2013
Reakcja na prośbę o większą liczbę misjonarzy: Wspieranie misjonarskiego nastawienia w domu i w Kościele
Kwiecień 2013 r.


Reakcja na prośbę o większą liczbę misjonarzy: Wspieranie misjonarskiego nastawienia w domu i w Kościele

Biskup Victor Nogales z Okręgu Parque Chacabuco z Palika Buenos Aires Argentina Congreso siedzi przed tablicą, na której umieszczone są zdjęcia 37 młodych kobiet i mężczyzn z jego okręgu. Przy zdjęciu osoby, która wyjeżdża na misję, umieszcza on karteczkę.

Powiedział: „Moja młodzież jest bardzo podekscytowana, kiedy po wejściu do mojego biura widzi zdjęcia z karteczkami. Motywuje ich to do przygotowania się do służby na własnej misji”.

Okręg z Buenos Aires jest przykładem ducha pracy misjonarskiej. W pierwszej połowie 2012 roku 19 młodych osób — w tym 14 nowo nawróconych — opuściło swoje domy, udając się na pełnoetatowe misje w ośmiu krajach. Ponad 80% młodzieży spełniającej warunki zobowiązało się do służby na misji.

W minionych latach przywódcy w Kościele wystosowali kilka próśb, aby więcej młodych ludzi służyło na misji.

Podczas Wiosennej Konferencji Generalnej w 2005 roku, wkrótce po opublikowaniu podręcznika Abyście głosili moją ewangelię: Przewodnik do służby misjonarskiej, Starszy M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów poradził rodzinom i przywódcom, aby kultywowali ducha pracy misjonarskiej i przygotowywali większą liczbę młodych mężczyzn i kobiet do honorowej służby na misji przez pomoc w zrozumieniu tego, kim są i nauczanie doktryn (zob. „Jeszcze jeden”, Liahona, maj 2005, str. 69).

Podczas Jesiennej Konferencji Generalnej w 2012 roku Prezydent Thomas S. Monson ogłosił obniżenie wieku wymaganego do służby misjonarskiej i jest to kolejne przypomnienie, że Pan przyspiesza wykonywanie Swego dzieła.

Obecnie wiele rodzin i przywódców Kościoła bierze sobie te przesłania do serca i ustanawia mocne tradycje służby misjonarskiej tam, gdzie przebywają.

Pomoc młodym ludziom w zrozumieniu tego, kim są

Na pytanie: „W jaki sposób udało ci się zachęcić i przygotować tak wielu młodych ludzi do służby?” Biskup Nogales odpowiedział: „Po powołaniu na urząd biskupa skupiłem się na młodych ludziach z mojego okręgu i jasno powiedziałem pozostałym przywódcom, że musimy brać czynny udział w ich życiu”.

Na przykład wszyscy misjonarze z Chacabuco przed wyjazdem na misję mieli powołania w okręgu. Nowo nawróceni i mniej aktywni członkowie byli często proszeni o służbę jako nauczyciele. Pomogło im to przygotować się do nauczania ewangelii.

Biskup Nogales pomógł także młodzieży, która współpracowała z pełnoetatowymi misjonarzami, w duchowym przygotowaniu się do służby.

Gdy lokalni przywódcy i członkowie Kościoła okazali swe oddanie młodzieży z okręgu, zostali nagrodzeni znacznym wzrostem ducha pracy misjonarskiej.

Rodzina nastawiona na pracę misjonarską

Gartha i Eloise Andrus z Draper, w stanie Utah wiedzą, co oznacza nastawienie misjonarskie w rodzinie. Sami służyli na sześciu misjach i mają siedemnastu wnuków, którzy także służyli na misji.

Kultywowanie ducha służby misjonarskiej w rodzinie zaczyna się, gdy dzieci są małe — powiedział Brat Andrus.

Siostra Andrus zgadza się z tym. „Nie wyjeżdżasz na misję w cichym oczekiwaniu, ale rozmawiasz o tym ze swoimi dziećmi i wnukami, mówiąc bez cienia wątpliwości: kiedy pojedziesz na misję, a nie jeśli” — powiedziała.

