បេសកកម្មដ៏មហាអស្ចារ្យរបស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ

ខែ មករា ឆ្នាំ ២០១៩

បេសកកម្មដ៏មហាអស្ចារ្យរបស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ

ដោយប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក

ទីប្រឹក្សាទីមួយក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ

រូបភាព

ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក

ដកស្រង់ចេញពីសុន្ទរកថា « យ៉ូសែប ស៊្មីធ ៖ ព្យាការី និងបុរសដ៏អស្ចារ្យ » ដែលបានថ្លែងនៅឯសិក្ខាសាលាថ្នាក់ដឹកនាំបេសកកម្ម នៅថ្ងៃទី ២៥ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០១៨ ។

យ៉ូសែប ស៊្មីធ សម្រេចបាននូវសមិទ្ធិផលច្រើនជាងមនុស្សរមែងស្លាប់ណាៗទាំងអស់ដែលអាចសម្រេចបាននៅក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី ។ ការពន្យល់តែមួយដែលអាចមានគឺទទួលជំនួយពីស្ថានសួគ៌ ។

រូបភាព

Painting of Joseph Smith

Joseph Smith, ដោយ William Whitaker

ខ្ញុំបានជ្រើសរើសនិយាយអំពីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ជាព្យាការី និងបុរសដ៏អស្ចារ្យ ។ និយាយដល់លោក ខ្ញុំសង្ឃឹមថា ខ្ញុំនឹងចែករំលែកចំណេះដឹងដល់បងប្អូនអំពីសមិទ្ធិផលដ៏ពិសេស និងមហាអស្ចារ្យរបស់បុព្វព្យាការីនៃគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ។

ទំនាក់ទំនងនៃចំណេះដឹង និងទីបន្ទាល់របស់យ៉ូសែប ស៊្មីធ ចំពោះកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនាគឺសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ។ យើងទាំងអស់គ្នាដឹងថា សាសនាគន់ការីមួយចំនួនទទួលយកគោលលទ្ធិគ្រឹះនៃដំណឹងល្អ ប៉ុន្តែមិនអាចទទួលយកការពិតដែលថាក្មេងប្រុសអាយុ១៤ឆ្នាំត្រូវបានព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រាយាងមកជួប ហើយថាលោកបានបកប្រែព្រះគម្ពីរមរមន និងបានក្លាយជាព្យាការីដែលយើងបានស្គាល់នោះទេ ។ មនុស្សទាំងឡាយដែលមានការពិបាកក្នុងការជឿលើរឿងរបស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ត្រូវរៀនពីការបង្រៀននេះរបស់ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ៖

« បេសកកម្មរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់គឺត្រូវបានតែងតាំងជាមុន ។ គំនិតទទួលយកដ៏ល្អរបស់លោកបានបើកផ្លូវទទួលការណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ប៉ុន្តែ បើតាមបទដ្ឋានរបស់លោកិយ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ហាក់ដូចជាមិនមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់នោះទេ ។ ហើយកិច្ចការរបស់លោកក្នុងការធ្វើជាព្យាការីនៃគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រាចុងក្រោយនេះគឺហាក់ដូចជាពុំអាចធ្វើបាននោះឡើយ ។ គំរូនេះបង្ហាញពីគោលការណ៍មួយ ដែលជាញឹកញាប់គឺពិតអំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់ធ្វើកិច្ចការ ៖ ទ្រង់ប្រើប្រាស់ជនដែលមិនទំនងជាមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ឲ្យសម្រេចបានកិច្ចការដែលមិនគួរឲ្យជឿ ! »^១

វាសំខាន់ណាស់ថា អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់យើងមានទីបន្ទាល់អំពីការហៅដ៏ទេវភាព និងកិច្ចការដ៏មហាអស្ចារ្យនៃព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។

ខ្ញុំគឺជាកូនសិស្សអស់ ៦៥ ឆ្នាំ រៀនអំពីជីវិតរបស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ ខ្ញុំបានកើតនៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៣២ ពេលសាសនាចក្រទើបតែមានអាយុជាង ១០០ ឆ្នាំ ។ ខ្ញុំជឿថា ខ្ញុំជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយដ៏ស្មោះត្រង់សាមញ្ញក្នុងសតវត្សទីពីរនៃសាសនាចក្រនេះ ។ យើងពុំបានជួបនឹងយ៉ូសែប ស៊្មីធនោះទេ តែយើងមានអារម្មណ៍ថាស្គាល់លោក ហើយយើងស្រឡាញ់លោកតាមរយៈអ្វីដែលលោកបានបង្ហាញ និងបង្រៀន ។ យើងជាសាក្សីនៃសេចក្ដីពិតនៃការព្យាករដូចកំណាព្យមួយពោលថា « រាប់លាននឹងស្គាល់ ‹ បងយ៉ូសែប › » ។^២

I. យ៉ូសែប ស៊្មីធ ជាព្យាការី

យើងទាំងអស់គ្នាស្គាល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ថាជាព្យាការីទីមួយនៃគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ជាឧបករណ៍នៃព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងការស្ដារឡើងវិញរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ ប៉ុន្តែ តើព្រះអម្ចាស់បានស្ដារអ្វីខ្លះតាមរយៈព្យាការីរូបនេះ ? មិនមែនពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយទាំងអស់ ( និងអ្នកមិនមែនសមាជិកមួយចំនួន ) ដឹងថាព្រះអម្ចាស់បានបំផុសដល់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ឲ្យធ្វើការស្រាយបំភ្លឺ និងការបន្ថែមដ៏ច្រើនក្រៃលែងទៅលើគោលលទ្ធិគ្រឹស្តសាសនាឡើយ ។ នេះជាបញ្ជីសង្ខេបមួយ ៖

លក្ខណៈនៃព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
មុខងារដែលទាក់ទងគ្នារបស់សមាជិកទាំងបីនៃក្រុមព្រះ និងទំនាក់ទំនងរបស់ពួកទ្រង់ចំពោះតួអង្គរមែងស្លាប់ ។
លក្ខណៈនៃការធ្លាក់នៃមនុស្ស ។
គោលបំណងនៃជីវិតរមែងស្លាប់នៅក្នុងការពន្លឿនទៅមុខនៃផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសម្រាប់បុត្ររបស់ទ្រង់ដើម្បីទទួលបាននូវជោគវាសនាដ៏អស់កល្បរបស់ពួកគេ ។
មុខងារនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅក្នុងការធានាបាននូវអមតភាព និងនៅក្នុងការផ្ដល់ឱកាសឲ្យមានជីវិតអស់កល្ប ។
មុខងារនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍លើផែនដី និងអស់កល្បនៅក្នុងផែនការរបស់ព្រះវរបិតា ។
មុខងារដ៏ចាំបាច់នៃបព្វជិតភាព និងពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៅក្នុងផែនការរបស់ព្រះវរបិតា ។
មុខងារដ៏ចាំបាច់នៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពិធីការជំនួសនៅក្នុងផែនការរបស់ព្រះវរបិតា ។
ចំណេះដឹងដែលថា ព្រះមានព្រះរាជបំណងសង្គ្រោះបុត្រាបុត្រីទាំងអស់របស់ទ្រង់ ហើយថាមនុស្សគ្រប់រូបដែលបានរស់នៅលើផែនដីនេះ—មិនថាពួកគេស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឬអត់—គឺមានលទ្ធភាពក្នុងការទទួលបាននូវស្ថានសួគ៌កម្រិតដ៏ខ្ពស់បំផុតនៅបរលោក ។
ទំនាក់ទំនងនៃប្រភពបីផ្នែកនៃសេចក្ដីពិតអំពីមនុស្ស និងសាកលលោក ៖ វិទ្យាសាស្ត្រ ព្រះគម្ពីរ និងវិវរណៈដែលមានជាបន្ត ។

