1 En voorts: Hoor, o huis van Israël, u allen, die bent afgebroken en verdreven wegens de goddeloosheid van de herders van mijn volk; ja, u allen, die bent afgebroken, die wijd en zijd verspreid bent, die van mijn volk bent, o huis van Israël. Hoor naar Mij, o ^aeilanden, en luister, u volken van ^bver; de Heer heeft mij geroepen van de schoot af; van het ingewand van mijn moeder af heeft Hij mijn naam gemeld.

2 En Hij heeft mijn mond gemaakt als een scherp zwaard; onder de schaduw van zijn hand heeft Hij mij verborgen; en Hij heeft mij tot een zuivere pijl gemaakt; in zijn pijlkoker heeft Hij mij verborgen;

3 en Hij zei tot mij: U bent mijn ^aknecht, o Israël, in wie Ik zal worden verheerlijkt.

4 Toen zei ik: Ik heb tevergeefs gearbeid, ik heb mijn kracht voor niets en tevergeefs verbruikt; voorzeker is mijn recht bij de Heer en mijn werk bij mijn God.

5 En nu, zegt de Heer — die Zich mij van de ^amoederschoot af vormde tot zijn knecht, om Jakob tot Hem terug te brengen — Hoewel Israël niet is vergaderd, toch zal ik verheerlijkt worden in de ogen van de Heer, en mijn God zal mijn sterkte zijn.

6 En Hij zei: Het is te gering dat u Mij een knecht zou zijn om de ^astammen van Jakob weer op te richten en de bewaarden van Israël terug te brengen. Ik stel u ook tot een ^blicht voor de ^candere volken, opdat u mijn heil zult zijn tot aan de einden der aarde.

7 Aldus zegt de Heer, de Verlosser van Israël, zijn Heilige, tot hem die door de mens wordt veracht, tot hem die de natiën verafschuwen, tot de knecht van heersers: Koningen zullen het zien en opstaan, ook vorsten zullen zich neerbuigen, omwille van de Heer, die getrouw is.

8 Aldus zegt de Heer: In de tijd van het welbehagen heb Ik u verhoord, o eilanden van de zee, en op de dag van het heil heb Ik u geholpen; en Ik zal u bewaren, en u ^amijn knecht geven tot een verbond voor het volk om het aardrijk op te richten, om de verwoeste erfenissen te doen beërven;

9 opdat u tot de ^agevangenen zult zeggen: Ga uit! Tot hen, die in ^bduisternis verkeren: Kom tevoorschijn! Zij zullen op de wegen grazen en op alle hoge plaatsen zullen hun ^cweiden zijn.

10 Zij zullen hongeren noch dorsten, en de hitte en de zon zullen hen niet treffen; want hun Ontfermer zal hen leiden, ja, hen voeren aan de waterbronnen.

11 En Ik zal al mijn bergen tot een weg maken, en mijn ^agebaande wegen zullen verhoogd worden.

12 En dan, o huis van Israël, zie, ^adezen zullen van ver komen; en zie, die van het noorden en het westen; en genen uit het land Sinim.

13 ^aJuich, o hemelen; en verheug u, o aarde, want de voeten van hen, die in het oosten zijn, zullen worden gevestigd; en breek uit in gejubel, o bergen; want zij zullen niet meer worden geslagen; want de Heer heeft zijn volk vertroost en zal Zich over zijn ellendigen ontfermen.

14 Maar zie, Zion heeft gezegd: De Heer heeft mij verlaten, en mijn Heer is mij vergeten — maar Hij zal tonen dat Hij dat niet heeft gedaan.

15 Want kan ook een ^avrouw haar zuigeling vergeten, dat zij zich niet ontfermt over de zoon van haar schoot? Ja, al zouden zij ^bvergeten, toch vergeet Ik u niet, o huis van Israël.

16 Zie, Ik heb u in mijn ^ahandpalmen gegraveerd; uw muren heb Ik voortdurend voor ogen.

17 Uw kinderen zullen zich tegen uw verwoesters haasten; en zij, die u hebben ^averwoest, zullen van u uitgaan.

18 Sla uw ogen op om u heen en zie; al dezen ^avergaderen zich en zij zullen tot u komen. Zowaar Ik leef, spreekt de Heer, u zult zich voorzeker met al dezen als met een sieraad bekleden, en u zult ze u aanbinden, gelijk een bruid.

19 Want uw verwoeste en uw eenzame plaatsen en uw vernield land zullen nu te benauwd zijn wegens de inwoners; en zij die u verslonden, zullen ver zijn.

20 De kinderen die u zult hebben, nadat u de eersten hebt verloren, zullen wederom in uw oren zeggen: De plaats is mij te nauw; maak mij ruimte dat ik kan wonen.

21 Dan zult ^au in uw hart zeggen: Wie heeft mij dezen gebaard, aangezien ik mijn kinderen heb verloren en ^beenzaam ben, een gevangene, her- en derwaarts geweken? En wie heeft dezen grootgebracht? Zie, ik was alleen overgebleven; waar waren dezen?

22 Aldus zegt de Here God: Zie, Ik zal mijn hand tot de ^aandere volken opheffen en Ik zal mijn ^bstandaard tot de volken opsteken; en zij zullen uw zonen in hun ^carmen brengen, en uw dochters zullen op hun schouders worden gedragen.

23 En ^akoningen zullen uw ^bvoedstervaders zijn en hun vorstinnen uw zoogsters; met het aangezicht ter aarde zullen zij zich voor u buigen en het stof van uw voeten likken; en u zult weten, dat Ik de Heer ben; want zij die Mij ^cverwachten, zullen niet beschaamd worden.

24 Want zal aan de machtigen de buit worden ontnomen, of zullen de ^awettige gevangenen worden bevrijd?

25 Maar aldus zegt de Heer: Toch zullen de gevangenen aan de machtigen worden ontnomen, en de buit van de geweldenaar zal worden bevrijd; want Ik zal strijden met hem die met u strijdt en Ik zal uw kinderen redden.

26 En Ik zal hen die u verdrukken hun eigen vlees ^adoen eten; van hun eigen bloed zullen zij dronken worden als van zoete wijn; en alle vlees zal ^bweten dat Ik, de Heer, uw Heiland ben, en uw Verlosser, de ^cMachtige van Jakob.