Pisma święte
Ks. Almy 9


Słowa Almy, a także słowa Amuleka, które głoszono ludziom, którzy byli w ziemi ammonihańskiej. Zostają oni również wtrąceni do więzienia i uwolnieni cudowną mocą Boga, która była w nich, według zapisu Almy.

Obejmują rozdziały od 9. do 14.

Rozdział 9

Alma nakazuje mieszkańcom Ammonihah, aby odpokutowali. Pan będzie miłosierny Lamanitom w ostatnich dniach. Jeśli Nefici porzucą światło, zostaną zniszczeni przez Lamanitów. Wkrótce przyjdzie Syn Boży. Odkupi On tych, którzy odpokutują i zostaną ochrzczeni, i będą mieli wiarę w Jego imię. Około 82 r. p.n.e.

1. I ponownie ja, Alma, otrzymawszy nakaz od Boga, abym zabrał ze sobą Amuleka i poszedł ponownie głosić ewangelię temu ludowi, to jest mieszkańcom miasta Ammonihah, stało się, że gdy zacząłem im głosić, zaczęli spierać się ze mną, mówiąc:

2. Kim jesteś? Czy uważasz, że damy wiarę świadectwu ajednego człowieka, nawet gdyby nam głosił, że ziemia może przeminąć?

3. Nie rozumieli słów, które mówili; bowiem nie wiedzieli, że ziemia przeminie.

4. I mówili także: Nie uwierzymy twoim słowom, nawet gdybyś prorokował, że to wielkie miasto ulegnie zagładzie w ajeden dzień.

5. Teraz nie wiedzieli, że Bóg może dokonywać tak zdumiewających dzieł, albowiem byli ludem o nieczułym sercu i hardym karku.

6. I mówili: aKim jest Bóg, który posyła bzaledwie jednego człowieka ze Swym upoważnieniem do tego ludu, aby głosić mu prawdę o tak wielkich i zdumiewających rzeczach?

7. I przystąpili, aby mnie pochwycić; lecz oto, nie uczynili tego. I stałem ze śmiałością, przemawiając do nich, zaiste, śmiało świadczyłem im, mówiąc:

8. O wy, niegodziwe i przewrotne apokolenie, jak to się stało, że zapomnieliście o tradycji waszych ojców; zaiste, jak szybko zapomnieliście o przykazaniach Bożych.

9. Czyż nie pamiętacie, że nasz ojciec, Lehi, aręką Boga został wyprowadzony z Jerozolimy? Czyż nie pamiętacie, że to On prowadził ich wszystkich przez pustkowie?

10. I czyż tak szybko zapomnieliście, jak wiele razy ocalił On naszych ojców przed wpadnięciem w ręce wrogów i ochronił ich przed zagładą, nawet z rąk ich własnych braci?

11. Zaiste, i gdyby nie było Jego niezrównanej mocy i Jego miłosierdzia, i Jego cierpliwości wobec nas, dawno temu przed tym okresem czasu zostalibyśmy niechybnie usunięci z powierzchni ziemi, i możliwe, że zostalibyśmy skazani na stan aniekończącego się nieszczęścia i niedoli.

12. Oto teraz mówię wam, że nakazuje On, abyście odpokutowali; i jeśli nie odpokutujecie, w żaden sposób nie będziecie mogli odziedziczyć królestwa Bożego. Lecz oto, to nie wszystko — nakazał On wam, abyście odpokutowali, inaczej azgładzi was całkowicie z powierzchni ziemi; zaiste, nawiedzi was w Swym bsrogim gniewie i nie odwróci Swego srogiego gniewu.

13. Czyż nie pamiętacie słów, które powiedział Lehiemu: aDopóki będziecie przestrzegać moich przykazań, będzie wam się powodziło na tej ziemi? I ponownie powiedziano: Jeśli nie będziecie przestrzegali moich przykazań, zostaniecie odcięci od obecności Pana.

14. Teraz pragnę, abyście pamiętali, że ponieważ Lamanici nie przestrzegali przykazań Boga, zostali aodcięci od obecności Pana. Teraz widzimy, że słowo Pana sprawdziło się w tym i Lamanici zostali odcięci od Jego obecności, od początku ich wykroczeń na tej ziemi.

15. Jednakże mówię wam, że w dzień sądu alżej im będzie niż wam, jeśli pozostaniecie w swych grzechach, zaiste, będzie im nawet lżej niż wam w tym życiu, jeśli nie odpokutujecie.

16. Albowiem wiele obietnic aodnosi się do Lamanitów; bowiem przez btradycje swych ojców pozostają w swym stanie cniewiedzy; przeto Pan będzie im miłosierny i dprzedłuży ich pobyt na tej ziemi.

17. I w określonym czasie będą aprzywiedzeni do wiary w Jego słowo, i poznają nieprawidłowość tradycji swych ojców; i wielu z nich zostanie zbawionych, albowiem Pan okaże miłosierdzie wszystkim, którzy bwzywają Jego imienia.

