កូរិនថូស ទី២ ១៣

« ចូរអ្នករាល់គ្នាពិចារណាខ្លួនឯងមើល តើស្ថិតនៅក្នុងសេចក្តីជំនឿឬទេ »

អ្នកដឹកនាំក្នុងនគរព្រះតែងតែជាគោលដៅនៃការរិះគន់ ។ ក្នុងអំឡុងសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សមាជិកសាសនាចក្រមួយចំនួននៅក្រុងកូរិនថូសបានរិះគន់ប៉ុល ។ លោកបានឆ្លើយតបដោយអញ្ជើញពួកគេឲ្យពិនិត្យមើលទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេផ្ទាល់ជាមួយនឹងព្រះគ្រីស្ទ ។ មេរៀននេះអាចជួយអ្នកឲ្យយកឈ្នះលើការល្បួងក្នុងការរិះគន់អ្នកដទៃ រួមទាំងថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រផងដែរ តាមរយៈការពិនិត្យមើលភាពស្មោះត្រង់របស់អ្នកចំពោះព្រះអម្ចាស់ ។

ការលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការសិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ ។ សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការសិក្សាព្រះគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ តាមរយៈការឲ្យសិស្សមានឱកាសជាទៀងទាត់ដើម្បីចែកចាយនូវរឿងមួយចំនួនដែលពួកគេបានរៀន និងមានអារម្មណ៍អំឡុងពេលសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួនគេ ។

ការរៀបចំរបស់សិស្ស ៖ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យកំណត់ភាពខុសគ្នារវាងការមានសំណួរ ឬកង្វល់ដោយស្មោះត្រង់អំពីអ្វីមួយដែលអ្នកដឹកនាំសាសនាចក្របានបង្រៀន ឬនិយាយ និងការរិះគន់បុគ្គលនោះ ។

សកម្មភាពរៀនសូត្រដែលអាចមាន

សំណួរស្មោះត្រង់ ឬជាការរិះគន់ ?

សូមពិភាក្សាសំណួរខាងក្រោមនេះជាមួយនឹងសិស្សក្នុងថ្នាក់ ។ ប្រសិនបើការរៀបចំរបស់សិស្សត្រូវបានប្រើ សូមពិចារណាសុំឲ្យសិស្សចែកចាយគំនិតរបស់ពួកគេ ។

• តើមានគំរូអ្វីខ្លះអំពីរបៀបដែលមនុស្សសព្វថ្ងៃនេះអាចរិះគន់ដល់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ?

• តើអ្វីជាភាពខុសគ្នារវាងការមានសំណួរ ឬកង្វល់ដោយស្មោះត្រង់អំពីអ្វីដែលថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្របានបង្រៀន ឬនិយាយ និងការរិះគន់បុគ្គលនោះ ?

សូមជួយសិស្សឲ្យយល់ពីភាពខុសគ្នានេះ ។ សំណួរខាងក្រោមនេះអាចជួយបាន ។

ជាទូទៅ ការរិះគន់នរណាម្នាក់មានន័យថា ជាការវិនិច្ឆ័យពួកគេក្នុងន័យអវិជ្ជមាន ដោយលើកឡើងពីកំហុស ឬការភាន់ច្រឡំរបស់ពួកគេ ។ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ការរិះគន់អាចត្រូវបានគេហៅថា ការនិយាយាអាក្រក់ ឬការរអ៊ូរទាំប្រឆាំងនឹងនរណាម្នាក់ ។

វាអាចទៅរួចក្នុងការស្គាល់កំហុស ឬចំណុចខ្សោយរបស់អ្នកដទៃ ដោយមិនចាំបាច់រិះគន់ ។ យើងកំពុងរិះគន់គេហើយ នៅពេលយើងនិយាយ ឬសរសេរអំពីអ្នកដទៃក្នុងន័យវិនិច្ឆ័យ ឬអវិជ្ជមាន ។

• ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ដើម្បីយកឈ្នះលើការល្បួងឲ្យរិះគន់អ្នកដទៃ រួមទាំងថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រផងដែរ ?

