Pisma święte
Ⅲ Nefi — Ks. Nefiego 27


Rozdział 27

Jezus nakazuje nazwać Kościół Jego imieniem. Jego misja i zadość czyniąca ofiara stanowią Jego ewangelię. Jezus nakazuje ludziom, aby odpokutowali i zostali ochrzczeni, aby mogli być uświęceni przez Ducha Świętego. Mają być tacy sami jak Jezus. W okresie lat 34–35 n.e.

1. I stało się, że gdy uczniowie Jezusa wędrowali i głosili o tym, co słyszeli i widzieli, i chrzcili w imię Jezusa, stało się, że zgromadzili się i azjednoczyli w żarliwej modlitwie i bpoście.

2. I Jezus ponownie im się aukazał, albowiem modlili się do Ojca w Jego imię; i Jezus przyszedł, i stanął między nimi, i powiedział im: Co pragniecie, abym wam dał?

3. I odpowiedzieli Mu: Panie, pragniemy, abyś nam powiedział, jak nazwać ten Kościół; albowiem są dysputy między ludźmi z tego powodu.

4. I Pan powiedział im: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, dlaczego to ludzie szemrają i dysputują z tego powodu?

5. Czyż nie czytali w piśmie świętym, że macie wziąć na siebie aimię Chrystusa, które jest moim imieniem? Albowiem na to imię zostaniecie przywołani ostatniego dnia;

6. I kto weźmie na siebie imię moje, i awytrwa do końca, ten będzie zbawiony ostatniego dnia.

7. Przeto cokolwiek będziecie czynić, czyńcie to w imię moje; toteż nadajcie Kościołowi moje imię; i módlcie się do Ojca w imię moje, aby błogosławił Kościołowi ze względu na mnie.

8. Albowiem czyż mógłby to być amój bKościół, gdyby nie nosił mojego imienia? Jeśli Kościół nosiłby imię Mojżesza, byłby wtedy Kościołem Mojżesza; a jeśli nosiłby imię człowieka, byłby Kościołem człowieka; ale jeśli jednak ma nosić moje imię, wtedy jest moim Kościołem, jeśli okaże się, że są zbudowani na mojej ewangelii.

9. Zaprawdę, powiadam wam, że jesteście zbudowani na mojej ewangelii; przeto o cokolwiek będziecie prosić, czyńcie to w imię moje; a jeśli będziecie prosić Ojca za Kościół, jeśli to będzie w imię moje, Ojciec was wysłucha;

10. I jeśli okaże się, że Kościół jest zbudowany na mojej ewangelii, Ojciec objawi w nim Swe własne dzieła.

11. Jeśli jednak nie jest zbudowany na mojej ewangelii, a jest zbudowany na uczynkach ludzi czy na uczynkach diabła, zaprawdę, powiadam wam, będą mieli radość w swych uczynkach przez pewien czas, a niebawem nadejdzie koniec, i zostaną awycięci, i wrzuceni w ogień, skąd nie ma powrotu.

12. Albowiem ich uczynki aidą za nimi, i z powodu ich uczynków zostaną wycięci; przeto zapamiętajcie, co wam powiedziałem.

13. Oto dałem wam moją aewangelię, i to jest ewangelia, którą wam dałem — że przyszedłem na świat, aby wypełnić bwolę mego Ojca, albowiem mój Ojciec mnie posłał.

14. I mój Ojciec posłał mnie, abym został apodniesiony na krzyżu; i po tym, jak zostanę podniesiony na krzyżu, abym mógł bprzyciągnąć do siebie wszystkich ludzi, aby, tak jak Ja zostałem podniesiony przez ludzi, Ojciec podniósł ludzi, aby stanęli przede mną, i zostali cosądzeni za swe uczynki, czy dobre, czy złe.

15. W tym celu zostałem apodniesiony; przeto zgodnie z mocą Ojca przyciągnę do siebie wszystkich ludzi, aby mogli zostać osądzeni według swych uczynków.