រូបភាព

images of the plan of salvation

Leaving Eden, Savior, និង Between Heaven and Earth, ដោយ Annie Henrie Nader

នរណាក៏ដោយដែលសិក្សាសូម្បីតែផ្នែកដ៏តូចមួយនៃបញ្ជីនេះ—មិនថាអ្នកជឿ ឬអ្នកមិនជឿ—ត្រូវតែទទួលស្គាល់ថា យ៉ូសែប ស៊្មីធ ឈរនៅឯក្បាលទឹកនៃអូរដ៏ធំសម្បើមនៃគំនិតសាសនាដ៏រឹងមាំ ថ្មី និងមានតម្លៃ ។ ដូចយើងអាននៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អយើង ភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អត្រូវបានស្ដារឡើងវិញដល់ផែនដីនេះតាមរយៈ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។^៣

អ្នកអាចនឹងកត់សម្គាល់ឃើញថា បញ្ជីរបស់ខ្ញុំពុំបានលើកឡើងជាក់លាក់នូវការនាំមកនៃព្រះគម្ពីរមរមនរបស់យ៉ូសែប ជាព្រះគម្ពីរវ៉ុលថ្មី ដែលពិតជាប្រភពនៃគំនិតសាសនាថ្មីៗជាច្រើនទាំងនោះ ។ គម្ពីរនោះសមនឹងទទួលការលើកឡើងជាពិសេស ។ ទំព័របុព្វកថារបស់វាប្រកាសពីមុខងារដ៏សំខាន់បំផុតរបស់វាគឺ ៖ « សក្ខីបទមួយទៀតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ » ។ ប៉ុន្តែវាមានច្រើនជាងមុខងារគ្រឹះនោះទៅទៀត ។ នេះជាអ្វីដែលអ្នកប្រាជ្ញម្នាក់ដែលសៀវភៅគាត់លក់ដាច់បំផុត បានមានប្រសាសន៍អំពីគម្ពីរនេះ ៖

« ព្រះគម្ពីរមរមន ដាក់បង្ហាញនូវគោលបំណងថ្មីមួយសម្រាប់ប្រទេសអាមេរិក ៖ ក្លាយជាប្រទេសនៃសុចរិតភាពមិនត្រឹមតែជាប្រទេសនៃសេរីភាពនោះទេ ។ ផ្ទុយពីទ្រព្យសម្បត្តិ និងវិសមភាពដែលចេះតែកើនឡើង នោះព្រះគម្ពីរមរមន គាំទ្រដល់បុព្វហេតុនៃអ្នកក្រីក្រ ។ … ផ្ទុយពីរដ្ឋាភិបាលសាធារណរដ្ឋ នោះវាស្នើឲ្យមានច្បាប់សុចរិតដោយចៅក្រម និងស្ដេច ដោយនៅក្រោមច្បាប់របស់ព្រះ ។ វាផ្ទុយពីគំរូព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ និងសាសនាដែលគ្មានអព្ភូតហេតុ ព្រះគម្ពីរមរមនឈរជាវិវរណៈដែលចេះតែបន្តអព្ភូតហេតុ និងវិវរណៈដល់គ្រប់ជាតិសាសន៍ទាំងអស់ ។ វាផ្ទុយនឹងការសង្ស័យ វាលើកស្ទួយជំនឿ វាផ្ទុយនឹងជាតិនិយម វាជំរុញឲ្យមានសាសន៍អ៊ីស្រាអែលជាសាកល ។ វាព្យាករពីមហន្តរាយនៃជាតិសាសន៍ បើពួកគេស្រឡាញ់ទ្រព្យសម្បត្តិ រឹងទទឹងមិនទទួលស្គាល់វិវរណៈ និងអារ្យធម៌សាសន៍ដទៃជាជាងសុចរិតភាព វិវរណៈ និងសាសន៍អ៊ីស្រាអែលនោះ » ។^៤

សំខាន់ជាងនោះទៀត គឺអ្វីដែលប្រធាន ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ថ្មីៗនេះអំពីព្រះគម្ពីរមរមនថា ៖ វា « គឺជាឧបករណ៍ដែលធ្វើឲ្យការប្រមូលផ្ដុំនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលដែលបានសន្យានឹងត្រូវបានសម្រេច » ។^៥

ដូចយើងបានអាននៅក្នុង ប្រកាសដំណឹងល្អយើង ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានមានប្រសាសន៍ថា ព្រះគម្ពីរមរមនគឺជា « មូលដ្ឋាននៃសាសនារបស់យើង » ។^៦

អ្នកដែលមិនមែនជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយភាគច្រើនពុំដឹងពីការរួមចំណែកដ៏ធំធេងរបស់យ៉ូសែប ស៊្មីធ ដល់គំនិតខាងសាសនានោះទេ ។ នៅក្នុងការសិក្សាទូទាំងប្រទេសដ៏គួឲ្យកត់សម្គាល់មួយ អ្នកស្ទង់មតិ ហ្គែរី ឡរិនស៍ បានរកឃើញថា ជិតពាក់កណ្ដាលនៃមនុស្សដែលគាត់បានសិក្សា បានគិតថាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយនៅដាច់ពីគេ ហើយអាថ៌កំបាំង និងមាន « ជំនឿដ៏ចម្លែក » ។^៧ ពេលគាត់បានសួរដល់អ្នកសម្ភាស « តើអ្វីទៅជាការប្រកាសដ៏ចម្បងនៃជំនឿមរមន ? » មានតែម្នាក់ក្នុងចំណោមប្រាំពីរនាក់ប៉ុណ្ណោះដែលពិពណ៌នាជិតត្រូវទៅហ្នឹងការស្ដារឡើងវិញ ឬការស្ថាបនាឡើងវិញនៃជំនឿគ្រីស្ទានដើម ។ ស្រដៀងគ្នានោះដែរ ពេលដែលការស្ទង់មតិថ្នាក់ជាតិមួយទៀតបានសូមដល់អ្នកឆ្លើយតបឲ្យពិពណ៌នាពីចំណាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេអំពីសាសនារបស់យើង នោះគ្មានមនុស្សណាម្នាក់ផ្ដល់យោបល់ពីគ្រិស្តសាសនាដើម ឬការស្ដារឡើងវិញនោះឡើយ ។^៨