នៅពេលអ្នកសិក្សា កូរិនថូស ទី២ ១៣ សូមរកមើលរបៀបដែលយើងអាចចៀសវាងពីការរិះគន់ ជាពិសេសអំពីអ្នកដែលព្រះអម្ចាស់បានហៅឲ្យដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។

ការរិះគន់ ការនិយាយអាក្រក់ និងការរអ៊ូរទាំ

វាហាក់ដូចជាថាពួកបរិសុទ្ធខ្លះនៅក្រុងកូរិនថូសបានរិះគន់ប៉ុលជាសាធារណៈ ( សូមមើល កូរិនថូស ទី២ ១០:១០ ; ១២:១០–១៥ ) ។ នៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ១៣:១–២ ប៉ុលបានអំពាវនាវពួកគេឲ្យប្រែចិត្តដោយនិយាយបែបខ្លាំងៗ ។

សូមអាន កូរិនថូស ទី២ ១៣:៣ ដោយស្វែងរកភស្ដុតាងអ្វីដែលសមាជិកមួយចំនួននៃសាសនាចក្រនៅក្រុងកូរិនថូសចង់បានពីប៉ុល ។ ការទាមទាររបស់មនុស្សទាំងនេះដើម្បីមើលភស្តុតាងដែលថា ប៉ុលពិតជាបាននិយាយជំនួសព្រះគ្រីស្ទ អាចជាភស្តុតាងបន្ថែមថាមនុស្សកំពុងរិះគន់លោកជាសាធារណៈហើយ ។ សូមអានសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង នៃគណៈប្រធានទីមួយ ដោយរកមើលថាតើការរិះគន់ថ្នាក់ដឹកនាំរបស់យើងអាចជះឥទ្ធិពលលើយើងយ៉ាងដូចម្តេច ។

ប្រធាន ចច ឃ្យូ ខេនិន បានផ្ដល់ការព្រមានមួយដែលខ្ញុំសូមផ្ដល់បន្តដល់បងប្អូនទុកជាការព្រមានរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ ។ ខ្ញុំជឿថាលោកបានមានប្រសាសន៍ពីការពិត ៖ « … គ្មាននរណាម្នាក់អាចនិយាយអាក្រក់ពីបុគ្គលដែលព្រះបានចាក់ប្រេងតាំង ហើយរិះគន់អ្នកមានសិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះនៅលើផែនដី ដោយពុំបានធ្វើឲ្យព្រះអាក់អន់ព្រះទ័យបានឡើយ ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងដកខ្លួនចេញពីបុគ្គលនោះ ហើយគាត់នឹងចូលទៅក្នុងភាពងងឹត ។ ហេតុដូច្នេះហើយ តើបងប្អូនឃើញថា រឿងនេះសំខាន់ប៉ុណ្ណាទេ ដែលយើងគួរតែមានការប្រុងប្រយ័ត្ននោះ ? »

( ហិនរី ប៊ី អាវរិង « The Power of Sustaining Faith » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៥៩ )

សូមពិចារណាអំពីដំណើររឿងព្រះគម្ពីរដូចខាងក្រោម និងភាពខុសគ្នាដែលពួកគេបង្ហាញរវាងការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿ និងការរិះគន់ ៖

យ៉ូហាន ៦:៦០, ៦៦–៦៩ ។ សូមប្រៀបធៀបការឆ្លើយតបរបស់ពេត្រុសចំពោះការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅនឹងប្រតិកម្មរបស់សិស្សជាច្រើនផ្សេងទៀត ។

ជនគណនា ១៤:២, ៦–៩, ៣៥–៣៨ ។ សូមប្រៀបធៀបពាក្យ និងទង្វើរបស់យ៉ូស្វេ និងកាលែប ទៅនឹងពាក្យសម្ដី និងទង្វើរបស់អ្នកដែលបណ្ដាលឲ្យសាសន៍អ៊ីស្រាអែលរអ៊ូរទាំប្រឆាំងនឹងម៉ូសេ និងព្រះអម្ចាស់ ។

