Geloofsportret
Rachel Lighthall
Californië (VS)
Ga door de as en het puin waar Rachel vroeger woonde en ongetwijfeld valt u op wat er allemaal is verdwenen. Maar zelfs na de brand die Paradise (Californië) verwoestte, zul je Rachels geloof opmerken als ze vertelt hoe ze Gods hand in haar leven heeft gezien.
Fotograaf Richard M. Romney
Er zijn geregeld branden in dit gebied, dus toen de lucht er die ochtend rokerig uitzag, was ik niet al te bezorgd. Ik was vrij nieuw in het gebied, maar zij die al lange tijd in Paradise woonden, vooral degenen dicht bij de canyons, waren al eerder geëvacueerd.
Deze keer verspreidde de krachtige wind het vuur echter zo snel dat de ambtenaren volledig onderschatten hoe lang het zou duren voor het ons zou bereiken. De meesten mensen hadden geen idee wat er aan de hand was totdat de stad in lichterlaaie stond. Onze situatie ging binnen een uur van ‘Lichtelijk zorgwekkend‘ naar ‘Noodgeval! Maak dat u wegkomt!’
De evacuatie was chaotisch en verliep onder hoge tijdsdruk. De meeste mensen moesten door het vuur heen rijden om de stad uit te komen. Toen ik met mijn kinderen wegreed, hing er overal rook. De wind had vonken door de hele stad verspreid en overal was er brand uitgebroken. Veel mensen vertrokken terwijl hun huis of het huis van hun buren in brand stond. Ik wist niet of ons huis het zou redden of niet.
Terwijl we reden, had ik een gesprek met God. Ik bad dat we veilig mochten wegkomen en dat ons huis gespaard zou blijven. We woonden pas twee jaar in dat huis. We hadden het als gezin samen opgeknapt. Mijn man en kinderen hadden me geholpen om de aanrechtbladen en de vloeren te renoveren. We noemden het onze ‘hut in het bos’. Ik hield van mijn huis, maar ik probeerde sterk genoeg te zijn om mijn wil aan die van God te onderwerpen.
Een paar dagen later ontdekten we dat ons huis weg was. We hadden het mooi gerenoveerd, maar nu was het afgebrand. Toch liet een terugblik zien dat de tijd die we in ons huis hadden doorgebracht een geweldige tijd was geweest. Ik ben erg dankbaar dat God ons gezin die tijd in dat huis heeft gegeven.
Een van de mooiste dingen die ik als gevolg van deze brand gezien en gehoord heb, is het getuigenis van mensen met wat ik ‘groot geloof’ noem. Deze mensen zagen hoe God in de details van hun leven school. Zo’n ‘groot geloof’ is niet iets wat we van de ene op de andere dag krijgen. Het kost veel tijd om dat op te bouwen.
Het doet me aan de gelijkenis van de tien maagden denken. Als onze lamp niet vol is, moeten we ons vóór de crisis begint tot God wenden. Als zich rampen zoals deze brand voordoen, is dat niet het moment om uw lamp te gaan vullen. Het is net als wanneer u in de auto stapt en uw kinderen vraagt om hun veiligheidsgordels om te doen. Stelt u zich voor dat ze zeggen: ‘Ik heb geen veiligheidsgordel nodig. Als ik je hoor schreeuwen, dan zal ik mijn gordel omdoen.’ In een crisis zouden ze nooit op tijd zijn.
Na de brand heb ik gemerkt dat de mensen met ‘olie in hun lampen’ niet zoveel geleden hebben. Ze zijn nog steeds in rouw, ze hebben nog steeds problemen, maar ze geloven nog steeds dat God om hen geeft en Zich in de details van hun leven bevindt. Zij weten dat God krachtig genoeg is om hun huis van het vuur te redden, maar ze worden niet boos als het leven niet meezit. Ze accepteren zijn wil. Dat noem ik ‘groot geloof’.