18. Lecz oto, mówię wam, że jeśli upieracie się przy waszej niegodziwości, wasze dni na tej ziemi nie zostaną przedłużone, bowiem aLamanici zostaną na was zesłani; i jeśli nie odpokutujecie, przyjdą, gdy się ich nie będziecie spodziewać, i zostaniecie nawiedzeni bcałkowitą zagładą; i stanie się to według srogiego cgniewu Pana.

19. Albowiem nie pozwoli On wam, abyście żyli w waszej niegodziwości, abyście zniszczyli Jego lud. Mówię wam: Nie; raczej pozwoli, aby Lamanici azniszczyli cały Jego lud, tych, którzy nazywają się ludem Nefiego, jeśli stanie się, że Nefici bpopadną w grzech i wykroczenia po otrzymaniu tak wielkiego oświecenia i tak wielkiej wiedzy od Pana, Swego Boga;

20. Zaiste, będąc ludem, w którym Pan miał wielkie upodobanie; zaiste, upodobanie większe niż wszystkie inne narody, plemiona, języki i ludy; abędąc powiadomionym o wszystkim, według ich pragnień i ich wiary, i ich modlitw o tym, co było, co jest i co będzie;

21. Będąc nawiedzeni przez Ducha Boga; rozmawiając z aniołami i słysząc głos Pana, który mówił do nich; i mając ducha proroctwa i ducha objawienia, a także wiele darów: dar mówienia językami i dar głoszenia, i dar Ducha Świętego, i dar atłumaczenia;

22. Zaiste, i będąc awyzwoleni przez Boga z ziemi jerozolimskiej, ręką Pana; ocaleni od głodowej śmierci i od chorób, i od wszelkich dolegliwości; i będąc wzmocnieni w bitwie, aby nie ulegli zagładzie; i raz po raz będąc wyzwalani z bniewoli, i będąc chronieni i zachowani aż do teraz; byli tak błogosławieni, że mieli obfitość wszystkiego —

23. I teraz mówię wam, że jeśli ten lud, który otrzymał tak wiele błogosławieństw z ręki Pana, miałby dopuścić się wykroczenia wbrew światłości i wiedzy, które ma, mówię wam, jeśli stanie się, że popełni wykroczenie, to Lamanitom będzie znacznie alżej niż wam.

24. Bowiem oto aobietnice Pana są skierowane do Lamanitów, lecz nie do was, jeśli będziecie dopuszczać się wykroczeń; czyż bowiem Pan nie przyrzekł wam wyraźnie i czyż nie oznajmił wam stanowczo, że jeśli będziecie buntować się przeciwko Niemu, to zostaniecie całkowicie zgładzeni z powierzchni ziemi?

25. I teraz, z tej przyczyny, abyście nie zostali zniszczeni, Pan posłał Swego anioła, aby odwiedził wielu spośród Jego ludu, oznajmiając, że muszą pójść i z całą mocą głosić pokutę temu ludowi tymi słowy: aOdpokutujcie, bo bliskie jest królestwo niebieskie.

26. I już za aniewiele dni Syn Boży przyjdzie w Swej chwale; i Jego chwałą będzie chwała bJednorodzonego od Ojca, przepełnionego cłaską, sprawiedliwością i prawdą, przepełnionego wytrwałością, dmiłosierdziem i cierpliwością, szybko dając eposłuch wołaniom Swego ludu i odpowiadając na jego modlitwy.

27. I oto, przychodzi On, aby aodkupić wszystkich, którzy zostaną bochrzczeni dla pokuty, przez wiarę w Jego imię.

28. Przygotujcie więc drogę Pańską, albowiem nadchodzi czas, gdy wszyscy ludzie zbiorą zapłatę za swe auczynki, wedle tego, jakie one były — jeśli były prawe, bzbiorą zbawienie dusz według mocy i wyzwolenia Jezusa Chrystusa, a jeśli czynili zło, zbiorą cpotępienie swych dusz według mocy i niewoli diabła.

29. I takie oto są słowa anioła, wołającego do tego ludu.

30. I teraz, moi aumiłowani bracia, albowiem jesteście moimi braćmi i powinniście być umiłowani, i wasze uczynki powinny świadczyć o pokucie, a widzę, jak bardzo wasze serca są nieczułe na słowo Boże, i widzę, że wy sami jesteście bzgubionym i upadłym ludem.

31. Teraz stało się, że gdy ja, Alma, wypowiedziałem te słowa, oto ludzie rozgniewali się na mnie, ponieważ powiedziałem im, że są ludem o nieczułych sercach i o ahardych karkach.

32. A także dlatego, że powiedziałem im, że są zgubionym i upadłym ludem, byli na mnie rozgniewani i chcieli pochwycić mnie i wtrącić do więzienia.

33. Lecz stało się, że Pan nie pozwolił, aby mnie tym razem pojmali i wtrącili do więzienia.

34. I stało się, że Amulek poszedł, stanął przed nimi i zaczął im także głosić. I nie wszystkie asłowa Amuleka są tutaj spisane, jednak część jego słów jest zapisana w tej księdze.