ការរកឃើញទាំងនេះរំឭកយើងថា យើងមិនត្រូវបណ្តោយឲ្យពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយរបស់យើងចេះតែស្មានៗច្រើនពេកអំពីចំណេះដឹងពីជំនឿរបស់យើងនោះទេ ។ ពួកអ្នកទាំងឡាយដែលពួកគេបង្រៀនអាចធ្លាប់ឮពាក្យថា មរមន ប៉ុន្តែពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាមិនត្រូវស្មានថា មនុស្សភាគច្រើនមានការយល់ដឹងពីគោលការណ៍ជាគោលៗពីជំនឿរបស់យើងនោះទេ ។

II. យ៉ូសែប ស៊្មីធ បុរសដ៏អស្ចារ្យ

នេះជាគំនិតផ្ទាល់ខ្លួនមួយចំនួនរបស់ខ្ញុំអំពីជីវិតដ៏អស្ចារ្យរបស់យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។^៩ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ដែលខ្ញុំបានជួបនៅក្នុងការស្រាវជ្រាវផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ ភាគច្រើនបំផុតគឺនៅរដ្ឋអិលលីណោយ ស.រ.អា. គឺជាបុរសនៅព្រំដែន—មានវ័យក្មេង មានមនោសញ្ចេតនា មានថាមពល ហើយគួរឲ្យស្រឡាញ់ និងងាយប្រាស្រ័យទាក់ទងដោយមនុស្សជុំវិញលោក ដែលជាញឹកញាប់ពួកគេហៅលោកថា « បង/ប្អូនប្រុស យ៉ូសែប » ។ ភាពយុវវ័យដ៏សមគួររបស់លោកបានឈានដល់ការបម្រើរបស់លោកដែលបានព្យាករទុកជាមុនមកនោះ ។ លោកមានវ័យ ១៤ ឆ្នាំ នៅពេលមានការនិមិត្តដំបូង នៅវ័យ ២១ ឆ្នាំ ជាពេលលោកបានទទួលផ្ទាំងចំណារមាស ហើយនៅវ័យ ២៣ឆ្នាំជាពេលលោកបញ្ចប់ការបកប្រែព្រះគម្ពីរមរមន ( ក្នុងរយៈពេលតិចជាង ៦០ថ្ងៃ ) ។

នៅក្នុងគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញារបស់យើង មានវិវរណៈច្រើនជាងពាក់កណ្ដាល ត្រូវបានប្រទានឲ្យតាមរយៈព្យាការី ខណៈលោកមានវ័យ២៥ ឆ្នាំ ឬក្មេងជាងនេះ ។ លោកមានវ័យ ២៦ ឆ្នាំពេលគណៈប្រធានទីមួយត្រូវបានរៀបចំឡើង ហើយមានវ័យតែ ៣៣ ឆ្នាំពេលលោកបានគេចពីការដាក់គុកនៅរដ្ឋមិសសួរី ហើយបន្តភាពដឹកនាំពួកបរិសុទ្ធវិញ ។ លោកមានវ័យតែ ៣៨ ឆ្នាំកន្លះប៉ុណ្ណោះ ពេលលោកត្រូវគេធ្វើឃាត ។

ក្នុងជីវិតដ៏ខ្លីរបស់លោក យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានមានការរងទុក្ខវេទនាក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះច្រើនណាស់ ។ ពេលលោកមានវ័យប្រហែលប្រាំពីរឆ្នាំ លោកបានរងទុក្ខជាមួយនឹងការវះកាត់ជើងដែលឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងក្រៃលែង ។ ដោយសារតែភាពក្រីក្រនៃគ្រួសារលោក លោកទទួលការអប់រំជាផ្លូវការតិចតួចប៉ុណ្ណោះ ហើយពេលជាយុវជន លោកត្រូវបង្ខំឲ្យធ្វើការជាច្រើនម៉ោងដើម្បីជួយផ្គត់ផ្គង់ដល់គ្រួសារ ។ លោកត្រូវបានគេវាយធ្វើបាបរាងកាយជាច្រើនដង ។ នៅកណ្ដាលនៃការព្យាយាមបំពេញទំនួលខុសត្រូវដ៏គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលនៃការហៅដ៏ពិសិដ្ឋរបស់លោក លោកត្រូវធ្វើការជាអ្នកចម្ការ ឬអ្នកលក់ដូរដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ ។ លោកបានធ្វើការណ៍នេះដោយគ្មានអំណោយទានខាងវិញ្ញាណដែលគាំទ្រដល់លោកក្នុងការហៅជាព្យាការីរបស់លោកនោះឡើយ ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលប្រាប់លោកថា « ចំពោះកិច្ចការខាងសាច់ឈាម នោះអ្នកនឹងពុំមានកម្លាំងទេ ត្បិតកិច្ចការនេះពុំមែនជាការហៅរបស់អ្នកឡើយ » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ២៤:៩ ) ។

នៅក្នុងរឿងខាងវិញ្ញាណ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ពុំមានអ្នកណាជាគំរូឲ្យលោករៀនតាមពីរបៀបដើម្បីធ្វើជាព្យាការី និងអ្នកដឹកនាំមួយរូបនោះទេ ។ លោកត្រូវតែពឹងផ្អែកទៅលើសហការីដែលពុំមានបទពិសោធន៍ ។ លោក និងពួកគេបានមានការលំបាក ហើយបានរៀនជាមួយគ្នា ។ យ៉ូសែបមានភាពវៃរហ័សខ្លាំងណាស់ក្នុងការទទួលបានចំណេះដឹង និងមានភាពចាស់ទុំឆាប់រហ័សផងដែរ ។ គ្មានការសង្ស័យទេថា លោកពិតជាមានអំណោយទានដ៏ពិសិដ្ឋ ។ ដូចដែលយើងនឹងនិយាយនៅសព្វថ្ងៃនេះថា លោក « ជាអ្នកសិក្សាបានលឿន » ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា លោកត្រូវបានបង្រៀនដោយសារទូតស្ថានសួគ៌ និងដោយវិវរណៈផ្សេងៗទៀតមកពីព្រះ ហើយខ្ញុំជឿលោក ។

