1 Pasi ndodhi që, pasi unë kisha dëshirë të dija gjërat që ati im kishte parë dhe duke besuar se Zoti ishte në gjendje të m’i bënte të njohura ato, ndërsa u ula duke ^amenduar në zemrën time, unë u ^brrëmbeva në Shpirtin e Zotit, po, në një ^cmal jashtëzakonisht të lartë që nuk e kisha parë kurrë më parë dhe mbi të cilin unë nuk kisha vënë këmbë kurrë më parë.

2 Dhe Shpirti më tha: Vër re, çfarë dëshiron ti?

3 Dhe unë thashë: Unë dëshiroj të shoh gjërat që ati im ^apa.

4 Dhe Shpirti më tha: Beson ti se ati yt e pa ^apemën për të cilën ai ka folur?

5 Dhe unë thashë: Po, ti e di se unë i ^abesoj të gjitha fjalët e atit tim.

6 Dhe kur unë kisha folur këto fjalë, Shpirti thirri me një zë të lartë, duke thënë: Hosana Zotit, më të lartit Perëndi, pasi ai është Perëndi mbi të gjithë ^atokën, po, madje mbi gjithçka. Dhe i bekuar je ti, Nefi, sepse ti ^bbeson në Birin e më të lartit Perëndi; prandaj do të shohësh gjërat që ti ke dëshiruar.

7 Dhe vër re kjo gjë do të të jepet si një ^ashenjë, që pasi të kesh parë pemën që dha frutin që ati yt shijoi, ti do të shikosh gjithashtu një njeri duke zbritur nga qielli dhe atë ti do të dëshmosh; dhe pasi ta kesh dëshmuar atë, do të ^bjapësh dëshmi se ai është Biri i Perëndisë.

8 Dhe ndodhi që Shpirti më tha: Shiko! Dhe unë shikova dhe vura re një pemë; dhe ajo ishte si ^apema që ati im kishte parë; dhe bukuria e saj ishte shumë e madhe, po, duke ia kaluar të gjitha bukurive; dhe ^bbardhësia e saj ia kalonte bardhësisë së një bore të posarënë.

9 Dhe ndodhi që, pasi unë e kisha parë pemën, unë i thashë Shpirtit: Unë vura re që ti më ke treguar mua pemën që është e ^açmuar mbi të gjitha.

10 Dhe ai më tha: Çfarë dëshiron ti?

11 Dhe unë i thashë atij: Të di ^ainterpretimin për këtë—se unë i fola atij ashtu siç flet një njeri, pasi unë vura re se ai ishte në ^bformën e një njeriu; megjithatë, unë e dija se ai ishte Shpirti i Zotit; dhe ai më foli mua si një njeri flet me një tjetër.

12 Dhe ndodhi që ai më tha: Shiko! Dhe unë bëra që ta shoh, por unë nuk e pashë; pasi ai kishte ikur nga prania ime.

13 Dhe ndodhi që unë shikova dhe vura re qytetin e madh të Jeruzalemit dhe gjithashtu qytete të tjera. Dhe unë vura re qytetin e ^aNazaretit; dhe në qytetin e Nazaretit unë pashë një ^bvirgjëreshë dhe ajo ishte jashtëzakonisht e këndshme dhe e bardhë.

14 Dhe ndodhi që unë pashë ^aqiejt të hapen dhe një engjëll zbriti dhe qëndroi para meje, dhe ai më tha: Nefi, çfarë sheh ti?

15 Dhe unë i thashë atij: Një virgjëreshë, më e bukura dhe më e këndshmja mbi të gjitha virgjëreshat e tjera.

16 Dhe ai më tha: A e di ti denjimin e Perëndisë?

17 Dhe unë i thashë atij: Unë e di se ai i do fëmijët e tij; megjithatë, unë nuk e di kuptimin e të gjitha gjërave.

18 Dhe ai më tha mua: Vër re, ^avirgjëresha që ti shikon është ^bnëna e Birit të Perëndisë, sipas mënyrës së mishit.

19 Dhe ndodhi që unë pashë se ajo u mor në Shpirtin; dhe pasi ajo u mor në ^aShpirtin për hapësirën e një kohe, engjëlli më foli, duke thënë: Shiko!

20 Dhe unë shikova dhe vura re virgjëreshën përsëri, duke mbajtur një ^afëmijë në krahët e saj.

21 Dhe engjëlli më tha: Shiko ^aQengjin e Perëndisë, po, madje ^bBirin e ^cAtit të Amshuar! E di ti domethënien e ^dpemës që ati yt pa?

22 Dhe unë iu përgjigja atij, duke thënë: Po, është ^adashuria e Perëndisë që derdhet në zemrat e fëmijëve të njerëzve; prandaj, ajo ështe më e dëshirueshmja mbi të gjitha gjërat.

