۱ و اینک چنین گذشت که پس از اینکه آلما این سخنان را به آنها گفت او بر زمین نشست، و عمولک برخاست و شروع به آموزش آنها نمود، گفتا:

۲ برادرانم، من می پندارم که این امکان ناپذیر است که شما از چیزهایی که دربارۀ آمدن مسیح گفته شده است، کسی که ما آموزش داده ایم پسر خدا است، بی خبر باشید؛ آری، من می دانم که پیش از جدا شدن شما از میان ما، این چیزها به فراوانی به شما آموزش داده شده بود.

۳ و از آنجایی که شما از برادر محبوبم خواستار شده اید که او بر شما، به سبب رنج هایتان، آشکار کند چه می بایستی انجام دهید؛ و او اندکی به شما گفته است تا ذهن هایتان را آماده کند، و او شما را به ایمان و صبوری نصیحت کرده است —

۴ آری، حتّی اینکه شما چنان ایمان زیادی داشته باشید تا سخن را در دل هایتان بکارید، که بتوانید آزمایش نیکو بودن آن را بیازمایید.

۵ و ما دیده ایم که سؤال بزرگی که در ذهن های شماست این است که آیا سخن در پسر خداست یا اینکه هیچ مسیحی نخواهد بود.

۶ و شما همچنین دیدید که برادرم در موارد بسیاری به شما ثابت کرده است که سخن در مسیح به رستگاری می انجامد.

۷ برادرم سخنان زنوس را فرا خوانده است، که بازخرید از راه پسر خدا می آید، و نیز سخنان زنوک را فرا خوانده است؛ و نیز از موسی درخواست کرده است، تا ثابت کند که این چیزها راست هستند.

۸ و اینک، بنگرید، من خودم برای شما گواهی خواهم داد که این چیزها راست هستند. بنگرید، من به شما می گویم، که من می دانم که مسیح به میان فرزندان آدمی خواهد آمد تا سرپیچی های مردمش را بر خود گیرد، و اینکه او برای گناهان جهان کفّاره دهد؛ زیرا سَروَر خدا این را گفته است.

۹ زیرا لازم است که کفّاره ای داده شود؛ زیرا برپایۀ برنامۀ بزرگ خدای جاویدان باید کفّاره ای داده شود، وگرنه همۀ بشرّیت ناگزیر باید هلاک شوند؛ آری، همه سرسخت هستند؛ آری، همه فروافتاده اند و گمراه شده اند، و باید هلاک شوند مگر از راه کفّاره ای که لازم است انجام شود.

۱۰ زیرا لازم است که یک قربانی بزرگ و آخرینی باشد؛ آری، نه یک قربانی از آدمی، نه از جانوری، نه از هیچ گونه پرنده ای؛ زیرا آن نمی بایستی یک قربانی انسانی باشد، بلکه آن باید یک قربانی بی پایان و جاویدان باشد.

۱۱ اینک هیچ آدمی نیست که بتواند خون خودش را قربانی کند که برای گناهان دیگری کفّاره دهد. اینک، اگر یک آدم را بکُشد، بنگرید آیا قانون ما، که دادگرانه است، جان برادرش را خواهد گرفت؟ من به شما می گویم، نه.

۱۲ بلکه قانون جان کسی را می خواهد که آدم کشته است؛ بنابراین هیچ چیزی نمی تواند باشد که از کفّارۀ بی پایان کمتر باشد که برای گناهان جهان کافی باشد.

۱۳ بنابراین، لازم است که یک قربانیِ بزرگ و آخرینی باشد، و آنگاه بازدارنده ای برای خونریزی خواهد بود، یا لازم است باشد؛ آنگاه قانون موسی باید برآورده شود؛ آری، همۀ آنها، هر نقطه و همزه برآورده خواهند شد و هیچکدام نیست که رُخ ندهد.

۱۴ و بنگرید، این تمامی معنای قانون است، هر ذرّۀ آن به آن قربانی بزرگ و آخرین اشاره داشته؛ و پسر خدا آن قربانی بزرگ و آخرین خواهد بود، آری، بی پایان و جاویدان.