Iedereen die in God gelooft, heeft zijn hand in deze brand gezien. U kunt vanwege één groot wonder waarschijnlijk niet bewijzen dat er een God is, maar God heeft hier in Paradise een miljoen kleinere wonderen verricht. Als u in God gelooft, kunt u zijn hand overal zien. Ook al was het moeilijk, het was ook wonderbaarlijk. God heeft ons geholpen om precies te leren wat we moesten leren.
Een ‘groot geloof’ heeft niemand van verliezen gevrijwaard. Een van de moeilijkste dingen van deze hele ervaring is mijn dierbaren zien rouwen. Ik heb waarschijnlijk meer met hen gerouwd dan voor mezelf. Ja, het was moeilijk voor mijn gezin en we hebben veel verloren. Maar we hebben ook veel gewonnen.
Leden van de ring Chico Californië hebben zoveel gedaan om de slachtoffers van de brand te dienen. Iedereen die op de evacuatiedag naar het ringgebouw kwam, werd binnen enkele uren door andere leden van de ring gehuisvest. Ze ontvingen ons bij hen thuis en hielpen ons de nodige spullen te verkrijgen. Ik stond ook versteld van alle soorten bijdragen die we van heiligen over de hele wereld ontvingen. We zijn gezegend en gesteund, en we kunnen hun liefde voelen. Het is geweldig om heilige der laatste dagen te zijn. Dat wil ik wel van de daken schreeuwen!
Na de brand heb ik veel gebeden omdat ik moest kunnen rouwen en mijn kinderen moest leren rouwen. God heeft me mooie dingen geleerd. Ik leerde hoe belangrijk het is om ‘zuiver te rouwen’. Wat dit voor mij betekent is dat we niet naar donkere plekken of naar een plek van angst gaan met onze rouw. We mogen niet toestaan dat onze gedachten naar een plaats van woede of schaamte afglijden. We rouwen zoals God zou rouwen. Op deze manier is rouwen mooi en helend. Het voelt meer als liefde.
In deze situatie is de grootste uitdaging het onbekende. Iedereen heeft meer vragen dan antwoorden. We weten niet hoe snel Paradise kan worden herbouwd, en óf het kan worden herbouwd, want de hoeveelheid vernietiging en verlies is ongelooflijk groot.
God heeft jarenlang met me samengewerkt om me op deze situatie voor te bereiden. Ik heb andere ‘rampen’ in mijn leven meegemaakt waardoor ik te weten ben gekomen dat God mijn leven prachtig leidt.
Er is niets moeilijks dat ik meemaak dat niet een volmaakt, mooi doel heeft en betekenis draagt. Ik heb gemerkt dat wanneer ik God toestond om me te onderwijzen, ik altijd van mijn moeilijkheden leerde. God staat ons toe om deze moeilijkheden te doorstaan, zodat we op Hem kunnen vertrouwen en Hem kunnen liefhebben. Ik weet dat Hij er altijd is, als het moeilijk wordt.
Rachel kijkt naar de restanten van haar voormalige tehuis. ‘De tijd die we in ons huis hebben doorgebracht was een geweldige tijd’, zegt ze. ‘Ik ben erg dankbaar dat God ons gezin die tijd in dat huis heeft gegeven.’
Het gebouw van de wijk Paradise First, ooit een plaats van aanbidding, evangeliestudie en activiteiten, is nu een puinhoop. De leden hebben echter de steun van heiligen over de hele wereld gevoeld. ‘We kunnen hun liefde voelen’, zegt Rachel. ‘Het is geweldig om heilige der laatste dagen te zijn. Dat wil ik wel van de daken schreeuwen!’
‘Iedereen die in God gelooft, heeft zijn hand in deze brand gezien’, zegt Rachel. ‘Ook al was het moeilijk, het was ook wonderbaarlijk. God heeft ons geholpen om precies te leren wat we moesten leren.’
Elk lid van de familie Lighthall houdt een voorwerp vast dat in de as van hun huis is teruggevonden. Deze dienen als herinnering aan Gods zegeningen. Rachel vertelt over de brand: ‘Ja, het is moeilijk geweest, en we hebben veel verloren. Maar we hebben ook veel gewonnen.’