និមិត្តរូបនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី
បានដកស្រង់ចេញមកពី រ័សុល អិម ណិលសុន « In This Holy Land » Tambuli, ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៩១ ទំព័រ ១៣, ១៧, ១៨ ។
ក្រៅពីការបង្រៀននេះ យើងអាចរកឃើញអត្ថន័យនៅក្នុងវត្ថុនានា វប្បធម៌ ប្រវត្តិសាស្ត្រ និងទីកន្លែងនានានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ។
រូបភាពមកពី Getty Images
ទឹក ៖ « ទន្លេយ័រដាន់គឺជាទីកន្លែងដែលព្រះយេស៊ូវបានជ្រើសរើសសម្រាប់ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ទ្រង់ដោយយ៉ូហាន ដើម្បី ‹ សម្រេចតាមគ្រប់ទាំងសេចក្តីសុចរិត › [ ម៉ាថាយ ៣:១៥ ] ។ តើវាចាំបាច់ដែរឬទេដែលពិធីបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋនេះត្រូវបានធ្វើឡើងនៅក្នុងទឹកទន្លេដ៏ស្រស់បំព្រងដែលរាក់បំផុតនៅលើភពផែនដីនេះ ។ តើទ្រង់អាចជ្រើសយកកន្លែងដែលប្រសើរជាងនេះ ដើម្បីធ្វើជានិមិត្តរូបនៃការបន្ទាបខ្លួនដ៏ជ្រាលជ្រៅដែលទ្រង់បានយាងទៅ និងមកពីកន្លែងដែលទ្រង់បានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញដែរឬទេ ? »
ភ្នំ ៖ « ភ្នំពុំងាយស្រួលនឹងឡើងឡើយ ។ តាំងពីមុនរហូតដល់ឥឡូវនេះ ព្រះអម្ចាស់បានហៅពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យឡើងភ្នំ ដើម្បីគូសបញ្ជាក់អំពីឥទ្ធិពលនៃកិច្ចខិតខំ និងការគោរពប្រតិបត្តិ ។ ទ្រង់នឹងសុំរឿងនេះពីអ្នកទាំងដោយប្រៀបធៀប និងដោយពិតប្រាកដផងដែរ » ។
អូលីវ ៖ « ព្រះយេស៊ូវបានយាងទៅកាន់ជើងភ្នំដើមអូលីវ ដើម្បីបំពេញផ្នែកដំបូងនៃដង្វាយធួន ។ ទ្រង់បានធ្វើកិច្ចការនេះនៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី ។ ពាក្យ គែតសេម៉ានី មកពីពាក្យដើមពីរនៃភាសាហេព្រើរ ៖ ពាក្យ gath មានន័យថា ‹ សង្កត់ › និងពាក្យ shemen មានន័យថា ‹ ប្រេង › ជាពិសេសគឺប្រេងអូលីវ ។
« នៅទីនោះ អូលីវត្រូវបានសង្កត់ដោយទម្ងន់នៃរង្វង់កង់ថ្មដ៏ធ្ងន់ ដើម្បីច្របាច់ប្រេងដ៏មានតម្លៃចេញពីផ្លែអូលីវ ។ ដូច្នេះព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានីគឺពិតជាត្រូវបានសង្កត់នៅក្រោមទម្ងន់នៃអំពើបាបរបស់ពិភពលោក ។ ទ្រង់បានស្រក់ដំណក់ឈាមធំៗ—‹ ប្រេង › នៃព្រះជន្មរបស់ទ្រង់—ដែលចេញមកពីគ្រប់រន្ធញើស ។ ( សូមមើល លូកា ២២:៤៤; គ. និង ស. ១៩:១៨ ) » ។
ភ្នំលលាដ៏ក្បាល ៖ « ជាកន្លែងដែលការឆ្កាងកើតឡើងនៅលើទួលមួយហៅថា កាល់កូថា ( ភាសាហេព្រើរ ) ឬ កាល់វ៉ារី ( ឡាតាំង ) មានន័យថា ‹ លលាដ៏ក្បាល › ។ លលាដ៏ក្បាលជានិមិត្តរូបនៃសេចក្តីស្លាប់ ។ នៅកន្លែងដូច្នេះ ការពលិកម្មដ៏ធួនត្រូវបានបំពេញ ។ នៅលើឈើឆ្កាង ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃពិភពលោកត្រូវបានលើកព្យួររហូតដល់សុគតនៅក្នុងភាពដ៏សំខាន់បំផុតនៃភាពសំខាន់ៗទាំងអស់—គឺការទទួលស្គាល់ និងភាពពិតប្រាកដនៃព្រះចេស្តាឈ្នះលើសេចក្តីស្លាប់របស់ព្រះអម្ចាស់ » ។