Spotkania w drugą i trzecią niedzielę
W drugą i trzecią niedzielę każdego miesiąca kwora Kapłaństwa Melchizedeka i Stowarzyszenie Pomocy studiują nauki żyjących proroków, apostołów i innych przywódców Kościoła, wygłoszone na ostatniej konferencji generalnej. Omawiać można dowolne przesłania z ostatniej konferencji.
W większości przypadków przesłania do studiowania będą wybierane przez prezydia kworów, przywódców grup i prezydium Stowarzyszenia Pomocy, w oparciu o potrzeby członków. Czasami temat może zasugerować biskup lub prezydent palika. Przywódcy mogą wybrać przesłanie związane z tematem omawianym podczas spotkania rady w pierwszą niedzielę lub wybrać inne przesłanie w oparciu o natchnienie płynące od Ducha. Przywódcy i nauczyciele powinni znaleźć sposób, aby zachęcić członków do przeczytania wybranych przesłań z wyprzedzeniem, aby byli przygotowani do dzielenia się przemyśleniami. Sugerowane poniżej zajęcia, opierające się na zasadach z podręcznika Nauczanie na sposób Zbawiciela, mogą zaangażować członków do nauki na podstawie przesłań konferencji generalnej.
Sharon Eubank, „Zapal swoje światło”
Poproś członków twojego kworum lub Stowarzyszenia Pomocy, aby pomyśleli o tym, jaki pozytywny wpływ na ich życie miała jakaś prawa i wierna kobieta. Możesz poprosić kilku członków, aby opowiedzieli o tym, w jaki sposób ta kobieta uosabia jedną lub kilka cech prawych kobiet opisanych w przesłaniu Siostry Eubank. Czego uczymy się od Siostry Eubank o tym, w jaki sposób możemy stać się „znamienną siłą wzrostu Kościoła w dniach ostatnich, zarówno pod względem liczebnym, jak i duchowym”?
Neill F. Marriott, „Trwanie w Bogu i naprawianie wyrw”
To przesłanie może pomóc członkom, którzy czują się odseparowani od Ojca Niebieskiego lub od otaczających ich ludzi. W jaki sposób możesz wytłumaczyć nauczanym przez ciebie osobom, co to jest wyrwa? Możesz przynieść zdjęcia prezentujące różne wyrwy. W jaki sposób Siostra Marriott definiuje wyrwę? Co może powodować wyrwy w naszych relacjach z Bogiem i innymi ludźmi? Poproś członków, aby przejrzeli przesłanie Siostry Marriott i odnaleźli sugestie dotyczące tego, co możemy zrobić, aby naprawić wyrwy w naszym życiu. Daj członkom czas, aby zapisali to, co Duch podpowiada im zrobić, aby zbliżyć się do Boga i bliźnich.
Joy D. Jones, „Wartość ponad wszystko”
Jakie błogosławieństwa pojawiają się w naszym życiu, gdy rozumiemy naszą boską tożsamość? Aby odpowiedzieć na to pytanie, członkowie kworum lub Stowarzyszenia Pomocy mogą wspólnie przejrzeć historie Mariamy, Renu i Taiany z przesłania Siostry Jones. Jakiej rady udzieliła Siostra Jones, aby pomóc nam „pamiętać i akceptować naszą boską tożsamość”? Poproś członków, aby znaleźli i omówili fragment z pism świętych lub cytat z przesłania Siostry Jones, który pomoże im zrozumieć ich prawdziwą wartość w oczach Boga. Poproś, aby przedstawili jeden z tych fragmentów lub cytatów osobie, która potrzebuje przypomnienia o jej boskiej wartości.
Dieter F. Uchtdorf, „Trzy siostry”
Jednym ze sposobów na przejrzenie przesłania Prezydenta Uchtdorfa jest podzielenie kworum lub Stowarzyszenia Pomocy na małe grupy. Możesz przydzielić każdej grupie przeczytanie historii o jednej z trzech sióstr z przesłania Prezydenta Uchtdorfa. Każda z grup może napisać list do tej siostry, zawierający podsumowanie tego przesłania, a następnie przedstawić treść listu pozostałym grupom. Co możemy zrobić, aby upodobnić się do trzeciej siostry? W jaki sposób możemy uczynić nasze kworum czy Stowarzyszenie Pomocy „bezpiecznym domem” dla osób, które się z czymś zmagają?
