Na każdym obszarze Kościół zatrudnia ludzi, aby pomagali w działaniach związanych z samowystarczalnością. Jedną z takich osób jest kierownik działu służb ds. samowystarczalności oraz inne osoby. Ci pracownicy wraz z pełnoetatowymi misjonarzami–seniorami mogą pomóc w szkoleniu komitetu ds. samowystarczalności w paliku, w celu zorganizowania grup poznających zasady samowystarczalności. Mogą również asystować komitetowi w identyfikowaniu i udostępnianiu społecznych i kościelnych zasobów lokalnych.
Obraz
Prezydent Marion G. Romney
„Bez samowystarczalności nie można rozwijać wrodzonego pragnienia służby. W jaki sposób możemy coś dać, jeśli nic nie mamy? Pokarmu dla głodnych nie można wziąć z pustych półek. Pieniędzy na pomoc potrzebującym nie zaczerpnie się z pustego portfela. Zrozumienia i wsparcia nie może udzielić osoba wygłodniała emocjonalnie. Nauka nie może pochodzić od osoby nieuczonej. A przede wszystkim, duchowe przewodnictwo nie może przyjść od osoby słabego ducha”.
Marion G. Romney, „The Celestial Nature of Self-Reliance”, Ensign, listopad 1982, str. 93
Podręczniki
Podręczniki związane z samowystarczalnością znajdują się w Bibliotece ewangelii i na stronie: srs.lds.org. Drukowane podręczniki można zamawiać na stronie: store.lds.org lub w kościelnych centrach dystrybucji.
Podręcznik
Przeznaczenie
Numer pozycji (do zamówienia)
Moja ścieżka do samowystarczalności
Spotkania dotyczące samowystarczalności
14068166
Moja podstawa: Samowystarczalność
Duchowe zasady i umiejętności
14067166
(Uwaga: znajduje się także w każdym zeszycie ćwiczeń)
Zazwyczaj członkowie rozpoczynają ścieżkę ku samowystarczalności od uczestnictwa w uroczystym spotkaniu (choć nie jest ono konieczne). Broszura Moja ścieżka do samowystarczalności może pomóc w prowadzeniu dyskusji.
Filmy szkoleniowe i historie zakończone sukcesem
Materiały szkoleniowe i filmy przedstawiające historie zakończone sukcesem są dostępne on-line na stronie: srs.lds.org/videos.
Centrum zasobów samowystarczalności
Palik może podjąć decyzję o stworzeniu centrum zasobów samowystarczalności, aby zaspokoić potrzeby, które wykraczają poza możliwości grup poznających zasady samowystarczalności. Takie „centrum” może być fizyczną przestrzenią użytkowaną wspólnie z centrum historii rodziny i może zapewniać członkom grupy dostęp do komputerów. „Centrum” może być też wirtualną inicjatywą, dzięki której członkowie grupy będą mieli dostęp do lokalnych zasobów i materiałów on-line. Jeśli centrum jest fizycznym miejscem, każdy palik powinien podjąć decyzję, jak często centrum będzie otwarte i kto będzie stanowił jego personel.
Pytania do rozważenia przez komitety ds. samowystarczalności
Jakie potrzeby związane z samowystarczalnością istnieją wśród osób i rodzin na naszym obszarze?
W jaki sposób możemy wspierać biskupów, kwora i Stowarzyszenie Pomocy w ich roli związanej z troską o biednych i potrzebujących?
W jaki sposób możemy lepiej pomóc biskupom i radom okręgów w zidentyfikowaniu i zaproszeniu osób, które powinny wziąć udział w naszych działaniach związanych z samowystarczalnością?
Co możemy zrobić w trakcie działania grup poznających zasady samowystarczalności i po ich zakończeniu, aby lepiej wspierać ich uczestników?
W jaki sposób możemy lepiej pomóc osobom, które nie mogą wziąć udziału lub ukończyć zajęć grupy poznającej zasady samowystarczalności?
W jaki sposób możemy lepiej wykorzystać talenty, umiejętności i fachową wiedzę członków z naszego obszaru?
Jakich zasobów kościelnych lub społecznych potrzebują nasi członkowie i w jaki sposób powinniśmy rozwijać i udostępniać te zasoby?
W jaki sposób możemy wykorzystać nasze wysiłki związane z samowystarczalnością, aby realizować priorytety palika i okręgu? (Na przykład: pracę misjonarską, reaktywację członków, priorytety związane z młodymi dorosłymi stanu wolnego lub młodzieżą).
W jaki sposób możemy pomóc osobom, które otrzymały środki z Nieustającego Funduszu Edukacyjnego (tam gdzie jest on dostępny), w ukończeniu nauki i spłaceniu pożyczek?