អំណោយទានផ្ទាល់ខ្លួនមួយរបស់លោកគឺបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ដោយក្ដីស្រឡាញ់ និងភក្ដីភាពនៃមនុស្សដ៏អស្ចារ្យទាំងឡាយដែលបានដើរតាមលោក ។ ពេលយ៉ូសែបបានអញ្ជើញអ្នកដើរតាមលោកឲ្យយកឈ្នះលើភាពមិនឥតខ្ចោះនៃជីវិតរមែងស្លាប់របស់ពួកគេ លោកពុំបានលើកខ្លួនលោកឲ្យខ្ពស់ជាងពួកគេឡើយ ហើយពួកគេស្រឡាញ់លោកដោយសារចរិតបែបនោះឯង ។ នៅក្នុងទេសនកថាមួយដែលយ៉ូសែបបានប្រកាសនៅមួយខែជាងមុនពេលលោកត្រូវគេធ្វើឃាត លោកបានប្រកាសថា « ខ្ញុំពុំដែលបានប្រាប់អ្នកថា ខ្ញុំល្អឥតខ្ចោះនោះទេ ប៉ុន្តែពុំមានកំហុសណានៅក្នុងវិវរណៈទាំងឡាយដែលបានបង្រៀននោះឡើយ » ។^១០ យ៉ូសែប ស៊្មីធ មាន « ចរិយារួសរាយ » ( យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:២៨ ) ដែលធ្វើឲ្យគេស្រឡាញ់លោកស្ទើរតែគ្រប់ៗគ្នាដែលបានស្គាល់លោក ។ មានអ្នកស្គាល់លោកម្នាក់បាននិយាយថា « ក្ដីស្រឡាញ់ដែលពួកបរិសុទ្ធមានចំពោះលោកគឺហួសពីការបង្ហាញប្រាប់បាន » ។^១១ ភាពជាដៃគូនៃមិត្តភក្ដិរបស់លោកគឺជាក្ដីរីករាយដល់យ៉ូសែប ដែលបានឃើញការកសាងសង្គម និងស្ថាបនាសហគមន៍ជាគោលបំណងសំខាន់នៃដំណឹងល្អ ។

រូបភាព

Painting of Joseph Smith

Joseph Smith, ដោយ William Whitaker

មានម្ដងខ្ញុំបានកត់សម្គាល់ថា ៖ « អស់មួយជីវិតរបស់លោក យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានរស់នៅជិតព្រំដែន ជាកន្លែងដែលបុរសត្រូវមានកម្លាំងលើធម្មជាតិ ហើយជួនកាលប្រឆាំងគ្នាទៅវិញទៅមក ។ លោកគឺជាមនុស្សមាឌធំ រឹងមាំ ហើយសកម្មខាងរាងកាយ ។ លោករីករាយនឹងកីឡាប្រកួតប្រជែង រួមទាំងទាញដំបងផងដែរ—ជាការសាកល្បងកម្លាំង ( សូមមើល History of the Church ៥:៣០២ ) ។ បណ្ណាសាររបស់យើងមាននូវការចងក្រងទុកអំពីល្បែងបោកចំបាប់របស់លោកជាមួយមិត្តភក្ដិ និងអ្នកស្គាល់គ្នាផ្សេងៗទៀត ។ នៅថ្ងៃបរិសុទ្ធមួយ លោក និងព្រិកហាំ យ៉ង់ បានផ្សព្វផ្សាយដល់ពួកបរិសុទ្ធនៅទីក្រុងរ៉ាមូស រដ្ឋអិលលីណោយ ដែលមានចំណាយធ្វើដំណើរប្រហែលជាចំណាយពេលមួយថ្ងៃពីទីក្រុងណៅវូ ។ នៅថ្ងៃចន្ទ ពីមុនចាកចេញពីទីក្រុងរ៉ាមូស យ៉ូសែបបានប្រកួតបោកចំបាប់នឹងបុរសម្នាក់ដែលគេហៅថា ‹ បងធំនៅទីក្រុងរ៉ាមូស › ( សូមមើល ទិនានុប្បវត្តិ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ថ្ងៃទី ១៣ ខែ មីនា ឆ្នាំ ១៨៤៣ ដែលបានកត់ត្រាដោយ វិលឡឺឌ រីឆាដ Joseph Smith Collection, LDS Church Archives ) ។ យ៉ូសែបបានផ្តួលគាត់ ។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តដែលកាលវិភាគសន្និសីទបច្ចុប្បន្នរបស់យើងមិនផ្ដល់ឱកាសដល់សមាជិកក្នុងមូលដ្ឋានឲ្យប្រកួតសាកល្បងនឹងអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅដែលមកទស្សនកិច្ចតាមរបៀបនេះ » ។^១២

បុរសពីរបីនាក់បានក្លាយជាមុខព្រួញនៃការវាយប្រហារកាន់តែច្រើនលើបេសកកម្មរបស់ពួកគេ ឬការចងចាំរបស់ពួកគេជាងយ៉ូសែប ស៊្មីធ ។ ខ្ញុំបានសង្កេតលើការចោទប្រកាន់ទាំងនេះដោយការស្រាវជ្រាវផ្ទាល់ខ្លួននៅក្នុងកំណត់ត្រាដើមនៅក្នុងរដ្ឋអិលលីណោយ ជាកន្លែងដែលយ៉ូសែបបានរស់នៅក្នុងពេលប្រាំឆ្នាំចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់លោក ។ ការចោទប្រកាន់មួយដូចនោះបានកើតឡើង ពេលយ៉ូសែប ស៊្មីធ ចៅហ្វាយក្រុង ហើយក្រុមប្រឹក្សាទីក្រុងណៅវូបានហាមប្រាមដល់ Nauvoo Expositor ជាសារព័ត៌មានប្រឆាំងមួយ ។ ការហាមប្រាមនេះផ្ដោតទៅលើប្រទូសភាពទាស់នឹងសាសនាចក្រ ហើយដែលបាននាំឲ្យមានការធ្វើឃាតយ៉ូសែបតែម្តង ។

អ្នកប្រវត្តិសាស្ត្រពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយជំនាន់ដើម រួមទាំងអែលឌើរ ប៊ី. អេច. រ៉ូប៊ើត បានទទួលស្គាល់ថា ទង្វើរនេះគឺផ្ទុយពីច្បាប់ ។ ទោះយ៉ាងណា ពេលខ្ញុំធ្វើការស្រាវជ្រាវលើប្រធានបទនេះកាលជាសាស្ត្រាចារ្យផ្នែកច្បាប់វ័យក្មេង នោះខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលដែលរកឃើញមូលដ្ឋានច្បាប់មួយសម្រាប់ទង្វើបែបនេះនៅក្នុងច្បាប់នៃរដ្ឋអិលលីណោយក្នុងឆ្នាំ ១៨៤៤ ។ មានការហាមប្រាមជាច្រើនចំពោះសារព័ត៌មានលើព្រំដែនក្នុងគ្រាពីមុនសង្គ្រាមស៊ីវិល ។ ការធានាបាននូវសេរីភាពសារព័ត៌មាននៅក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញសហរដ្ឋមិនត្រូវបានប្រកាសឲ្យអនុវត្តចំពោះសកម្មភាពនានាក្នុងរដ្ឋាភិបាលនៃទីក្រុង និងរដ្ឋទេព រហូតទាល់តែឆ្នាំ ១៩៣១ ហើយពេលនោះមានតែដោយការបោះឆ្នោតប្រាំលើបួនរបស់តុលាការកំពូលសហរដ្ឋលើវិសោធនកម្មនៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញដែលបានអនុម័តក្នុងឆ្នាំ ១៨៦៨ ប៉ុណ្ណោះ ។^១៣ មនុស្សម្នាក់គួរវិនិច្ឆ័យលើសកម្មភាពរបស់យ៉ូសែប ស៊្មីធ ដោយផ្អែកទៅលើមូលដ្ឋានច្បាប់ និងកាលៈទេសៈនៅជំនាន់លោក មិនមែននៅជំនាន់យើងទេ ។

