​សោកសៅ ហើយ​បាន​ឮ​ការ​ទួញ​សោក​នៃ​ពួក​កូន​ស្រី​របស់​រាស្ត្រ​យើង​នៅ​លើ​ដែនដី​យេរូសាឡិម មែន​ហើយ ហើយ​នៅ​គ្រប់​ដែនដី​នានា​នៃ​រាស្ត្រ​យើង ដោយ​សារ​អំពើ​ទុច្ចរិត និង​អំពើ​គួរ​ខ្ពើម​ឆ្អើម​ទាំង​ឡាយ​នៃ​ប្ដី​របស់​គេ។

៣២ហើយ​ព្រះ​អម្ចាស់​នៃ​ពួក​ពល​បរិវារ ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា ៖ យើង​នឹង​មិន​ទ្រាំ​ឲ្យ​សម្រែក​នៃ​ពួក​កូន​ស្រី​ដ៏​ស្រស់​ល្អៗ​នៃ​រាស្ត្រ​នេះ ដែល​យើង​បាន​នាំ​ចេញ​ពី​ដែនដី​យេរូសាឡិម​មក នឹង​ឮ​ឡើង​មក​ដល់​យើង​ទាស់​នឹង​ពួក​បុរស​នៃ​រាស្ត្រ​យើង​ឡើយ ព្រះ​អម្ចាស់​នៃ​ពួក​ពល​បរិវារ ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា​ដូច្នោះ។

៣៣ត្បិត​ពួក​គេ​មិន​ត្រូវ​នាំ​យក​ពួក​កូន​ស្រី​នៃ​រាស្ត្រ​យើង​ទៅ​ជាប់​ឃុំឃាំង ពី​ព្រោះ​តែ​ភាព​ទន់ភ្លន់​របស់​គេ​ឡើយ បើ​ពុំ​នោះ​សោត​ទេ យើង​នឹង​មក​ពិនិត្យពិច័យ​ពួក​គេ​ដោយ​បណ្ដាសា​ដ៏​ធ្ងន់ គឺ​ដល់​សេចក្ដី​បំផ្លិចបំផ្លាញ​បង់ ត្បិត​ពួក​គេ​មិន​ត្រូវ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​សហាយស្មន់​ទាំង​ឡាយ ដូច​កាល​មនុស្ស​ជំនាន់​ដើម​នោះ​ឡើយ ព្រះ​អម្ចាស់​នៃ​ពួក​ពល​បរិវារ ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា​ដូច្នោះ។

៣៤ហើយ​ឥឡូវ​នេះ មើល​ចុះ ឱ​បង​ប្អូន​ទាំង​ឡាយ​របស់​ខ្ញុំ​អើយ អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ថា ព្រះ​បញ្ញត្តិ​ទាំង​នេះ ត្រូវ​បាន​ប្រទាន​ទៅ​ដល់​លីហៃ ឪពុក​របស់​យើង ហេតុ​ដូច្នោះ​ហើយ អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ស្គាល់​ព្រះ​បញ្ញត្តិ​ទាំង​នេះ​មក​ហើយ ហើយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ទទួល​ការ​ជាប់​ទោស​ដ៏​ធំ ព្រោះ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ទាំង​នេះ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ពុំ​ត្រូវ​ប្រព្រឹត្ត​នោះ។

៣៥មើល​ចុះ អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ទុច្ចរិត​លើស​ជាង​ពួក​សាសន៍​លេមិន ដែល​ជា​បង​ប្អូន​យើង​ទៅ​ទៀត។ អ្នក​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ភរិយា​ដ៏​ទន់ភ្លន់​របស់​អ្នក​ខូច​ចិត្ត ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​ចៅ​អ្នក​គ្មាន​សេចក្ដី​ទុក​ចិត្ត ព្រោះ​តែ​គំរូ​ដ៏​អាក្រក់​របស់​អ្នក​នៅ​ចំពោះ​ពួក​គេ ហើយ​សំឡេង​ដង្ហក់​នៃ​បេះដូង​គេ បាន​ឮ​ឡើង​ទៅ​ដល់​ព្រះ​ទាស់​នឹង​អ្នក ហើយ​ដោយ​សារ​តែ​ភាព​តឹង​រឹង​នៃ​ព្រះ​បន្ទូល​នៃ​ព្រះ​ដែល​ចុះ​មក​ទាស់​នឹង​អ្នក នោះ​បេះដូង​ជា​ច្រើន​បាន​ស្លាប់ ដោយ​ត្រូវ​ចាក់​ទំ​លុះ​ឲ្យ​មាន​របួស​យ៉ាង​ជ្រៅ៕