1. Teraz Alma widząc, że Zeezrom zamilkł na słowa Amuleka, zauważywszy, że Amulek przyłapał go na ^akłamstwie i na tym, że pragnął go zwieść, by go zniszczyć; i widząc, że Zeezrom zaczął drżeć pod wpływem wyrzutów ^bsumienia, otworzył usta i zaczął do niego przemawiać, potwierdzając słowa Amuleka i wyjaśniając więcej ponad te sprawy, czyli wyjawiając pisma święte w większym stopniu, niż dokonał tego Amulek.

2. Teraz słowa, które Alma powiedział do Zeezroma, usłyszeli ludzie wokół; albowiem rzesza była wielka, a on mówił tak:

3. Teraz, Zeezromie, przyłapano cię na kłamstwie i przebiegłości, bo kłamałeś nie tylko ludziom, lecz kłamałeś Bogu; oto zna On wszystkie twoje ^amyśli, i przekonałeś się, że twoje myśli zostały nam ujawnione przez Jego Ducha.

4. I przekonałeś się, że wiemy, iż plan twój był wyrafinowany, według wyrafinowania diabła, aby okłamać i zwieść ten lud, abyś mógł nastawić ludzi przeciwko nam, aby złorzeczyli nam i wypędzili nas —

5. I był to plan twego ^aprzeciwnika, a jego moc działała przez ciebie. Teraz chcę, abyście zapamiętali, że co mówię do Zeezroma, odnosi się do wszystkich.

6. I oto mówię wam wszystkim, że była to pułapka zastawiona przez przeciwnika, aby usidlić ten lud, aby uczynić z was jego poddanych, aby mógł otoczyć was swymi ^ałańcuchami i przykuć was do wiecznej zagłady według mocy jego niewoli.

7. Teraz, gdy Alma powiedział te słowa, Zeezrom zaczął jeszcze bardziej drżeć, bo był coraz bardziej przekonany o mocy Boga; i był też przekonany, że Alma i Amulek przejrzeli go na wskroś, gdyż był przekonany, że znali jego myśli i zamiary jego serca; albowiem dana im była moc poznania tego wszystkiego przez ducha proroctwa.

8. I Zeezrom zaczął ich usilnie wypytywać, aby dowiedzieć się więcej o królestwie Bożym. I zwrócił się do Almy: Co oznacza to, co Amulek powiedział o zmartwychwstaniu zmarłych, że wszyscy powstaną z martwych, zarówno sprawiedliwi, jak i niesprawiedliwi, i zostaną przyprowadzeni, i staną przed Bogiem, aby zostali osądzeni według swych uczynków?

9. I teraz Alma zaczął mu to objaśniać następująco: Wielu ludziom dane jest poznanie ^atajemnic Boga, jednakże są oni zobowiązani ścisłym przykazaniem, aby przekazać ^btylko tę część Jego słowa, którą On wyznacza dzieciom ludzkim zależnie od uwagi i pilności wobec Niego.

10. I dlatego ten, kto ^aznieczula swe serce, otrzymuje ^bmniejszą część słowa; a ten, kto ^cnie znieczula swego serca, ^dotrzymuje większą część słowa, aż dane mu będzie poznanie tajemnic Boga, aż pozna je w pełni.

11. I ci, którzy znieczulają swe serca, otrzymują coraz mniejszą ^aczęść słowa, aż ^bnie wiedzą nic o Jego tajemnicach; i wtedy diabeł bierze ich do niewoli i prowadzi według swej woli ku zagładzie. I takie jest znaczenie ^cłańcuchów ^dpiekła.

12. I Amulek powiedział wam w prosty sposób o ^aśmierci i powstaniu ze śmiertelności do stanu nieśmiertelności, oraz że zostaniemy przyprowadzeni przed Trybunał Boga, abyśmy zostali ^bosądzeni według swych uczynków.

13. Wtedy, gdybyśmy znieczulili nasze serca, zaiste, gdybyśmy znieczulili nasze serca na słowo, że nie będzie miało ono w nas miejsca, wtedy okropny będzie nasz stan, gdyż zostaniemy potępieni.

