Pisma święte
Ⅲ Nefi — Ks. Nefiego 11


Jezus Chrystus ukazał się ludowi Nefiego, gdy rzesza zgromadziła się na ziemi Obfitość, i czynił im posługę; i tak tedy im się ukazał.

Począwszy od rozdziału 11.

Rozdział 11

Ojciec świadczy o Swym Umiłowanym Synu. Chrystus ukazuje się i obwieszcza Swoje Zadośćuczynienie. Ludzie dotykają ran w Jego rękach, stopach i boku. Wołają: Hosanna. Ustanawia On formę i sposób chrzczenia. Duch niezgody jest od diabła. Doktryną Chrystusa jest to, że ludzie mają uwierzyć i zostać ochrzczeni, i przyjąć Ducha Świętego. Około 34 r. n.e.

1. I teraz stało się, że wielka rzesza z ludu Nefiego zgromadziła się wokół świątyni, która była w ziemi Obfitość; i zdumiewali się, i dziwili się między sobą, i pokazywali jeden drugiemu awielką i zdumiewającą zmianę, która nastąpiła.

2. I rozmawiali także o tym Jezusie Chrystusie, którego śmierci dany był im aznak.

3. I stało się, że gdy tak rozmawiali między sobą, usłyszeli agłos, jak gdyby dochodzący z niebios; i rozglądali się naokoło, gdyż nie rozumieli głosu, który usłyszeli; i nie był to ostry głos ani głośny głos; a chociaż był to bcichy głos, przeniknął tych, którzy usłyszeli, aż do głębi, tak że nie było żadnej części ich ciała, którą nie potrząsnął; zaiste, przeniknął ich do samej duszy i sprawił, że ich serca rozgorzały.

4. I stało się, że ponownie usłyszeli głos i nie zrozumieli go.

5. I ponownie, po raz trzeci, usłyszeli głos, i otworzyli swe uszy, aby go usłyszeć; a ich oczy zwróciły się w stronę tego dźwięku; i patrzyli niewzruszenie ku niebu, skąd dochodził ten dźwięk.

6. I oto, gdy usłyszeli głos po raz trzeci, zrozumieli; i powiedział im:

7. Oto mój aUmiłowany Syn, bw którym mam upodobanie, przez którego wsławiłem moje imię — słuchajcie Go.

8. I stało się, że gdy zrozumieli, ponownie podnieśli wzrok ku niebu; i oto, aujrzeli Człowieka zstępującego z niebios; i był ubrany w białą szatę; i zstąpił, i stanął pośród nich; i oczy całej rzeszy spoczęły na Nim, i nie śmieli przemówić, nawet pomiędzy sobą, i nie wiedzieli, co to znaczyło, gdyż myśleli, że ukazał im się anioł.

9. I stało się, że wyciągnął rękę i przemówił do ludu:

10. Zaiste, Jam jest Jezus Chrystus, o którym prorocy świadczyli, że przyjdzie na świat.

11. Oto Jam jest aświatło i życie świata; i wypiłem bkielich goryczy, dany mi przez Ojca, i przyniosłem chwałę Ojcu, cbiorąc na siebie grzechy świata, co czyniąc, poddałem się dwoli Ojca we wszystkim od początku.

12. I stało się, że gdy Jezus wypowiedział te słowa, cała rzesza przypadła do ziemi; gdyż pamiętała, jak aprorokowano pośród nich, że Chrystus ukaże im się po Swym wniebowstąpieniu.

13. I stało się, że Pan przemówił do nich:

14. Powstańcie i pójdźcie do mnie, abyście awłożyli ręce w mój bok, a także abyście bdotknęli ran po gwoździach w mych rękach i stopach, abyście się przekonali, że jestem cBogiem Izraela i Bogiem całej dziemi i że zostałem zabity za grzechy świata.

15. I stało się, że rzesza postąpiła naprzód, i wkładali ręce w Jego bok, i dotykali ran po gwoździach w Jego rękach i stopach; i tak czynili, podchodząc jeden po drugim, aż wszyscy zobaczyli na własne oczy i dotknęli własnymi rękoma, i wiedzieli z pewnością, i dali świadectwo, że ajest On Tym, o którym pisali prorocy, że ma przyjść.