Dieter F. Uchtdorf, „Tęsknota za domem”
Jak możesz pomóc nauczanym przez ciebie osobom rozpoznać, w jaki sposób Bóg używa ich, by błogosławić bliźnim? Możesz poprosić ich o przejrzenie części przesłania Prezydenta Uchtdorfa, zatytułowanej „Bóg skorzysta z waszej pomocy” i odszukanie obietnic złożonych tym, którzy, niezależnie od własnych słabości, chcą służyć w królestwie Boga. Czytanie tego przesłanie może również przypomnieć członkom o doświadczeniach, o których mogą opowiedzieć, gdy Bóg skorzystał z ich pomocy, by błogosławić bliźnim, albo skorzystał z pomocy innych osób, aby błogosławić im. Daj uczniom chwilę na rozważenie tego, do czego zostali natchnieni w wyniku tej dyskusji.
Bonnie L. Oscarson, „Nasze potrzeby”
Jednym ze sposobów rozpoczęcia dyskusji o przesłaniu Siostry Oscarson jest wręczenie wszystkim członkom kartek z nagłówkiem: „Kto mnie dziś potrzebuje?”. Członkowie kworum lub Stowarzyszenia Pomocy mogą poświęcić kilka minut, aby zastanowić się nad tym pytaniem i udzielić odpowiedzi. Następnie mogą przejrzeć przesłanie Siostry Oscarson, szukając pomysłów na to, jak służyć ludziom z ich list lub mogą dodać nowe osoby, według otrzymanego natchnienia. Kilka osób może przedstawić to, czego się nauczyły.
Dallin H. Oaks, „Plan zbawienia i proklamacja”
W jaki sposób członkowie kworum, grupy lub Stowarzyszenia Pomocy mogą pójść za wezwaniem Starszego Oaksa, aby w domach, społeczności lokalnej i kościele „[nauczać i żyć]” według proklamacji o rodzinie? Poproś, aby przedstawili swoje pomysły. Pomocne może być przejrzenie przesłania pod kątem zdań z proklamacji o rodzinie zawierających treści doktrynalne. W jaki sposób pomagają nam one reagować na „[obecne wyzwania związane] z rodziną”? Część IV przesłania Starszego Oaksa zawiera przykłady takich doktrynalnych stwierdzeń.
D. Todd Christofferson, „Chleb żywy, który z nieba zstąpił”
Oto kilka pytań, które członkowie kworum lub Stowarzyszenia Pomocy mogą rozważać, gdy będą przeglądać przesłanie Starszego Christoffersona: Czym jest świętość? Jak dążymy do świętości? W jaki sposób przyjmowanie sakramentu pomaga nam w tych wysiłkach? Członkowie mogą wymienić słowa z przesłania Starszego Christoffersona, które zawierają odpowiedzi na te pytania. W jaki sposób pomagamy sobie nawzajem jako „święci” w naszym dążeniu do świętości?
Jeffrey R. Holland, „Bądźcie wy tedy — w końcu — doskonali”
Niektóre z nauczanych przez ciebie osób mogą czuć, że nie dają sobie rady, próbując żyć według nauk Zbawiciela. Czego naucza Starszy Holland, co może pocieszyć i dodać zachęty osobom, które czują się w ten sposób? Możesz poprosić członków kworum lub Stowarzyszenia Pomocy, aby w tym przesłaniu odnaleźli coś, czym mogą się podzielić z osobą, która zmaga się z poczuciem, że nie jest „wystarczająco dobra”. Mogą też znaleźć w tym przesłaniu coś, co inspiruje ich „do głębszej miłości i podziwu wobec [Chrystusa] oraz większego pragnienia bycia Jemu podobnym”.
Gary E. Stevenson, „Duchowe zaćmienie”
Czy ktoś z członków kworum lub Stowarzyszenia Pomocy widział zaćmienie słońca? Jeśli tak, możesz poprosić jednego z nich, aby wyjaśnił analogię pomiędzy tym zjawiskiem a „duchowym zaćmieniem” w przesłaniu Starszego Stevensona. Jakie przeszkody mogą zablokować „ogrom, jasność i ciepło światła Jezusa Chrystusa i Jego ewangelii”? W jaki sposób media społecznościowe mogą odwrócić naszą uwagę od „piękna, ciepła i niebiańskiego światła ewangelii”? W jaki sposób wkładamy „okulary ewangelii”, które chronią nas przed duchową ślepotą? Czego uczy nas ta analogia użyta przez Starszego Stevensona o stałym patrzeniu przez pryzmat ewangelii?