23 Dhe ai më foli, duke thënë: Po, dhe më e ^agëzueshmja për shpirtin.

24 Dhe pasi ai kishte thënë këto fjalë, ai më tha: Shiko! Dhe unë shikova dhe vura re Birin e Perëndisë ^aduke shkuar përpara mes fëmijëve të njerëzve; dhe unë pashë shumë që ranë në këmbët e tij dhe e adhuronin atë.

25 Dhe ndodhi që unë vura re që ^ashufra prej hekuri që ati im kishte parë, ishte fjala e Perëndisë, që të çonte te burimi i ^bujërave të gjalla, ose te ^cpema e jetës; ujëra të cilat janë një përfaqësim i dashurisë së Perëndisë; dhe unë vura re gjithashtu, se pema e jetës ishte një përfaqësim i dashurisë së Perëndisë.

26 Dhe engjëlli më tha përsëri: Shiko dhe vër re ^adenjimin e Perëndisë!

27 Dhe unë shikova dhe ^avura re Shëlbuesin e botës, për të cilin ati im kishte folur; dhe unë gjithashtu vura re ^bprofetin që do të përgatiste udhën para tij. Dhe Qengji i Perëndisë shkoi përpara dhe u ^cpagëzua nga ai; dhe pasi ai u pagëzua, unë i pashë qiejt të hapen dhe Fryma e Shenjtë zbriti nga qielli dhe qëndroi mbi të, në formën e një ^dpëllumbi.

28 Dhe unë vura re se ai shkoi përpara duke u shërbyer njerëzve në ^afuqi dhe lavdi të madhe; dhe turmat ishin mbledhur së bashku për ta dëgjuar atë; dhe unë vura re se ata e dëbuan atë nga mesi i tyre.

29 Dhe unë gjithashtu vura re ^adymbëdhjetë të tjerë duke e ndjekur atë. Dhe ndodhi që ata u morën në Shpirtin përpara fytyrës sime dhe unë nuk i pashë më.

30 Dhe ndodhi që engjëlli më foli përsëri duke thënë: Shiko! Dhe unë shikova dhe vura re qiejt të hapen përsëri, dhe unë pashë ^aengjëj duke zbritur mbi fëmijët e njerëzve; dhe ata u shërbyen atyre.

31 Dhe ai më foli përsëri duke thënë: Shiko! Dhe unë shikova dhe vura re Qengjin e Perëndisë duke shkuar mes fëmijëve të njerëzve. Dhe unë vura re turma njerëzish të cilët ishin të sëmurë dhe të cilët ishin të prekur nga të gjitha llojet e sëmundjeve dhe nga ^adjaj e shpirtra të ^bpapastër; dhe engjëlli foli dhe m’i tregoi të gjitha këto gjëra. Dhe ata u ^cshëruan nga fuqia e Qengjit të Perëndisë; dhe djajtë dhe shpirtrat e papastër u dëbuan.

32 Dhe ndodhi që engjëlli më foli përsëri, duke thënë: Shiko! Dhe unë shikova dhe pashë Qengjin e Perëndisë që ishte marrë nga njerëzit; po, Biri i Perëndisë së përjetshëm u ^agjykua nga bota; dhe unë pashë dhe jap dëshmi.

33 Dhe unë, Nefi, pashë që ai ishte ngritur mbi ^akryqin dhe ishte ^bvrarë për mëkatet e botës.

34 Dhe pasi ai ishte vrarë, unë pashë turmat e tokës që ishin mbledhur së bashku për të luftuar kundër apostujve të Qengjit; pasi kështu ishin quajtur të dymbëdhjetët nga engjëlli i Zotit.

35 Dhe turma e tokës ishte mbledhur së bashku; dhe unë pashë se ata ishin në një ^andërtesë të gjerë dhe të madhe, si në ndërtesën që ati im pa. Dhe engjëlli i Zotit më foli përsëri, duke thënë: Shiko botën dhe urtësinë e saj; po, shiko shtëpia e Izraelit është mbledhur së bashku, për të luftuar kundër dymbëdhjetë apostujve të Qengjit.

36 Dhe ndodhi që unë pashë dhe jap dëshmi se ndërtesa e gjerë dhe e madhe ishte ^akryelartësia e botës; dhe ajo ra dhe rënia e saj ishte jashtëzakonisht e madhe. Dhe engjëlli i Zotit më foli përsëri, duke thënë: I tillë do të jetë shkatërrimi i të gjitha kombeve, fiseve, gjuhëve dhe njerëzve që do të luftojnë kundër dymbëdhjetë apostujve të Qengjit.