នីហ្វៃទី១ ២:១២–១៣, ១៦, ១៩–២១ ។ សូមប្រៀបធៀបទង្វើរបស់នីហ្វៃទៅនឹងទង្វើរបស់លេមិន និងលេមយួល ។

បន្ថែមពីលើអ្វីដែលសិស្សសិក្សានៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ពួកគេក៏អាចសិក្សាដំណើររឿងទាំងនេះមួយ ឬច្រើនផងដែរ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេអាចចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀនអំពីផលវិបាកនៃការរិះគន់ព្រះអម្ចាស់ ឬអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ។ ក្នុងការរៀបចំបង្រៀនមេរៀននេះ សូមចំណាយពេលខ្លះដើម្បីសិក្សាបរិបទនៃដំណើររឿងទាំងនេះ ដើម្បីត្រៀមខ្លួនឆ្លើយសំណួរដែលសិស្សអាចមាន ។

សិស្សអាចចែកចាយចម្លើយរបស់ពួកគេចំពោះសំណួរខាងក្រោមនេះជាដៃគូ ឬជាក្រុមតូចៗ ។

• តើដំណើររឿងនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីភាពខុសគ្នារវាងការរិះគន់ធៀបនឹងការអនុវត្តសេចក្តីជំនឿ និងអំពីផលវិបាកនីមួយៗ ?

• ហេតុអ្វីបានជាអ្នកគិតថាព្រះវិញ្ញាណដកថយ នៅពេលមនុស្ស « និយាយអាក្រក់ » ឬ « រកកំហុស » អ្នកទាំងឡាយណាដែលព្រះអម្ចាស់បានហៅឲ្យដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ?

• តើមានវិធីអ្វីខ្លះដែលយើងអាចប្រព្រឹត្តដោយសេចក្ដីជំនឿ ប្រសិនបើយើងមានសំណួរអំពីអ្វីដែលថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្របានបង្រៀន ឬមិនយល់ស្របនឹងអ្វីដែលថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្របានបង្រៀន ?

ចៀសវាងការរិះគន់

សូមអាន កូរិនថូស ទី២ ១៣:៥–៦ ដោយរកមើលការប្រឹក្សាដែលប៉ុលបានផ្តល់ដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងកូរិនថូស ដែលបានសួរថាតើព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលតាមរយៈលោកឬអត់ ។ វាអាចមានប្រយោជន៍ក្នុងការដឹងថា កាត់ចោលចេញ គឺជាអ្នកដែលមិនស័ក្តិសម ឬបានបរាជ័យក្នុងការសាកល្បង ។

ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលប៉ុលបានបង្រៀន សូមបញ្ចប់សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ជំនួសឲ្យការរិះគន់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ យើងគួរតែ …

សូមអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សប្រើពាក្យសម្តីផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីប្រាប់ពីគោលការណ៍មួយ ដែលស្រដៀងនឹងគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖

ជំនួសឲ្យការរិះគន់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ យើងគួរតែពិនិត្យមើលភាពស្មោះត្រង់របស់យើងចំពោះព្រះអម្ចាស់វិញ ។

ប្រធាន អាវរិង បានមានប្រសាសន៍ដូចខាងក្រោមអំពីអាកប្បកិរិយារបស់យើងចំពោះអ្នកដែលព្រះអម្ចាស់បានហៅឲ្យបម្រើ ។ សូមរកមើលរបៀបដែលពាក្យពេចន៍របស់លោកពង្រឹងអ្វីដែលប៉ុលបានបង្រៀននៅក្នុង កូរិនថូស ទី២ ១៣:៣, ៥ ៖

ព្រះអម្ចាស់ដឹកនាំសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់

វាទាមទារឲ្យមានសេចក្ដីជំនឿដើម្បីជឿថា [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] ស្គាល់រាស្ត្រដែលទ្រង់ហៅយ៉ាងឥតខ្ចោះ ទាំងសមត្ថភាព និងសក្ដានុពលរបស់ពួកគេ ហើយដូច្នេះហើយ មិនមានកំហុសក្នុងការហៅរបស់ទ្រង់ឡើយ ។

