Pisma święte
Ks. Almy 5


Słowa, które Alma, Wyższy Kapłan według świętego porządku Boga, wygłosił ludziom w ich miastach i wioskach na całej tej ziemi.

Począwszy od rozdziału 5.

Rozdział 5

Aby otrzymać zbawienie, ludzie muszą odpokutować i przestrzegać przykazań, ponownie się narodzić, oczyścić swe szaty krwią Chrystusa, być pokorni, wyzbyć się pychy i zazdrości, i dokonywać uczynków prawości. Dobry Pasterz przywołuje Swój lud. Ci, którzy czynią zło, stają się dziećmi diabła. Alma świadczy o prawdzie swych doktryn i wzywa ludzi do pokuty. Imiona prawych będą zapisane w księdze żywota. Około 83 r. p.n.e.

1. Teraz stało się, że Alma zaczął aprzekazywać ludziom słowo bBoże, najpierw na ziemi zarahemlskiej, a potem na całej tej ziemi.

2. I oto słowa, które powiedział ludziom w Kościele ustanowionym w mieście Zarahemla, zgodne z jego własnym zapisem:

3. Ja, Alma, będąc akonsekrowany na bwyższego kapłana w Kościele Boga przez mego ojca, Almę, mającego moc i cupoważnienie od Boga, aby tego dokonać, oto mówię wam, że ustanowił on Kościół na tej dziemi, która znajduje się na kresach Nefi; zaiste, ziemi nazwanej ziemią mormońską; zaiste, i ochrzcił swych braci w wodach Mormon.

4. I oto, mówię wam, że zostali awyratowani z rąk ludzi króla Noego dzięki miłosierdziu i mocy Boga.

5. I oto, później zostali przywiedzeni do aniewoli w ręce Lamanitów na pustkowiu; zaiste, i mówię wam, że byli w niewoli, i ponownie Pan wyratował ich z bniewoli mocą Swego słowa; i zostaliśmy przywiedzeni do tej ziemi, a tutaj, na całej tej ziemi, zaczęliśmy zakładać Kościół Boga.

6. I oto, mówię wam, moi bracia, którzy należycie do tego Kościoła: Czy zachowaliście dostatecznie w pamięci niewolę waszych ojców? Zaiste, i czyż zachowaliście dostatecznie w pamięci Jego miłosierdzie i cierpliwość wobec nich? I co więcej, czy zachowaliście dostatecznie w pamięci, że wyratował On ich dusze z piekła?

7. Oto zmienił On ich serca; zaiste, zbudził ich z głębokiego snu, a oni przebudzili się do Boga. Oto byli pośród ciemności, jednak ich dusze zostały oświecone światłem wiecznego słowa; zaiste, byli skrępowani awięzami śmierci i błańcuchami piekła i czekała ich wieczna zagłada.

8. A teraz pytam was, moi bracia, czy ulegli zagładzie? Oto mówię wam: Nie, nie ulegli.

9. I ponownie pytam was: Czy więzy śmierci zostały zerwane, a krępujące ich łańcuchy piekła opadły? Mówię wam: Zaiste, opadły, a ich dusze wzrastały, i zaśpiewali o niosącej odkupienie miłości. I mówię wam, że są zbawieni.

10. I teraz pytam was, na jakich warunkach są azbawieni? Zaiste, na jakiej podstawie mogli żywić nadzieję na zbawienie? Jaki jest powód uwolnienia ich z więzów śmierci, zaiste, a także z łańcuchów piekła?

11. Oto mogę wam powiedzieć: Czyż mój ojciec, Alma, nie uwierzył w słowa wypowiedziane ustami aAbinadiego? I czyż nie był on świętym prorokiem? Czyż nie mówił on słowami Boga i czyż mój ojciec, Alma, nie uwierzył w nie?

12. I zgodnie z jego wiarą dokonała się w jego sercu wielka aprzemiana. Oto mówię wam, że wszystko to jest prawdą.

13. I oto, agłosił on słowo waszym ojcom, i w ich sercach również następowała wielka przemiana, i stawali się pokorni, i zaczęli pokładać bufność w prawdziwym, cżyjącym Bogu. I pozostali Mu wierni aż do dkońca, dlatego zostali zbawieni.

14. I teraz oto pytam was, moi bracia w Kościele, czy anarodziliście się duchowo z Boga? Czy Jego podobizna utrwaliła się na waszych obliczach? Czy doświadczyliście tej wielkiej bprzemiany w waszych sercach?