ជានិស្សិតនៅមហាវិទ្យាល័យឈីកាហ្គោ អ្នកប្រវត្តិសាស្ត្រ ម៉ាវិន អេស. ហីល និងខ្ញុំបានចាប់អារម្មណ៍នឹងការពិតដែលមានគេដឹងតែបន្តិចបន្តួចថាមានបុរសប្រាំនាក់បានទៅកាន់អង្គជំនុំជម្រះនៅរដ្ឋអិលលីណោយអំពីឃាតកម្មនៃយ៉ូសែប ស៊្មីធ ។ អស់រយៈពេលជាង ១០ ឆ្នាំ យើងបានស្រាវជ្រាវរុករកតាមបណ្ណាល័យ និងបណ្ណាសារដ្ឋាននានាទូទាំងប្រទេសដើម្បីស្វែងរកគ្រប់ព័ត៌មានដែលនៅសេសសល់អំពីអង្គជំនុំជម្រះនៅឆ្នាំ ១៨៤៥ នេះ និងអស់អ្នកដែលចូលរួមក្នុងរឿងនេះ ។ សៀវភៅរបស់យើងបានរំឭកពីពាក្យសម្ដី និងសកម្មភាពរបស់ប្រជាជនរដ្ឋអិលលីណោយដែលបានស្គាល់យ៉ូសែប ស៊្មីធ ដោយផ្ទាល់—អ្នកខ្លះបានស្រឡាញ់លោក និងបានប្រថុយជីវិតរបស់ពួកគេជួយលោក ហើយអ្នកខ្លះទៀតដែលស្អប់លោក និងបានចូលរួមដាក់ផែនការសម្លាប់លោក ។ គ្មានអ្វីដែលបង្ហាញឲ្យឃើញនៅក្នុងការរកឃើញរបស់យើងនៅក្នុងកំណត់ត្រាដើមរបស់តុលាការ ឬនៅក្នុងសាក្សីនៅឯអង្គជំនុំជម្រះឲ្យបានវែងអន្លាយ ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីភាពទុយ៌សលើបុរសដែលត្រូវបានគេធ្វើឃាតនោះឡើយ ។^១៤

ការដែលអាចចូលទៅមើលកំណត់ត្រាតុលាការរដ្ឋអិលលីណោយបាន វាអាចដឹកនាំទៅកាន់តំបន់ស្រាវជ្រាវអំពីយ៉ូសែប ស៊្មីធ មួយផ្សេងទៀតដែលមិនធ្លាប់មាននរណាប៉ះពាល់ពីមុនមកនោះ ។ យ៉ូសែប អាយ. ប៊ិនលី ពេលនោះជានិសិត្សច្បាប់នៅឈីកាហ្គោ និងខ្ញុំបានរកឃើញកំណត់ត្រាជាច្រើនអំពីសកម្មភាពជំនួញរបស់យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។ យើងបានសហការនិពន្ធអត្ថបទមួយលើប្រធានបទនេះដែលមានចំណងជើងថា Brigham Young University Law Review នៅឆ្នាំ ១៩៧៦ ។^១៥ នៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៨៤០ បានកើតមាននូវគ្រាមួយដែលមានការធ្លាក់ចុះ និងសម្ពាធខាងហិរញ្ញវត្ថុនៅទូទាំងប្រទេស ។ ស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងរដ្ឋតាមព្រំដែនដូចជារដ្ឋអិលលីណោយ បានមានការខូចខាតជាដំណំ ។ ឧទាហរណ៍ អ្នកនិពន្ធជីវប្រវត្តិរបស់ អ័ប្រាហាំ លីងខុន បានរៀបរាប់អំពីរឿងអាម៉ាស់ផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុរបស់លោកអំឡុងពេលទសវត្សនេះ ពេលដែលជំនួញជួបគ្រោះថ្នាក់ កាតព្វកិច្ចជាច្រើនមានការយឺតយ៉ាវ ហើយបណ្ដឹងកើតមានឡើងជាញឹកញាប់ ។^១៦

សត្រូវរបស់យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានចោទលោកថាធ្វើការក្លែងបន្លំកាត់ឈ្មោះទ្រព្យសម្បត្តិនានា ដែលភាគច្រើនធ្វើឡើងក្នុងនាមឲ្យសាសនាចក្រ ។ ដំណើរមានតៗគ្នានៃទម្រង់ការតុលាការដែលបានបន្តអស់ជិតមួយទសវត្ស បានពិនិត្យមើលការចោទប្រកាន់ទាំងនេះនៅក្នុងភាពពិស្ដារយ៉ាងផ្ចឹតផ្ចង់ ។ នៅទីបំផុត ក្នុងឆ្នាំ ១៨៥២ ជាយូរក្រោយមកបន្ទាប់ពីការចាកចេញរបស់ពួកបរិសុទ្ធពីរដ្ឋអិលលីណោយ ( ដូច្នេះពុំមានអ្នកនយោបាយ ឬបុព្វហេតុណាផ្សេងទៀតដែលជួយដល់ពួកបរិសុទ្ធ ឬអ្នកដឹកនាំរបស់ពួកគេទៀតទេ ) ចៅក្រមកណ្ដាលក៏បានសម្រេចក្ដីលើបណ្ដឹងនេះជាមួយនឹងវិក្រឹត្យការថា ពុំមានការរកឃើញការក្លែងបន្លំ ឬអំពើខុសឆ្គងខាងសីលធម៌ណាផ្សេងទៀតដែលធ្វើឡើងដោយយ៉ូសែប ស៊្មីធ ឡើយ ។^១៧

អ្នកប្រាជ្ញទាំងឡាយដែលមានចំណេះដឹងអំពីបញ្ហាសាធារណៈនៅក្នុងគ្រានេះ បានសរសេរបែបនេះអំពីយុទ្ធនាការរបស់យ៉ូសែប ស៊្មីធ សម្រាប់បេក្ខភាពប្រធានាធិបតេយ្យសហរដ្ឋ ៖

« ខណៈដែលលោកអាចនឹងពុំមានឱកាសប្រាកដប្រជាក្នុងការឈ្នះការបោះឆ្នោតជាតិឆ្នាំ ១៨៤៤ ក្ដី ក៏លោកបានធ្វើយុទ្ធនាការយ៉ាងវាងវៃជាបេក្ខភាពរបស់គណបក្សទីបី ដែលពិតជាមានភាពប្រាកដប្រជាខ្លាំងណាស់ក្នុងការជំរុញឲ្យមានការកែទម្រង់ច្បាប់នៅក្នុងសហរដ្ឋ ។ លោកបានសង្ឃឹម ហើយបានធ្វើកិច្ចការដើម្បីធ្វើឲ្យគំនិតសាធារណៈមានការប្រសើរឡើងលើបញ្ហាសំខាន់ៗរួមមាន ទាសភាព សេរីភាពសាសនា ពន្ធនាគារ និងដីធ្លីសាធារណៈ ។ លោក និងរប៊ើត ហ្វេស. ឃិននិឌី ជនជាតិអាមេរិកតែពីរនាក់គត់ដែលត្រូវបានធ្វើឃាតខណៈពេលដែលពួកលោកនៅជាបេក្ខភាពសម្រាប់តំណែងប្រធានាធិបតីសហរដ្ឋអាមេរិក » ។^១៨

