Առաջին Նախագահության Ուղերձ, Սեպտեմբեր 2013
Սրբերը բոլոր ժամանակներում
Ես մանկության հիշողություններ ունեմ աշխարհի մի վայրի մասին, որը տարվա փոփոխվող եղանակների պատճառով կարող էր ծառայել որպես նկարներով մի բացիկ: Յուրաքանչյուր անցնող ամիս չքնաղ էր և հրաշալի: Կատարյալ ձմեռային օրվա ընթացքում ճերմակ ձյունը ծածկում էր սարերն ու քաղաքի փողոցները: Գարունը բերում էր մաքրող անձրևներ և կանաչ հագնված կյանքի պոռթկում: Ամռան ծույլ երկինքները պայծառ արևի շողերի համար ծառայում էին որպես հաճելի կապույտ կտավ: Եվ գրավիչ աշունը փոխակերպում էր բնությունը նարնջագույնի, դեղինի և կարմիրի հիանալի երանգների: Երեխա ժամանակ ես սիրում էի յուրաքանչյուր եղանակը, և մինչև հիմա սիրում եմ յուրաքնաչյուրի բնույթն ու յուրահատկությունը:
Մենք նույնպես ունենք եղանակներ մեր կյանքում: Մի քանիսը ջերմ ու հաճելի են: Մյուսները՝ ոչ: Որոշ օրեր մեր կյանքում այս օրացույցի նկարների նման գեղեցիկ են: Մինչդեռ, կան այնպիսի օրեր ու հանգամանքներ, որոնք պատճառում են կսկիծ և մեր կյանք են բերում հուսահատության, վրդովմունքի և դառնության խորը զգացումներ:
Ես վստահ եմ, որ եղել են պահեր, երբ մենք բոլորս մտածել ենք, որ լավ կլիներ բնակվել միայն կատարյալ եղանակների նկարներով լցված օրերով երկրում և խուսափել դրանց միջև եղած տհաճ ժամանակներից:
Բայց դա անհնար է: Ոչ էլ ցանկալի:
Երբ ես նայում եմ իմ սեփական կյանքին, ակնհայտ է, որ շատ անգամ ամենամեծ աճն ապրել եմ փոթորկոտ ժամանակների միջով անցնելիս:
Մեր իմաստուն Երկնային Հայրը գիտեր, որ որպեսզի Իր զավակները լինեն այնպիսի էակներ, ինչպիսին նախատեսված են դառնալ, նրանք իրենց ժամանակավոր մահկանացու կյանքի ընթացքում կարիք կունենան ճաշակել ձախորդության ժամանակաշրջաններ: Մորմոնի Գրքի մարգարե Լեքին ասել է, որ առանց հակադրության «արդարությունը չէր կարող իրագործվել» (2Նեփի 2.11): Իսկապես, կյանքի դառնությունն է, որ թույլ է տալիս մեզ հասկանալ, հակադրել և գնահատել դրա քաղցրությունը (տես ՎևՈւ 29.39; Մովսես 6.55):
Նախագահ Բրիգամ Յանգն այսպես է ասել. «Բոլոր խելացի էակները, ովքեր պսակված են փառքի, անմահության և հավերժական կյանքի պսակով, իրենց փառքն ու վեհացումը ստանալու համար պետք է անցնեն խելացի էակների համար նշանակված յուրաքանչյուր փորձության միջով: Ամեն դժբախտություն, որ կարող է գալ մահկանացու էակների վրա, տառապանք է բերում, … որպեսզի նախապատրաստի նրանց վայելել Տիրոջ ներկայությունը: … Ամեն փորձություն և փորձառություն, որի միջով դուք անցել եք, անհրաժեշտ է ձեր փրկության համար»:1