16. I stanie się, że każdy, kto aodpokutuje i zostanie bochrzczony w imię moje, będzie napełniony; a jeśli cwytrwa do końca, oto uznam go za niewinnego przed mym Ojcem, gdy stanę, by sądzić świat.

17. I ten, kto nie wytrwa do końca, zostanie wycięty i wrzucony w ogień, skąd nie ma więcej powrotu ze względu na asprawiedliwość Ojca.

18. I jest to słowo, które dał dzieciom ludzkim. I z tego powodu wypełni On wszystkie słowa, które dał, i nie kłamie, lecz wypełni wszystkie Swoje słowa.

19. anic nieczystego nie może wstąpić do Jego królestwa; przeto nic nie wstąpi do Jego bodpoczynku, oprócz tych, którzy cobmyli swe szaty w mojej krwi, dzięki swej wierze i pokucie za wszystkie swe grzechy, i dzięki swej wierności do końca.

20. Oto jest przykazanie: aOdpokutujcie, wszystkie krańce ziemi, i przyjdźcie do mnie, i zostańcie bochrzczeni w imię moje, abyście zostali cuświęceni przez przyjęcie Ducha Świętego, abyście ostatecznego dnia mogli stanąć przede mną dbez skazy.

21. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, to jest moja ewangelia; i wiecie, co macie czynić w moim Kościele; albowiem dzieła, które widzieliście, że Ja czyniłem, macie także i wy czynić; albowiem to, co widzieliście, że Ja czyniłem, to samo macie czynić.

22. Przeto, jeśli będziecie to czynić, błogosławieni będziecie, albowiem zostaniecie podniesieni w ostatecznym dniu.

23. Zapiszcie, co widzieliście i słyszeliście, z wyjątkiem tego, co jest azakazane.

24. Zapiszcie uczynki tego ludu, które nastaną, tak jak zapisano to, co już było.

25. Albowiem według ksiąg, które zostały spisane i które zostaną spisane, lud ten będzie asądzony; albowiem przez nie ich buczynki zostaną ujawnione ludziom.

26. I oto, wszystko jest aspisane przez Ojca; a więc według ksiąg, które zostaną spisane, sądzony będzie świat.

27. I wiedzcie, że abędziecie sędziami tego ludu, zgodnie z osądem, który wam dam, który będzie sprawiedliwy. Przeto bjakimi ludźmi powinniście być? Zaprawdę, powiadam wam, takimi cjak Ja.

28. A teraz aidę do Ojca. I zaprawdę, powiadam wam, że o cokolwiek poprosicie Ojca w imię moje, będzie wam dane.

29. aProście więc, a otrzymacie; kołaczcie, a będzie wam otworzone; albowiem każdy, kto prosi, otrzyma; a każdemu, kto kołacze, będzie otworzone.

30. I teraz, moja radość jest wielka, wręcz pełna, dzięki wam i temu pokoleniu; zaiste, i Ojciec ze wszystkimi świętymi aniołami cieszy się dzięki wam i temu pokoleniu; albowiem ażaden z nich nie jest stracony.

31. Oto pragnę, abyście zrozumieli, że mam na myśli tych z atego pokolenia, którzy bteraz żyją; i żaden z nich nie jest stracony; i w nich mam pełnię cradości.

32. Lecz oto, smuci mnie aczwarte pokolenie od tego pokolenia, bowiem są oni wzięci do niewoli przez niego tak samo jak syn zatracenia; albowiem sprzedadzą mnie za srebro i za złoto, i za to, co bmól niszczy, i przez co złodzieje włamują się i kradną. I w owym dniu nawiedzę ich, i sprowadzę ich uczynki na ich własne głowy.

33. I stało się, że po tych słowach Jezus powiedział Swym uczniom: Wchodźcie przez aciasną bramę, albowiem ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do żywota, i niewielu jest tych, którzy ją znajdują; ale szeroka jest brama i przestronna droga, która wiedzie do śmierci, i wielu jest takich, którzy nią podążają, aż zapada noc, gdy żaden człowiek nie może pracować.