រឿងនោះអាចនាំឲ្យមានស្នាមញញឹម ឬការគ្រវីក្បាលចំពោះអ្នកស្ដាប់ខ្លះៗនៅទីនេះ—ទាំងអ្នកដែលគិតអំពីការហៅបម្រើរបស់ខ្លួន ថាជាការខុសឆ្គងមួយ ក៏ដូចជាអស់អ្នកដែលគិតអំពីមនុស្សដែលពួកគេស្គាល់ខ្លះ ដែលមើលទៅហាក់ដូចជាមិនសមនឹងការហៅរបស់ពួកគេនៅក្នុងនគររបស់ព្រះអម្ចាស់ផងដែរ ។ ការប្រឹក្សារបស់ខ្ញុំចំពោះក្រុមទាំងពីរនេះ គឺថាសូមពន្យារពេលក្នុងការវិនិច្ឆ័យដូច្នោះ រហូតដល់អ្នកអាចមើលឃើញកាន់តែល្អប្រសើរពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់ទតមើលឃើញសិន ។ ផ្ទុយទៅវិញការវិនិច្ឆ័យដែលអ្នកត្រូវធ្វើ គឺថា អ្នក មានសមត្ថភាពដើម្បីទទួលវិវរណៈ ហើយធ្វើតាមវាដោយពុំភ័យខ្លាច ។

( ហិនរី ប៊ី អាវរីង « The Lord Leads His Church » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៨២ )

• តើដំបូន្មានរបស់ប្រធាន អាវរិង អាចជួយយើងយ៉ាងដូចម្ដេច ប្រសិនបើយើងត្រូវបានល្បួងឲ្យវិនិច្ឆ័យ ឬរិះគន់ថ្នាក់ដឹកនាំដែលព្រះអម្ចាស់បានជ្រើសរើស ?

• តើការពិនិត្យមើលភាពស្មោះត្រង់របស់យើងចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជួយយើងមិនឲ្យនិយាយអាក្រក់ ឬវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃយ៉ាងដូចម្ដេច ?

ចូរអ្នករាល់គ្នាពិចារណាខ្លួនឯងមើល

នៅពេលយើងទទួលការសម្ភាសន៍ដើម្បីទទួលប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ យើងត្រូវបានសួរថាតើយើងគាំទ្រដល់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រឬអត់ ។ ប្រធាន អាវរិង បានផ្ដល់យោបល់នូវសំណួរមួយចំនួន ដែលអាចជួយយើងឲ្យរៀបចំដើម្បីឆ្លើយសំណួរនេះ ។ សូមស្វែងរកការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ពេលអ្នកសញ្ជឹងគិតពីសំណួរទាំងនេះ ។

សូមពិចារណាបង្ហាញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនេះ ហើយអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតពីចម្លើយរបស់ពួកគេ ឬសរសេរចម្លើយនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់ពួកគេ ។

បងប្អូនប្រហែលជាធ្លាប់ ឬនឹងត្រូវបានសួរថា តើបងប្អូនគាំទ្រដល់ប៊ីស្សពរបស់បងប្អូន ប្រធានស្តេក ពួកអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅ និងពួកអ្នកកាន់តំណែងទូទៅក្នុងសាសនាចក្រដែរឬទេ ។ …

… បងប្អូនអាចរៀបចំខ្លួនដោយសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរដូចតទៅនេះ ៖

១.តើខ្ញុំធ្លាប់គិត ឬនិយាយពីភាពទន់ខ្សោយរបស់បុគ្គលដែលខ្ញុំបានសន្យាថាគាំទ្រដែរឬទេ ?

២.តើខ្ញុំធ្លាប់រកមើលភស្តុតាងថា ព្រះអម្ចាស់កំពុងដឹកនាំពួកលោកដែរឬទេ ?

៣.តើខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើតាមការដឹកនាំរបស់ពួកលោកដោយមានមនសិការ និងដោយភក្ដីភាពដែរឬទេ ?

