Γραφές
Νεφί Α΄ 2


Κεφάλαιο 2

Ο Λεχί παίρνει την οικογένειά του στην έρημο κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα. Αφήνουν την περιουσία τους. Ο Λεχί προσφέρει θυσία στον Κύριο και διδάσκει στους υιούς του να τηρούν τις εντολές. Ο Λάμαν και ο Λεμουήλ παραπονιούνται εναντίον του πατέρα τους. Ο Νεφί είναι υπάκουος και προσεύχεται με πίστη. Ο Κύριος του μιλά και αυτός επιλέγεται να κυβερνά τους αδελφούς του. Περίπου το 600 π.Χ.

1 Διότι ιδού, συνέβη ώστε ο Κύριος μίλησε στον πατέρα μου, μάλιστα, ακόμη και σε όνειρο, και του είπε: Μακάριος είσαι Λεχί, λόγω των όσων έχεις κάνει. Και επειδή ήσουν πιστός και διακήρυξες στον λαό αυτόν τα πράγματα που σε πρόσταξα, ιδού, επιζητούν να σου αφαιρέσουν τη ζωή.

2 Και συνέβη ώστε ο Κύριος πρόσταξε τον πατέρα μου, μέσα σε όνειρο, ότι έπρεπε να πάρει την οικογένειά του και να αναχωρήσει για την έρημο.

3 Και συνέβη ώστε υπάκουσε στον λόγο του Κυρίου, γι’ αυτό έκανε όπως τον πρόσταξε ο Κύριος.

4 Και συνέβη ώστε αναχώρησε για την έρημο. Και εγκατέλειψε το σπίτι του και τη γη της κληρονομιάς του και το χρυσάφι του και το ασήμι του και τα πολύτιμα αντικείμενά του, και δεν πήρε τίποτα μαζί του, εκτός από την οικογένειά του και προμήθειες και σκηνές, και αναχώρησε για την έρημο.

5 Και κατέβηκε στα όρια κοντά στην ακτή της Ερυθράς Θαλάσσης και ταξίδευσε στην έρημο στα όρια που είναι πιο κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα και ταξίδευσε στην έρημο με την οικογένειά του, η οποία αποτελείτο από τη μητέρα μου, Σαρία, τους μεγαλύτερους αδελφούς μου, οι οποίοι ήταν ο Λάμαν, ο Λεμουήλ και ο Σαμ.

6 Και συνέβη ώστε αφού είχε ταξιδέψει τρεις ημέρες μέσα στην έρημο, έστησε τη σκηνή του σε μια κοιλάδα δίπλα σε έναν ποταμό νερού.

7 Και συνέβη ώστε έχτισε έναν βωμό από πέτρες, και έκανε προσφορά προς τον Κύριο, και προσέφερε ευχαριστίες προς τον Κύριο τον Θεό μας.

8 Και συνέβη ώστε ονόμασε τον ποταμό, Λάμαν, και οι εκβολές του ήταν μέσα στην Ερυθρά Θάλασσα. Και η κοιλάδα ήταν στα όρια κοντά στο στόμιό του.

9 Και όταν ο πατέρας μου είδε ότι τα ύδατα του ποταμού εξέβαλλαν στην πηγή της Ερυθράς Θαλάσσης, μίλησε στον Λάμαν, λέγοντας: Ω και να μπορούσες να είσαι σαν αυτόν τον ποταμό, συνεχώς να τρέχεις στην πηγή πάσης χρηστότητος!

10 Επίσης μίλησε και προς τον Λεμουήλ: Αχ, μακάρι να μπορούσες να ήσουν σαν αυτήν την κοιλάδα, σταθερός και στερεός και ακλόνητος στην τήρηση των εντολών του Κυρίου!

11 Λοιπόν, αυτά είπε επειδή ο Λάμαν και ο Λεμουήλ ήταν σκληροτράχηλοι· διότι, ιδού όντως παραπονούνταν σε πολλά εναντίον του πατέρα τους, επειδή ήταν άνθρωπος οραματιστής και τους είχε οδηγήσει έξω από τη γη της Ιερουσαλήμ, να αφήσουν τη γη της κληρονομιάς τους και το χρυσάφι τους και το ασήμι τους και τα πολύτιμα αντικείμενά τους, για να αφανισθούν στην έρημο. Και αυτό είπαν ότι το έκανε εξαιτίας της ανόητης φαντασίας της καρδιάς του.