15. Czy wykazujecie się wiarą w odkupienie przez Tego, który was astworzył? Czy oczekujecie, patrząc oczyma wiary, i widząc, że to śmiertelne ciało bpowstanie w nieśmiertelności, a co jest zniszczalne, stanie się niezniszczalne, że staniecie przed Bogiem, aby być przez Niego cosądzeni według uczynków, jakich dokonaliście w śmiertelnym ciele?

16. I pytam was, czy możecie wyobrazić sobie, że usłyszycie głos Pana mówiącego do was w ten dzień: Pójdźcie do mnie, abłogosławieni, albowiem oto wasze uczynki były uczynkami prawości na powierzchni ziemi?

17. Albo czy wyobrażacie sobie, że możecie Panu skłamać w ten dzień, amówiąc — Panie, nasze uczynki były prawymi uczynkami na powierzchni ziemi — i że On was zbawi?

18. Inaczej mówiąc, czy możecie wyobrazić sobie, że jesteście przyprowadzeni przed trybunał Boga z duszą pełną winy i żalu, pamiętając całą swą winę, zaiste, doskonale apamiętając całą waszą niegodziwość, zaiste, i pamiętając, że urągaliście przykazaniom Boga?

19. Pytam was, czy tego dnia będziecie mogli podnieść wzrok i spojrzeć na Boga z nieskalanym sercem i czystymi dłońmi? Pytam was, czy będziecie mogli podnieść wzrok, mając aobraz Boga wyryty na swych obliczach?

20. Pytam was, czy możecie myśleć o tym, że zostaniecie zbawieni, gdy oddaliście się diabłu, aby stać się jego apoddanymi?

21. Powiadam wam, tego dnia przekonacie się, że nie możecie zostać azbawieni; bowiem żaden człowiek nie może zostać zbawiony, jeśli jego bszaty nie będą wybielone; zaiste, jego szaty muszą zostać coczyszczone ze wszelkich skaz poprzez krew Tego, o którym mówili nasi ojcowie, że przyjdzie odkupić Swój lud z ich grzechów.

22. I teraz pytam was, moi bracia, jak każdy z was będzie się czuł, jeśli stanie przed Trybunałem Boga, mając szaty splamione akrwią i wszelkim bbrudem? Oto czyż te sprawy nie będą świadczyć przeciwko wam?

23. Oto czyż nie będą aświadczyć, że jesteście mordercami, zaiste, i że jesteście także winni wszelkiego rodzaju niegodziwości?

24. Czyż przypuszczacie, moi bracia, że taki człowiek może znaleźć miejsce odpoczynku w królestwie Bożym z aAbrahamem, z Izaakiem i z Jakubem, a także wszystkimi świętymi prorokami, których szaty zostały oczyszczone i są bez skazy, nieskalane i białe?

25. Powiadam wam: Nie, chyba że uczynicie naszego Stworzyciela kłamcą od początku, to jest przypuszczacie, że jest kłamcą od początku, nie możecie uważać, że tacy znajdą miejsce w królestwie niebieskim. Lecz zostaną oni wypędzeni, bo są adziećmi królestwa diabła.

26. I teraz oto powiadam wam, moi bracia, jeśli kiedyś doznaliście aprzemiany serca i pragnęliście śpiewać bpieśń o niosącej odkupienie miłości, pytam, czy cmacie teraz to pragnienie?

27. Czy kroczyliście, postępując anienagannie przed Bogiem? Czy gdyby w tej chwili zabrała was śmierć, moglibyście w sercu powiedzieć, że byliście dostatecznie bpokorni? Czy wasze szaty zostały oczyszczone i wybielone przez krew Chrystusa, który przyjdzie codkupić Swój lud z ich grzechów?

28. Oto, czy wyzbyliście się apychy? Powiadam wam, jeśli tego nie dokonaliście, nie jesteście przygotowani na spotkanie z Bogiem. Oto musicie przygotować się szybko, bo bliskie jest królestwo niebieskie, a tacy nie będą mieli życia wiecznego.

29. Oto mówię, czy jest pośród was ktoś, kto nie wyzbył się azazdrości? Mówię wam, że taki człowiek nie jest przygotowany, i chciałbym, aby się szybko przygotował, bo zbliża się godzina, a nie wie on, kiedy ona wybije; i tacy nie okażą się bez winy.

30. I ponownie powiadam wam, czy któryś z was aszydzi ze swego brata lub sprowadza na niego prześladowania?

31. Biada takiemu, bo nie jest przygotowany; i już nadszedł czas, że musi odpokutować, bo inaczej nie będzie mógł zostać zbawiony!