Nauczanie młodzieży o tym, kim jest, przez dawanie przykładu służby misjonarskiej, jest równie ważne. Brat i Siostra Andrus przyjęli swoje pierwsze powołanie w 1980 roku, w czasie, gdy ich najmłodszy syn wyjeżdżał na swoją misję.

Jeden z wnuków, po tym jak otrzymał od nich prezent, który miał pomóc mu w przygotowaniu się na misję, napisał do nich list. „Podziękował nam [za prezent] i napisał: ‘Co ważniejsze, dziękuję Wam za Wasz przykład’”, powiedziała Siostra Andrus.

Nauczanie doktryn

„Nasi młodzi członkowie mają prawo oczekiwać, że rodzice, przywódcy Kościoła i nauczyciele dostrzegą w nich znajomość i zrozumienie ewangelii Jezusa Chrystusa — powiedział Starszy Ballard. — Duch Święty potwierdzi prawdę w ich sercu i rozpali Światło Chrystusa w ich duszy. I wtedy jeszcze jedna osoba będzie dobrze przygotowanym misjonarzem” (M. Russell Ballard, „Jeszcze jeden”, str. 71).

W rolniczym rejonie, około 9 600 km od Buenos Aires w Gminie Horseshoe Bend w pobliżu Boise, w stanie Idaho odnotowano znaczny wzrost służby misjonarskiej w miarę, jak rodziny i przywódcy łączą swe wysiłki w nauczaniu młodzieży ewangelii.

Z niewielkiej gminy liczącej 75 członków dziewięcioro młodych ludzi wyjechało na misję.

Starszy Russell M. Nelson z Kworum Dwunastu Apostołów mówił o zaletach i korzyściach płynących ze służby. Powiedział, że „wszyscy misjonarze […] służą, mając jeden cel — sprawić, by życie innych ludzi było lepsze. Decyzja o służbie na misji kształtuje duchowe przeznaczenie misjonarzy, ich żon, mężów oraz potomków przez całe pokolenia. Pragnienie służby jest naturalną konsekwencją nawrócenia, bycia godnym i przygotowania” („Zapytajcie misjonarzy! Oni wam pomogą!”, Liahona, listopad 2012, str. 18).

Martin Walker, prezydent Palika Emmett Idaho, zgadza się z tym. „Służba na misji nadaje młodej osobie kierunek, który będzie miał wpływ na przyszłe pokolenia — powiedział. — W paliku dokładamy wszelkich starań, aby przygotować młodych ludzi do służby na misji”.

Do tych przygotowań należy nauczanie młodzieży doktryn. Młodzież z gminy Horseshoe Bend może brać udział w cotygodniowych zajęciach przygotowujących dla misjonarzy — dodatkowym szkoleniu obok organizowanych przez palik comiesięcznych spotkań dla młodzieży o tematyce misjonarskiej oraz obozu, który odbywa się raz do roku dla posiadaczy Kapłaństwa Aarona. Nauczycielem podczas tych zajęć jest były prezydent misji.

LaRene Adam — jedno z sześciorga dzieci Brata i Siostry Andrus — służyła wraz z mężem, Jimem w Duńskiej Kopenhaskiej Misji w latach 2007–2009. Świadczyła o tym, jak ważne jest nauczanie dzieci o ewangelii w domu.

Powiedziała, że „najważniejsze, co możemy zrobić dla dzieci, aby pomóc im zbudować świadectwo o pracy misjonarskiej, to przeprowadzanie wieczorów rodzinnych i rodzinnego studiowania pism świętych. Jeśli dacie im mocną podstawę w postaci studiowania i wiedzy o ewangelii, będą o wiele lepiej do tego przygotowane i będą lepiej znały ewangelię”.

Biskup Victor Nogales stoi przed tablicą, na której umieszczone są zdjęcia młodzieży z jego okręgu, łącznie z tymi, którzy obecnie służą na misji.

Zdjęcie dzięki uprzejmości Paula L. Garvina