เงินทุนเผยแผ่จาก ไอติมหวานเย็น
ผู้เขียนเคยรับใช้เป็นผู้สอนศาสนาในฟิลิปปินส์และปัจจุบันอาศัยอยู่ในรัฐเวอร์จิเนีย สหรัฐอเมริกา
“พระเยซูตรัสกับเขาว่า จงเลี้ยงดูแกะของเราเถิด” (ยอห์น 21:17)
จาเร็ดเดินฝ่าเปลวแดดกลับจากโบสถ์พร้อมกับพ่อแม่ เขานึกถึงบทเรียนปฐมวัยของเขา เนื่องจากจาเร็ดได้ยินไม่ชัด เขาจึงต้องเอาใจใส่รูปภาพที่ครูให้ดูและคำที่ครูเขียนบนกระดาน
วันนั้นพวกเขาเรียนรู้ว่าพระเยซูทรงขอให้เหล่าสานุศิษย์เป็นผู้สอนศาสนา จาเร็ดสงสัยว่าเขาจะทำอะไรได้บ้างเพื่อแบ่งปันพระกิตติคุณตามที่พระเยซูทรงขอ เขารู้ว่าเขายังรับใช้งานเผยแผ่ไม่ได้ แต่แล้วเขาก็เกิดความคิดดีๆ ขึ้นมาอย่างหนึ่ง เห็นทีเขาจะต้องเริ่มออมเงินก่อน!
เมื่อกลับถึงบ้าน จาเร็ดวิ่งผ่านอัมเบอร์แพะที่เขาเลี้ยงไว้เข้าไปในบ้าน เขาได้ขวดโหลพลาสติกใบใหญ่มาใบหนึ่งและเจาะรูด้านบนอย่างระมัดระวัง เขาเขียนข้างขวดว่า “เงินทุนเผยแผ่” จากนั้นเขาเข้าไปในห้องนอนและหยิบเงินจากใต้เตียงออกมา เขาหยอดลงขวดทีละเหรียญ แต่เหรียญทั้งหมดที่เขามีก็ยังไม่เต็มก้นขวด เขาจะมีเงินมากขึ้นได้อย่างไร
จาเร็ดคิดแล้วคิดอีก เขามองออกนอกหน้าต่างเห็นดวงอาทิตย์เจิดจ้า ในฟิลิปปินส์เวลานั้นอากาศร้อนมาก จาเร็ดกับเพื่อนๆ กินไอติมมะพร้าวหวานเย็นแทบทุกบ่ายหลังเลิกเรียน “ใช่แล้ว!” เขาคิด เขาอาจจะทำไอติมหวานเย็นขายให้คนที่อยากดับร้อน
จาเร็ดวิ่งไปหาแม่ “แม่สอนผมทำไอติมหวานเย็นได้ไหมครับ” จาเร็ดทำสัญญาณมือ เขากับแม่ใช้ภาษามือ ภาษาที่คุณใช้มือคุยกัน แม่ยิ้มและพยักหน้า
วันรุ่งขึ้น จาเร็ดกับแม่เดินไปตลาดใหญ่กลางแจ้งและซื้อของทุกอย่างที่ต้องใช้ เมื่อกลับถึงบ้าน จาเร็ดหยิบชามใบใหญ่ออกมาผสมน้ำกะทิ นมข้นหวาน วานิลลา และมะพร้าวขูดเข้าด้วยกัน แม่กับจาเร็ดใช้กรวยกรอกส่วนผสมลงในถุงใบเล็ก พวกเขานำถุงทั้งหมดใส่ในช่องแข็ง “เยี่ยมเลย!” คุณแม่ทำท่ามือ
ไอติมหวานเย็นใช้เวลานานกว่าจะกลายเป็นน้ำแข็ง แต่วันรุ่งขึ้นหลังเลิกเรียน ไอติมก็พร้อมขาย! จาเร็ดปีนขึ้นเก้าอี้และยกกระติกน้ำแข็งสีขาวลงมาจากหลังตู้เย็น เขาวางผ้าขนหนูไว้ก้นกระติกและเรียงไอติมหวานเย็นไว้บนผ้า เขาอยากขายเต็มที
จาเร็ดวิ่งออกไปในถนนที่แห้งผาก เพื่อนๆ กำลังเล่นว่าวที่ทำกันเอง และใช้รองเท้าแตะของพวกเขาปากระป๋องให้ล้ม
เขาตั้งโต๊ะตัวหนึ่งริมถนน พร้อมกับป้ายขนาดใหญ่เขียนว่า “ไอติมหวานเย็น 5 เปโซ” โชเนลเพื่อนของเขาวิ่งมาชี้ที่กระติก เขาให้เงินจาเร็ดห้าเปโซ และจาเร็ดยื่นไอติมหวานเย็นให้เขา พวกเขาแปะมือกัน
ไม่นานเพื่อนๆ ของจาเร็ดก็มาซื้อไอติมหวานเย็นด้วย ไม่กี่ชั่วโมงหลังจากนั้นเมื่อแม่เรียกจาเร็ดไปกินอาหารเย็น ไอติมหวานเย็นเหลือไม่กี่ถุง
จาเร็ดยกกระติกที่ไอติมเกือบหมดและหยิบเหรียญเข้าบ้าน เขานำเงินส่วนสิบใส่กระเป๋ากางเกงข้างหนึ่งของเขา ส่วนอีกข้างหนึ่งใส่เงินที่เหลือ เขาอดใจรอเห็นเงินทุนเผยแผ่เต็มขวดโหลแทบไม่ไหว
ที่บ้านเขาหยอดเหรียญเงินทุนเผยแผ่ลงไปสมทบกับเงินที่กองอยู่ก้นขวด ยังมีที่ว่างอีกมาก! แต่จาเร็ดรู้สึกอบอุ่นในใจขณะนึกถึงการรับใช้งานเผยแผ่ในวันข้างหน้า เขาตัดสินใจว่าจะขายไอติมหวานเย็นทุกวันจนกว่าขวดโหลจะเต็ม เขารู้สึกดีมากที่มีรายได้ เพราะเขาจะได้เป็นผู้สอนศาสนาตามที่พระเยซูทรงขอให้เขาทำ