32. Zaiste, nawet biada wam wszystkim aczyniącym niegodziwość; odpokutujcie, odpokutujcie, albowiem Pan Bóg to powiedział!

33. Oto zaprasza On awszystkich ludzi, bo bramiona miłosierdzia są wyciągnięte do nich, i mówi On: Odpokutujcie, a przyjmę was.

34. Zaiste, mówi On: aPójdźcie do mnie, a spożywać będziecie bowoc z drzewa życia; zaiste, cdo woli będziecie jeść dchleb i pić wody życia.

35. Zaiste, pójdźcie do mnie i dokonujcie uczynków prawości, a nie zostaniecie wycięci i wrzuceni w ogień —

36. Albowiem nadchodzi czas, gdy każdy, kto nie awyda dobrego owocu albo kto nie dokonuje uczynków prawości, będzie miał powód do zawodzenia i rozpaczy.

37. O wy, ludzie czyniący niegodziwość; wy, którzy jesteście napuszeni ze względu na apróżne rzeczy świata, którzy twierdzicie, że znacie drogi prawości, a jednak bzbłądziliście jak cowce bez pasterza, mimo że Pasterz dwołał za wami i nadal woła, lecz wy nie chcecie ezważać na Jego głos.

38. Oto mówię wam, że woła was Dobry aPasterz; zaiste, woła was w Swoim własnym imieniu, które jest imieniem Chrystusa; i jeśli nie będziecie bzważać na głos cDobrego Pasterza, na dimię, którym was przywołuje, nie jesteście owcami Dobrego Pasterza.

39. I teraz jeśli nie jesteście owcami Dobrego Pasterza, to do czyjej aowczarni należycie? Oto mówię wam, że bdiabeł jest waszym pasterzem i należycie do jego owczarni; i teraz, kto może temu zaprzeczyć? Oto mówię wam, że kto temu zaprzecza, jest ckłamcąddzieckiem diabła.

40. Albowiem mówię wam, że wszystko, co adobre, pochodzi od Boga, a wszystko, co złe, pochodzi od diabła.

41. Dlatego jeśli człowiek dokonuje adobrych uczynków, zważa na głos Dobrego Pasterza i podąża za Nim; lecz ktokolwiek popełnia złe uczynki, ten sam staje się bdzieckiem diabła, gdyż zważa na jego głos i podąża za nim.

42. I ktokolwiek tak czyni, musi otrzymać od niego azapłatę; a jego bzapłatą jest cśmierć, według prawości, albowiem jest martwy we wszelkich dobrych uczynkach.

43. I teraz, moi bracia, pragnę, abyście mnie posłuchali, albowiem mówię w zapale mojej duszy; oto przemówiłem do was jasno, że nie możecie się pomylić, to jest mówiłem zgodnie z przykazaniami Boga.

44. Albowiem zostałem powołany, aby mówić w ten sposób, według aświętego porządku Boga, który jest w Jezusie Chrystusie; zaiste, i nakazano mi, abym stanął i świadczył temu ludowi o tym, co ma nastąpić, o czym mówili nasi ojcowie.

45. Lecz to nie wszystko. Czy przypuszczacie, że sam z siebie awiem o tych rzeczach? Oto świadczę wam, że wiem o prawdzie tego, co mówię. I jak przypuszczacie, skąd mam tę pewność?

46. Oto mówię wam, że zostało mi to aoznajmione przez Świętego Ducha Boga. Oto bpościłem i modliłem się przez wiele dni, abym mógł się o tym sam przekonać. I teraz wiem, że jest to prawdą; bowiem Pan Bóg objawił mi to przez Swego Ducha Świętego; i jest to duch cobjawienia, który jest we mnie.

47. Co więcej, powiadam wam, iż zostało mi objawione, że słowa powiedziane przez naszych ojców są prawdą, nawet według ducha proroctwa, który jest we mnie, co jest także objawieniem Ducha Boga.

48. Powiadam wam, że wiem sam, iż wszystko, co wam powiem o tym, co ma nastąpić, jest prawdą; i mówię wam, że wiem, iż Jezus Chrystus przyjdzie, zaiste, Syn, Jednorodzony Ojca, pełen łaski i miłosierdzia, i prawdy. A jest to Ten, który przyjdzie, aby zgładzić grzechy świata, zaiste, grzechy każdego człowieka, który niewzruszenie wierzy w Jego imię.