14. Albowiem nasze ^asłowa potępią nas, zaiste, wszystkie nasze uczynki potępią nas i nie okażemy się bez skazy; i nasze myśli także nas potępią; i w tym okropnym stanie nie odważymy się podnieść oczu ku naszemu Bogu; i wtedy bylibyśmy radzi, gdybyśmy mogli nakazać skałom i ^bgórom, by nas przywaliły i ^cukryły nas przed Jego obecnością.

15. Lecz tak się nie stanie; musimy wystąpić i stanąć przed Nim, w Jego chwale i w Jego mocy, i w Jego potędze, i majestacie, i władzy, i przyznać ku naszemu wiecznemu ^awstydowi, że wszystkie Jego ^bsądy są sprawiedliwe; że On jest sprawiedliwy we wszystkim, co czyni, że jest miłosierny wobec dzieci ludzkich i że ma On wszelką moc zbawienia każdego człowieka, który wierzy w Jego imię i przynosi owoce godne odpokutowania.

16. I teraz oto mówię wam, że wtedy nastąpi śmierć, zaiste, druga ^aśmierć, która jest śmiercią duchową; wtedy nastanie czas, kiedy ten, kto umrze w swoich grzechach według ^bśmierci doczesnej, ^cumrze także śmiercią duchową; zaiste, umrze on według tego, co dotyczy prawości.

17. Wtedy nastanie czas, gdy ich męki będą niczym ^ajezioro ognia i siarki, którego płomienie wznoszą się na wieki wieków; i wtedy nastanie czas, że zostaną przykuci do wiecznej zagłady według władzy i niewoli Szatana, który ich ujarzmił zgodnie ze swoją wolą.

18. Wtedy, mówię wam, będzie im tak, jak gdyby ^anie nastąpiło odkupienie; gdyż według sprawiedliwości Boga nie mogą być odkupieni; i nie mogą ^bumrzeć, bo już nie będzie więcej zepsucia.

19. Teraz stało się, że gdy Alma skończył mówić te słowa, ludzie jeszcze bardziej zaczęli się dziwić.

20. Lecz był pośród nich pewien Antionah, który był głównym włodarzem wśród nich; wystąpił on i powiedział mu: Co to było, co powiedziałeś, że człowiek powstanie z martwych i przejdzie z tego śmiertelnego stanu do ^anieśmiertelnego, i że dusza nigdy nie może umrzeć?

21. Co oznacza fragment pisma, który mówi, że Bóg postawił ^acheruby i płomienny miecz na wschodzie ogrodu ^bEden, aby nasi pierwsi rodzice nie weszli i nie spożyli owocu drzewa życia, i nie żyli wiecznie? I tak widzimy, że nie było żadnej możliwości, aby żyli wiecznie.

22. I Alma powiedział mu: Miałem wam to właśnie wytłumaczyć. Teraz widzimy, że ^aupadek Adama nastąpił przez zjedzenie zakazanego ^bowocu, według słowa Boga; i tak widzimy, że przez jego upadek cała ludzkość stała się ^czgubiona i upadła.

23. I teraz oto mówię wam, że jeśli byłoby to możliwe, żeby Adam ^azjadł wtedy owoc drzewa życia, nie byłoby śmierci i słowo byłoby na próżno, czyniąc Boga kłamcą, albowiem powiedział: ^bJeśli zjesz, na pewno umrzesz.

24. I widzimy, że cała ludzkość podlega ^aśmierci, zaiste, śmierci, o której mówił Amulek, że jest śmiercią doczesną; jednak dany jest ^bczłowiekowi czas, podczas którego może odpokutować; dlatego to życie stało się stanem próby; okresem ^cprzygotowania na spotkanie z Bogiem; okresem przygotowania do niekończącego się stanu, o którym mówiliśmy, że nastąpi po zmartwychwstaniu zmarłych.

