Կանանց հոգևոր ազդեցությունը
Հեղինակն ապրում է Յուտայում, ԱՄՆ:
Արդյոք մենք գիտենք, թե որքան զորավոր է մեր հոգևոր ուժը:
Բազմաթիվ հրաշալի, խոնարհ կանայք Եկեղեցում մատուցում են նվիրված ծառայություն, առանց գիտակցելու իրենց կյանքի ունեցած հետևանքներով լի ազդեցությունը, որպես աշխարհիկ ծառայության օրինակներ, նաև որպես հոգևոր ուժի ժառանգություն: Նման մի կին է իմ տատիկը՝ Չերի Պետերսենը: Նա հավատարմորեն ծառայել է փոքր կոչումներում իր ողջ կյանքի ընթացքում: Եթե դուք հարցնեիք նրան, նա կպնդեր, որ չուներ շատ տաղանդներ աշխարհին առաջարկելու: Այնուամենայնիվ, երբ ես սկսեցի ուսումնասիրել նրա կյանքը, ես պարզապես հասկացա, թե որքան էր նրա հոգևոր ուժն ազդել իմ կյանքի վրա:
Չերիի ծնողները դադարել էին եկեղեցի հաճախել և ամուսնալուծվել էին, երբ նա դեռ շատ երիտասարդ էր, ուստի, նա մեծացել էր իր մոր՝ Ֆլորենսի մոտ, ով միշտ աշխատում էր: Ֆլորենսն իր մանկության տարիներին էլ ավելի անտեսված էր եղել, քանի որ նա մեծացել էր գիշերօթիկ դպրոցում, մինչ նրա մայրը՝ Ջորջիան ապրում էր աշխարհիկ կյանքով: Անկախ իր դաստիարակության հետ կապված մարտահրավերներից, Չերին շարունակեց ապրել ավետարանով, հավատարմորեն եկեղեցի հաճախելով իր մեծ տատիկի՝ Էլիզաբեթի ընտանիքի կամ իր ընկերների հետ: Նա տեսավ նրանց ընտանիքներում այն, ինչը կցանկանար իր ընտանիքի համար: Նա հաստատ չգիտեր, թե ինչպիսին պիտի լիներ ընտանիքը, սակայն նա գիտեր, թե ինչպիսին այն չպիտի լիներ, և նա որոշել էր, որ իր հետագա ընտանիքը պետք է այլ լիներ:
Չերիի ամուսինը՝ իմ պապիկ Դելլը, մի անգամ ասաց ինձ. «Վկայություն ունենալու համար դու պետք է ցանկանաս դա: Չերին միշտ ցանկացել է վկայություն ունենալ»: Չնայած, որ նրանց ամուսնության առաջին տարիները լի էին դժվարություններով, նրանք որոշել էին ամուր մնալ որպես ընտանիք: Դելլի աշխատանքային գրաֆիկի պատճառով նրանք քիչ ակտիվ էին իրենց ամուսնության առաջին տարվա ընթացքում, սակայն Երեխաների Խմբում ծառայության կանչվելը ոգեշնչեց Չերիին սկսել հաճախել, և Դելլը շուտով միացավ նրան եկեղեցում որպես սարկավագների քվորումի խորհրդական: Այդ ժամանակվանից սկսած նրանք երկուսն էլ ակտիվ են եղել Եկեղեցում: Չերիի ծառայելու ցանկությունը և ամուր ընտանիք ունենալու որոշումը օգնել են իմ մորը դառնալու այնպիսի ուժեղ կին, ինչպիսին է նա հիմա, և իմ մոր օրինակը օգնել է իմ ընտանիքին, հատկապես այժմ, երբ ես կազմում եմ իմ իսկ ընտանիքը:
Մենք՝ կանայք, կարող ենք հոգևոր մեծ ազդեցություն ունենալ նրանց վրա, ովքեր շրջապատում են մեզ: Իսկապես, Ջոզեֆ Սմիթն ուսուցանել է, որ մեր դերը «ոչ միայն աղքատներին սատարելն է, այլ հոգիներ փրկելը»:1 Հիսուս Քրիստոսը կանչել է Իր Եկեղեցու կանանց լինելու Իր աշակերտները և լինելու հոգևորապես ուժեղ: Մեր հոգևոր ուժը և ազդեցությունը արժեքավոր են փրկության աշխատանքի առաջընթացի համար, և մենք պետք է հնարավորություններ փնտրենք հոգևորապես ամրապնդելու նրանց, ովքեր շրջապատում են մեզ: Երբ մենք անենք դա, մեր հավատքի և արդարակեցության ազդեցությունը կանցնի մեզ համար տեսանելի սահմաններից:
Կանչված՝ լինելու աշակերտներ
Տասներկու Առաքյալների Քվորումից Երեց Ջեյմս Ի. Թալմիջը (1862–1933) գրել է. «Կանանց ամենամեծ պաշտպանն աշխարհում Հիսուս Քրիստոսն է»:2 Մտածեք, օրինակ, թե Նոր Կտակարանում ինչ սովորեցրեց Նա Իր երկու կին աշակերտներին՝ Մարիամ և Մարթա քույրերին: Իմ արքայության դուստրերը գիրքը բացատրում է. «Ղուկաս Ժ գլուխը պարունակում է Մարթայի պատմությունը, թե ինչպես էր նա իր տան դռները բացել Հիսուսի համար: Նա ծառայում էր Տիրոջը՝ հոգ տանելով Նրա նյութական կարիքների համար, իսկ Մարիամը նստել էր Ուսուցչի ոտքերի մոտ և ուշադիր լսում էր Նրա ուսմունքները:
Այնպիսի մի ժամանակաշրջանում, երբ կանանցից հիմնականում ակնկալվում էր մատուցել միայն նյութական ծառայություններ, Փրկիչն ուսուցանեց Մարթային և Մարիամին, որ կանայք կարող էին նաև հոգևորապես մասնակցել Իր աշխատանքին: Նա հրավիրում էր նրանց դառնալ Իր աշակերտները և ճաշակել փրկությունից՝ «այդ բարի բաժնից», որ երբեք չէր վերցվի նրանցից»:3
Մարթայի նման, մենք էլ երբեմն սխալմամբ մտածում ենք, որ կանանց հիմնական դերը կայանում է նյութական ծառայություն առաջարկելու մեջ, ինչպես օրինակ կերակուր պատրաստելը, կարելը և ուրիշների համար մաքրություն անելը: Այս ծառայությունը արժեքավոր և նվիրական զոհաբերություն է. այնուամենայնիվ, կարող և եփող քույրերից առավել Տերն ունի հոգևոր զորություն ունեցող կանանց կարիքը, ում հավատքը, արդարակեցությունը և գթությունը փայլում են իրենց կյանքում: Նա գիտի, որ մեզանից յուրաքանչյուրը շատ բան ունի առաջարկելու: Հիսուս Քրիստոսը կանչում է բոլորիս զարգացնել մեր հոգևոր ուժը և կարողությունը՝ ստանալու հայտնություն և գործելու ըստ այդմ, որպեսզի օգնենք առաջ տանել Նրա գործը: Սփոփող Միության գերագույն նախագահ Լինդա Ք. Բըրթընը քույրերին ասել է. «Դուք երկիր եք ուղարկվել այս ժամանակի տնտեսությունում նրա շնորհիվ, թե ով եք դուք և ինչ եք պատրաստվել անելու: Անկախ նրանից, թե Սատանան ինչ կփորձի համոզել մեզ մտածել այն մասին, թե ով ենք մենք, մեր իսկական ինքնությունը Հիսուս Քրիստոսի աշակերտը լինելն է»:4