លក្ខណៈសម្បត្តិរបស់យ៉ូសែប ស៊្មីធ ប្រហែលជាអាចយល់បានច្បាស់បំផុតដោយបុរសទាំងឡាយដែលស្គាល់លោកច្បាស់បំផុត និងអ្នកដែលបានឈរជិតលោកបំផុតនៅក្នុងថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ។ ពួកគេគោរពស្រឡាញ់លោក និងគាំទ្រលោកជាព្យាការីមួយរូប ។ « បងប្រុសរបស់លោក ហៃរ៉ុម បានសុខចិត្តស្លាប់នៅក្បែរលោក ។ យ៉ូហាន ថេលើរ ក៏នៅជាមួយនឹងលោកដែរ នៅពេលលោកត្រូវបានគេសម្លាប់នោះ បានមានប្រសាសន៍ ៖ ‹ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ចំពោះមុខព្រះ ទេវតា និងមនុស្សទាំងឡាយថា លោកគឺជាបុរសដ៏ល្អ មានកិត្តិយសប្រកបដោយគុណធម៌ម្នាក់ …—ថាលក្ខណៈឯកជន និងទូទៅរបស់លោកគ្មានមន្ទិលសង្ស័យនោះទេ—ហើយថាលោកបានរស់នៅ និង ស្លាប់ក្នុងនាមជាបុរសម្នាក់នៃព្រះ › ( The Gospel Kingdom [ ឆ្នាំ ១៩៨៧ ] ទំព័រ ៣៥៥; សូមមើលផងដែរ គ និង ស ១៣៥:៣ ) ។ ព្រិកហាំ យ៉ង់ បានប្រកាសថា ៖ ‹ ខ្ញុំមិនគិតថាមានបុរសណាម្នាក់ដែលរស់នៅលើផែនដីនេះ ដែលបានស្គាល់ [ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ] ច្បាស់ជាងខ្ញុំឡើយ ហើយខ្ញុំនិយាយដោយមុតមាំ ដោយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានទទួលយក ថាគ្មានបុរសណាល្អជាងនេះដែលធ្លាប់បានរស់នៅ ឬរស់នៅលើផែនដីនេះឡើយ › [ “Remarks,” Deseret News, ថ្ងៃទី ២៧ ខែ សីហា ឆ្នាំ ១៨៦២ ទំព័រ ៦៥ ] » ។^១៩

III. យ៉ូសែប ស៊្មីធ និងច្បាប់

ជាភស្ដុតាងច្បាស់ណាស់ចេញពីឧទាហរណ៍ទាំងឡាយដែលខ្ញុំបានថ្លែងរួចមកហើយនេះ ចំណាប់អារម្មណ៍ដ៏យូរអង្វែងរបស់ខ្ញុំទៅលើប្រវត្តិច្បាប់ គឺរួមមានទាំងចំណាប់អារម្មណ៍ពិសេសលើអន្តរកម្មរបស់យ៉ូសែប ស៊្មីធ ជាមួយនឹងប្រព័ន្ធច្បាប់នៃសហរដ្ឋអាមេរិកនៅជំនាន់លោក ។ អ្នកប្រវត្តិសាស្ត្របានថ្លែងតាមទំនៀមថា យ៉ូសែប ស៊្មីធ ជាបុគ្គលមួយរូបដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងសកម្មភាពផ្លូវច្បាប់មិនលើសពី ៤០ សកម្មភាពនោះទេ ។ សព្វថ្ងៃនេះ ជាមួយនឹងអត្ថប្រយោជន៍នៃកិច្ចការដែលបានធ្វើចំពោះ The Joseph Smith Papers យើងដឹងថាតួលេខគឺច្រើនជាង ២២០ ។ សកម្មភាពផ្លូវច្បាប់ទាំងនេះរាប់ « ពីករណីប្រមូលផ្ដុំធម្មតាទៅដល់បញ្ហាស្មុគស្មាញ [ បណ្ដឹងវិវាទ ] ដែលរួមមានទ្រឹស្ដីច្បាប់ស្មុគស្មាញ ។ … យ៉ូសែបបានរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយមេធាវីជាច្រើនដើម្បី … នាំទៅការពារសកម្មភាព [ បែបនេះ ] … ទាំងបញ្ហាស៊ីវិល និងបទឧក្រិដ្ឋ » ។^២០

ដោយទាញយកពីចំណេះដឹងដ៏អស្ចារ្យសម្បូរបែបអំពីជីវិតរបស់ព្យាការី នោះយើងមានអ្នកប្រាជ្ញពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ជេហ្វ្រី អិន. វ៉កឃើរ ដែលបានសរសេរថា ៖ « ដោយមិនអាចបដិសេធបាន យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានចូលរួមក្នុងប្រព័ន្ធច្បាប់របស់អាមេរិកយ៉ាងជិតស្និត យ៉ាងសកម្ម និងដោយជាប់លាប់ ។ ការមិនអើពើនឹងសកម្មភាពដ៏សំខាន់ទាំងនេះ គឺជាការខកខានមិនបានដឹងនូវរបៀបជាច្រើនដែលលោកបានចំណាយពេល និងថាមពលរបស់លោកយ៉ាងចំណាន និងមានប្រសិទ្ធភាព—ច្រើនណាស់ ដែល ដានីយ៉ែល អេច. វែលស៍ ខ្លួនលោកផ្ទាល់ដែលជាអ្នកច្បាប់ ចៅក្រម និងជាមេធាវីទូទៅមួយរូបដែលបានស្គាល់ស្ម៊ីធយ៉ាងច្បាស់ បានមានយោបល់ថា ៖ ‹ ខ្ញុំបានស្គាល់អ្នកច្បាប់ទាំងឡាយអស់មួយជីវិតខ្ញុំ ។ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ជាអ្នកច្បាប់ដ៏ល្អបំផុតដែលខ្ញុំធ្លាប់ស្គាល់ក្នុងជីវិតខ្ញុំ › [ ដូចដែលបានដកស្រង់នៅក្នុង The Journal of Jesse Nathaniel Smith: Six Decades in the Early West: Diaries and Papers of a Mormon Pioneer, ឆ្នាំ ១៨៣៤–១៩០៦ ( ឆ្នាំ ១៩៥៣ ) ទំព័រ ៤៥៦ ] » ។^២១