Quentin L. Cook, „Wieczna codzienność”
Przesłanie Starszego Cooka przypomina nam o ważności dążenia na różne sposoby do pokory. Jednym ze sposobów omówienia jego nauk jest podzielenie klasy na dwie grupy. Poproś jedną grupę, aby w przesłaniu Starszego Cooka odszukała sugestie, które mogą pomóc nam rozwinąć w sobie pokorę, a drugą grupę, aby odszukała sposoby, na jakie ludzie przejawiają dumę. Poproś grupy, aby przedstawiły sobie nawzajem to, co znalazły. Członkowie również mogą powiedzieć o tym, w jaki sposób okazywać więcej „codziennej pokory” w życiu i mogą zastanowić się nad tym, w jaki sposób ta pokora pomoże im przygotować się na spotkanie z Bogiem.
Ronald A. Rasband, „Według Boskiego planu”
Aby zachęcić do dyskusji nad przesłaniem Starszego Rasbanda, możesz poprosić kilku członków, aby przynieśli wykrój, plan lub przepis i powiedzieli, dlaczego są one użyteczne. Jakie przykłady lub nauki z przesłanie Starszego Rasbanda natchną członków do rozpoznania planu Boga dla nich? Członkowie klasy mogą opowiedzieć o takich doświadczeniach, w których widzieli, że Bóg kierował ich życiem. Co zrobili, aby pokazać Bogu, że „cenią” Jego przewodnictwo? Dlaczego ważne jest, by rozpoznać „Boski plan”?
Russell M. Nelson, „Księga Mormona: Jakie byłoby wasze życie bez niej?”
Prezydent Nelson poprosił członków, aby rozważyli trzy pytania: (1) „Jakie byłoby wasze życie bez Księgi Mormona?”. (2) „Czego byście nie wiedzieli?” (3) „Czego byście nie mieli?”. Poproś członków kworum, grupy lub Stowarzyszenia Pomocy, aby zastanowili się nad tymi pytaniami i porozmawiali o możliwych odpowiedziach. Co znajdują w tym przesłaniu takiego, co skłania ich, by cenić Księgę Mormona bardziej niż „diamenty czy rubiny”?
Dale G. Renlund, „Kapłaństwo i zadość czyniąca moc Zbawiciela”
W jaki sposób możesz pomóc członkom kworum lub Stowarzyszenia Pomocy zrozumieć, że kapłaństwo udostępnienia im błogosławieństwa Zadośćuczynienia Zbawiciela? Na tablicy możesz zapisać dwa nagłówki: „Dlaczego potrzebujemy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa” i „W jaki sposób kapłaństwo ‘dostarcza’ nam błogosławieństwa Zadośćuczynienia”. Następnie poproś członków, aby odszukali w przesłaniu Starszego Renlunda wyrażenia do zapisania pod każdym nagłówkiem. W jaki sposób kapłaństwo i jego obrzędy wypełniają cele Ojca Niebieskiego względem Jego dzieci?
Dieter F. Uchtdorf, „Zwiastuni niebiańskiego światła”
Poproś członków, aby przeszukali przesłanie Prezydenta Uchtdorfa i powiedzieli, w jaki sposób obecność lub brak boskiego światła może wpłynąć na nasze życie. Możesz poprosić członków, aby przestudiowali niektóre fragmenty z pism świętych użyte przez Prezydenta Uchtdorfa i odnaleźli prawdy związane z duchowym światłem. Czego metafora o zaćmieniu uczy nas o znaczeniu wolnej woli w procesie szukania duchowego światła? Co możemy zrobić, aby dzielić się boskim światłem Jezusa Chrystusa z innymi osobami, szczególnie z naszymi rodzinami i naszą „[młodzieżą], która poszukuje światła”?