Տերը գիտի մեզ և մեր իրավիճակները, և Նա մեզանից յուրաքանչյուրի համար գործ է նախատեսել, որ պետք է անենք այս աշխարհում: Ոչ մի քրոջ գիտելիքները կամ տաղանդները խիստ սահմանափակ չեն՝ բարու համար հոգևոր ուժ հանդիսանալու և ուրիշներին Քրիստոսի մոտ բերելու համար: Այսպիսի աստվածային ներուժով մենք պարտավոր ենք դառնալու մեր տների և համայնքների հոգևոր ղեկավարները: Տասներկու Առաքյալների Քվորումից Երեց Մ. Ռասսել Բալլարդը հայտարարել է. «Այս Եկեղեցում յուրաքանչյուր քույր, ով ուխտեր է կապել Տիրոջ հետ, աստվածային հանձնարարագիր ունի՝ օգնելու փրկել հոգիներ, առաջնորդել աշխարհի կանանց, ամրացնել Սիոնի տները և կառուցել Աստծո թագավորությունը»5:
Կարիք չկա, որ մենք լինենք բարձր դիրքերում կամ անենք անսովոր բաներ, որպեսզի օգնենք մեր շուրջը գտնվողներին կատարելու ընտրություններ, որոնք կառաջնորդեն նրանց ավելի մոտենալ Հիսուս Քրիստոսին, որը մեր ամենակարևոր պարտականությունն է: Թե ամենամեծ և թե ամենափոքր բաները, որոնք մենք անում ենք մեկ կամ երկու մարդու կյանքում, նույնիսկ պարզապես մեր իսկ ընտանիքում, կարող են ունենալ շատ մեծ ազդեցություն:
Կանայք փրկության աշխատանքում
Սիրելի օրհներգում նշվում է. «Հրեշտակների գործը տրվել է կանանց. Սա պարգև է, որը մենք պահանջում ենք»:6 Մենք շատ բան ունենք առաջարկելու նրանց կյանքում, ում մենք սիրում ենք: Տասներկու Առաքյալների Քվորումից Երեց Ռիչարդ Գ. Սքոթը կիսվել է պատմություններով, թե ինչպես է երկու կանանց հոգևոր ուժն ազդել իր կյանքի վրա.
«Երբ ես երեխա էի, հայրս Եկեղեցու անդամ չէր, իսկ մայրս դարձել էր ավելի քիչ ակտիվ: … Իմ ութերորդ տարեդարձից մի քանի ամիս անց Ուիթլ տատիկը երկրի մի ծայրից մյուսը եկավ, որպեսզի այցելեր մեզ: Տատիկին անհանգստացնում էր այն, որ ոչ ես, ոչ էլ իմ ավագ եղբայրը մկրտված չէինք: Ես չգիտեմ, թե նա ինչ ասաց իմ ծնողներին այս մասին, բայց ես գիտեմ, որ մի առավոտ նա եղբորս ու ինձ այգի տարավ ու մեզ հետ կիսվեց մկրտվելու ու Եկեղեցու ժողովներին պարբերաբար հաճախելու կարևորության մասին: Ես չեմ հիշում այն մանրամասներն, ինչ նա ասաց, բայց նրա խոսքերը սրտումս ինչ-որ բան արթնացրեցին, և շուտով իմ եղբայրն ու ես մկրտվեցինք: …
Տատիկը պարզապես գործադրեց ճիշտ չափով խիզախություն ու հարգանք, որպեսզի օգներ մեր հայրիկին ընդունել մեր ժողովների համար մեզ եկեղեցի տանելու կարևորությունը: Նա օգնում էր մեզ զգալ ավետարանի անհրաժեշտությունը մեր կյանքում ամեն համապատասխան ձևով»:7