អ្នកនិពន្ធពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយបីរូបធ្វើការសង្ខេបដូចតទៅនេះ ៖ « ជាមួយនឹងការចូលរួមដ៏ខ្លាំងក្លារបស់លោកក្នុងប្រព័ន្ធច្បាប់ លោកស្ម៊ីធបានរៀនយ៉ាងឆាប់រហ័សពីវិន័យរបស់ល្បែងនេះ ហើយបានប្រើប្រាស់វិន័យទាំងនោះដោយស្របច្បាប់ឲ្យពេញប្រយោជន៍ដោយស្របច្បាប់ ដោយពុះពារប្រើប្រាស់យ៉ាងពេញលេញនូវឱកាស និងការការពារថ្មីៗដែលផ្ដល់ឲ្យដោយច្បាប់ប្រទេសដ៏ក្មេងខ្ចីនេះ ។ ជម្រើស និងការប្រព្រឹត្តខាងច្បាប់របស់លោក ធ្វើឲ្យឃើញច្បាស់ថាលោកទទួលព័ត៌មានបានយ៉ាងល្អអំពីបញ្ហាផ្លូវច្បាប់ ហើយថាលោកបានបោះជំហានយ៉ាងច្បាស់លាស់ដើម្បីប្រើប្រាស់របៀបដ៏ត្រឹមត្រូវដែលត្រូវបានអនុញ្ញាតដោយច្បាប់ មិនថាពេលលោកព្យាយាមទទួលបាននូវការរក្សាសិទ្ធិសម្រាប់ព្រះគម្ពីរមរមននៅក្រោមច្បាប់រដ្ឋ, រៀបចំអាពាហ៍ពិពាហ៍ក្រោមច្បាប់រដ្ឋអូហៃអូ, រៀបចំពិធីបរិសុទ្ធនៅណៅវូ, អំពាវនាវឲ្យមានការការពារពេញលេញដល់សេរីភាពសាសនា, ធ្វើឲ្យមានការប្រើប្រាស់ច្បាប់ថ្មីៗដែលគ្រប់គ្រងដីធ្លីរដ្ឋដោយមានប្រសិទ្ធភាព, គាំទ្រសិទ្ធិមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវបានគេចាប់ខ្លួនថាមិនគួរត្រូវបានដាក់គុកយូរជាងពេលវេលាជាក់លាក់មួយលើកលែងតែចៅក្រមបានកាត់ក្ដីបែបនោះ, តម្រូវឲ្យមានយុត្តាធិការសមរម្យ, ឬដាក់ស្នើយកការការពារនៅក្រោមច្បាប់ក្ស័យធនដែលទើបនឹងអនុម័តថ្មីៗក្ដី ។ នៅក្នុងពេលទំនេររបស់លោក លោកសិក្សាសៀវភៅច្បាប់ ។ លោកបានដឹងពាក្យពេចន៍ច្បាស់លាស់នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងភាសាច្បាប់ត្រឹមត្រូវនៃលក្ខន្តិកៈរបស់រដ្ឋ ។ គ្មានការសង្ស័យទេថាលោកបានដឹងយ៉ាងច្បាស់នូវការអភិវឌ្ឍខាងច្បាប់ជាច្រើននៅកម្រិតរដ្ឋ និងសហព័ន្ធនៅក្នុងជីវិតលោក » ។^២២

ពិតជាសំខាន់ដែលអ្នកនិពន្ធទាំងបីនាក់នោះបន្ថែមសេចក្ដីថ្លែងនេះ ៖ « ក្នុងនាមជាចុងចោទម្នាក់ លោកមិនដែលត្រូវបានផ្ដន្ទាទោសដោយសារបទល្មើសឧក្រិដ្ឋណាឡើយ ។ ពេលណាដែលលោកត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យនូវសវនាការដ៏យុត្តិធម៌ នោះលោកត្រូវបានគេរកឃើញថាជាពលរដ្ឋសុចរិត និងទៀងត្រង់មួយរូប » ។^២៣

ការសង្ខេបដ៏ពិស្ដារនៃបណ្ដឹងវិវាទរបស់ព្យាការីដែលត្រូវបានជ្រើសរើស និងវិភាគនៅក្នុងសៀវភៅនោះដែលខ្ញុំបានដកស្រង់គឺផ្អែកលើកិច្ចការដ៏សន្ធឹកសន្ធាប់ដែលនិស្សិតច្បាប់ លោក ជេ. រូបឹន ក្លាក ដែលបានសិក្សាលើប្រធានបទនោះ ហើយបានធ្វើកិច្ចការយ៉ាងពិស្ដារដែលដឹកនាំទៅកាន់សៀវភៅដែលនិពន្ធដោយអ្នកនិពន្ធបីរូបនេះ ។ ខ្ញុំមានការទាក់ចិត្តជាខ្លាំងនឹងការពិពណ៌នានៃគំនិតរបស់និស្សិតច្បាប់ទាំងនេះ ៖

« និស្សិតច្បាប់ដែលបានប្រើប្រាស់ច្បាប់ថ្មីពីមុននៃសៀវភៅនេះជាសៀវភៅសិក្សារបស់ពួកគេ បានមានគំនិតមិនផ្លាស់ប្ដូរថា យ៉ូសែបមានការទទួលខុសត្រូវ, ស្មោះត្រង់, ប្រុងប្រយ័ត្ន, មានក្ដីមេត្តា, ល្អិតល្អន់, គោរពច្បាប់, អត់ធ្មត់, វិជ្ជមាន, ប្រកបដោយធនធាន, វាងវៃ, យល់ដឹង, មានលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យល្អ, និងពូកែផ្នែកច្បាប់ ( ប្រើពាក្យសម្ដីផ្ទាល់របស់ពួកគេ ) ជាពិសេសពេលវាទាក់ទងនឹងការការពារសាសនា និងសិទ្ធិស៊ីវិលរបស់អ្នកដទៃទៀត ឬបំពេញភារកិច្ចដែលគាត់ត្រូវបានប្រគល់ឱ្យ ។ … យ៉ូសែប ស៊្មីធ មិនដែលបាត់បង់សេចក្ដីជំនឿលើរដ្ឋធម្មនុញ្ញនោះទេ ហើយបានពុះពារធ្វើកិច្ចការយ៉ាងមាំមួននៅក្រោមការឧបត្ថម្ភគាំទ្រវា សូម្បីលោកមានចិត្តធុញថប់ ខកចិត្ត និងការប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះមនុស្សដែលផ្ដល់ការបម្រើសេវានេះក្ដី » ។^២៤

រូបភាព

Drawing of Joseph Smith

Joseph Smith the Prophet, ដោយ Dan Weggelend, ទទួលបានសិទ្ធិអនុញ្ញាតពីសារមន្ទីរប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្រ

IV. សេចក្ដីបញ្ចប់

នៅក្នុងជីវិតលោក យ៉ូសែប ស៊្មីធ សម្រេចបានច្រើនជាងមនុស្សរមែងស្លាប់ណាៗទាំងអស់អាចសម្រេចបាននៅក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី ។ ការពន្យល់តែមួយដែលអាចមានគឺទទួលជំនួយពីស្ថានសួគ៌ ។ ខ្ញុំចូលចិត្តការសង្ខេបនេះ ៖