۱۵ و بدین گونه او رستگاری را بر همۀ کسانی که بنام او ایمان آورند خواهد آورد؛ این نیّت این آخرین قربانی بوده، تا دل رحمت را که بر دادگری چیره می شود پیش آورد، و انگیزه ای را بر آدمیان پیش آورد که آنها بتوانند ایمانی داشته باشند که به توبه بیانجامد.

۱۶ و بدین گونه رحمت می تواند درخواست های دادگری را خُرسند کند، و آنها را در بازوان ایمنی فرا گیرد، در حالیکه آن که ایمانی نداشته باشد که به توبه بیانجامد با تمامی قانونِ درخواستِ دادگری روبرو می شود؛ بنابراین تنها برای آن که ایمان دارد که به توبه بیانجامد برنامۀ بزرگ و جاویدانِ بازخرید پیش آورده می شود.

۱۷ بنابراین باشد که خدا به شما برادرانم، عطا کند که شما شروع به داشتن ایمانی نمایید که به توبه بیانجامد، که شروع به فرا خواندن نام مقدّس او نمایید که او بر شما رحم داشته باشد؛

۱۸ آری، به او برای رحمت زاری کنید؛ زیرا او در نجات دادن تواناست.

۱۹ آری، خودتان را فروتن کنید، و پیوسته به او نیایش کنید.

۲۰ هنگامی که در کشتزارهایتان هستید، آری، برای همۀ گلّه هایتان نزد او زاری کنید.

۲۱ در خانه هایتان، آری، برای همۀ خانوارتان، هم بامداد، نیم روز، و هم شامگاه بسوی او زاری کنید.

۲۲ آری، علیه قدرت دشمنانتان بسوی او زاری کنید.

۲۳ آری، علیه اهریمن، که دشمن همۀ پرهیزکاری است، بسوی او زاری کنید.

۲۴ برای محصولات کشتزارهایتان بسوی او زاری کنید که بتوانید در آنها کامروا شوید.

۲۵ برای گلّه های کشتزارهایتان زاری کنید که آنها افزایش یابند.

۲۶ ولی این همۀ آن نیست؛ شما باید در پستوهایتان و جاهای پنهانتان، و در بیابان هایتان روان هایتان را برون ریزید.

۲۷ آری، و هنگامی که بسوی سَروَر زاری نمی کنید، بگذارید در نیایش پیوسته به درگاه او دل هایتان پُر شوند، برای بهروزی تان، و نیز برای بهروزی کسانی که دور و بر شما هستند، که به سوی او کشیده شوید.

۲۸ و اینک بنگرید، برادران محبوبم، من به شما می گویم، گمان نکنید که این همۀ آن است؛ زیرا پس از اینکه شما همۀ این چیزها را انجام دادید، اگر از نیازمندان و برهنگان دوری کنید، و از بیمار و رنج کشیده دیدار نکنید، و از دارایی خود، اگر داشته باشید به آنهایی که نیازمندند نرسانید — من به شما می گویم، اگر شما هیچ کدام از این چیزها را انجام ندهید، بنگرید، نیایش های شما بیهوده است و برای شما هیچ سودی ندارد، و شما همانند آدم های دورویی که ایمان را انکار می کنند هستید.

۲۹ بنابراین، اگر شما محبّت کردن را بیاد نیاورید، همچون پسمانده ای هستید که پالایش دهندگان بیرون می اندازند، (هیچ ارزشی نداشته) و در زیر پای آدمیان لگدمال می شود.

۳۰ و اینک، برادرانم، من می خواهم که پس از اینکه شما چنین گواهی های بسیاری را دریافت کرده اید، دیده که نوشته های مقدّس از این چیزها گواهی می دهند، شما پیش آیید و میوه ای برای توبه پیش آورید.

