1. I teraz stało się, że gdy Jezus to powiedział, rozejrzał się po rzeszy i powiedział: Oto usłyszeliście, czego nauczałem, zanim wstąpiłem do mego Ojca; tego więc, kto zapamięta te moje słowa i ^awykona je, tego ^bwzbudzę ostatniego dnia.

2. I stało się, że gdy Jezus wypowiedział te słowa, zauważył, że byli pośród niej tacy, którzy zdumiewali się i zastanawiali, jaka jest Jego wola co do ^aprawa Mojżesza; bowiem nie rozumieli Jego słów, że dawne rzeczy przeminęły i wszystko stało się nowe.

3. I powiedział im: Nie dziwcie się, że powiedziałem wam, że dawne rzeczy przeminęły i że wszystko stało się nowe.

4. Oto mówię wam, że wypełnione zostało ^aprawo dane Mojżeszowi.

5. Zaiste ^ajestem tym, który dał to prawo, i to ja zawarłem przymierze z moim ludem, Izraelem; przeto prawo to zostało we mnie ^bwypełnione, gdyż przyszedłem wypełnić prawo; przeto ma ono swój kres.

6. Oto ^anie niszczę proroków, gdyż to, co nie zostało we mnie wypełnione, zaprawdę, powiadam wam, wszystko wypełni się.

7. I mówiąc wam, że dawne rzeczy przeminęły, nie niweczę tego, co powiedziano o rzeczach, które mają nastąpić.

8. Albowiem ^aprzymierze, które zawarłem ze swoim ludem, nie zostało wypełnione do końca; lecz prawo dane Mojżeszowi ma we mnie swój kres.

9. Oto ja jestem ^aprawem i ^bświatłem. Zwróćcie się do mnie i wytrwajcie do końca, a będziecie ^cżyć; albowiem temu, kto ^dwytrwa do końca, dam życie wieczne.

10. Oto dałem wam przykazania; przeto ^aprzestrzegajcie moich przykazań. I to jest prawo i prorocy, bowiem prawdziwie ^bświadczą o mnie.

11. I teraz stało się, że gdy Jezus powiedział te słowa, zwrócił się do dwunastu, których wybrał:

12. Jesteście moimi uczniami; i jesteście światłem dla tego ludu, który jest resztką z domu ^aJózefa.

13. I oto, jest to ^aziemia waszego dziedzictwa; i Ojciec wam ją dał.

14. A nigdy Ojciec nie nakazał mi ^apowiedzieć tego waszym braciom w Jerozolimie.

15. Ani też nigdy nie nakazał mi, abym powiedział im o ^ainnych plemionach domu Izraela, które Ojciec wywiódł z ich ziemi.

16. Tyle nakazał mi Ojciec im powiedzieć:

17. Mam jeszcze inne owce, które nie są w tej owczarni; te muszę także przywieść, i usłyszą one mój głos, i będzie jedna owczarnia i jeden ^apasterz.

18. A przez hardość i niewiarę nie ^azrozumieli mego słowa; przeto Ojciec nakazał mi nie mówić im więcej o tej sprawie.

19. Lecz Ojciec nakazał mi powiedzieć wam, że zostaliście od nich oddzieleni z powodu ich niegodziwości; przeto nie wiedzą o was z powodu swej niegodziwości.

20. I zaprawdę, powiadam wam, że Ojciec odłączył od nich także inne plemiona; i z powodu swej niegodziwości nie wiedzą o nich.

21. I zaprawdę, powiadam wam, że jesteście tymi, o których powiedziałem: Mam jeszcze ^ainne owce, które nie są z tej owczarni; i te muszę także przywieść, i usłyszą one mój głos; i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz.

22. I nie zrozumieli mnie, bowiem uważali, że są to ^aInne narody; bowiem nie rozumieli, że Inne narody mają być ^bnawrócone przez ich głoszenie ewangelii.

23. I nie zrozumieli, gdy powiedziałem, że usłyszą oni mój głos; i nie zrozumieli, że ^aInne narody nigdy nie usłyszą mego głosu — że nie objawię im się inaczej niż przez ^bDucha Świętego.

24. Lecz wyście usłyszeli ^amój głos i zobaczyli mnie; i jesteście moimi owcami, i jesteście zaliczeni do tych, których ^bdał mi Ojciec.