Henry B. Eyring, „Pan prowadzi Swój Kościół”
Poproś członków kworum lub Stowarzyszenia Pomocy, aby opowiedzieli o doświadczeniach, gdy musieli rozwinąć w sobie wiarę w to, że ich powołanie lub powołanie innej osoby pochodzi od Boga. W jaki sposób rozwinęli w sobie tę wiarę? W jaki sposób przekonali się, że dane powołanie pochodziło od Boga? Poproś członków, aby przejrzeli przesłanie Prezydenta Eyringa i odnaleźli prawdy, o których on sam się przekonał, a które mogą pomóc nam mieć zaufanie i cierpliwość wobec siebie i innych osób, które Pan powołał.
Jean B. Bingham, „Aby radość wasza była zupełna”
Przesłanie Siostry Bingham może pomóc członkom kworum lub Stowarzyszenia Pomocy zrozumieć, jak znaleźć radość, niezależnie od życiowych trudności, gdy przychodzimy do Chrystusa. Jednym ze sposobów na omówienie tego przesłania jest narysowanie na tablicy ścieżki, która prowadzi do słowaradość. Poproś kilku członków, aby wpisali na tej ścieżce sugestie Siostry Bingham, które podpowiadają, jak dojść do prawdziwej radości. Zachęć członków, aby rozważyli, w jaki sposób mogą postępować według rad Siostry Bingham. Poproś kilku członków, aby podzielili się swoimi przemyśleniami.
David A. Bednar, „Drogie i największe obietnice”
Aby pomóc członkom Stowarzyszenia Pomocy lub kworum omówić przesłanie Starszego Bednara, możesz umieścić na tablicy obrazy przedstawiające sabat, świątynie i nasze domy. Poproś członków, aby przeczytali właściwe akapity z przesłania Starszego Bednara i zapisali na tablicy, w jaki sposób dzień sabatu, świątynia i nasze domy pomagają nam skupić się na obietnicach, które złożył nam Bóg. Jakie elementy naszego życia mogą odciągać naszą uwagę od tych obietnic? Jakie kroki możemy podjąć, aby upewnić się, że o nich pamiętamy?
Henry B. Eyring, „Nie bójcie się czynić dobra”
Przesłanie Prezydenta Eyringa może pomóc nauczanym przez ciebie osobom odnaleźć w sobie odwagę i wiarę, by czynić dobro w świecie. Możesz poprosić kilku członków, aby pokrótce opisali sylwetki wiernych ludzi, o których opowiedział Prezydent Eyring. Czego te przykłady uczą nas o służbie bliźnim? Co te przykłady mówią o sposobach, na jakie możemy służyć w ramach kworum bądź Stowarzyszenia Pomocy?
Innym pomysłem na omówienie tego przesłania jest przejrzenie błogosławieństw, które opisał Prezydent Eyring, a które wynikły z posłuchania rady Prezydenta Thomasa S. Monsona, by studiować Księgę Mormona. Jakie błogosławieństwa płyną według was ze studiowania Księgi Mormona?
M. Russell Ballard, „Wędrówka trwa!”
Aby rozpocząć dyskusję nad przesłaniem Starszego Ballarda, możesz poprosić kogoś, aby opowiedział o sytuacji, w której miał wyznaczony cel, ale odkrył, że znajduje się na złej drodze. W jaki sposób takie przykłady można odnieść do naszej osobistej „wędrówki” z powrotem do Ojca Niebieskiego? Członkowie mogą odszukać radę i ostrzeżenia Starszego Ballarda, które pomogą nam określić, czy w naszym własnym życiu zmierzamy w dobrym kierunku. Daj uczniom czas na zastanowienie się nad ich osobistą ścieżką i na omówienie, w jaki sposób możemy pomagać innym osobom i dodawać im odwagi w ich „wędrówce” z powrotem do Ojca Niebieskiego.
Neil L. Andersen, „Głos Pana”
Członkowie kworum lub Stowarzyszenia Pomocy mogą powiedzieć o sytuacjach, w których jakieś przesłanie z konferencji miało dla nich szczególne znaczenie. Dlaczego te przesłania były dla nich tak ważne? Czego uczy Starszy Andersen o znaczeniu przesłań z konferencji generalnej oraz o wysiłkach i procesie związanym z ich przygotowaniem? W jaki sposób ta wiedza powinna wpływać na pilność, z jaką studiujemy te przesłania i stosujemy się do nich? Rozważ przygotowanie listy zaleceń z najnowszej konferencji generalnej. Co zrobiliśmy, aby zastosować się do tych zaleceń?