៤.តើខ្ញុំធ្លាប់និយាយពីភស្ដុតាងដែលខ្ញុំអាចមើលឃើញថា ពួកលោកគឺជាពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះដែរឬទេ ?

៥.តើខ្ញុំអធិស្ឋានឲ្យពួកលោកជាទៀងទាត់តាមឈ្មោះរបស់ពួកលោក និងដោយអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែរឬទេ ?

ចំពោះយើងភាគច្រើន សំណួរទាំងនេះនឹងដឹកនាំទៅរកការពិបាកចិត្តមួយចំនួន និងត្រូវការការប្រែចិត្ត ។

( ហិនរី ប៊ី អាវរិង « The Power of Sustaining Faith » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៥៩ )

ប្រសិនបើសំណួរទាំងនេះ « ដឹកនាំទៅរកការពិបាកចិត្តមួយចំនួន » សូមអធិស្ឋាន ហើយសរសេរអំពីអ្វីដែលអ្នកអាចធ្វើបានដើម្បីប្រែចិត្ត និងផ្លាស់ប្តូរ ។

សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ថ្នាក់ដឹកនាំដែលបានជ្រើសរើសរបស់ទ្រង់ និងសុវត្ថិភាពខាងវិញ្ញាណដែលកើតចេញពីការពិនិត្យមើលខ្លួនយើង ជាជាងការរិះគន់អ្នកដទៃ ។

វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

តើអ្វីទៅជាគ្រោះថ្នាក់នៃការរិះគន់មនុស្សដែលព្រះអម្ចាស់បានហៅ ?

ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ( ឆ្នាំ ១៨០៥–៤៤ ) បានបង្រៀន ៖

[ ប្រសិនបើមនុស្សម្នាក់ ] ក្រោកឡើងដើម្បីថ្កោលទោសដល់មនុស្សដទៃ ដោយស្វែងរកកំហុសជំទាស់នឹងសាសនាចក្រ ហើយនិយាយថាពួកគេគ្មានជម្រើសទេ ដោយសារគាត់ជាមនុស្សសុចរិត វាប្រាកដណាស់ថា មនុស្សម្នាក់នោះកំពុងស្ថិតនៅក្នុងផ្លូវឆ្ពោះទៅរកការក្បត់សាសនា ហើយប្រសិនបើគាត់ពុំប្រែចិត្តទេ នោះគាត់នឹងក្បត់សាសនាយ៉ាងពិតប្រាកដដរាបណាព្រះទ្រង់មានព្រះជន្ម ។

( Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ៣១៨ )

តើការមានសំណួរជារឿងមិនអីទេមែនទេ ?

ប្រធាន ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ ដែលកាលនោះនៅក្នុងគណៈប្រធានទីមួយបានបង្រៀន ៖

តើវាមិនអីទេឬដែលចោទសួរអំពីសាសនាចក្រ ឬគោលលទ្ធិរបស់សាសនាចក្រនោះ ? មិត្តភក្ដិវ័យក្មេងជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំអើយ យើងគឺជាមនុស្សដែលសួរសំណួរ … ដោយសារយើងដឹងថាសំណួរនាំទៅរកសេចក្ដីពិត ។ …

… អ្នកខ្លះអាចមានអារម្មណ៍អៀនខ្មាស់ ឬថាមិនស័ក្ដិសម ដោយសារពួកគេបានរកសំណួរដែលទាក់ទងទៅនឹងដំណឹងល្អ ប៉ុន្ដែពួកគេមិនចាំបាច់មានអារម្មណ៍បែបនោះទេ ។ ការសួរសំណួរមិនមែនជាសញ្ញានៃភាពទន់ខ្សោយនោះទេ វាគឺជាប្រផ្នូលមួយនៃការរីកចម្រើន ។ …

ចូរកុំខ្លាចសួរសំណួរឡើយ ។ ចូរឆ្ងល់ ប៉ុន្ដែកុំសង្ស័យឡើយ ! សូមកាន់ខ្ជាប់ទៅនឹងសេចក្ដីជំនឿ និងពន្លឺដែលអ្នកបានទទួលរួចហើយនោះជានិច្ច ។ ដោយសារយើងឃើញភាពមិនល្អឥតខ្ចោះនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ ។ មិនមែនអ្វីៗទាំងអស់នឹងសមហេតុផលទេនៅពេលនេះ ។

( ឌៀរថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ « The Reflection in the Water » [ ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានប្រព័ន្ធអប់រំសាសនាចក្រសម្រាប់យុវមជ្ឈិមវ័យ ថ្ងៃទី ១ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៩ ] នៅលើគេហទំព័រ broadcasts.ChurchofJesusChrist.org )

តើព្យាការីទំាងឡាយមិនចេះខុសទេឬ ?

សឺរី ឌូវ អតីតទីប្រឹក្សាក្នុងគណៈប្រធានសមាគមសង្គ្រោះទូទៅបានមានប្រសាសន៍ ៖

មនុស្សមួយចំនួនមានការច្របូកច្របល់ពីសំណួរនេះ ៖ ប៉ុន្តែ តើព្យាការី ដែលជាអ្នកមើលឆុត និងជាអ្នកទទួលវិវរណៈ មិនចេះខុសដែរឬទេ ? នោះជាសំណួរខុស ។ សំណួរដែលល្អជាងនេះនោះគឺ តើនរណាជា ពួកព្យាការី ? ពួកលោកគឺជាអ្នកកាន់កូនសោបព្វជិតភាពដែលបានតែងតាំងដែលផ្តល់សិទ្ធិអំណាចរបស់ព្រះអម្ចាស់ដើម្បីចែកចាយពាសពេញផែនដី ។ ពួកលោកប្រហែលជាមិនល្អឥតខ្ចោះទេ ។ ប៉ុន្តែពួកលោកគឺជាអ្នកដឹកនាំដែលបំផុសគំនិតយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះបំផុតនៅលើផែនដី ហើយបំណងតែមួយគត់របស់ពួកលោកគឺបរិសុទ្ធឥតខ្ចោះ—គឺដើម្បីជួយយើងឲ្យស្វែងរកផ្លូវត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញដោយចង្អុលយើងទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

( សឺរី ឌូវ « Prophets » [ BYU–Pathway Worldwide devotional ថ្ងៃទី ១៣ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០២១ ] ទំព័រ ២ នៅលើគេហទំព័រ byupathway.org/speech )

សកម្មភាពរៀនសូត្របន្ថែម

កូរិនថូស ទី២ ១៣:៥ ។ « ចូរអ្នករាល់គ្នាពិចារណាខ្លួនឯងមើល តើស្ថិតនៅក្នុងសេចក្តីជំនឿឬទេ »

សូមពិចារណាប្រើវាក្រោមចំណងជើង « ចៀសវាងការរិះគន់ » នៅក្នុងមេរៀននេះ ។

ទាំង អ៊ែសរ៉ា ប៊ូត និង អេដវឺដ ផាតទ្រិច ស្ថិតក្នុងចំណោមពួកអែលឌើរ ដែលបានធ្វើដំណើរទៅរដ្ឋមីសសួរី ជាមួយនឹងព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ នៅរដូវក្តៅ ឆ្នាំ ១៨៣១ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន « Facing Disappointment—We Always Have a Choice » ដោយ ម៉ាធ្យូ ស៊ី ហ្គត់ហ្វ្រ៊ី ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។ សូមឲ្យសិស្សប្រៀបធៀបប្រតិកម្មរបស់ អ៊ែសរ៉ា និង អេដវឺដ នៅពេលពួកលោកប្រឈមមុខនឹងការខកចិត្ត ។

សូមជួយសិស្សឲ្យស្គាល់ពីរបៀបដែល អេដវឺដ បានពិនិត្យមើលខ្លួនលោក រកឃើញកន្លែងសម្រាប់ការកែលម្អ ហើយបានប្រែចិត្ត ចំណែកឯ អ៊ែសរ៉ា បានបន្តរិះគន់ព្យាការី ហើយបាត់បង់សេចក្ដីជំនឿរបស់លោក ។