Հոգևոր ուժի երկրորդ աղբյուրը Երեց Սքոթի կինն էր՝ Ջենինը: Երբ նրանք հանդիպում էին, նրանք սկսեցին խոսել ապագայի մասին: Ջենինը, ով մեծացել էր խիստ միսիոներական ընտանիքում, արտահայտեց վերադարձած միսիոների հետ տաճարում ամուսնանալու իր ցանկությունը: Երեց Սքոթը, ով նախկինում գրեթե չէր մտածել միսիա ծառայելու մասին, մեծապես ազդվել էր: «Ես գնացի տուն և չէի կարողանում այլ բանի մասին մտածել: Ես արթուն էի ողջ գիշերվա ընթացքում: … Շատ աղոթքներից հետո ես որոշեցի հանդիպել իմ եպիսկոպոսի հետ և սկսել լրացնել իմ միսիոներական դիմումը»:8 Չնայած, որ Ջենինը տվեց նրան առաջնորդություն և հուշում, որի կարիքը նա ուներ, Երեց Սքոթն ասաց. «Ջենինը երբեք չի խնդրել ինձ ծառայել միսիայում իր համար: Նա բավականաչափ սիրում էր ինձ, որպեսզի կիսվեր իր համոզմունքով և այնուհետև հնարավորություն տար ինձ ծրագրել իմ սեփական կյանքը: Մենք երկուսս էլ ծառայեցինք միսիայում և ավելի ուշ կնքվեցինք տաճարում: Ջենինի խիզախությունն ու նվիրվածությունն իր հավատքին մեր միասնական կյանք բերեցին մեծ տարբերություն: Ես վստահ եմ, որ մենք չէինք գտնի այն երջանկությունը, որը մենք վայելում էինք, եթե չլիներ առաջին հերթին Տիրոջը ծառայելու սկզբունքի նկատմամբ նրա ամուր հավատքը: Նա հիանալի, արդարացի օրինակ է»:9
Այս հրեշտակային կանանց հոգևոր ազդեցությունն էր նրա կյանքում, որ օգնեց զուտ մեկ երիտասարդ տղամարդու՝ Երեց Սքոթին, կատարելու իր կյանքի ամենակարևոր որոշումներից մի քանիսը՝ մկրտվել, միսիա ծառայել և ամուսնանալ տաճարում:
Մենք կարող ենք օգնել ուրիշներին ցանկանալ կատարել լավ ընտրություններ մեր օրինակով, գործերով, խոսքերով և անձնական արդարակեցությամբ: Սփոփող Միության գերագույն նախագահության առաջին խորհրդական Քույր Քերոլ Մ. Սթեֆենսը հայտարարել է. «Մենք Տիրոջ արքայության ուխտյալ դուստրերն ենք, և մենք կարող ենք գործիքներ լինել Նրա ձեռքում: Ամեն օր մասնակցում ենք փրկության աշխատանքին փոքր և հասարակ ուղիներով՝ հոգ տանելով, ամրացնելով և ուսուցանելով միմյանց»:10 Երբ մենք վստահենք Հոգուն և առաջ մղվենք անկեղծ ու խոնարհ ջանքերով մեր շուրջը գտնվողներին օգնելու համար, որ ավելի մոտենան Քրիստոսին, մենք ուղղություն կստանանք, թե ինչ կարող ենք անել, և մեզ ուժ կտրվի դա անելու համար, և մենք կզգանք Տիրոջ զավակներին Նրա մոտ բերելու ուրախությունը:
Դառնալ հոգևոր ազդեցություն
Մեր պարտականությունն իմանալով մենք պետք է հարցնենք հին օրերի աշակերտների նման. «Ի՞նչ անենք» (Գործք Բ.37) հոգևոր ազդեցություն լինելու համար: Վերջին գերագույն համաժողովի ժամանակ Քույր Բըրթընը հրավիրեց քույրերին պատկերացնել «փրկության աշխատանքի հետ կապված «պահանջվում է օգնություն» վերնագրով հոգևոր ցուցանակներ.