12 Και έτσι ο Λάμαν και ο Λεμουήλ, που ήταν οι μεγαλύτεροι, παραπονούνταν εναντίον του πατέρα τους. Και παραπονούνταν, επειδή δεν γνώριζαν την επικοινωνία του Θεού αυτού που τους είχε πλάσει.

13 Ούτε πίστευαν ότι η Ιερουσαλήμ, η μεγάλη αυτή πόλη, μπορούσε να καταστραφεί σύμφωνα με τα λόγια των προφητών. Και ήταν σαν τους Ιουδαίους οι οποίοι ήταν στην Ιερουσαλήμ και οι οποίοι επιζητούσαν να αφαιρέσουν τη ζωή του πατέρα μου.

14 Και συνέβη ώστε ο πατέρας μου μίλησε όντως σε αυτούς, στην κοιλάδα του Λεμουήλ, με ισχύ, πλήρης Πνεύματος, μέχρι που τα σώματά τους εσείοντο εμπρός του. Και τους αντιμετώπισε, ώστε δεν τολμούσαν να εκστομίσουν τίποτε εναντίον του. Επομένως, έκαναν ό,τι τους πρόσταξε.

15 Και ο πατέρας μου κατοικούσε σε μία σκηνή.

16 Και συνέβη ώστε εγώ, ο Νεφί, όντας υπερβολικά νέος, παρά ταύτα όντας μεγάλος σε ανάστημα και επίσης έχοντας μεγάλη επιθυμία να μάθω για τα μυστήρια του Θεού, γι’ αυτό, αναφώνησα όντως προς τον Κύριο, και ιδού, όντως με επισκέφθηκε και μαλάκωσε την καρδιά μου, ώστε πίστεψα όλα τα λόγια που είχαν λεχθεί από τον πατέρα μου. Γι’ αυτό δεν επαναστάτησα εναντίον του όπως οι αδελφοί μου.

17 Και μίλησα προς τον Σαμ, κάνοντάς του γνωστά αυτά που ο Κύριος μου είχε φανερώσει με το Άγιο Πνεύμα Του. Και συνέβη ώστε πίστεψε στα λόγια μου.

18 Όμως, ιδού, ο Λάμαν και ο Λεμουήλ δεν ήθελαν να ακούσουν τα λόγια μου. Και όπως ήμουν θλιμμένος για την σκληρότητα της καρδιάς τους αναφώνησα προς τον Κύριο για χάρη τους.

19 Και συνέβη ώστε ο Κύριος μου μίλησε και μου είπε: Ευλογημένος είσαι, Νεφί, για την πίστη σου, επειδή με αναζήτησες επιμελώς, με ταπεινότητα καρδιάς.

20 Και εφόσον θα τηρείτε τις εντολές μου, θα ευημερείτε και θα οδηγηθείτε στη γη της επαγγελίας. Μάλιστα, ακόμη και σε μία γη την οποία έχω προετοιμάσει για εσάς. Μάλιστα, μία γη η οποία είναι εκλεκτή υπεράνω κάθε άλλης γης.

21 Και εφόσον οι αδελφοί σου επαναστατήσουν εναντίον σου, θα αποκοπούν από την παρουσία του Κυρίου.

22 Και εφόσον εσύ τηρείς τις εντολές μου, θα γίνεις αρχηγός και δάσκαλος των αδελφών σου.

23 Διότι ιδού, εκείνη την ημέρα που θα επαναστατήσουν εναντίον μου, θα τους καταραστώ ακόμη και με οδυνηρή κατάρα και δεν θα έχουν καμία δύναμη επί των απογόνων σου εκτός και αν αυτοί επίσης επαναστατήσουν εναντίον μου.

24 Και αν γίνει και επαναστατήσουν εναντίον μου, θα αποτελέσουν εκείνοι μάστιγα για τους απογόνους σου, για να τους υποκινούν να με θυμούνται.