Lahat ng Tao sa Lahat ng Dako
Paulit-ulit na itinuturo sa Aklat ni Mormon na pandaigdigan ang pangako at epekto ng ebanghelyo ni Jesucristo.
Noong isang taon, sa imbitasyon ng isang propeta, milyun-miyon ang nagbasa ng Aklat ni Mormon. Milyun-milyon ang nakinabang. Sa bawat isa sa atin ay may mga pagpapala sa pagsunod, at karamihan sa atin ay umunlad sa kaalaman at patotoo tungkol sa Panginoong Jesucristo, na siyang pinatototohanan ng aklat na ito.
Maraming iba pang mga bagay ang natutuhan, ngunit ang natutuhan ay depende sa nagbasa. Ang nakukuha natin sa isang aklat—lalo na kung sagrado—ay depende sa kung paano tayo naghanda bago basahin iyon—sa hangarin at kahandaang matuto, at sa pag-ayon sa liwanag na ipinararating ng Espiritu ng Panginoon.
I.
Ang isa sa mga bagay na natutuhan ko sa pinakahuling pagbabasang ito ng Aklat ni Mormon ay kung gaano kamahal ng Diyos ang lahat ng Kanyang mga anak sa bawat bansa. Sa unang kabanata ay pinuri ni Amang Lehi ang Panginoon, na ang “kapangyarihan, at kabutihan, at awa ay sumasalahat ng mga naninirahan sa mundo” (1 Nephi 1:14). Paulit-ulit na itinuturo sa Aklat ni Mormon na pandaigdigan ang pangako at epekto ng ebanghelyo ni Jesucristo, na umaabot ito sa lahat ng nabubuhay sa mundo. Narito ang ilang halimbawa, na tuwirang sinipi mula sa aklat na iyon:
• “[Ang] pagbabayad-sala … [ay] inihanda mula sa pagkakatatag ng daigdig para sa buong sangkatauhan, sa simula pa ng pagkahulog ni Adan, … o sinuman sa darating” (Mosias 4:7).
• “At dahil sa pagtubos sa tao, na dumating sa pamamagitan ni Jesucristo, … lahat ng tao ay tinubos” (Mormon 9:13).
• “Kanyang titiisin ang sakit ng lahat ng tao … , kapwa lalaki, babae, at mga bata… . At titiisin niya ito upang ang pagkabuhay na mag-uli ay maganap sa lahat ng tao” (2 Nephi 9:21–22).
• “Nag-utos ba siya sa sino man na hindi sila makababahagi ng kanyang kaligtasan? … Hindi; kundi malaya niya itong ibinibigay sa lahat ng tao; at … lahat ng tao ay may pribilehiyo, ang isa tulad ng iba, at walang pinagbabawalan” (2 Nephi 26:27–28).
Nabasa rin natin na “ang kanyang dugo ang magbabayad-sala para sa mga … nangamatay na hindi nalalaman ang kalooban ng Diyos hinggil sa kanila, o kung sino ay walang malay na nagkasala” (Mosias 3:11). Gayundin, “ang dugo ni Cristo ay nagbayad-sala para sa [maliliit na bata]” (Mosias 3:16). Ang mga turong ito na para sa lahat ang kapangyarihan ng Pagbabayad-sala na buhaying muli at linisin ang tao ay taliwas sa iginigiit nila na iilang piling tao lamang ang maliligtas sa biyaya ng Diyos. Ang kanyang biyaya ay para sa lahat. Ang mga turong ito ng Aklat ni Mormon ay nagpapalawak ng ating pananaw at pang-unawa sa malaking pag-ibig ng Diyos at sa epekto ng Kanyang Pagbabayad-sala sa lahat ng tao sa lahat ng dako.
II.
Itinuturo sa Aklat ni Mormon na ang ating Tagapagligtas ay “inaanyayahan [ang lahat ng anak ng tao] na lumapit sa kanya at makibahagi sa kanyang kabutihan; at wala siyang tinatanggihan sa mga lumalapit sa kanya; maitim at maputi, alipin at malaya, lalaki at babae; at naaalaala niya ang mga di binyagan; at pantay-pantay ang lahat sa Diyos, kapwa Judio at Gentil” (2 Nephi 26:33; tingnan din sa Alma 5:49).