Հարցը նրանում չէ, թե արդյոք մենք կճաշակենք ձախորդության ժամանակաշրջաններ, այլ նրանում, թե ինչպես կդիմակայենք փոթորիկներին: Կյանքի անընդհատ փոփոխվող ժամանակաշրջաններում մեր մեծ հնարավորությունն է Աստծո հավատարիմ խոսքից ամուր կառչելը, քանի որ Նրա խորհորդը մեզ ոչ միայն կյանքի փոթորիկներին դիմակայելու համար է նախատեսված, այլ նաև առաջնորդելու մեզ անցյալում թողնել դրանք: Մեր Երկնային Հայրն Իր խոսքը տվել է Իր մարգարեների միջոցով՝—թանկագին գիտելիք՝ նախատեսված առաջնորդելու մեզ դժվարին ժամանակաշրջանների մարտահրավերների միջով դեպի հավերժական կյանքի անասելի ուրախություն և փայլուն լույս: Մեր կենսափորձի կարևորագույն մասն է կազմում ճշմարտությունից ու արդարակեցությունից ամուր կառչելու ուժ, խիզախություն և ողջամտություն զարգացնելը՝ չնայած մեր կրած հարվածներին:
Նրանք, ովքեր մտել են մկրտության ջրերը և ստացել են Սուրբ Հոգու պարգևը, իրենց ոտքերը դրել են առաքելության ճանապարհի վրա և Փրկչի հետքերին հաստատուն և հավատարմորեն հետևելու պարտականություն են ստացել:
Փրկիչն ուսուցանել է, որ արևը ծագում է «չարերի և բաիների վերայ, և … անձրև է [գալիս] արդարների և անիրավների վերայ» (Մատթէոս 5.45): Երբեմն մենք չենք կարող հասկանալ, թե ինչու են կյանքում դժվար, նույնիսկ անարդար բաներ տեղի ունենում: Բայց որպես Քրիստոսի հետևորդներ, մենք վստահում ենք, որ եթե մենք «փնտրենք ջանասիրաբար, աղոթենք անդադար և լինենք հավատացող, … բոլոր բաները միաժամանակ կգործեն [մեր] բարիքի համար, եթե [մենք] ուղիղ քայլենք» (ՎևՈւ 90.24; շեշտադրումն ավելացված է):
Որպես Նրա Եկեղեցու անդամներ, որպես Սրբեր, մենք ծառայում ենք ուրախությամբ և հաճույքով բոլոր եղանակներին և բոլոր ժամանակներում: Եվ եթե մենք այսպես վարվենք, մեր սրտերը կլցվեն սրբազան հավատքով, ամոքիչ հույսով և երկնային գթությամբ:
Մինչդեռ, մենք պետք է անցնենք բոլոր եղանակների միջով՝ և՛ հաճելի, և՛ ցավոտ: Բայց անկախ եղանակից, որպես Հիսուս Քրիստոսի հետևորդներ, մենք կդնենք մեր հույսը Նրա վրա, մինչ կքայլենք դեպի Նրա լույսը:
Մի խոսքով, մենք Աստծո Սրբերն ենք՝ վճռած սովորել Նրա մասին, սիրել Նրան և սիրել մեր մերձավորին: Մենք ճամփորդներ ենք առաքելության օրհնված ճանապարհի վրա, և մենք հաստատուն կերպով կքայլենք դեպի մեր երկնային նպատակը:
Հետևաբար, եկեք լինենք Սրբեր գարնանը, ամռանը, աշնանն ու ձմռանը: Եկեք լինենք Սրբեր բոլոր եղանակներին:
© 2013 by Intellectual Reserve, Inc. Բոլոր իրավունքները վերապահված են: Տպագրված է ԱՄՆ-ում: Անգլերենի հաստատումը. 6/13: Թարգմանության հաստատումը. 6/13: First Presidency Message, September 2013. Armenian.-ի թարգմանությունը 10669 201
Ուսուցանում այս ուղերձից
Առաջին Նախագահությունն ուսուցանել է. «Ամենամեծ քարոզներից մի քանիսը քարոզվում են օրհներգերի միջոցով» (Հիմներ, ix): Այս ուղերձը քննարկելիս՝ նրանց հետ, ում ուսուցանում եք, կարող եք երգել այս օրհներգերից կամ ձախորդությանը դիմակայելու հետ առնչվող երգերից մեկը. «Աստծո Սրբեր» (էջ. 6), «Տերն իմ հովիվն է» (էջ 108) կամ «Բոլորս դեպի առաջ» (էջ 243): Եթե ցանկանում եք, կիսվեք մի ժամանակահատվածի մասին, երբ ձեր կյանքի փոթորկոտ եղանակը վերածվել է օրհնության: