Pisma święte
Ⅱ Ks. Nefiego 26


Rozdział 26

Chrystus będzie czynić posługę Nefitom. Nefi przewiduje zagładę swego ludu. Będą oni przemawiać z prochu. Inne narody będą rozbudowywać fałszywe kościoły i tajemne sprzysiężenia. Pan zabrania ludziom wypaczania religii. W okresie lat 559–545 p.n.e.

1. I po tym, jak Chrystus apowstanie z martwych, bukaże się wam, moje dzieci i moi umiłowani bracia. I słowa, które wam powie, staną się cprawem, którego będziecie przestrzegać.

2. Oto mówię wam, że widziałem, iż wiele pokoleń przeminie i nastąpią wielkie wojny i spory pośród mojego ludu.

3. I gdy Mesjasz przyjdzie, aznaki świadczące o Jego burodzeniu, a także o Jego śmierci i zmartwychwstaniu, będą dane mojemu ludowi. I wielki i straszny będzie to dzień dla niegodziwych, bo zginą; i zginą, ponieważ wypędzili proroków i świętych, i kamienowali ich, i zabijali, dlatego z ziemi wzniesie się krzyk ckrwi świętych przeciwko nim do Boga.

4. Przeto dzień, który nadejdzie, aspali tych wszystkich, którzy są pyszni i postępują niegodziwie, rzecze Pan Zastępów, gdyż będą niczym ścierń.

5. I tych, którzy zabijają proroków i świętych, apochłoną głębiny ziemi, rzecze Pan Zastępów, i pokryją ich bgóry, i porwą ich trąby powietrzne, i zawalą się na nich budynki, i zmiażdżą ich, i rozetrą na proch.

6. Zostaną nawiedzeni piorunami i błyskawicami, i trzęsieniem ziemi, i podlegać będą wszelkiego rodzaju zagładzie, gdyż rozgorzeje przeciwko nim ogień gniewu Pana, i będą niczym ścierń, a dzień, który nadejdzie, spali ich, rzecze Pan Zastępów.

7. Och, ta boleść i męka mojej duszy po stracie zabitych mojego ludu! bo ja, Nefi, to widziałem, i to mnie niemal trawi w obecności Pana; ale muszę wołać do Swego Boga: Twoje drogi są asprawiedliwe.

8. Lecz oto, prawi, którzy zważają na słowa proroków, którzy ich nie niszczą, lecz niewzruszenie oczekują Chrystusa i zapowiedziane znaki, mimo wszelkiego aprześladowania — oto oni są tymi, którzy bnie zginą.

9. Ale Syn Prawości im się aukaże i ich buzdrowi; i oni będą mieć cpokój z Nim, aż miną dtrzy pokolenia, i wielu z eczwartego pokolenia odejdzie w prawości.

10. I gdy te rzeczy przeminą, spadnie na mój lud nagła azagłada, bo pomimo boleści mojej duszy ja to widziałem, dlatego wiem, że tak się stanie; i sprzedadzą się za nic, gdyż nagrodą za ich pychę i głupotę będzie zagłada. Ponieważ ulegają diabłu i wolą uczynki ciemności niż światło, oto muszą zejść do bpiekła.

11. Albowiem Duch Pana nie będzie zawsze apozostawał z człowiekiem. I gdy Duch przestaje pozostawać z człowiekiem, następuje wtedy szybka zagłada, i nad tym boleje moja dusza.

12. I jak powiedziałem, że aŻydzi zostaną bprzekonani, iż Jezus jest cprawdziwym Chrystusem, konieczne jest także, aby Inne narody zostały przekonane, że Jezus jest Chrystusem, Wiecznym Bogiem,

13. I że mocą aDucha Świętego objawia się On wszystkim, którzy w Niego wierzą; zaiste, ludziom każdego narodu, plemienia, języka i ludu, dokonując potężnych cudów, znaków i dziwów pośród dzieci ludzkich zależnie od ich wiary.

14. Oto prorokuję wam o aostatnich dniach, o tych dniach, gdy Pan Bóg bprzekaże to dzieciom ludzkim.

15. Kiedy moi potomkowie i potomkowie moich braci zmarnieją w niewierze i zostaną porażeni przez Inne narody, zaiste, Pan Bóg rozłoży obozowisko wokół nich i przystąpi do oblężenia, otoczy ich okopami i wzniesie forty przeciwko nim, aż zostaną starci na proch, że ich nie będzie; mimo to słowa prawych pozostaną zapisane, a modlitwy wiernych zostaną wysłuchane, a ci wszyscy, którzy zmarnieli w niewierze, nie zostaną zapomniani.

16. Oto ci, którzy zostaną zgładzeni, amówić będą do nich z ziemi, a ich mowa będzie szeptem z prochu, a ich głos będzie niczym głos wywoływacza duchów; bowiem Pan Bóg da mu moc, by szeptał o nich jakby z ziemi, a ich mowa będzie szeptem z prochu.

17. Tak rzecze Pan Bóg: aZapiszą oni, co nastąpi pośród nich, a zapisawszy, zapieczętują w księdze, a ci, którzy będą marnieć w niewierze, nie posiądą jej, gdyż bdążą oni do zniszczenia tego, co Boże.

18. I ponieważ ci, którzy zostaną zgładzeni, ulegną zagładzie nagle, a rzesza okrutnych będzie niczym aplewy, co niszczeją — zaiste, rzecze Pan Bóg: Stanie się to nagle, niczym w okamgnieniu.

19. I stanie się, że ci, którzy zmarnieli w niewierze, zostaną arozgromieni ręką Innych narodów.

20. I Inne narody na swoich oczach wbijają się w apychębpotykają się z powodu ogromnej cprzeszkody, albowiem utworzyły wiele dkościołów, a mimo to gardzą mocą i cudami Boga, i głoszą pośród swoich według swojej mądrości i tego, co ewiedzą z siebie samych, i czynią to dla zysku, i aby fciemiężyć oblicza biednych.

21. Utworzono wiele kościołów, które wywołują azazdrość, kłótnie i złośliwość.

22. I są także atajemne sprzysiężenia jak za dawnych czasów, na wzór sprzysiężeń diabła, bo jest on inicjatorem tego wszystkiego, inicjatorem morderstwa i uczynków ciemności; zaiste, i prowadzi ich na postronku lnianym wokół szyi, aż na zawsze zwiąże ich swymi mocnymi sznurami.

23. I oto, mówię wam, moi umiłowani bracia, że Pan Bóg nie działa w ciemności.

24. Nie czyni On niczego, co nie byłoby na korzyść świata, bo akocha świat i oddaje Swoje życie, aby przyciągnąć do siebie bwszystkich ludzi. Przeto nie zabrania nikomu udziału w Jego zbawieniu.

25. Czyż mówi On komukolwiek: Odstąp ode mnie? Mówię wam: Nie. Ale mówi: aPójdźcie do mnie wszystkie krańce ziemi, bkupujcie mleko i miód, bez pieniędzy i bez płacenia.

26. Czyż nakazał On komukolwiek opuścić synagogi czy domy oddawania czci? Oto mówię wam: Nie.

27. Czy zabronił komukolwiek udziału w Jego azbawieniu? Oto mówię wam: Nie. Albowiem bdarował je wszystkim ludziom i nakazał Swojemu ludowi, aby nakłonił wszystkich ludzi do cpokuty.

28. Czyż Pan zabronił komukolwiek korzystać z Jego dobroci? Mówię wam: Nie. Albowiem awszyscy ludzie mają ten sam przywilej i nikomu nie jest to zabronione.

29. Lecz przykazuje im, żeby nie było awypaczania religii. I jest to wypaczeniem religii, gdy ludzie głoszą w kościołach i wynoszą się ponad innych jako światło świata dla zysku, aby zdobyć buznanie świata, a nie starają się o dobro Syjonu.

30. Oto Pan tego zakazał. Przeto Pan Bóg dał przykazanie, aby wszyscy ludzie mieli aprawdziwą miłość, która to prawdziwa miłość jest bumiłowaniem. I bez prawdziwej miłości są oni niczym. Jeśli więc będą mieli prawdziwą miłość, nie pozwolą, aby sługa w Syjonie zginął.

31. I sługa w aSyjonie będzie służył Syjonowi; a jeśli służą dla bpieniędzy, ulegną zagładzie.

32. I powtarzam, Pan Bóg aprzykazał ludziom, aby nie mordowali, aby nie kłamali, nie kradli, nie wypowiadali na bpróżno imienia Pana, ich Boga, aby nie zazdrościli, nie byli złośliwi, nie spierali się między sobą i nie oddawali się rozpuście; i aby nie czynili żadnych z tych rzeczy, bo kto je czyni, ulegnie zagładzie.

33. Albowiem żadna z tych niegodziwości nie pochodzi od Pana; albowiem czyni On dobro pośród dzieci ludzkich i nie czyni niczego, co nie byłoby dla dzieci ludzkich jasne; i zaprasza wszystkich, aby przyszli do Niego i korzystali z Jego dobroci, i nie aodmawia On nikomu spośród tych, którzy przystępują do Niego — czarnoskórym czy białym, niewolnikom czy wolnym, mężczyznom czy kobietom; pamięta On też o bpoganach, i cwszyscy są Bogu jednakowi, zarówno Żydzi, jak i Inne narody.