“Inaanyayahan niya silang lahat.” Nauunawaan natin ang “lalaki at babae.” Nauunawaan din natin ang “maitim at maputi,” na ibig sabihin ay lahat ng lahi. Pero paano naman ang “alipin at malaya?” Alipin—ang kabaligtaran ng malaya—ibig sabihin ay higit pa sa busabos. Ibig sabihin ay pagkagapos sa anumang mahirap maalpasan. Kasama sa alipin ang mga taong ang kalayaan ay napipigilan ng pisikal o emosyonal na mga pasakit. Kasama sa alipin ang mga taong lulong sa ilang bagay o gawi. Ang alipin ay tiyak na tumutukoy sa mga bilanggo ng kasalanan—“nagapos” ng tinatawag sa isa pang turo ng Aklat ni Mormon na mga “tanikala ng impiyerno” (Alma 5:7). Kabilang sa alipin ang mga taong iginigapos ng mga tradisyon o kaugaliang salungat sa mga utos ng Diyos (tingnan sa Mateo 15:3–6; Marcos 7:7–9; D at T 74:4–7; 93:39). Sa huli, kabilang rin sa alipin ang mga taong limitado ang galaw dahil sa ibang mga maling ideya. Itinuro ni Propetang Joseph Smith na ipangaral nating “palayain ang mga bihag.”1 Ang ating Tagapagligtas ay “inaanyayahan … ang lahat na lumapit sa kanya at makibahagi sa kanyang kabutihan; … wala siyang tinatanggihan sa mga lumalapit sa kanya … ; at “pantay- pantay ang lahat sa Diyos.”
III.
May pangako ang Diyos sa mga anak Niya sa lahat ng bansa na magpapakilala Siya sa kanila. Sinasabi sa atin ng Aklat ni Mormon:
“Ipinakikilala ang kanyang sarili sa lahat ng yaong naniniwala sa kanya, sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Espiritu Santo; oo, sa bawat bansa, lahi, wika, at tao, gumagawa ng mga makapangyarihang himala, palatandaan, at kababalaghan, sa mga anak ng tao alinsunod sa kanilang pananampalataya” (2 Nephi 26:13).
Pansinin na ang mga ipinangakong pagpapakilala ng Panginoon ay sa “bawat bansa, lahi, wika, at tao.” Nakikita natin ngayon ang katuparan ng pangakong iyon sa bawat bansa kung saan ang ating mga misyonero ay pinapayagang mangaral, kahit sa mga taong hindi natin alam noon kung Kristiyano.
Halimbawa, marami tayong alam na kaso kung saan ipinakikilala mismo ng Panginoon ang Kanyang Sarili sa mga tao sa bansa ng Russia, na kamakailan lang napalaya sa matagal na pagkagapos sa komunismo na walang kinikilalang Diyos. Habang binabasa ang mga mapamintas o mapanuyang artikulo tungkol sa mga Mormon, dalawang lalaking Ruso ang nakadama ng malakas na impresyong hanapin ang mga lugar na pinagdarausan natin ng mga pulong. Kapwa sila nakakilala ng mga misyonero at sumapi sa Simbahan.2
Napanaginipan ng isang doktor sa isang baryo sa Nigeria na nakita niya ang matalik niyang kaibigan na nagsasalita sa isang kongregasyon. Nagtatakang nagpunta siya sa baryo ng kanyang kaibigan isang araw ng Linggo at nagulat na makita mismo ang nakita niya sa panaginip—isang kongregasyong tinatawag na ward ang tinuturuan ng kanyang kaibigan, na siyang bishop nila. Dahil hanga sa narinig sa paulit-ulit na pagbisita, siya at ang kanyang asawa ay naturuan at nabinyagan. Makalipas ang dalawang buwan mahigit 30 iba pa sa kanilang baryo ang sumapi rin sa Simbahan, at naging pulungan ang kanilang klinika.