« លោកបានបកប្រែ និងបោះពុម្ពព្រះគម្ពីរមរមននៅក្នុងទីក្រុងនូវយ៉ោក, បានរៀបចំសាសនាចក្រនៅក្នុងទីក្រុងនូវយ៉ោក, ហើយបន្ទាប់មកបានតាំងទីលំនៅនៅអូហៃអូ មិសសួរី និងអិលលីណោយម្ដងទៀត, បានស្ថាបនាទីក្រុងទាំងឡាយ រួមមាន ខឺឡង់ ហ្វារវែស្ទ និងណៅវូ, បានហៅ និងបង្ហាត់បង្រៀនដល់អ្នកដឹកនាំសាសនារាប់រយនាក់, បានសិក្សាភាសាហេព្រើរ និងគម្ពីរប៊ីប, បានបង្កើតសមាគមសង្គ្រោះនៅណៅវូ, បានធ្វើជំនួញជាលក្ខណៈឯកជន និងជាដៃគូរច្រើន, បានបង្កើតអចលនទ្រព្យ និងកសាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ, បានសរសេរ និងបោះពុម្ពអត្ថបទ និងវិចារណកថានានា, មានក្រុមគ្រួសារដ៏ធំ ហើយបានស្រឡាញ់រាប់អានមិត្តភក្ដិជាច្រើន ហើយបានបម្រើក្នុងសមាសភាពស៊ីវិលមួយចំនួន រួមមានកងមេបញ្ជាការនៃកងជីវពលបុរសមួយកងដ៏ធំ, ក៏ដូចជាបានធ្វើជាចៅហ្វាយក្រុង និងមេចៅក្រមនៃទីក្រុងណៅវូផងដែរ ។ លោកបានថ្លែងជាប្រចាំនៅក្នុងការថ្វាយបង្គំ, ការឧទ្ទិសប្រចាំសប្ដាហ៍ និងនៅឯពិធីបុណ្យសពដែលមានជាញឹកញាប់, លោកបានទាក់ទាញជនដែលមានសេចក្តីជំនឿរាប់ពាន់នាក់ បំផុសឲ្យមានកំណើនអ្នកប្រែចិត្តជឿឲ្យធ្វើអន្តោប្រវេសន៍មកសហរដ្ឋ » ។^២៥

នៅក្នុងសុន្ទរកថាសន្និសីទទូទៅមួយដែលបានថ្លែងកាលពីជាង ២០ឆ្នាំមុន ខ្ញុំបាននិយាយថា ៖

« ដូចជាពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយដ៏ស្មោះត្រង់ដទៃទៀតដែរ ខ្ញុំបានស្ថាបនាជីវិតរបស់ខ្ញុំលើទីបន្ទាល់ និងបេសកកម្មរបស់ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ។ នៅក្នុងការអាន និងការស្រាវជ្រាវដើមរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនដែលបានបដិសេធទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំអំពីការហៅជាព្យាការីរបស់លោក និងនៃដំណឹងល្អ ព្រមទាំងការស្ដារឡើងវិញនៃបព្វជិតភាពដែលព្រះអម្ចាស់បានចាប់ផ្ដើមតាមរយៈលោកនោះឡើយ ។ ខ្ញុំសូមអះអាងដោយរឹងមាំពីទីបន្ទាល់ដែលយ៉ូសែប ស៊្មីធ បានបង្ហាញនៅក្នុងសំបុត្រជូនលោកវែន្តវើធដ៏ល្បីល្បាញនៅឆ្នាំ ១៨៤២ ៖

« ‹ … បទដ្ឋាននៃសេចក្តីពិតត្រូវបានបង្កើតឡើង គ្មានដៃដែលមិនស្អាតស្អំណា អាចបញ្ឈប់កិច្ចការនេះពីការរីកចម្រើនឡើយ ការបៀតបៀនអាចកញ្ជ្រោលឡើង ពួកមនុស្សកំណាចអាចប្រមូលផ្ដុំគ្នា ពួកទាហានអាចប្រជុំគ្នា ពួកអ្នកមួលបង្កាច់អាចបង្ខូចកេរ្តិ៍ឈ្មោះ តែសេចក្ដីពិតនៃព្រះនឹងឆ្ពោះទៅមុខដោយក្លៀវក្លា ថ្លៃថ្នូរ និង ឯករាជ្យរហូតទាល់តែវាបានដល់គ្រប់ទាំងទ្វីប គ្រប់តំបន់ គ្រប់ប្រទេស និង បានឮដល់គ្រប់ត្រចៀក រហូតដល់គោលបំណងនៃព្រះនឹងបានសម្រេច ហើយព្រះយេហូវ៉ាដ៏មហិមានឹងមានបន្ទូលថា កិច្ចការបានចប់សព្វគ្រប់ហើយ › (Times and Seasons, ថ្ងៃទី ១ ខែ មីនា ឆ្នាំ ១៨៤២ ទំព័រ ៧០៩; ការដកស្រង់នៅក្នុង Daniel H. Ludlow, ed., Encyclopedia of Mormonism, វ៉ុល ៥ [ ឆ្នាំ ១៩៩២ ], ៤:១៧៥៤ ) » ។^២៦

រូបភាព

Missionaries in Indonesia

បងប្អូនប្រុសស្រី ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ដែលបានយាងមកជាមួយនឹងព្រះវរបិតា ដើម្បីជួបនឹងព្យាការីវ័យក្មេង ដែលព្រះវរបិតាបានមានព្រះបន្ទូល ៖ « នេះជាព្រះរាជបុត្រាដ៏ស្ងួនភ្ងារបស់យើង ។ ចូរស្ដាប់ទ្រង់ចុះ ! » ( យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៧ ) ។ យើងបានឮព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរបស់យើងនៅក្នុងវិវរណៈចាប់តាំងពីពេលនោះមក ។ នេះគឺជាសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ យើងជាអ្នកកាន់សិទ្ធិអំណាចនៃបព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ។ យើងដើរឆ្ពោះទៅមុខនៅក្នុងបុព្វហេតុរបស់ទ្រង់ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីការហៅរបស់ព្យាការីយ៉ូសែប ស៊្មីធ និងអំពីការហៅរបស់ពួកព្យាការីទាំងឡាយដែលបានស្នងតំណែងពីលោកនៅក្នុងកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យនេះដែលអ្នកបានចូលរួម ។

អាយុ ៖	ព្រឹត្តិការណ៍ ៖
១៤	ការនិមិត្តដំបូង
២១	ផ្ទាំងចំណារមាស
២៣	បានបកប្រែព្រះគម្ពីរមរមនបានចប់សព្វគ្រប់
២៥	ទទួលបានវិវរណៈបានពាក់កណ្តាលនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា
២៦	បានរៀបចំគណៈប្រធានទីមួយ
៣៣	រត់គេចចេញពីគុកនៅរដ្ឋមិសសួរី បានបង្កើតថ្នាក់ដឹកនាំជាថ្មី
៣៨	ត្រូវបានគេធ្វើទុក្ករកម្ម