16. I gdy wszyscy wystąpili i sami byli świadkami, zawołali jednym głosem:

17. Hosanna! Błogosławione niech będzie imię Najwyższego Boga! I padli do stóp Jezusa, i oddawali Mu acześć.

18. I stało się, że przemówił On do aNefiego (albowiem Nefi był pośród zgromadzonej rzeszy) i nakazał mu wystąpić.

19. I Nefi powstał, i wystąpił, i pokłonił się przed Panem, i ucałował Jego stopy.

20. I Pan nakazał mu powstać. I Nefi powstał, i stanął przed Nim.

21. I Pan powiedział mu: Daję ci amoc, abyś bchrzcił ten lud, gdy ponownie wstąpię do nieba.

22. I ponownie, Pan powołał ainnych, i powiedział im to samo; i dał im moc chrzczenia. I powiedział im: W ten sposób będziecie chrzcić; i nie będzie bżadnych dysput między wami.

23. Zaprawdę, powiadam wam, że kto odpokutuje za swe grzechy za sprawą waszych asłówbzapragnie zostać ochrzczony w imię moje, w ten sposób ochrzcicie go — Oto pójdziecie i cstaniecie w wodzie, i w imię moje ochrzcicie go.

24. I teraz, oto są to słowa, które wypowiecie, nazywając go po imieniu:

25. Mając aupoważnienie dane mi przez Jezusa Chrystusa, ja ciebie chrzczę w imię bOjca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

26. I wtedy azanurzycie go w wodzie, i ponownie wyjdziecie z wody.

27. I w ten sposób będziecie chrzcić w imię moje; albowiem zaprawdę powiadam wam, że Ojciec, i Syn, i Duch Święty są ajednym; i jestem w Ojcu, a Ojciec jest we mnie, i Ojciec, i Ja jesteśmy jednym.

28. I jak wam nakazałem, tak będziecie chrzcić. I nie będzie między wami żadnych adysput, jak to było do tej pory; a także nie będzie między wami żadnych dysput dotyczących punktów mojej doktryny, jak to było do tej pory.

29. Bowiem, zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że ten, kto ma aducha bniezgody, nie jest ode mnie, ale od diabła, który jest ojcem sporów i podburza serca ludzi, aby gniewnie spierali się między sobą.

30. Oto moją doktryną nie jest pobudzanie serc ludzi do gniewu, jednych przeciwko drugim; lecz jest moją doktryną, aby zaprzestano takich rzeczy.

31. Oto, zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, oznajmię wam moją adoktrynę.

32. I oto moja adoktryna, a jest to doktryna dana mi przez Ojca; i daję bświadectwo o Ojcu, a Ojciec daje świadectwo o mnie, i cDuch Święty daje świadectwo o Ojcu i o mnie; i daję świadectwo, że Ojciec nakazuje wszystkim ludziom wszędzie, aby odpokutowali i wierzyli we mnie.

33. A kto uwierzy we mnie i zostanie aochrzczony, ten będzie bzbawiony; i tacy codziedziczą królestwo Boga.

34. A kto nie uwierzy we mnie i nie zostanie ochrzczony, będzie potępiony.

35. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że to jest moja doktryna i daję o tym świadectwo od Ojca; i kto awierzy we mnie, wierzy także w Ojca; i temu Ojciec da świadectwo o mnie, albowiem nawiedzi go bogniemcDuchem Świętym.

36. I tak Ojciec daje świadectwo o mnie, a Duch Święty da mu świadectwo o Ojcu i o mnie; albowiem Ojciec i Ja, i Duch Święty jesteśmy jednym.

37. I ponownie powiadam wam, że musicie odpokutować i astać się jak małe dziecko, i zostać ochrzczeni w imię moje, albowiem w żaden inny sposób nie możecie tych rzeczy otrzymać.

38. I ponownie powiadam wam, że musicie odpokutować i zostać ochrzczeni w imię moje, i stać się jak małe dziecko, albowiem w żaden inny sposób nie możecie odziedziczyć królestwa Bożego.

39. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, to jest moja doktryna, i kto na niej abuduje, buduje na mojej opoce, i bbramy piekielne nie przemogą go.

40. I kto ogłosi więcej albo mniej niż to, i podaje to za moją doktrynę, jest od złego, i nie buduje na mojej opoce; lecz buduje na apiaszczystym fundamencie, i bramy piekielne stoją otworem, by przyjąć takich, gdy nadejdą powodzie i uderzą w nich wichry.

41. Przeto idźcie między ten lud i głoście słowa, które powiedziałem, aż po krańce ziemi.