Isang lalaking taga northern India na nakilala ko ang hindi man lang nakarinig sa pangalan ni Jesucristo hanggang sa makita niya ito sa kalendaryo sa tindahan ng isang sapatero. Inakay siya ng Espiritu na magpabinyag sa isang simbahang Protestante. Kalaunan, nang bumisita siya sa malayong bayan, nakita niya ang patalastas tungkol sa isang grupo ng mga Amerikano na tinatawag na “The BYU Young Ambassadors.” Sa kanilang pagtatanghal, may narinig siyang tinig na pinapupunta siya sa bulwagan pagkatapos ng programa at isang lalaking nakaasul na blazer ang magsasabi sa kanya kung ano ang gagawin. Sa ganitong paraan siya nakakuha ng Aklat ni Mormon, binasa ito, at naniwala sa ipinanumbalik na Ebanghelyo. Mula noo’y nakapaglingkod na siya bilang misyonero at bishop.
Nagunita ng isang batang babae sa Thailand ang mapagmahal na Ama sa Langit. Habang lumalaki, madalas siyang magdasal at humingi ng payo sa Kanya sa kanyang puso. Noong mga 20 anyos na siya nakilala niya ang ating mga misyonero. Napagtibay ng kanilang mga turo ang personal na pagmamahal niya sa Diyos noong bata pa siya. Nabinyagan siya at naglingkod ng full-time mission sa Thailand.
Limang porsiyento lamang ng mga tao sa Cambodia ang Kristiyano. Isang pamilya sa bansang iyon ang naghahanap sa katotohanan. Habang nagbibisikleta ang 11 anyos na anak nilang lalaki nakita niya ang ilang lalaking nakaputing polo at kurbata na nagpapakita ng larawan sa isang tao at itinatanong kung sino ito. Nadama niyang dapat siyang tumigil. Habang nakamasid, nahikayat siyang sabihin, “Iyan si Jesucristo, ang Anak ng Diyos, at pumarito Siya para iligtas ang tao.” At umalis na siya. Natagpuan siya at ang kanyang pamilya ng mga misyonero pagkaraan ng isang buwan. Ngayon, ang tatay niya ay tagapayo sa mission presidency.
Noong Hunyo, isang pamilya na binubuo ng limang tao ang bumisita sa open house ng bagong kapilya sa Mongolia. Pagpasok ng ama sa pintuan isang malakas na puwersa ang dumaloy sa kanyang katawan, isang damdamin ng kapayapaang hindi pa niya naranasan. Napaluha siya. Tinanong niya sa mga misyonero kung anong damdamin iyon at paano niya ito muling madarama. Di nagtagal, nabinyagan ang buong pamilya.3
Ilan lamang ito sa mga halimbawa. May libu-libo pa.
IV.
Itinuturo din sa Aklat ni Mormon na namatay ang dakilang Maylikha “para sa lahat ng tao, upang ang lahat ng tao ay mapasailalim sa kanya” (2 Nephi 9:5). Ang ibig sabihin ng pagpapailalim sa ating Tagapagligtas ay para mapatawad ang ating mga kasalanan sa pamamagitan ng Kanyang Pagbabayad-sala, dapat nating sundin ang mga kundisyong sinabi Niya, kabilang na dito ang pananampalataya, pagsisisi, at binyag. Ang katuparan ng mga kundisyong ito ay nakasalalay sa ating mga hangarin, pasiya, at kilos. “Paparito siya sa daigdig upang kanyang mailigtas ang lahat ng tao kung sila ay makikinig sa kanyang tinig” (2 Nephi 9:21).
Ang Panginoon ay nagbigay ng paraan para sa lahat ng Kanyang anak, at gusto Niyang lumapit tayong lahat sa Kanya. Sa huling kabanata ng Aklat ni Mormon, nagsumamo si Moroni,
“Lumapit kay Cristo, at maging ganap sa kanya, at pagkaitan ang inyong sarili ng lahat ng kasamaan; at kung inyong pagkakaitan ang sarili ng lahat ng kasamaan, at iibigin ang Diyos nang buo ninyong kakayahan, pag-iisip at lakas, kung magkagayon ang kanyang biyaya ay sapat sa inyo, upang sa pamamagitan ng kanyang biyaya kayo ay maging ganap kay Cristo” (Moroni 10:32).
