1. I teraz oto nie było żadnej żyjącej duszy pośród całego ludu Nefitów, która choć w najmniejszym stopniu wątpiłaby w słowa wszystkich świętych proroków, którzy przemówili; gdyż wiedzieli, że muszą się one spełnić.

2. I wiedzieli, że Chrystus na pewno przyszedł, albowiem dano im wiele znaków zgodnie ze słowami proroków; i z powodu tego, co już się spełniło, wiedzieli, że wszystko nastąpi zgodnie z tym, co powiedziano.

3. Przeto wyrzekli się wszystkich swych grzechów i swych występków, i swej rozpusty; i z całą pilnością służyli Bogu dniem i nocą.

4. I teraz stało się, że gdy wzięli do niewoli wszystkich ocalałych złoczyńców, a żaden im nie umknął, wtrącili ich do więzienia i zarządzili, by głoszono im słowo Boże; i ^auwolniono tylu, ilu odpokutowało za swe grzechy i przystąpiło do przymierza, że nie będzie więcej mordować.

5. Lecz tylu, ilu nie przystąpiło do przymierza i nadal miało w swym sercu tajemne morderstwa, zaiste, tylu, ilu zionęło groźbami przeciw swym braciom, skazano i ukarano zgodnie z prawem.

6. I tak położyli kres tym wszystkim złym i tajemnym, i występnym spiskom, w których było tak dużo niegodziwości, i popełniono tak wiele morderstw.

7. Tak upłynął ^adwudziesty drugi rok i także dwudziesty trzeci rok, i dwudziesty czwarty, i dwudziesty piąty; i tak minęło dwadzieścia pięć lat.

8. I wydarzyło się wiele rzeczy, które w oczach niektórych byłyby wielkie i zdumiewające; jednak nie można spisać wszystkiego w tej księdze; zaiste, księga ta nie może zawierać nawet ^asetnej części tego, co uczyniono pośród tak wielu ludzi w ciągu dwudziestu pięciu lat.

9. Lecz oto, są ^akroniki, które zawierają wszystkie poczynania tego ludu; zaś krótszy, ale wierny zapis podał Nefi.

10. Przeto dokonałem swego zapisu o tych sprawach według zapisu Nefiego, który został wyryty na płytach zwanych płytami Nefiego.

11. I oto, dokonuję tego zapisu na płytach, które wykonałem własnymi rękoma.

12. I oto, nazywam się ^aMormon, będąc tak nazwany od ^bziemi mormońskiej, gdzie Alma założył Kościół pośród tego ludu, zaiste, ustanowiono pośród nich pierwszy Kościół po ich wykroczeniu.

13. Oto jestem uczniem Jezusa Chrystusa, Syna Boga. Zostałem przez Niego powołany, by głosić Jego słowo pośród Jego ludu, aby mógł mieć życie wieczne.

14. I stało się konieczne, abym ja — zgodnie z wolą Boga, aby modlitwy tych, którzy odeszli i którzy byli świętymi, wypełniły się według ich wiary — uczynił ^azapis tego, co nastąpiło —

15. Zaiste, krótki zapis tego, co nastąpiło od czasu, gdy Lehi opuścił Jerozolimę, aż do tej pory.

16. Przeto dokonałem mego zapisu, opierając się na kronikach tych, którzy byli przede mną aż do początku moich dni;

17. A wówczas zacząłem ^aspisywać to, co widziałem na własne oczy.

18. I wiem, że zapis mój jest rzetelny i zgodny z prawdą; jednakże wielu rzeczy nie jesteśmy w stanie ^azapisać w naszym języku.

19. I kończę teraz moje słowa, które pochodzą ode mnie, i przystępuję do dokonania mego zapisu o sprawach, które są przede mną.

20. Jestem Mormon, w prostej linii potomek Lehiego. Mam powód, aby wielbić mego Boga i mego Zbawcę, Jezusa Chrystusa, gdyż wywiódł naszych ojców z ziemi jerozolimskiej (o czym ^anikt nie wiedział oprócz Niego i tych, których wywiódł z tej ziemi) i dał mi i memu ludowi tak wielką wiedzę dla zbawienia naszych dusz.

21. Zaiste błogosławił On ^adom ^bJakuba i był ^cmiłosierny potomkom Józefa.

22. I ^ao ile dzieci Lehiego przestrzegały Jego przykazań, błogosławił im i sprawiał, że dobrze im się wiodło, zgodnie z Jego słowem.

23. Zaiste, i na pewno ponownie przywiedzie ^aresztkę potomstwa Józefa do ^bwiedzy o Panu, ich Bogu.

24. I jako żyje Pan, ^azgromadzi On z czterech stron świata całą resztkę z potomstwa Jakuba, rozproszoną po całej powierzchni ziemi.

25. I jak zawarł przymierze z całym domem Jakuba, tak wypełni się przymierze, które zawarł z domem Jakuba, we właściwym dla Niego czasie, aby całemu domowi Jakuba ^aprzywrócona została wiedza o przymierzu, które z nim zawarł.

26. I wtedy ^apoznają swego Odkupiciela, którym jest Jezus Chrystus, Syn Boga; i wtedy zgromadzą się z czterech stron świata na swych własnych ziemiach, skąd ich rozproszono; zaiste, jako żyje Pan, tak się stanie. Amen.