۳۱ آری، من می خواهم که شما پیش آیید و دل هایتان را بیش از این سخت نکنید؛ زیرا بنگرید، اینک زمان و روزگار رستگاری شماست؛ و بنابراین، اگر شما توبه کنید و دل هایتان را سخت نکنید، بی درنگ برنامۀ بزرگ بازخرید بر شما پیش آورده خواهد شد.

۳۲ زیرا بنگرید، این زندگی زمانی برای آدمیان است تا برای دیدار با خدا آماده شوند؛ آری، بنگرید این زندگی برای آدمیان روزگاری است تا کارهای خود را انجام دهند.

۳۳ و اینک، همان گونه که پیش از این به شما گفتم، از آنجایی که چنین گواهی های بسیاری را داشته اید، بنابراین، من از شما خواهش می کنم که روز توبۀ خود را تا پایان به عقب نیاندازید؛ زیرا پس از این زندگی، که به ما داده شده است تا برای جاودانگی آماده شویم، بنگرید، اگر ما تا زمانی که در این زندگی هستیم زمان خود را بهبود ندهیم، آنگاه آن شب تاریک می آید جایی که در آن هیچ کاری نمی توان انجام داد.

۳۴ شما نمی توانید، هنگامی که به آن بُحران وحشتناک آورده می شوید، بگویید، که من توبه خواهم کرد، که من به خدایم باز خواهم گشت. نه، شما نمی توانید این را بگویید؛ زیرا همان روحی که بدن های شما را در زمانی که از این زندگی در می گذرید تصرّف می کند، اینکه همان روح، قدرت تصرّف کردن بدن شما را در جهان جاویدان خواهد داشت.

۳۵ زیرا بنگرید، اگر شما روزِ توبۀ خود را حتّی تا مرگ به عقب اندازید، بنگرید، شما مطیع روح اهریمن شده اید، و او شما را برای خود مُهر و موم می کُند؛ بنابراین، روح سَروَر از شما دست می کشد، و جایی در شما ندارد، و اهریمن قدرت تمام بر شما دارد؛ و این وضعیّت نهایی نابکاران است.

۳۶ و این را من می دانم، برای اینکه سَروَر گفته است او در معبدهای نامقدّس ساکن نمی شود، بلکه در دل های پرهیزکاران ساکن می شود؛ آری، و او همچنین گفته است که پرهیزکاران در ملکوتِ او خواهند نشست، تا دیگر بیرون نروند؛ اینکه تنپوش های آنها از راه خون برّه سپید خواهد شد.

۳۷ و اینک، برادران محبوبم، من خواستارم که شما این چیزها را بیاد آورید، و اینکه شما برای رستگاریتان با ترس در برابر خدا کار کنید، و اینکه شما دیگر آمدن مسیح را انکار نکنید؛

۳۸ اینکه شما دیگر علیه روح القدس نستیزید، بلکه آن را دریافت کنید و بر خود نام مسیح را برگیرید؛ اینکه خود را حتّی تا به خاک فروتن کنید، و در هر کجا که باشید، در روح و در راستی، خدا را پرستش کنید؛ و اینکه برای رحمت ها و برکات بسیاری که او بر شما عطا می کند، روزانه در سپاسگزاری زندگی کنید.

۳۹ آری، برادرانم، و من شما را همچنین نصیحت می کنم که با نیایش هایتان پیوسته مراقب باشید که با وسوسه های اهریمن به بیراهه کشانده نشوید، اینکه او بر شما چیره نشود، که شما در روز آخر مطیع او نشوید؛ زیرا بنگرید، او به شما چیزِ خوبی پاداش نمی دهد.

۴۰ و اینک برادران محبوبم، من می خواهم شما را به صبوری نصیحت کنم، و اینکه شما همه گونه رنجی را تحمّل کنید؛ که علیه کسانی که شما را به سبب تُهیدستیِ بی اندازه تان شما را بیرون می اندازند ناسزا نگویید، مبادا شما همانند آنها گناهکار شوید.

۴۱ بلکه شما صبر داشته باشید، و آن رنج ها را، با امیدی پایدار که یک روز از همۀ رنج هایتان آسوده می شوید، تحمّل کنید.