V.
Sinabi sa Biblia kung paano nakipagtipan ang Diyos kay Abraham at pinangakuan siya na sa pamamagitan niya lahat “ng angkan” o “bansa” ng daigdig ay pagpapalain (tingnan sa Genesis 12:3; 22:18). Ang tinatawag nating tipan ni Abraham ang nagbubukas ng pintuan para sa mga piling pagpapala ng Diyos sa lahat ng anak Niya sa lahat ng dako. Itinuturo sa Biblia na “kung kayo’y kay Cristo, kayo nga’y binhi ni Abraham, at mga tagapagmana ayon sa pangako” (Galacia 3:29; tingnan din sa Abraham 2:10). Nangangako ang Aklat ni Mormon na lahat ng tatanggap at tutugon sa paanyaya ng Panginoon na “[magsisi] at [maniwala] sa kanyang Anak” ay nagiging mga “pinagtipanang tao ng Panginoon” (2 Nephi 30:2). Mabisang paalaala ito na ang kayamanan o angkan man o anumang iba pang pribilehiyo sa pagsilang ay hindi dahilan para isipin nating tayo’y “nakahihigit sa iba” (Alma 5:54; tingnan din sa Jacob 3:9). Tunay na iniuutos sa Aklat ni Mormon, “Hindi ninyo nararapat na pahalagahan ang isang tao nang higit pa sa iba, o ang isang tao ay hindi nararapat mag-isip na ang kanyang sarili ay higit pa kaysa sa iba” (Mosias 23:7).
Itinuturo ng Biblia na ikakalat ang ilang inapo ni Abraham “sa lahat ng mga kaharian sa lupa,” “sa lahat ng bayan,” at mula sa “isang dulo ng lupa hanggang sa kabilang dulo ng lupa” (Deuteronomio 28:25, 37, 64). Pinagtibay ng Aklat ni Mormon ang turong ito, na sinasabing ang mga inapo ni Abraham ay “ikakalat sa lahat ng dako ng mundo, at sa lahat … ng bansa” (1 Nephi 22:3).
Nadagdagan ng Aklat ni Mormon ang kaalaman natin sa kung paano umabot ang ministeryo ng ating Tagapagligtas sa lupa sa lahat ng nakakalat Niyang kawan. Bukod pa sa ministeryo Niya sa tinatawag natin ngayong Gitnang Silangan o Middle East, nakatala sa Aklat ni Mormon ang pagpapakita at mga itinuro Niya sa mga Nephita sa kontinente ng Amerika (tingnan sa 3 Nephi 11–28). Doon ay inulit Niya na inutusan Siya ng Ama na bisitahin ang ibang mga tupa na hindi taga Jerusalem (tingnan sa 3 Nephi 16:1; Juan 10:16). Sinabi rin Niya na bibisitahin Niya ang ibang “hindi pa nakaririnig sa [Kanyang] tinig” (3 Nephi 16:2–3). Tulad ng ipinropesiya noong una (tingnan sa 2 Nephi 29:12), sinabi ng Tagapagligtas sa mga tagasunod Niya sa mga lupain ng Amerika na Kanyang “ipakikita rin ang [Kanyang] sarili” sa mga “nawawalang lipi ni Israel, sapagkat sila ay hindi nawawala sa Ama, sapagkat alam niya kung saan niya dinala sila”(3 Nephi 17:4).
Ang Aklat ni Mormon ay dakilang saksi na mahal ng Panginoon ang lahat ng tao sa lahat ng dako. Ipinahahayag nito na “ipakikita niya ang sarili sa lahat ng bansa” (1 Nephi 13:42). “Hindi ba ninyo alam na maraming bansa hindi lamang iisa?” sabi ng Panginoon sa pamamagitan ni propetang Nephi.
“Hindi ba ninyo alam na ako, ang Panginoon ninyong Diyos, ang lumikha sa lahat ng tao, at naaalaala ko yaong mga nasa pulo ng dagat; at na ako ang namamahala sa kalangitan sa itaas at sa lupa sa ibaba; at isinisiwalat ko ang aking salita sa mga anak ng tao, oo, maging sa lahat ng bansa sa mundo?” (2 Nephi 29:7).
Gayundin, itinuro ni propetang Alma na “ang Panginoon ay nagtutulot sa lahat ng bansa, sa kanilang sariling bansa at wika, na ituro ang kanyang salita, oo, sa karunungan, lahat ng nakikita niyang karapat-dapat na taglayin nila” (Alma 29:8).
VI.
Hindi lamang ipinakikilala ng Panginoon ang Kanyang Sarili sa lahat ng bansa; inuutusan din Niya silang isulat ang Kanyang mga salita:
“Hindi ba ninyo alam na ang patotoo ng dalawang bansa ay saksi sa inyo na ako nga ang Diyos, na naaalaala ko ang isang bansa gaya ng iba? Dahil dito, sinasabi ko ang mga gayon ding salita sa isang bansa gaya ng sa iba… .
“… Sapagkat inuutusan ko ang lahat ng tao … na kanilang isulat ang mga salitang aking sasabihin sa kanila… .
“Sapagkat masdan, magsasalita ako sa mga Judio at kanilang isusulat ito; at magsasalita rin ako sa mga Nephita at kanilang isusulat ito; at magsasalita rin ako sa ibang mga lipi ng sambahayan ni Israel, na aking inakay palayo, at kanilang isusulat ito; at ako ay magsasalita rin sa lahat ng bansa sa mundo at kanilang isusulat ito” (2 Nephi 29:8, 11–12; tingnan din sa 1 Nephi 13:38–39).
Bukod pa rito, itinuturo sa Aklat ni Mormon na lahat ng grupong ito ay magkakaroon ng mga isinulat ng isa’t isa (tingnan sa 2 Nephi 29:13).
Mula sa mga ito masasabi natin na sa huli ay ilalabas ng Panginoon ang mga inspiradong turong ibinigay Niya sa Kanyang mga anak sa iba’t ibang bansa para sa kapakanan ng lahat ng tao. Kasama na rito ang mga salaysay ng pagbisita ng nabuhay na mag-uling Panginoon sa tinatawag nating nawawalang lipi ni Israel at ang Kanyang mga paghahayag sa lahat ng binhi ni Abraham. Ang pagkatagpo sa Dead Sea Scrolls ay nagpapakita ng isang paraan na maaaring mangyari ito.
Kapag lumalabas ang mga bagong talaan—at ayon sa propesiya ay mangyayari ito—sana ay hindi nila ito tanggihang tulad ng Aklat ni Mormon dahil lang sa mayroon na silang Biblia (tingnan sa 2 Nephi 29:3–10). Sabi nga ng Panginoon sa pamamagitan ng isang propeta sa aklat na iyon, “At sapagkat ako’y nakapagsabi na ng isang salita ay hindi ninyo dapat akalain na hindi na ako muling magsasalita; sapagkat ang aking gawain ay hindi pa natatapos; ni hindi pa hanggang sa katapusan ng tao” (2 Nephi 29:9).
Tunay nga na ang ebanghelyo ay para sa lahat ng tao sa lahat ng dako—bawat bansa, bawat lahi. Lahat ay imbitado.
Nabubuhay tayo sa panahong ipinropesiya na ipadadala mula sa langit ang kabutihan at katotohanan sa lupa upang “umabot sa mundo gaya nang isang baha,” at titipunin ang mga hinirang “mula sa apat na sulok ng mundo” (Moises 7:62). Lumabas ang Aklat ni Mormon upang ipaalala sa atin ang mga tipan ng Panginoon, upang mapaniwala ang lahat “na si Jesus ang Cristo, ang Diyos na Walang Hanggan, nagpapatunay ng kanyang sarili sa lahat ng bansa” (pahina ng pamagat sa Aklat ni Mormon). Idinaragdag ko ang patotoong ito tungkol sa Kanya at sa Kanyang misyon, sa pangalan ni Jesucristo, amen.