49. I teraz powiadam wam, że jest to aporządek, według którego jestem powołany, zaiste, aby głosić moim umiłowanym braciom, zaiste, wszystkim żyjącym na tej ziemi; zaiste, aby głosić wszystkim, zarówno starym, jak i młodym, zarówno niewolnikom, jak i wolnym; zaiste, przemawiam do ludzi w podeszłym czy też średnim wieku oraz do dorastającego pokolenia; zaiste, aby nawoływać do nich, że muszą odpokutować, by mogli się bponownie narodzić.

50. Tak mówi Duch: Odpokutujcie, wszystkie krańce ziemi, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie; zaiste, Syn Boga przyjdzie w Swej achwale, w Swej potędze, majestacie, mocy i władzy. Zaiste, moi umiłowani bracia, mówię wam, że tak mówi Duch: Oto chwała bKróla całej ziemi, a także Króla niebios wkrótce zajaśnieje pośród wszystkich dzieci ludzkich.

51. I Duch mówi do mnie także, zaiste, woła do mnie potężnym głosem: Idź i powiedz temu ludowi: Odpokutujcie, bo jeśli nie odpokutujecie, w żaden sposób nie odziedziczycie królestwa aniebieskiego.

52. I ponownie powiadam wam, Duch mówi: Oto asiekiera jest przyłożona do pnia drzewa; przeto każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostanie bścięte i wrzucone w ogień, zaiste, w ogień, który nie ustaje, nawet niegasnący ogień. Oto pamiętajcie, że Święty Bóg to powiedział.

53. I teraz, moi umiłowani bracia, pytam was, czy możecie oprzeć się temu, co powiedziałem; zaiste, czy możecie odkładać to na później i adeptać Świętego Boga swymi stopami; zaiste, czy możecie być napuszeni w bdumie waszych serc; zaiste, czy nadal będziecie upierać się przy noszeniu ckosztownych strojów, a wasze serca nastawione będą na dbogactwa i próżne rzeczy tego świata?

54. Zaiste, czy nadal będziecie upierać się, że jesteście lepsi od innych; zaiste, czy nadal będziecie prześladować swych braci, którzy są pokorni i postępują według świętego porządku Boga, zgodnie z którym przystąpili do tego Kościoła, będąc auświęceni Duchem Świętym, i których uczynki świadczą o odpokutowaniu —

55. Zaiste, czy nadal będziecie odwracali się plecami do aubogich i potrzebujących, nie dzieląc się z nimi swymi majętnościami?

56. I na koniec powiadam wam wszystkim, którzy się upieracie przy czynieniu niegodziwości, że zostaniecie ścięci i wrzuceni w ogień, jeśli szybko nie odpokutujecie.

57. I teraz mówię wam: Wszyscy, którzy pragniecie podążać za głosem aDobrego Pasterza, odejdźcie od niegodziwych, boddzielcie się od nich, nie dotykajcie ich nieczystych rzeczy; oto ich imiona zostaną cwymazane, aby imiona niegodziwych nie znalazły się pośród imion prawych i aby wypełniło się słowo Boga, albowiem powiedział: Imiona niegodziwych nie będą zmieszane z imionami mego ludu;

58. Albowiem imiona prawych będą zapisane w aksiędze żywota i dam im dziedzictwo po mojej prawicy. I teraz, moi bracia, cóż możecie na to powiedzieć? Mówię wam, jeśli nie zgadzacie się z tym, nie ma to znaczenia, albowiem słowo Boga musi się wypełnić.

59. Albowiem czyż jest pośród was pasterz mający wiele owiec, który nie czuwa nad nimi, aby wilki nie weszły i nie pożarły jego stada? I oto, jeśli wilk wejdzie w stado, czyż go nie wypędza? Zaiste, i w końcu, jeśli może, czyż nie zabija go?

60. I teraz mówię wam, że przywołuje was Dobry Pasterz; i jeśli będziecie zważać na Jego głos, zaprowadzi was do Swojej owczarni i będziecie Jego owcami; i nakazuje On wam, byście nie pozwolili, aby jakikolwiek krwiożerczy wilk wszedł pośród was, abyście nie zostali zniszczeni.

61. I teraz ja, Alma, nakazuję wam w języku aTego, który mi to przykazał, abyście przestrzegali słów, które wam powiedziałem.

62. Mówię to jako przykazanie skierowane do was, którzy należycie do Kościoła; a do tych, którzy nie należą do Kościoła, zwracam się z zaproszeniem: Pójdźcie i zostańcie ochrzczeni dla pokuty, abyście także mogli spożywać owoc z adrzewa życia.