1. I teraz stało się, że po wstąpieniu Jezusa do nieba rzesza się rozeszła, a każdy mężczyzna zabrał swoją żonę i dzieci, i powrócił do swego domu.

2. I jeszcze zanim się ściemniło, rozgłosili po całym kraju, że rzesza widziała Jezusa, i że czynił jej posługę, i że nazajutrz ukaże się rzeszy.

3. I przez całą noc rozgłaszali tę wiadomość o Jezusie; i tak rozsyłali pośród ludzi, że wielka, zaiste, niezmiernie wielka liczba, trudziła się niezmiernie przez całą noc, by nazajutrz przybyć na miejsce, gdzie Jezus miał się ukazać rzeszy.

4. I stało się, że nazajutrz, gdy rzesza się zgromadziła, Nefi i jego brat, którego wskrzesił z martwych, a któremu było na imię Tymoteusz, a także jego syn, który miał na imię Jonasz, a także Matoni i Matonihah, jego brat, i Kumen, i Kumenonhi, i Jeremiasz, i Szemnon, i Jonasz, i Sedekiasz, i Izajasz — a byli to uczniowie, których Jezus wybrał — i stało się, że wystąpili i stanęli pośrodku zgromadzenia.

5. I oto, rzesza zgromadzonych była tak wielka, że zarządzili, aby podzielono się na dwanaście grup.

6. I tych dwunastu nauczało zgromadzoną rzeszę; i oto, sprawili, że rzesza zgromadzonych uklękła na ziemi i modliła się do Ojca w imię Jezusa.

7. I uczniowie także się modlili do Ojca w imię Jezusa. I stało się, że gdy skończyli, powstali i czynili posługę ludowi.

8. I gdy skończyli czynić posługę tymi samymi słowy, które powiedział Jezus — nie zmieniając słów, które Jezus wypowiedział — oto uklękli ponownie i modlili się do Ojca w imię Jezusa.

9. I modlili się o to, czego pragnęli najbardziej; a pragnęli, aby dano im ^aDucha Świętego.

10. I gdy się pomodlili, zeszli na brzeg wody, a rzesza podążyła za nimi.

11. I stało się, że Nefi wszedł ^ado wody i został ochrzczony.

12. I wyszedł z wody, i zaczął chrzcić. I ochrzcił wszystkich, których Jezus wybrał.

13. I stało się, że gdy wszyscy zostali ^aochrzczeni i wyszli z wody, zstąpił na nich Duch Święty, i zostali napełnieni ^bDuchem Świętym i ogniem.

14. I oto, zostali ^aotoczeni jakby ogniem; i zstąpił on z nieba, i rzesza zgromadzonych widziała to, i dała o tym świadectwo; i aniołowie zstępowali z nieba, i czynili im posługę.

15. I stało się, że gdy aniołowie czynili posługę uczniom, oto przyszedł Jezus, i stanął pośród nich, i zaczął im czynić posługę.

16. I stało się, że przemówił do zgromadzonych i nakazał im, aby ponownie uklękli na ziemi, a także aby Jego uczniowie uklękli na ziemi.

17. I stało się, że gdy wszyscy uklękli na ziemi, nakazał Swym uczniom, aby się modlili.

18. I oto, zaczęli się modlić; i modlili się do Jezusa, nazywając Go Swym Panem i Swym Bogiem.

19. I stało się, że Jezus odszedł od nich na niewielką odległość, skłonił się do ziemi i powiedział:

20. Ojcze, dziękuję Ci, że dałeś Ducha Świętego tym, których wybrałem; i ze względu na ich wiarę we mnie wybrałem ich spośród świata.

21. Ojcze, proszę Cię, abyś nadał Ducha Świętego wszystkim, którzy uwierzą w ich słowa.

22. Ojcze, dałeś im Ducha Świętego, ponieważ wierzą we mnie; i widzisz, że wierzą we mnie, bo słyszysz ich, i modlą się do mnie; i modlą się do mnie, bo jestem z nimi.

23. I teraz Ojcze, proszę Cię za nimi, a także za tymi wszystkimi, którzy uwierzą w ich słowa, aby wierzyli we mnie, abym był w nich, ^ajak Ty, Ojcze, jesteś we mnie, abyśmy byli ^bjednym.

24. I stało się, że gdy Jezus pomodlił się tak do Ojca, podszedł do Swych uczniów, i oto, nadal bez przerwy modlili się do Niego; i nie ^apowtarzali wielu słów, albowiem było im dane, o co mają się ^bmodlić, i byli napełnieni pragnieniem.

25. I stało się, że Jezus błogosławił ich, gdy się do Niego modlili, a oblicze Jego uśmiechało się do nich, a światło Jego ^aoblicza jaśniało na nich, i oto byli ^bbiali niczym oblicze i szaty Jezusa; i oto biel ta przewyższała wszelką biel, zaiste, na całym świecie nie było nic równie białego.

26. I Jezus powiedział im: Módlcie się dalej; i nie poniechali modlitwy.

27. I ponownie odszedł od nich nieco dalej i, skłoniwszy się do ziemi, modlił się ponownie do Ojca:

28. Ojcze, dziękuję Ci, że ^aoczyściłeś tych, których wybrałem ze względu na ich wiarę; i proszę za nimi, a także za tymi, którzy uwierzą w ich słowa, aby zostali we mnie oczyszczeni przez wiarę w ich słowa, tak samo jak ci są we mnie oczyszczeni.

29. Ojcze, nie proszę za świat, ale za tych, których mi dałeś ^aze świata ze względu na ich wiarę, aby zostali we mnie oczyszczeni, abym był w nich tak samo jak Ty, Ojcze, jesteś we mnie, abyśmy byli jednym i abym został wysławiony w nich.

30. I gdy Jezus powiedział te słowa, powrócił do Swych uczniów; i modlili się do Niego nieprzerwanie, nie ustając; i ponownie uśmiechnął się do nich; i oto byli ^abiali niczym Jezus.

31. I stało się, że ponownie odszedł niedaleko, i modlił się do Ojca;

32. I język nie jest w stanie powtórzyć słów Jego modlitwy, ani też nikt nie jest w stanie ^azapisać słów, którymi się modlił.

33. A rzesza zgromadzonych słyszała i daje o tym świadectwo; i otwarły się ich serca, i w sercach rozumieli słowa, którymi się modlił.

34. Jednakże tak doniosłe i zdumiewające były te słowa, którymi się modlił, że niemożliwe jest ich spisanie, ani też człowiek nie może ich ^awypowiedzieć.

35. I stało się, że gdy Jezus skończył się modlić, podszedł znowu do Swych uczniów i powiedział im: Tak wielkiej ^awiary nigdy nie widziałem pośród wszystkich Żydów; przeto nie mogłem ukazać im tak wielkich cudów z powodu ich ^bniewiary.

36. Zaprawdę, powiadam wam, że nikt z nich nie widział tak doniosłych rzeczy, jak te, które wy widzieliście; ani nie słyszał tak doniosłych rzeczy, jak te, które wy słyszeliście.