25. I teraz, gdyby nie ^aplan odkupienia przygotowany od założenia świata nie mogłoby być żadnego ^bzmartwychwstania zmarłych; lecz plan odkupienia został przygotowany i doprowadza do zmartwychwstania zmarłych, o którym mówiono.

26. I oto, jeśli byłoby to możliwe, żeby nasi pierwsi rodzice mogli pójść i spożywać z ^adrzewa życia, byliby na zawsze nieszczęśliwi, nie przechodząc przez stan przygotowawczy; i w ten sposób ^bplan odkupienia zostałby zniweczony, a słowo Boga byłoby na próżno, nie wypełniwszy się.

27. Lecz tak się nie stało, gdyż ^awyznaczono ludziom, że muszą umrzeć; a po śmierci muszą przyjść na ^bsąd, na ten sam sąd, o którym mówiliśmy, oznaczający koniec.

28. I gdy Bóg wyznaczył, że ludzie mają doświadczyć tego wszystkiego, oto uznał za właściwe, żeby ludzie wiedzieli o tym, co dla nich wyznaczył.

29. Dlatego posłał ^aaniołów, aby rozmawiali z ludźmi, a oni pozwolili im ujrzeć z chwały Jego.

30. Od tego czasu ludzie zaczęli wzywać Jego imienia; przeto Bóg ^arozmawiał z ludźmi i uczynił im wiadomym ^bplan odkupienia przygotowany od ^czałożenia świata; i ujawniał im to zależnie od ich wiary i odpokutowania, i ich świętych uczynków.

31. Dlatego dał ^aprzykazania ludziom, którzy po uprzednim przekroczeniu ^bpierwszego przykazania odnoszącego się do tego, co doczesne, stali się jak bogowie, ^codróżniający dobro od zła, i sami dochodzący do takiego stanu, w którym mogli ^ddziałać, to jest będący doprowadzeni do stanu, w którym mogli działać według swej woli i upodobania, czyniąc zło lub dobro —

32. Dlatego po ^aujawnieniu im planu odkupienia Bóg dał im przykazania, aby nie czynili zła, za które karą jest druga ^bśmierć, która jest wieczną śmiercią według tego, co dotyczy prawości; albowiem dla takich plan odkupienia nie mógł mieć żadnej mocy, gdyż według najwyższej dobroci Boga uczynki ^csprawiedliwości nie mogą ulec zniszczeniu.

33. Lecz Bóg wzywał ludzi w imię Swego Syna (zgodnie z przygotowanym planem odkupienia) tymi słowy: Jeśli odpokutujecie i nie znieczulicie swych serc, wtedy okażę wam miłosierdzie poprzez mego Jednorodzonego Syna.

34. Przeto kto odpokutuje i nie znieczuli swego serca, będzie miał prawo do ^amiłosierdzia poprzez mego Jednorodzonego Syna aż do ^bodpuszczenia grzechów; i ci wejdą do mego ^codpoczynku.

35. I kto znieczuli swe serce, i będzie czynić niegodziwość, oto przysięgam w gniewie, że nie wejdzie do mego odpoczynku.

36. I teraz, moi bracia, mówię wam, że jeśli znieczulicie swe serca, nie wejdziecie do odpoczynku Pana; przeto wasza niegodziwość prowokuje Go, że sprowadza na was Swój gniew, jak w ^apierwszej prowokacji, zaiste, zgodnie z Jego słowem, podczas ostatniej prowokacji tak jak podczas pierwszej, aż do wiecznej ^bzagłady waszych dusz; przeto Jego Słowo spełni się co do ostatniej śmierci, tak samo, jak co do pierwszej.

37. I teraz, moi bracia, widząc, że wiemy te rzeczy, a są one prawdziwe, odpokutujmy i nie znieczulajmy naszych serc, abyśmy nie ^aprowokowali Pana, naszego Boga, by sprowadził na nas Swój gniew za przekraczanie owych drugich przykazań, które nam dał; lecz wejdźmy do ^bodpoczynku Boga, który jest przygotowany zgodnie z Jego słowem.