-
Պահանջվում է օգնություն ծնողներից՝ դաստիարակելու իրենց երեխաներին լույսի և ճշմարտության մեջ
-
Պահանջվում է օգնություն՝ դուստրերից …, քույրերից, … հորաքույրերից …, զարմիկներից, տատիկներից ու պապիկներից և ճշմարիտ ընկերներից՝ ծառայելու որպես խորհրդատուներ և օգնող ձեռք առաջարկելու ուխտի արահետով ընթանալիս
-
Պահանջվում է օգնություն՝ նրանցից, ովքեր լսում են Սուրբ Հոգու հուշումները և գործում ստացած հուշումներին համաձայն
-
Պահանջվում է օգնություն՝ նրանցից, ովքեր ապրում են ավետարանով ամեն օր փոքր և հասարակ ուղիներով
-
Պահանջվում է օգնություն՝ ընտանեկան պատմության և տաճարային աշխատողներից՝ ընտանիքները հավերժորեն կապելու համար
-
Պահանջվում է օգնություն՝ միսիոներներից և անդամներից՝ տարածելու «բարի լուրը»՝Հիսուս Քրիստոսի ավետարանը
-
Պահանջվում է օգնություն՝ փրկողներից՝ գտնելու նրանց, ովքեր կորցրել են իրենց ճանապարհը
-
Պահանջվում է օգնություն՝ ուխտը պահողներից՝ ամուր կանգնելու ճշմարտության համար
-
Պահանջվում է օգնություն՝ Տեր Հիսուս Քրիստոսի ճշմարիտ աշակերտներից»:11
Սրանք նոր բաներ չեն, սակայն, երբ մենք հնարավորություններ փնտրենք փրկության աշխատանքին մասնակցելու համար, մենք կբարելավենք մեր շուրջը գտնվողներին օգնելու մեր ունակությունը: Երեց Բալլարդն ասել է. «Այս աշխարհում չկա ոչ մի բան այնքան անձնական, այնքան դաստիարակչական կամ այնքան կյանքը փոխող, որքան արդարակյաց կնոջ ազդեցությունն է»:12 Երբ մենք զարգացնում ենք մեր հոգևոր զորությունը անձնական աղոթքի և սուրբ գրությունների ուսումնասիրության, հաստատակամ հնազանդության միջոցով և հավատարմորեն պահում ենք մեր ուխտերը, մենք թողնում ենք այդ ազդեցությունը:
Մեր տեսադաշտից այն կողմ
Նախագահ Բրիգամ Յանգն (1801–1877) ասել է. «Կարո՞ղ եք ասել, թե որքան բարիք կարող են անել մայրերն ու դուստրերն Իսրայելում: Ոչ, դա անհնարին է: Եվ բարին, որ նրանք կանեն, կհետևի իրենց ողջ հավերժության մեջ»:13
Իմ տատիկի արդար որոշումները ազդել են նրա ընտանիքի սերունդների վրա ավելի, քան նա կարող էր տեսնել որպես երիտասարդ կին: Այնուամենայնիվ, իմ ընտանիքի կանանց հոգևոր ազդեցությունը գնում է դեպի ավելի հեռավոր անցյալը: Չերին իր սեփական հոգևոր ուժի մեծ մասը ձեռք էր բերել իր նախատատիկին՝ (իմ երրորդ նախատատիկին) Էլիզաբեթին հետևելուց: Էլիզաբեթի հավատքի և վկայության օրինակը հասնում է անցած երկու սերունդների ոչ ակտիվության միջով, որպեսզի օգնի իր ծոռնուհուն՝ Չերիին, բացելու քայքայված ընտանիքների կծիկը և վերադառնալու Եկեղեցի:
Երբ մենք հոգևոր ուժ ենք դառնում մեզ շրջապատողների համար, մեր ազդեցությունը անցնում է մեզ համար տեսանելի սահմաններից: Նախագահ Գորդոն Բ. Հինքլին ասել է. «Մենք կոչ ենք անում Եկեղեցու կանանց միասին պայքարել արդարակեցության համար: Նրանք պետք է սկսեն իրենց տներից: Նրանք կարող են այն ուսուցանել իրենց դասարաններում: Նրանք կարող են այդ մասին բարձրաձայնել իրենց համայնքներում: …
Ես տեսնում եմ սա որպես աշխարհում մի պայծառ փայլող հույս, որը սրընթաց գնում է ինքնակործանման դեմ»:14
Երբ մենք կատարենք այս պատվիրանը, Տիրոջ աշխատանքն առաջ կընթանա և մեր շուրջը գտնվող աշխարհում, և, ամենակարևորը, մեր ընտանիքներում և նրանց կյանքում, ում մենք սիրում ենք: